PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : اصول طراحی غرفه نمایشگاهی



وحید 0319
28th August 2012, 07:09 PM
1- غرفه، انبار نیست طراحی غرفه چیزی بسیار فراتر از پر کردن فضا با اشیای موجود در انبار سازمان است. بسیاری از کارفرماها در آخرین لحظاتی که باید به نمایشگاه بروند از واحد خدمات یا روابط عمومی می خواهند چیزهایی را برای بردن به نمایشگاه آماده کنند. در نتیجه بسیاری از غرفه های نمایشگاه ها بیشتر به انبار شرکت ها و سازمان ها شباهت دارند تا یک اثر هنری!

2-غرفه، اثر هنری است غرفه می تواند محل تجلی هنری طراح و نشان دهنده سطح دانش و بینش فرهنگی هنری و سلیقه وی باشد. غرفه، لباس کارفرماست و طراح موظف است بهترین طرح دوخت را برای آن ارائه دهد.

3- طراحی غرفه، تخصص است نجارها، آهنگرها، نقشه کش ها، معماران، طراحان داخلی، طراحان صنعتی، طراحان صحنه و لباس، طراحان گرافیک و گاه حتی مهندسان عمران و کامپیوتر، همه خود را در زمینه طراحی غرفه جامع و مانع می دانند. در حالی که طراحی غرفه خود می تواند یک رشته مستقل باشد برخی هنرمندان تصور می کنند طراحی غرفه عملی تفننی است و در کنار کارهایشان به آن می پردازند. این طور هم می توان نگاه کرد، اما حاصل این رویکرد به هیچ رو غرفه حرفه ای نیست.
4- ایده خلاقانه، محور طراحی غرفه است ایده خلاقانه، فرآیند پیچیده ای دارد و ایده یابی دارای روش هایی است که به مطالعه نیاز دارد. طرح باید مخاطب را در غرفه نگه دارد و پاسخگوی افکار و احساساتش باشد. باید دانست کارفرما چه هدفی دارد و روی آن تمرکز کرد که به طور حتم به یافتن ایده های ناب می انجامد. البته باید با حساسیت و دقتی بیش از کارفرما این کار را انجام داد و خواسته هایش را به سوی اهداف جدید هدایت کرد. یکی از هنرهای طراح غرفه باید همین باشد که با حساسیتی که دارد به سرعت درک کند چه خواسته هایی سره و چه چیزهایی ناسره اند. برای درک این نکات باید مدت زیادی تحقیق کرد و با خدمات و محصولات به نمایش درآمده، فرآیند کار، یا هر چیز مشابه دیگر در مجموعه کارفرما سر و کار یافت.

5- جزئیات در غرفه به خوبی دیده می شوند نمی شود غرفه را همین جوری طراحی کرد، مخاطب آنقدر به اشیا نزدیک می شود که تمام سهل انگاری ها را می بیند، بنابراین طرح باید به گونه ای باشد که بیننده نتواند اتصالات را بفهمد، یا اگر فهمید خیال کند یک اتصال حرفه ای دیده است. خلاقیت فقط در سیر کولاسیون نیست بلکه در تمام جنبه های غرفه باید احساس شود.

6- در نمایش یک چیز معمولی، نباید غلو شود گاه کیفیت محصولات کارفرما بسیار پایین تر از حد انتظار است. در این حالت ها بهتر است به شکل مودبانه از او خواسته شود که نمونه های بهتری را در اختیار بگذارد و اگر نمونه بهتری در دست ندارد، یا محصولش کیفیت پایین دارد باید او را از اجاره غرفه منصرف کرد. البته پل های پشت سر را نباید خراب کرد!

7- گاه سکوت و خلوت بهتر است روش های طراحی مینی مال گاه چنان آرامشی در مخاطب ایجاد می کند که چاره ای جز ایستادن در غرفه ندارد. نمایشگاه ها اغلب مکان هایی پرآشوب و هیاهو با رنگ ها و نورهای گوناگون اند که بیننده را عصبی می کنند. طراح بهتر است خود را جای مخاطب بگذارد.

8- طراحی غرفه، چابکی می خواهد طرح غرفه مثل جرقه است مثل طرح پوستر، غرفه کارزار طراحی است و تنها از عهده افراد چابک و حساس برمی آید. افراد فاقد این ویژگی ها طراحی غرفه را فراموش کنند.
9- دیدن تصویر سودمند است دیدن تصویر به ویژه هنگام خلق ایده بسیار موثر است. در مواقعی که طراح، غرفه ای در دست طراحی ندارد می تواند به بازدید نمایشگاه ها برود، مجله ها را ورق بزند، یادداشت بردارد، فیلم ببیند، استراحت کند و کروکی بزند.
10- طراح، مشاور واقعی کارفرماست این نکته بسیار مهمی است باید به شکل صادقانه مشاوره داد و حتی اگر لازم شد کارفرما را از گرفتن غرفه منصرف کرد (یعنی در کوتاه مدت نان خود را آجر کرد). کارفرما نباید گمان کند با آدمی پولکی طرف است، یا در برآوردهای اولیه و مراحل قرارداد سرش کلاه رفته است. طراحان خود را در جای کارفرما بگذارد.
11- طراح دست به کار شود طراحان به جای این که نقشه را به کارگاه فکس کند و به روش اداری از آن ها بخواهد نسبت به اجرای کار در نهایت وسواس و سرعت اقدام کنند، خود باید دست به کار شود تا مسائل اجرایی را از نزدیک بفهمد و در صورت لزوم طرح را در حین اجرا تغییر دهد.
12- تفکر مهندسی لازم است طراح باید تحلیل گر با حوصله باشد، یعنی بتواند با دقت فراوان یک دانشمند چیزها را بشکافد و از این راه به کشف های تازه ای در کار خود دست یابد. دقیق و حساس بودن، نگاه تولید انبوهی داشتن، ظریف فکر کردن، عاشقانه به جزئیات رسیدگی کردن، خسته نشدن و سرسری کارنکردن، از علایم تفکر مهندسی است.
13- طراح غرفه نباید واهمه داشته باشد گاه پیش می آید که کارهای دیگران را داوری کنیم و گاه نیز دیگران کارهای ما را به داوری می گیرند، در هر حال نباید ترسید و باید دانست که ما به عنوان طراح از آن ها حرفه ای تریم. نباید لحظه ای به خود تردید داشت و از داوری حرفه ای هاو معمولی نگران بود. باید درباره کارهای دیگران نظر داد اما تا نپرسیدند، نگویید!

14- بهترین راه فراگیری، آموزش است بهترین راه یاد گرفتن، یاد دادن است. شما هم تجربه کرده اید، تلاشی که می کنید برای اینکه یک بازی را به کسی یاد دهید، شما را مجبور می کند که خود آن را فرا گیرید. هیچ اشکالی ندارد که از این ضعف انسانی در جهت اعتلا استفاده شود. نقد هنری هم در همین نکته ظریف نهفته است.
15- سیستم های مدولار و پیش ساخته توصیه نمی شوند استفاده از این سیستم ها گاه خوب و گاه بسیار بد است. در حال حاضر این طور شده که طراحان از سرتنبلی یا کم سوادی، از این سیستم ها استفاده می کنند. این یک روش خوب است به شرطی که فکر شده باشد و برای غرفه خودتان بومی سازی شده باشد یا اینکه هدف خاصی را تعقیب کند. سیستم های پیش ساخته تبلیغاتی اغلب برای کسانی است که می خواهند بیش از نظر مخاطب، نظر کارفرما را تأمین کنند. البته بعضی از کارفرماها تصور می کنند اگر یک پرینت طولی روی یکی از این سیستم های پیش ساخته بزنند، دیگر نیازی به طراح ندارند. روابط عمومی خودش این کارها را می کند!
16- فرم، نور، رنگ و بافت و صدا و بو عوامل طرح غرفه اند فرم، نور، رنگ، بافت، صدا و بو مصالح کار طراح غرفه هستند برای رسیدن به طرح خوب؛ اگر شکل یک غرفه ارتباطی به کالا نداشته باشند، غرفه ها حالتی بی حال پیدا می کنند و اگر خیلی جیغ بنفش باشند، مبتذل می شوند. صدا عامل بسیار مهمی است و به راحتی از غرفه های اطراف به داخل غرفه ما می آید. بو نیز کاربردی مانند صدا دارد که توسط چشم، درک نمی شود اما تأثیرش روی انسان بسیار زیاد است. من اگر غرفه ای شیک (به لحاظ بصری) ببینم و از آن بوی سیرداغ دریافت کنم چه عکس العملی نشان می دهم؟ اگر در یک غرفه فروش لاستیک با ورود شما به قسمت نمایش، بوی سوختن لاستیک و صدای ترمز را بشنوید و همزمان خط ترمز لاستیک روی یک پرده ظاهر شود چه حالی می شوید؟ یا برای مثال در غرفه نمایش روغن نباتی به جای بوی سوختن روغن نباتی، بوی لیمو در فضا عطرآگین باشد؟
17- سلسله مراتب دیده شدن اشیا و درک آن ها را نباید فراموش کرد چشم انسان با ورود به هر فضا به سرعت دنبال چیزهای جدید می گردد، به همین دلیل اشیای نمایشی و اشیای تزیینی را باید در جای مناسب گذاشت، بسیار مهم است که اول چه چیزی دیده شود و کجای مخروط دید چه چیزهایی دیده شود، تمرکزهای نوری در کجاست و کجاها و چه چیزهایی در سایه اند، دور و بر چه اشیایی خلوت و چه اشیایی شلوغ است، هر شیء چقدر از زمان خیرگی نگاه را به خود معطوف می کند. اغلب غرفه های به ظاهر زیبا، بدون توجه به این اصول طراحی می شوند و فقط خوشگل هستند، اما هدف اصلی غرفه دار را تامین نمی کنند.
18- عمر غرفه یک هفته است این نکته بسیار حیاتی است و نباید آن را باساختمان اشتباه گرفت. غرفه نباید محکم باشد، بلکه باید لق باشد و خود چند روز پس از نمایشگاه فرو بریزد!

وحید 0319
28th August 2012, 07:16 PM
نمایشگاه پدیده ای بر آمده از دوران مدرن است که بنا به ضرورت تولید وعرضه ی انبوه کالا در سده ی نوزدهم ظهور کرد.آنچه به عنوان نمایشگاه مد نظر است خاستگاه وضرورت های پیچیده این دوران ومابعد آن را دربر میگیرد.در عصر مدرن مکان وفضا باز تعریف شدونسبت آن با زیست جهان انسان وفناوری در کانون توجه قرار گرفت.بر این اساس معماری وساختار بصری نمایشگاه در روزگار حاضر کارکرد های متنوعی دارد که حول کنش ارتباطی در عرصه های مختلف حیات بشری متمرکز شده است.

بیش از یکصدوپنجاه سال از نمایشگاه هاید پارک لندن که سرآغاز به نمایش در آوردن جهان تکنولوژیک بود میگذرد.در ایران نیز فضاهای نمایشگاهی سنت وسابقه ای چهل _پنجاه ساله دارند.وسالانه صدها نمایشگاه مختلف در سطوح شهری استانی ملی _بین المللی در کشور برگزار میگردد که به رغم تفاوت های ماهوی به لحاظ ارائه ی کالا ساختاری یکسان شبیه سازی شده دارند.دلیل عمده این فرآیند یکسان ساز این است که ما جز چند نمونه ی استثنایی نمایشگاه به مفهوم مدرن وپسامدرن نداریم.

پرسش هایی مانند:مردم چگونه در فضا حرکت میکنند؟در فضا چه رخ میدهد؟تجربه ی فرد در مواجهه با محیطی فیزیکی چه مراحلی دارد وچگونه بنا از وقایع درون یا اطراف خود اثر میپذیرد؟

در خصوص فضاهای نمایشگاهی به نظر میرسد در ابتدا دو مفهوم فضا ونمایش بایستی تعریف شوند.تعریف فضا امری نسبی است و در جوامع مختلف میتواند متفاوت باشد.بر طبق فرهنگ لغت آکسفورد تعاریف زیادی از فضا وجود دارد.مثلا کیفیت تهی بودن وبزرگ بودن به نحوی که بتوان در آن آزادانه حرکت کرد.فضا معمولا با تقابل ومحک زدن با یک ماهیت مادی دارای شکل بعد وتوده دارای جرم ادراک میشود.

مفهوم نمایش نیز بر طبق فرهنگ لغت آکسفورد عبارتست از نشان دادن چیزی در یک مکان عمومی برای مردم برای لذت بردن آنها ویا برای اطلاع رسانی وآگاه کردن آنها.اما واژه ی به معنای "نمایش چیزی که معمولا مخفی است بیان حقیقت در مورد یک شخص یا یک موقعیت ونمایش آن"وبه معنای توصیف کامل یک تئوری یا نظریه طرح وهم چنین مناسبتی که مردم مشاغل وغیره کالا های خودرا به نمایش یا فروش میگذارند تعریف شده است.

فضای نمایشگاهی در نیجه جایی است که درآن نمایش نوآوری خلاقیت تکنولوژی وفناوری جدید تجارت ورقابت برای نمایش یا فروش عمده ای بازی میکند.

به نظر میرسد در رابطه با فضای نمایشگاهی از چند منظر میتوان بحث کرد که شامل عملکرد ومکانیت استفاده کاربران قرارگیری آن در بافت وزمینه شهری فرم وساخت ومقیاس واندازه میشود.

▪ اولین نکته ای که باید در فضاهای نمایشگاهی دخیل باشد مکانیت ومکان گزینی آنها در بافت شهری یا منطقه است.

▪ دوم_نقش وعملکرد این فضاها وویژگی هایی که آنها را از سایر عملکرد های شهری متمایز میکند

▪ سوم_ترکیب بندی وعناصر متشکله این فضاها (بیرونی)وارتباطات فضایی (درونی)آنها که شامل هر دو فرم وعملکرد است

▪ چهارم-خمیر یا مفهوم وروح طراحی فضا های نمایشگاهی

▪ پنجم_تاثیرات محیطی این فضا ها بر پیرامون وبستر خود

▪ ششم_تاثیرات فناوری جدید وبرتر در هر دوره در نقش وعملکرد طراحی وساخت این بناها

زمینه های تاریخی_اجتماعی پیدایش فضاهای نمایشگاهی:

اصلی ترین نقش فضای نمایشگاهی این بود که آخرین دستاوردهای تکنولوژیک در زمینه ی نوع مواد مصالح مصنوعات ومحصولات وتجهیزات صنعتی که در نتیجه پیشرفت تکنولوژی در هر دوره به دست آمده است را برای تجارت واستفاده در اختیار بازار قراردهد.از این منظر طراحی وساخت یک فضای نمایشگاهی به عنوان اولین فرصت برا یتجلی بخشی به توان تکنولوژیک مطرح میشود.ومکانی برای بازتاب امکانات وتوان تکنولوژیک در تولید مواد ومصالح وشیوه های ساخت در خود این فضاها شکل میگیرد.این فرآیند کالبدی را فراهم میکند که مناسب ودر خور یافته های تکنولوژیک در سایر رشته های علمی وصنعتی باشد وآرمانشهر انسان تکنیک محور را متجلی سازد.

● اهداف عمده در طراحی و ساخت فضاهای نمایشگاهی:

اهداف عمده وپایه ای در طراحی فضاهای نمایشگاهی رامیتوان به صورت زیر بیان کرد.نوآوری در مواد ومصالح ساخت -کاهش ماده ی ساختمانی وافزایش فضا با شیوه های مدرن وخلق آینده.این فضاها همواره مبتنی بر نوآوری هستند.تولید وارائه مواد ومصالح ساختمانی ارائه ی طراحی وشیوه ها وتکنیک ها ی ساختمانی خلق فرم های جدید معماری (که خود تابعی از امکانات تکنولوزیک)ونیز بهره برداری اقتصادی از فضا که از اهداف اصلی عملکردی این فضاست مواردی از این گونه نوآوری ها قلمداد میشوند.

● ویژگی های اساسی فضاهای نمایشگاهی:

فارغ از اینکه فضاهای نمایشگاهی در چه محیطی طراحی وساخته شده اند در سال های اولیه پیدایش وحتی در فر آیند توسعه ی فرم وعملکرد این فضاها میتوان برخی مشخصات بارز را استنتاج کرد:

۱) آینده محوری در برابر سنت گرایی

در طراحی معماری وساخت فضای نمایشگاهی نه تنها اصراری بر پیوند با گذشته دیده نمیشود که در تقابل باآن به صورت حریصانه ای آینده پردازی وسعی در نگاه وتکیه به آینده وواقعیت بخشی به آن دیده میشود .لذا در طراحی این فضاها یه طور فزاینده ای با سعی در کاهش توده وافزایش وانباشتگی فضا روبه رو هستیم.فضای مکانیکی سر پوشیده وسیعی که انسان در آن دستاوردهای تعکنولوژیک خود برای عدم وابستگی اش به طبیعت ویا برتری اش را برآن به نمایش میگذارد.

۲) تولید انبوه ومجموعه ای در برابر ساخت سنتی:

لوکوربوزیه در طراحی غرفه ی فرانسه در نمایشگاه سان فرانسیسکو ۱۹۳۴ با انتفاد از شیوه های سنتی ساختمان اظهار داشت :"نمایشگاه های قرن اخیر به سطح یک کعکاری غیر منطقی سقوط کردند به طوری که به بیننده تصور خیالی یک کاخ یا خانه ی واقعی را میدهند.ولی فکر میکنم که باید سنت نمایشگاه های قرن نوزدهم را دنبال کنیم (نمایشگاه آهن وشیشه)خلق یک فضای قابل نمایش که دعوت به تماشا بکند وهمزمان با ارضائ جمعیت احساس وهیجان معماری رانیز به آنها عرضه کند یا در حل مسائل نمایشگاه صداقت به کار رود.

موقتی در برابر دایمی بودن

برعکس ساختمان های رایج که برای اهداف دائمی ساخته میشوند.این نکته حائز اهمیت است که در طراحی این فضاها مسئله ی متحرک بودن وقابلیت جابجا یی نصب سریع وقابلیت جمع شدن وواسازی آن نقش اساسی ایفا میکند بنا بر این روش طراحی وفرم دهی این فضاها کاملا متفاوت ومتمایز از ساختمان های رایج است.

ساختمانهای نمایشگاهی تغییر پذیرند دارای مدولاسیون مشخص ودر بسیاری از موارد قابل تکثیرند.

میتوانند در زمینه های متفاوت سر همبندی شوند واز آنجا که ارتباط زیادی با بستر ندارند به جز فناوری ومهندسی تداعی کننده ی بوم فرهنگ ونظایر آن نیستند.اما به طرز واضح وروشنی بیانگر ونماینده ی مسائل اجتماعی محسوب میشوند وهر یک از جوامع غربی سعی در بازتاب ونمایش توانایی ها وبرتری های خود بر دیگران در زمینه کسب تکنولوژی دارند.

۳) تکنولوژی در برابر فرم:

در طراحی فضاهای نمایشگاهی محصولات ومصنوعات باقابلیت های بسیار محدودی از نظر شکل دهی وحالت پذیری همراهند. هنرکاردست روی آنها انجام پذیر نیست وبه صورت تولید انبوه از کارخانه به مقصد حمل میشود.

این محدودیت ها در دستاوردهای تکنولوژیک در ادامه خود توانایی طراح در طرحی وخلق فرم های جدید وبدیع را محدود مینماید.ودر بسیاری از مواقع به خلق فرم های تکراری ویکنواخت وتحمیلی منجر میشود.

۴) بروتالیزم در برابر آرامش بصری:

با توجه به صنعتی بودن عناصر سازندهی این فضاها ترکیب حجمی وفرم حاصله در فضای نمایشگاهی معمولا دارای روحیه خشن وخشکی است.از آنجا که دارای دوران اخیر شاهد غلبه ی صنعت وتکنولوژی بر طبیعت بوده است استاندارد شدن تولید وفرم مصالح به نوعی خداحافظی باطبیعت شمرده میشود.این امر مورد نکوهش برخی از معماران طبیعت قرار گرفت.راسکین این نوع طراحی را مترادف با غلبه ی مهندسی معماری خداحافظی باطبیعت وبه صدا درآوردن ناقوس مرگ هنر توصیف کرد.

اوج تکامل ایده ی انسان صنعتی از نظر خلق فضاهای مدرن وبریده از طبیعت رادر مرکز پمپیدو که در سال های هفتاد میلادی نه با هنر مندی به مفهوم کلاسیک آن که با صنعت گری وفن سالاری تمام طراحی وساخته شد میتوان مشاهده کرد.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد