yasaman hedayati
2nd September 2012, 03:55 AM
دو محقق ايراني دانشگاه «پرديو» با همكاري يك تيم تحقيقاتي، دست به ساخت دستگاه‌هاي ريز مكانيكي زده‌‌اند كه مي‌تواند به تلفنهاي همراه در كاهش اختلالات از جمله قطعي تماس و نيز افزايش سرعت دانلود كمك كند.
http://media.isna.ir/content/sciencedaily-55.jpg/6
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دستگاه‌هاي طراحي شده توسط سعيد محمدي و حسين پژوهي، براي تسهيل ازدحام در امواج رادیو و تلویزیون و ارتقاي عملكرد تلفنهاي همراه و ديگر دستگاه‌هاي قابل حمل طراحي شده‌اند.
به گفته محققان، طيف راديويي كافي براي تمام دستگاه‌هاي دستي قابل حمل افراد وجود ندارد. از اين رو ازدحام بیش از حد ، منجر به قطع تماس، علائم اشغال خطوط، كاهش كيفيت تماس و دانلودهاي آهسته‌تر مي‌شود.
براي مقابله با اين معضل، صنايع در تلاش جهت ساخت سيستمهايي است كه با شبكه‌هاي تعريف‌شده واضح‌تر عمل كرده و بتوان تعداد بيشتري از آنها را در پهناي باند موجود قرار داد.
سعيد محمدي، دانشيار مهندسي برق و رايانه دانشگاه پرديو آمريكا اظهار كرد: براي اين كار به فيلترهاي دقيق‌تر بيشتر در تلفنهاي همراه و ديگر دستگاه‌هاي راديويي نياز است؛ سيستمهايي كه از بروز اختلال جلوگيري كرده و تنها به علائم نزديك به يك فركانس خاص اجازه عبور مي‌دهند.
اين محققان موفق به ساخت دستگاه‌هايي موسوم به تشديد‌كننده‌هاي نانوالكترومكانيكي حاوي يك پرتو ريز سيليكوني شده‌اند كه در زمان اعمال ولتاژ مي‌لرزد.
محققان نشان داده‌اند كه اين دستگاه‌هاي جديد با بازده 100 درصد ساخته شده‌اند، بدين معني كه تقريبا تمام دستگاه‌هاي ساخته شده با ويفرهاي سيليكوني به خوبي عمل مي‌كنند.
به گفته اين مهندسان، اين فناوري جديد نيست، بلكه آنها از يك فرايند استفاده كرده‌اند كه تابع ساخت در مقياس بزرگ بوده و بر يكي بزرگترين موانع در استفاده تجاري گسترده از اين دستگاه‌ها غلبه كرده است.
علاوه بر كاربرد در فيلترهاي تلفنهاي همراه آينده، از اين نانوتشديدكننده‌ها همچنين مي‌توان براي حسگرهاي شيميايي و زيستي پيشرفته در كاربري‌هاي پزشكي و دفاع داخلي و شايد به عنوان بخشي از رايانه‌ها و دستگاه‌هاي الكترونيك استفاده كرد.
اين دستگاه‌ها با استفاده از سازه سيليكون در عايق(SOI) ساخته شده‌اند كه از اين شيوه همچنين در صنايع براي ساخت ديگر دستگاه‌هاي الكترونيكي استفاده مي‌شود. اين تشديدكننده‌ها را مي‌توان بصورت آماده در مدارها و سيستم‌هاي الكترونيكي ادغام كرد؛ چرا كه SOI با فناوري مكمل فلز اكسيد نيمه رسانا يا CMOS كه يكي ديگر از نقاط اتكاي ساخت دستگاه‌هاي الكتريكي مورد استفاده در توليد تراشه‌هاي رايانه‌اي بوده، سازگار است.
گفته شده كه اين دستگاه جديد بسيار قابل تنظيم است كه به دانشمندان اجازه خواهد داد تا بر تناقضاتي كه در دستگاه‌هاي مقياس نانو بسيار شايع هستند، غلبه كنند.
به گفته محمدي، يكي از بهترين مثالهاي كاربرد اين دستگاه، يك فيلتر قابل تنظيم است.
وي اظهار كرد: ساخت يك فيلتر قابل تنظيم با ترانزيستورها، القا كننده‌ها و ديگر اجزاي الكترونيكي بسيار مشكل است اما يك تشديد كننده ساده نانومكانيكي مي‌تواند اين كار را با عملكرد بهتر و با نيروي بسيار كمتر انجام دهد.
به گزارش ايسنا محمدي همچنين در ادامه گفت: از آن جا كه اين دستگاه‌ها كوچك بوده و بازدهي ساخت در حد صد در صد است، مي‌توانيم در صورت نياز ميليون‌ها از اين دستگاه را در يك تراشه كوچك قرار دهيم. درك چگونگي عملكرد اين دستگاه‌ها در محاسبات در حال حاضر بسيار زود است؛ اما از آن جا كه مي‌توان اين دستگاه‌هاي ريز مكانيكي را به سادگي ترانزيستورها ساخت، بايد بتوان آنها را با يكديگر و همچنين ترانزيستورها به منظور دستيابي به كاركردهاي خاص، سازگار و تركيب كرد.
اين محققان اكنون در پي ثبت اختراع براي اين مفهوم هستند و نتايج اين پژوهش در مجله IEEE Transactions on Nanotechnology منتشر شده است.
http://media.isna.ir/content/sciencedaily-55.jpg/6
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دستگاه‌هاي طراحي شده توسط سعيد محمدي و حسين پژوهي، براي تسهيل ازدحام در امواج رادیو و تلویزیون و ارتقاي عملكرد تلفنهاي همراه و ديگر دستگاه‌هاي قابل حمل طراحي شده‌اند.
به گفته محققان، طيف راديويي كافي براي تمام دستگاه‌هاي دستي قابل حمل افراد وجود ندارد. از اين رو ازدحام بیش از حد ، منجر به قطع تماس، علائم اشغال خطوط، كاهش كيفيت تماس و دانلودهاي آهسته‌تر مي‌شود.
براي مقابله با اين معضل، صنايع در تلاش جهت ساخت سيستمهايي است كه با شبكه‌هاي تعريف‌شده واضح‌تر عمل كرده و بتوان تعداد بيشتري از آنها را در پهناي باند موجود قرار داد.
سعيد محمدي، دانشيار مهندسي برق و رايانه دانشگاه پرديو آمريكا اظهار كرد: براي اين كار به فيلترهاي دقيق‌تر بيشتر در تلفنهاي همراه و ديگر دستگاه‌هاي راديويي نياز است؛ سيستمهايي كه از بروز اختلال جلوگيري كرده و تنها به علائم نزديك به يك فركانس خاص اجازه عبور مي‌دهند.
اين محققان موفق به ساخت دستگاه‌هايي موسوم به تشديد‌كننده‌هاي نانوالكترومكانيكي حاوي يك پرتو ريز سيليكوني شده‌اند كه در زمان اعمال ولتاژ مي‌لرزد.
محققان نشان داده‌اند كه اين دستگاه‌هاي جديد با بازده 100 درصد ساخته شده‌اند، بدين معني كه تقريبا تمام دستگاه‌هاي ساخته شده با ويفرهاي سيليكوني به خوبي عمل مي‌كنند.
به گفته اين مهندسان، اين فناوري جديد نيست، بلكه آنها از يك فرايند استفاده كرده‌اند كه تابع ساخت در مقياس بزرگ بوده و بر يكي بزرگترين موانع در استفاده تجاري گسترده از اين دستگاه‌ها غلبه كرده است.
علاوه بر كاربرد در فيلترهاي تلفنهاي همراه آينده، از اين نانوتشديدكننده‌ها همچنين مي‌توان براي حسگرهاي شيميايي و زيستي پيشرفته در كاربري‌هاي پزشكي و دفاع داخلي و شايد به عنوان بخشي از رايانه‌ها و دستگاه‌هاي الكترونيك استفاده كرد.
اين دستگاه‌ها با استفاده از سازه سيليكون در عايق(SOI) ساخته شده‌اند كه از اين شيوه همچنين در صنايع براي ساخت ديگر دستگاه‌هاي الكترونيكي استفاده مي‌شود. اين تشديدكننده‌ها را مي‌توان بصورت آماده در مدارها و سيستم‌هاي الكترونيكي ادغام كرد؛ چرا كه SOI با فناوري مكمل فلز اكسيد نيمه رسانا يا CMOS كه يكي ديگر از نقاط اتكاي ساخت دستگاه‌هاي الكتريكي مورد استفاده در توليد تراشه‌هاي رايانه‌اي بوده، سازگار است.
گفته شده كه اين دستگاه جديد بسيار قابل تنظيم است كه به دانشمندان اجازه خواهد داد تا بر تناقضاتي كه در دستگاه‌هاي مقياس نانو بسيار شايع هستند، غلبه كنند.
به گفته محمدي، يكي از بهترين مثالهاي كاربرد اين دستگاه، يك فيلتر قابل تنظيم است.
وي اظهار كرد: ساخت يك فيلتر قابل تنظيم با ترانزيستورها، القا كننده‌ها و ديگر اجزاي الكترونيكي بسيار مشكل است اما يك تشديد كننده ساده نانومكانيكي مي‌تواند اين كار را با عملكرد بهتر و با نيروي بسيار كمتر انجام دهد.
به گزارش ايسنا محمدي همچنين در ادامه گفت: از آن جا كه اين دستگاه‌ها كوچك بوده و بازدهي ساخت در حد صد در صد است، مي‌توانيم در صورت نياز ميليون‌ها از اين دستگاه را در يك تراشه كوچك قرار دهيم. درك چگونگي عملكرد اين دستگاه‌ها در محاسبات در حال حاضر بسيار زود است؛ اما از آن جا كه مي‌توان اين دستگاه‌هاي ريز مكانيكي را به سادگي ترانزيستورها ساخت، بايد بتوان آنها را با يكديگر و همچنين ترانزيستورها به منظور دستيابي به كاركردهاي خاص، سازگار و تركيب كرد.
اين محققان اكنون در پي ثبت اختراع براي اين مفهوم هستند و نتايج اين پژوهش در مجله IEEE Transactions on Nanotechnology منتشر شده است.