نارون1
1st September 2012, 12:48 PM
راه خدا در دل است و یك قدم است
ای عزیز هر چه مرد را به خدا رساند، اسلام است و هرچه مرد را از راه خدا بازدارد كفر است؛ و حقیقت آن است كه مرد سالك، خود هرگز نه كفر باز پس گذارد و نه اسلام كه كفر و اسلام دو حال است كه از آن لابدّ است مادام كه با خود باشی. اما چون از خود خلاص یافتی، كفر و ایمان اگر نیز تو را جویند در نیابند.
ای عزیز بدان كه، راه خدا نه از جهت راست است و نه از جهت چپ، و نه بالا و نه زیر، و نه دور و نه نزدیك، راه خدا در دل است و یك قدم است. مگر از مصطفی علیه السلام نشنیده ای كه او را پرسیدند: «خدا كجاست؟» گفت: «در دل بندگان خدا.» دل طلب كن كه حج، حج دل است.
ای عزیز حج صورت، كار همه كس باشد؛ اما حج حقیقت نه كار هر كسی باشد. در راه حج زر و سیم باید فشاندن، در راه حق جان و دل باید فشاندن. این كه را مسلم باشد؟ آن را كه از بند جان برخیزد. جمال كعبه نه دیوارها و سنگ هاست كه حاجیان بینند، جمال كعبه آن نور است كه به صورت زیبا، در قیامت آید و شفاعت كند از بهر زایران خود.
ای عزیز، هرگز در عمر خود یك بار حج روح بزرگ كرده ای؟ مگر كه این نشنیده ای كه بایزید بسطامی می آمد، شخصی را دید گفت:«كجا می روی؟» گفت: »به خانه ی خدای تعالی.» بایزید گفت: »چند درم داری؟» گفت: «هفت درم دارم.» گفت: «به من ده و هفت بار گرد من بگرد و زیارت كعبه كردی.» چه می شنوی!!!
محراب جهان،جمال رخساره ی ماست
سلطان جهان در دل بیچاه ی مـــــاست
شــور و شـــر و كفـــر و توحیـــد و یقیـــن
در گوشه ی دیده های خونخواره ی ماست
ای دوست جوابی دیگر بشنو: راه پیدا كردن واجب است؛ اما راه خدای تعالی در زمین نیست، بلكه در بهشت و عرش نیست؛ طریق الله در باطن توست؛ طالبان خدا او را در خود جویند، زیرا كه او در دل باشد و دل در باطن ایشان باشد. تو را این عجب آید كه هرچه در آسمان و زمین است، همه خدا در تو بیافریده است، و هر چه در لوح و قلم و بهشت آفریده است، مانند آن را در نهاد تو آفریده است؛ هر چه در عالم الهیست، عكس آن در جان پدید كرده است.
در هر فعلی و حركتی در راه حج، سرّی و حقیقی باشد؛ اما كسی كه بینا نباشد، خود نداند. طواف كعبه و سعی و احرام و .....در همه احوال هاست. هنوز قالب نبود و كعبه نبود كه روح ها به كعبه زیارت می كردند. دریغا كه بشریت نمی گذارد كه به كعبه ی ربوبیت رسیم! و بشریت نمی گذارد كه ربوبیت، رخت بر صحرای صورت نهد! هر كه نزد كعبه ی گل رود خود را ببیند و هر كه به كعبه ی دل رود خدا را ببیند. ان شاءالله تعالی كه به روزگار دریابی كه چه گفته می شود! ان شاءالله كه خدا ما را حج حقیقی روزی كند.
تمهیدات .... عین اقضات همدانی
منبع:
شورای گسترش فرهنگ زبان و ادبیات فارسی
ای عزیز هر چه مرد را به خدا رساند، اسلام است و هرچه مرد را از راه خدا بازدارد كفر است؛ و حقیقت آن است كه مرد سالك، خود هرگز نه كفر باز پس گذارد و نه اسلام كه كفر و اسلام دو حال است كه از آن لابدّ است مادام كه با خود باشی. اما چون از خود خلاص یافتی، كفر و ایمان اگر نیز تو را جویند در نیابند.
ای عزیز بدان كه، راه خدا نه از جهت راست است و نه از جهت چپ، و نه بالا و نه زیر، و نه دور و نه نزدیك، راه خدا در دل است و یك قدم است. مگر از مصطفی علیه السلام نشنیده ای كه او را پرسیدند: «خدا كجاست؟» گفت: «در دل بندگان خدا.» دل طلب كن كه حج، حج دل است.
ای عزیز حج صورت، كار همه كس باشد؛ اما حج حقیقت نه كار هر كسی باشد. در راه حج زر و سیم باید فشاندن، در راه حق جان و دل باید فشاندن. این كه را مسلم باشد؟ آن را كه از بند جان برخیزد. جمال كعبه نه دیوارها و سنگ هاست كه حاجیان بینند، جمال كعبه آن نور است كه به صورت زیبا، در قیامت آید و شفاعت كند از بهر زایران خود.
ای عزیز، هرگز در عمر خود یك بار حج روح بزرگ كرده ای؟ مگر كه این نشنیده ای كه بایزید بسطامی می آمد، شخصی را دید گفت:«كجا می روی؟» گفت: »به خانه ی خدای تعالی.» بایزید گفت: »چند درم داری؟» گفت: «هفت درم دارم.» گفت: «به من ده و هفت بار گرد من بگرد و زیارت كعبه كردی.» چه می شنوی!!!
محراب جهان،جمال رخساره ی ماست
سلطان جهان در دل بیچاه ی مـــــاست
شــور و شـــر و كفـــر و توحیـــد و یقیـــن
در گوشه ی دیده های خونخواره ی ماست
ای دوست جوابی دیگر بشنو: راه پیدا كردن واجب است؛ اما راه خدای تعالی در زمین نیست، بلكه در بهشت و عرش نیست؛ طریق الله در باطن توست؛ طالبان خدا او را در خود جویند، زیرا كه او در دل باشد و دل در باطن ایشان باشد. تو را این عجب آید كه هرچه در آسمان و زمین است، همه خدا در تو بیافریده است، و هر چه در لوح و قلم و بهشت آفریده است، مانند آن را در نهاد تو آفریده است؛ هر چه در عالم الهیست، عكس آن در جان پدید كرده است.
در هر فعلی و حركتی در راه حج، سرّی و حقیقی باشد؛ اما كسی كه بینا نباشد، خود نداند. طواف كعبه و سعی و احرام و .....در همه احوال هاست. هنوز قالب نبود و كعبه نبود كه روح ها به كعبه زیارت می كردند. دریغا كه بشریت نمی گذارد كه به كعبه ی ربوبیت رسیم! و بشریت نمی گذارد كه ربوبیت، رخت بر صحرای صورت نهد! هر كه نزد كعبه ی گل رود خود را ببیند و هر كه به كعبه ی دل رود خدا را ببیند. ان شاءالله تعالی كه به روزگار دریابی كه چه گفته می شود! ان شاءالله كه خدا ما را حج حقیقی روزی كند.
تمهیدات .... عین اقضات همدانی
منبع:
شورای گسترش فرهنگ زبان و ادبیات فارسی