diamonds55
22nd February 2009, 01:36 AM
تغيير دائمي مربيان در 2 تيم خراساني ليگ برتر فوتبال ايران و جايگاه نازل هر دو تيم در جدول رده‌بندي اين مسابقات، بيشترين تبليغ منفي براي فوتبال اين استان بوده و اين سوال را پيش آورده است كه آنها اصولا چرا قدم در صحنه‌اي نهاده‌اند كه توان ابراز وجود مستمر و حتي حضوري معقول در آن را ندارند؟ هر دو تيم هم با مشكلات شديد مالي مواجه بوده‌اند و هم نتوانسته‌اند كادر فني قوي و ماندگاري داشته باشند.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/12/03/100899663463.jpg
تعداد زياد دفعات تغيير مربيان تيم‌ها، سندي روشن در اين خصوص است و شايد كمتر در فوتبال دنيا اتفاق افتاده باشد كه يك تيم در طول فصل حداقل 4 بار مربي عوض كند و چون هنوز 8 هفته از رقابت‌ها مانده است، تغييرات ديگري را نيز در بافت و سيستم خود نويد دهد. اين وصف پيام خراسان بوده است كه حالا مربيانش مي‌دانند بايد حداكثر ظرف دو، سه هفته بروند و خداداد عزيزي آنقدر از اين تيم قهر كرده و برگشته است كه مردم حوصله‌شان از دست او هم سررفته و معلوم نيست اگر او محروم است و به مدت يك سال حق همراهي هيچ تيمي را ندارد، چگونه اين روزها از بازگشت وي به جمع پياميها سخن گفته مي‌شود.
آنچه روشن است، اين كه پس از كنار گذاشته شدن ظاهري خداداد از پيام، هر دو سه هفته يك بار يكي از دستياران سابق و كنوني او، تيم را ظاهرا در دست گرفته‌اند و جديدترين آنها، حسيني‌پور است كه او هم اوايل فصل كه عزيزي سرمربي بود، از دستياران وي به شمار مي‌رفت.
همه‌جا خداداد!
دستياران قبلي و بعدي خداداد در ابومسلم هم در حال رفت و آمد بوده‌اند و شمار عوض شدن سرمربي اين تيم، كمتر از پيام نبوده است. وقتي عليحنطه 4 برد پياپي براي سياه‌جامگان به ارمغان آورد، تصور مي‌شد كه وي ماندني است و هنوز هم عده‌اي اين باور را دارند، اما با اولين شكست او، شرايط وي نيز عوض شد و تصور ابقايش مثل اين مي‌ماند كه تصور كنيم تا پايان فصل هيچ نگراني و دردسري براي داماش و برق شيراز هم خلق نخواهد شد.
زندگي در عين دغدغه، حرف حاكم و روال غالب در دو نماينده استان خراسان در بالاترين سطح ليگ فوتبال ايران بوده است و اگر ابتداي فصل گفته مي‌شد كه چقدر خوب است خراسان دو تيمي شده است، امروز ناظران مي‌پرسند چگونه بدون مطالعه در اين زمينه اقدام شده و چرا سازمان ليگ برتر از آنها تضمين‌هاي لازم مالي و اجرايي را پيش از شروع فصل نگرفته است، زيرا اگر گرفته بود، شايد خراسان اين گونه خود را در معرض انتقادات بحق ديگران قرار نمي‌داد و دو تيم لرزان را راهي ميدان نمي‌كرد.
البته هر دو تيم برخي بازيكنان موفق را به فصل جاري فوتبال ايران ارزاني داشته‌اند. ميثم بائو از ابومسلم نه تنها با 10 گل زده به رده‌هاي بالاي جدول گلزنان راه يافته است، بلكه اخيرا به تيم ملي هم دعوت شده و چند بازي بالنسبه خوب هم براي اين تيم انجام داده است. در تيم پيام نيز اشپيتيم ارفي آلماني نيمي از كل گل‌هاي زده تيمش را به نام خود نوشته و او هم از بهترين مهاجمان فصل جاري جلوه كرده است. با اين حال هنوز مشخص نيست چرا ابومسلم به گونه‌اي پيش رفت و عمل كرد كه هادي برگي‌زر مجبور به رفتن از اين تيم شد و به چه سبب پيام نتوانسته است توازني را در كارش به وجود آورد كه لااقل يكي از مربيان مجرب كشورمان اشتياق كار در آنجا را از خود بروز دهد. آنچه در فوتبال خراسان مي‌گذرد، محصول ضعف شديد در كار تشكيلاتي و رها كردن دو تيم فاقد استراتژي‌هاي استوار و درازمدت در دل مسابقاتي سخت است.
در دوران خصوصي‌سازي
در عصر و زمانه باشگاه‌داري خصوصي و تاكيد AFCبر‌تيمداري مستقل، هيچ‌كس نمي‌تواند حتي هيات فوتبال خراسان را بابت مشكلات بزرگ دو تيم فوق مقصر انگارد. زيرا قرار است باشگاه‌ها روي پاي خود بايستند اما شكي نيست كه سازمان ليگ وظايفش را در قبال پيام بدرستي انجام نداده و به جاي اين كه از اين تيم تضمين‌هاي مالي لازم را بگيرد، به آن اجازه حضور در صحنه‌اي را داده است كه اينك مخارج تيمداري در آن چند ميلياردي و كمرشكن است و پياميها از تامين آن كاملا عاجزند. سازمان ليگ مقصر است زيرا هنوز كه هنوز است به رغم جريان داشتن دوره هشتم ليگ، الزام اين مسابقات را به تيم‌هاي حاضر و من‌جمله ابومسلم تكليف و القا نمي‌كند و تعريف مشخصي از باشگاه‌هاي حرفه‌اي به دست نداده است و در نتيجه تيم‌ها اين آزادي را داشته‌اند كه خود هر چه را كه مترادف با واژه حرفه‌اي مي‌شناسند براي خود فراهم بياورند (و بهتر بگوييم نياورند)! و بر نابساماني‌ها بيفزايند.
آيا در فوتبال ساير كشورها هم سر كميته انضباطي اين همه شلوغ و اين كميته محل رسيدگي به شكايات متعدد افراد و بازيكناني است كه تعهدات باشگاه‌هاي فاقد بنيه مالي را در قبال خود برآورده نشده مي‌بينند و لاجرم دست به شكايت مي‌زنند؟ امسال سرآمد اين رويكردها و اتفاقات، تيم‌هاي خراساني ليگ هستند، راستي آنجا چه مي‌گذرد؟
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/12/03/100899663463.jpg
تعداد زياد دفعات تغيير مربيان تيم‌ها، سندي روشن در اين خصوص است و شايد كمتر در فوتبال دنيا اتفاق افتاده باشد كه يك تيم در طول فصل حداقل 4 بار مربي عوض كند و چون هنوز 8 هفته از رقابت‌ها مانده است، تغييرات ديگري را نيز در بافت و سيستم خود نويد دهد. اين وصف پيام خراسان بوده است كه حالا مربيانش مي‌دانند بايد حداكثر ظرف دو، سه هفته بروند و خداداد عزيزي آنقدر از اين تيم قهر كرده و برگشته است كه مردم حوصله‌شان از دست او هم سررفته و معلوم نيست اگر او محروم است و به مدت يك سال حق همراهي هيچ تيمي را ندارد، چگونه اين روزها از بازگشت وي به جمع پياميها سخن گفته مي‌شود.
آنچه روشن است، اين كه پس از كنار گذاشته شدن ظاهري خداداد از پيام، هر دو سه هفته يك بار يكي از دستياران سابق و كنوني او، تيم را ظاهرا در دست گرفته‌اند و جديدترين آنها، حسيني‌پور است كه او هم اوايل فصل كه عزيزي سرمربي بود، از دستياران وي به شمار مي‌رفت.
همه‌جا خداداد!
دستياران قبلي و بعدي خداداد در ابومسلم هم در حال رفت و آمد بوده‌اند و شمار عوض شدن سرمربي اين تيم، كمتر از پيام نبوده است. وقتي عليحنطه 4 برد پياپي براي سياه‌جامگان به ارمغان آورد، تصور مي‌شد كه وي ماندني است و هنوز هم عده‌اي اين باور را دارند، اما با اولين شكست او، شرايط وي نيز عوض شد و تصور ابقايش مثل اين مي‌ماند كه تصور كنيم تا پايان فصل هيچ نگراني و دردسري براي داماش و برق شيراز هم خلق نخواهد شد.
زندگي در عين دغدغه، حرف حاكم و روال غالب در دو نماينده استان خراسان در بالاترين سطح ليگ فوتبال ايران بوده است و اگر ابتداي فصل گفته مي‌شد كه چقدر خوب است خراسان دو تيمي شده است، امروز ناظران مي‌پرسند چگونه بدون مطالعه در اين زمينه اقدام شده و چرا سازمان ليگ برتر از آنها تضمين‌هاي لازم مالي و اجرايي را پيش از شروع فصل نگرفته است، زيرا اگر گرفته بود، شايد خراسان اين گونه خود را در معرض انتقادات بحق ديگران قرار نمي‌داد و دو تيم لرزان را راهي ميدان نمي‌كرد.
البته هر دو تيم برخي بازيكنان موفق را به فصل جاري فوتبال ايران ارزاني داشته‌اند. ميثم بائو از ابومسلم نه تنها با 10 گل زده به رده‌هاي بالاي جدول گلزنان راه يافته است، بلكه اخيرا به تيم ملي هم دعوت شده و چند بازي بالنسبه خوب هم براي اين تيم انجام داده است. در تيم پيام نيز اشپيتيم ارفي آلماني نيمي از كل گل‌هاي زده تيمش را به نام خود نوشته و او هم از بهترين مهاجمان فصل جاري جلوه كرده است. با اين حال هنوز مشخص نيست چرا ابومسلم به گونه‌اي پيش رفت و عمل كرد كه هادي برگي‌زر مجبور به رفتن از اين تيم شد و به چه سبب پيام نتوانسته است توازني را در كارش به وجود آورد كه لااقل يكي از مربيان مجرب كشورمان اشتياق كار در آنجا را از خود بروز دهد. آنچه در فوتبال خراسان مي‌گذرد، محصول ضعف شديد در كار تشكيلاتي و رها كردن دو تيم فاقد استراتژي‌هاي استوار و درازمدت در دل مسابقاتي سخت است.
در دوران خصوصي‌سازي
در عصر و زمانه باشگاه‌داري خصوصي و تاكيد AFCبر‌تيمداري مستقل، هيچ‌كس نمي‌تواند حتي هيات فوتبال خراسان را بابت مشكلات بزرگ دو تيم فوق مقصر انگارد. زيرا قرار است باشگاه‌ها روي پاي خود بايستند اما شكي نيست كه سازمان ليگ وظايفش را در قبال پيام بدرستي انجام نداده و به جاي اين كه از اين تيم تضمين‌هاي مالي لازم را بگيرد، به آن اجازه حضور در صحنه‌اي را داده است كه اينك مخارج تيمداري در آن چند ميلياردي و كمرشكن است و پياميها از تامين آن كاملا عاجزند. سازمان ليگ مقصر است زيرا هنوز كه هنوز است به رغم جريان داشتن دوره هشتم ليگ، الزام اين مسابقات را به تيم‌هاي حاضر و من‌جمله ابومسلم تكليف و القا نمي‌كند و تعريف مشخصي از باشگاه‌هاي حرفه‌اي به دست نداده است و در نتيجه تيم‌ها اين آزادي را داشته‌اند كه خود هر چه را كه مترادف با واژه حرفه‌اي مي‌شناسند براي خود فراهم بياورند (و بهتر بگوييم نياورند)! و بر نابساماني‌ها بيفزايند.
آيا در فوتبال ساير كشورها هم سر كميته انضباطي اين همه شلوغ و اين كميته محل رسيدگي به شكايات متعدد افراد و بازيكناني است كه تعهدات باشگاه‌هاي فاقد بنيه مالي را در قبال خود برآورده نشده مي‌بينند و لاجرم دست به شكايت مي‌زنند؟ امسال سرآمد اين رويكردها و اتفاقات، تيم‌هاي خراساني ليگ هستند، راستي آنجا چه مي‌گذرد؟