kamanabroo
24th February 2009, 11:32 PM
حکايت فالوده عارفان!
http://img.tebyan.net/big/1387/12/1922461021353138602045523014897164206102230.jpg
عليان مجنون يکي از عرفاي مشهور زمان خود براي دوستش فالوده اي درست مي کند که صعود بسوي معبود را چون نردباني از نور مي گرداند. بخوانيد ماجرا را...
حکايت فالوده عارفان!
عليان مجنون مي گويد: روزي به خانه دوستي (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=873&productid=22494&shopid=1&dollarsale=0) رفتم. او برايم فالوده آورد؛ به او گفتم: "اين فالوده عالمان است، دوست داري فالوده عارفان را به تو ياد بدهم؟"
دوستم گفت: آري!
گفتم:عَســلِ صفا، شِکر وفا، روغـن رضا، نشاسته يقين را
در ديگِ تقوا بريز؛
آبِ خوف بر آن بيفزا؛
با کفگيرِ عصمت مخلوط کن
و بر آتش محبت بپز؛
آنگاه در ظرفِ فِکرت بريز
و با بادبزنِ حَمد خُنک کن
و با قاشقِ استغفار بخور!
اگر دوستي به مهماني دل تنهاي ما آمد و پايش را در مــحراب خلوت دل تنهاي ما گذاشت و وقتي پاي شنود گلواژه هاي صورتي او نشـستيم، ذهن و دل ما را چون پرستويي سبکبال به دنبال شميمِ خويش و در نهايت به سوي حضرت عشــــــــق رهنمون ساخت، بايد بدانيم که آري، خود اوست، نيمه گمشده (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=873&productid=5391&shopid=1&dollarsale=0) مان!
مولانا مي فرمايد: هر ندايي که تو را بالا کشيد آن ندا مي دان که از بالا رسيد
راستي، با چنين دوستي راندن در جاده هاي زندگي چه دلپذير و دلنشين است، اگر تاريخ مصرف نداشته باشد. گفتيم تاريخ مصرف، راستي راجع به تاريخ مصرف چه مي دانيد؟
معمولاً روي شيشه ي شير و مصرف شدني تاريخ مصرف تا زمان خاصي حک مي شود. اگر در روابط آشنايي و دوستي هايمان دقت کنيد، حتماً تاريخ مصرف دارد. يعني، بعد از يک جابه جايي فيزيکي ارتباط و آشنايي ما نيز تاريخ مصرفش به اتمام مي رسد و از آن آشنايي فقط يک ياد مي ماند.
ولي بايد بکوشيم که روابط پاکيزه و دوستي هاي با ارزشمان تاريخ مصرف نداشته باشد و بکوشيم با انتخابي آگاهانه و فهيم روي شيشه دلمان حک کنيم؛ تاريخ مصرف ندارد!!
پس هميشه نکات زير را به ياد داشته باشيم:
- دوست مثل يک معلم خصوصي است که لحظه به لحظه افکار خودش را براي ما ديکته مي کند! پس اول ببين چه مي خواهي؟ و در چه درسي ضعف داري؟ آن موقع معلم خصوصي ات را در آن رشته انتخاب کن.
- مطمئن باش! انتخاب دوست يعني، نيمي از راه زندگي را رفتن!
- اگر زندگي بزرگان علم و دانش را بخوانيم، هميشه رد پاي يک دوست خوب را در ساحل هستي شان مشاهده خواهيم کرد!
- سعي کنيد همين حالا دوستانتان را با اَلَکِ صداقت، پاکي، تفکر و آگاهي جدا کنيد و اوقات با ارزش خود را با کساني بگذرانيد که حداقل بتوانند راهي درست نشانتان بدهند.
- يادتون باشه! دوست يعني نيمه ي ديگر ما (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=873&productid=4340&shopid=1&dollarsale=0)! اکنون دوست داري نيمه ديگرت چگونه باشد؟
- فراموش نکن! بعد از پدر و مادر، دوست يگانه سازنده جان و دل و روح ماست!
- به تعبيري ديگر، دوست يعني، پاسخ نيازهاي شما. اکنون به دوست خود بنگريد، اميدوارم خجالت نکشيد!
برگرفته از کتاب لطفاً گوسفند نباشيد!
http://img.tebyan.net/big/1387/12/1922461021353138602045523014897164206102230.jpg
عليان مجنون يکي از عرفاي مشهور زمان خود براي دوستش فالوده اي درست مي کند که صعود بسوي معبود را چون نردباني از نور مي گرداند. بخوانيد ماجرا را...
حکايت فالوده عارفان!
عليان مجنون مي گويد: روزي به خانه دوستي (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=873&productid=22494&shopid=1&dollarsale=0) رفتم. او برايم فالوده آورد؛ به او گفتم: "اين فالوده عالمان است، دوست داري فالوده عارفان را به تو ياد بدهم؟"
دوستم گفت: آري!
گفتم:عَســلِ صفا، شِکر وفا، روغـن رضا، نشاسته يقين را
در ديگِ تقوا بريز؛
آبِ خوف بر آن بيفزا؛
با کفگيرِ عصمت مخلوط کن
و بر آتش محبت بپز؛
آنگاه در ظرفِ فِکرت بريز
و با بادبزنِ حَمد خُنک کن
و با قاشقِ استغفار بخور!
اگر دوستي به مهماني دل تنهاي ما آمد و پايش را در مــحراب خلوت دل تنهاي ما گذاشت و وقتي پاي شنود گلواژه هاي صورتي او نشـستيم، ذهن و دل ما را چون پرستويي سبکبال به دنبال شميمِ خويش و در نهايت به سوي حضرت عشــــــــق رهنمون ساخت، بايد بدانيم که آري، خود اوست، نيمه گمشده (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=873&productid=5391&shopid=1&dollarsale=0) مان!
مولانا مي فرمايد: هر ندايي که تو را بالا کشيد آن ندا مي دان که از بالا رسيد
راستي، با چنين دوستي راندن در جاده هاي زندگي چه دلپذير و دلنشين است، اگر تاريخ مصرف نداشته باشد. گفتيم تاريخ مصرف، راستي راجع به تاريخ مصرف چه مي دانيد؟
معمولاً روي شيشه ي شير و مصرف شدني تاريخ مصرف تا زمان خاصي حک مي شود. اگر در روابط آشنايي و دوستي هايمان دقت کنيد، حتماً تاريخ مصرف دارد. يعني، بعد از يک جابه جايي فيزيکي ارتباط و آشنايي ما نيز تاريخ مصرفش به اتمام مي رسد و از آن آشنايي فقط يک ياد مي ماند.
ولي بايد بکوشيم که روابط پاکيزه و دوستي هاي با ارزشمان تاريخ مصرف نداشته باشد و بکوشيم با انتخابي آگاهانه و فهيم روي شيشه دلمان حک کنيم؛ تاريخ مصرف ندارد!!
پس هميشه نکات زير را به ياد داشته باشيم:
- دوست مثل يک معلم خصوصي است که لحظه به لحظه افکار خودش را براي ما ديکته مي کند! پس اول ببين چه مي خواهي؟ و در چه درسي ضعف داري؟ آن موقع معلم خصوصي ات را در آن رشته انتخاب کن.
- مطمئن باش! انتخاب دوست يعني، نيمي از راه زندگي را رفتن!
- اگر زندگي بزرگان علم و دانش را بخوانيم، هميشه رد پاي يک دوست خوب را در ساحل هستي شان مشاهده خواهيم کرد!
- سعي کنيد همين حالا دوستانتان را با اَلَکِ صداقت، پاکي، تفکر و آگاهي جدا کنيد و اوقات با ارزش خود را با کساني بگذرانيد که حداقل بتوانند راهي درست نشانتان بدهند.
- يادتون باشه! دوست يعني نيمه ي ديگر ما (http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=873&productid=4340&shopid=1&dollarsale=0)! اکنون دوست داري نيمه ديگرت چگونه باشد؟
- فراموش نکن! بعد از پدر و مادر، دوست يگانه سازنده جان و دل و روح ماست!
- به تعبيري ديگر، دوست يعني، پاسخ نيازهاي شما. اکنون به دوست خود بنگريد، اميدوارم خجالت نکشيد!
برگرفته از کتاب لطفاً گوسفند نباشيد!