diamonds55
22nd February 2009, 12:38 AM
عضو سابق كميسيون تنظيم مقررات رگولاتوري اعتقاد دارد كه پيش از آنكه به مباحثي همچون استقلال سازمان تنظيم مقررات پرداخته شود، بايد تدوين برنامههاي بلندمدت اين سازمان در كانون توجه مديران و برنامهريزان قرار گيرد.
محمد حسن انتظاري، عضو سابق كميسيون تنظيم مقررات رگولاتوري در گفتوگو با ايلنا اظهار داشت: در حال حاضر بايد براي دستيابي به اهداف تعيينشده در سند چشمانداز و براي سازمان تنظيم مقررات كشور، شرح وظايف و سياستگذاري عمليتدوين شود. مهمترين موضوعي كه در راه رسيدن به اين هدف حائز اهميت است، اين است كه سازمان تنظيم مقررات بايد بداند كه وظيفهاي استراتژيك و راهبردي بر دوش دارد.
وي در ادامه در زمينه استقلال سازمان خاطرنشان کرد: در شرايط فعلي تدوين برنامة سازمان تنظيم مقررات، مقدم بر بحث درباره استقلال آن است، به عبارتي، براي رسيدن به رگولاتوريِ قدرتمند كه وظايف خود را به بهترين نحو انجام دهد، پيشنيازهايي وجود دارد كه تا برآورده نشدن آنها، سازمان به جايگاه مطلوب نخواهد رسيد. در صورتي كه اين شرايط برآورده نشود، تغيير ساختار سازمان، نه تنها مشكلات فعلي را برطرف نميسازد، بلكه بر مسائل و چالشهاي آن دامن خواهد زد.
انتظاري ادامه داد: اگر چه موضوع استقلال رگولاتوري حائز اهميت است، اما ضرورت پرداختن به چالشهاي اساسي سازمان از اهميت بيشتري برخوردار است. به عنوان مثال، اگر نيروي انساني شاغل در سازمان، بر مفهوم رگولاتوري و مسائل مرتبط با آن اشراف نداشته باشد، استقلال سازمان به مانعي براي انجام وظايف آن تبديل ميشود، بنابراين بايد نقاط ضعف سازمان بررسي شود و كمبودهاي موجود برطرف شود.
وي افزود: در واقع، بايد برنامه سازمان براي رسيدن به اهداف خود مشخص شود؛ پس از آن مشخص شود كه براي رسيدن به اين اهداف آيا لازم است سازمان داراي استقلال باشد يا خير.
عضو سابق كميسيون تنظيم مقررات رگولاتوري درپاسخ به اين سوال که در صورت استقلال رگولاتوري چه مدلي بايد براي آن در نظر گرفته شود گفت: رسيدن به چنين مدلي قطعاً نيازمند مطالعات فراوان و مستقل خواهد بود. در حال حاضر، ارائه يك مدل خاص براي اين كار، شتابزده به نظر ميرسد.
محمد حسن انتظاري، عضو سابق كميسيون تنظيم مقررات رگولاتوري در گفتوگو با ايلنا اظهار داشت: در حال حاضر بايد براي دستيابي به اهداف تعيينشده در سند چشمانداز و براي سازمان تنظيم مقررات كشور، شرح وظايف و سياستگذاري عمليتدوين شود. مهمترين موضوعي كه در راه رسيدن به اين هدف حائز اهميت است، اين است كه سازمان تنظيم مقررات بايد بداند كه وظيفهاي استراتژيك و راهبردي بر دوش دارد.
وي در ادامه در زمينه استقلال سازمان خاطرنشان کرد: در شرايط فعلي تدوين برنامة سازمان تنظيم مقررات، مقدم بر بحث درباره استقلال آن است، به عبارتي، براي رسيدن به رگولاتوريِ قدرتمند كه وظايف خود را به بهترين نحو انجام دهد، پيشنيازهايي وجود دارد كه تا برآورده نشدن آنها، سازمان به جايگاه مطلوب نخواهد رسيد. در صورتي كه اين شرايط برآورده نشود، تغيير ساختار سازمان، نه تنها مشكلات فعلي را برطرف نميسازد، بلكه بر مسائل و چالشهاي آن دامن خواهد زد.
انتظاري ادامه داد: اگر چه موضوع استقلال رگولاتوري حائز اهميت است، اما ضرورت پرداختن به چالشهاي اساسي سازمان از اهميت بيشتري برخوردار است. به عنوان مثال، اگر نيروي انساني شاغل در سازمان، بر مفهوم رگولاتوري و مسائل مرتبط با آن اشراف نداشته باشد، استقلال سازمان به مانعي براي انجام وظايف آن تبديل ميشود، بنابراين بايد نقاط ضعف سازمان بررسي شود و كمبودهاي موجود برطرف شود.
وي افزود: در واقع، بايد برنامه سازمان براي رسيدن به اهداف خود مشخص شود؛ پس از آن مشخص شود كه براي رسيدن به اين اهداف آيا لازم است سازمان داراي استقلال باشد يا خير.
عضو سابق كميسيون تنظيم مقررات رگولاتوري درپاسخ به اين سوال که در صورت استقلال رگولاتوري چه مدلي بايد براي آن در نظر گرفته شود گفت: رسيدن به چنين مدلي قطعاً نيازمند مطالعات فراوان و مستقل خواهد بود. در حال حاضر، ارائه يك مدل خاص براي اين كار، شتابزده به نظر ميرسد.