zolfa
21st August 2012, 04:04 PM
http://www.khabaronline.ir/Images/News/Smal_Pic/28-5-1391/IMAGE634808907810120754.jpg
http://www.khabaronline.ir/Images/Kind/1.png
دانشهای بنیادی - با وجود بحث داغ در مورد این که حیوانات اصلا زبانی دارند یا نه، برخی دانشمندان به کشفهای شگفتانگیزی در مورد روشهای برقراری ارتباط بین حیوانات رسیدهاند. برخی حیوانات میتوانند دیدههای خود را با هم در میان بگذارند و گپ بزنند.
بهنوش خرمروز: کوکو نام گوریلی است که در حدود 2000 کلمه از زبان انگلیسی را میفهمد. او از نظر فیزیولوژیکی قابلیت پاسخ دادن به صورت کلامی را ندارد، اما این گوریل 40 ساله، میتواند با استفاده از متدی برگرفته از زبان نشانه آمریکایی، آنچه را فکر میکند تصویر کند و در واقع از زبان انسانها برای برقراری ارتباط استفاده کند. اگر زبانهایی را که او در جامعه خود از آنها استفاده میکند هم به حساب بیاوریم، در واقع کوکو سهزبانه است.
کوکو فقط هم در مورد خوردنی صحبت نمیکند. به گزارش دیسکاوری، پنیپترسون که در مورد گوریلها تحقیق میکند طی مطالعات 28 ساله خود بر روی کوکو در مورد طیف وسیعی از هیجانها که انسانها میتوانند تجربه کنند صحبت میکند، مثل شادی، غمگینی، عشق، سوگواری و خجالت.
اما کوکو در این مورد یک استثنا نیست. الکس نام یک طوطی خاکستری آفریقایی است که 150 کلمه انگلیسی را تا قبل از مرگش در سال 2007/1386 یاد گرفته بود. این پرنده همچنین میتوانست تا عدد 6 را بشمارد و بین رنگها و شکلها تمایز قایل شود. همچنین میتوانست کلمهها را به هم وصل کند و معانی تازه به وجود بیاورد و مفاهیم انتزاعی نسبیت مانند بزرگتر، کوچکتر، رو و زیر را هم درک میکرد. الکس در شب مرگش در سن 31 سالگی به صاحبش، ایرنه پربرگ که روانشناس حیوانات هم هست گفت: «خوب باش. فردا میبینمت. من تو را دوست دارم.»
از چیسر، سگ مرزی تا اکیکامای دلفین، حیوانات آزمایشگاهی زیادی از گونههای مختلف وجود دارند که تا به حال توانستهاند تا حد قابل توجهی در زبان انسانها پیشرفت کنند و به واسطه درکی که از این زبان پیدا میکنند، با انسانها رابطه برقرار کنند. اما با این وجود انسانها در این راه خیلی از حیوانات عقبتر هستند و به ندرت متوجه زبان حیوانات میشوند. ما نمیتوانیم به زبان حیوانات با آنها رابطه برقرار کنیم.
البته مطمئنا، برای انسان به عنوان باهوشترین گونه باید یادگیری زبان دلفینها، در مقایسه با یادگیری زبان انسانها برای دلفینها، سادهتر باشد. پس چرا ما به جای این که سعی کنیم زبان خودمان را به حیوانات بیاموزیم، راهی برای یاد گرفتن زبان حیوانات پیدا نمیکنیم؟
در واقع دانشمندان زیادی در حال تحقیق در این زمینه هستند. آنها امیدوارند که روزی بتوانند زبان دلفینها، فیلها، گوریلها، سگها و خلاصه همه حیوانات را بیاموزند. یکی از دانشمندان اخیرا موفق شده تا حد زیادی زبان سگهای دشتی (سنجاب مرغزار) را رمزگشایی کند. اما در این راه، یک مانع بسیار بزرگ وجود دارد که کل کار را به تاخیر میاندازد، آن هم این باور است که حیوانات اصلا زبانی ندارند که ما بخواهیم آن را یاد بگیریم.
مارک بکف، استاد اکولوژی و زیستشناسی تحولی در دانشگاه کلرادو و از بنیانگذاران درمانهای اخلاقی برای حیوانات (به همراه جین گودال، نخستیشناس) در اینباره میگوید: «بر سر این موضوع بحث داغی وجود دارد، چون هنوز مردمانی هستند که اصرار دارند باید انسان را به کلی از سایر گونهها جدا کرد. بنابراین، اگر به سراغ کار روی حیطه ارتباطات حیوانات بروید و متوجه نشانهای بشوید که حاکی از وجود یک سیستم ارتباطی و چیزی شبیه به زبان باشد، این گروه اصرار دارند که آن را انکار کنند و خواهند گفت که چنین چیزی نیست.»
http://www.khabaronline.ir/Images/Kind/1.png
دانشهای بنیادی - با وجود بحث داغ در مورد این که حیوانات اصلا زبانی دارند یا نه، برخی دانشمندان به کشفهای شگفتانگیزی در مورد روشهای برقراری ارتباط بین حیوانات رسیدهاند. برخی حیوانات میتوانند دیدههای خود را با هم در میان بگذارند و گپ بزنند.
بهنوش خرمروز: کوکو نام گوریلی است که در حدود 2000 کلمه از زبان انگلیسی را میفهمد. او از نظر فیزیولوژیکی قابلیت پاسخ دادن به صورت کلامی را ندارد، اما این گوریل 40 ساله، میتواند با استفاده از متدی برگرفته از زبان نشانه آمریکایی، آنچه را فکر میکند تصویر کند و در واقع از زبان انسانها برای برقراری ارتباط استفاده کند. اگر زبانهایی را که او در جامعه خود از آنها استفاده میکند هم به حساب بیاوریم، در واقع کوکو سهزبانه است.
کوکو فقط هم در مورد خوردنی صحبت نمیکند. به گزارش دیسکاوری، پنیپترسون که در مورد گوریلها تحقیق میکند طی مطالعات 28 ساله خود بر روی کوکو در مورد طیف وسیعی از هیجانها که انسانها میتوانند تجربه کنند صحبت میکند، مثل شادی، غمگینی، عشق، سوگواری و خجالت.
اما کوکو در این مورد یک استثنا نیست. الکس نام یک طوطی خاکستری آفریقایی است که 150 کلمه انگلیسی را تا قبل از مرگش در سال 2007/1386 یاد گرفته بود. این پرنده همچنین میتوانست تا عدد 6 را بشمارد و بین رنگها و شکلها تمایز قایل شود. همچنین میتوانست کلمهها را به هم وصل کند و معانی تازه به وجود بیاورد و مفاهیم انتزاعی نسبیت مانند بزرگتر، کوچکتر، رو و زیر را هم درک میکرد. الکس در شب مرگش در سن 31 سالگی به صاحبش، ایرنه پربرگ که روانشناس حیوانات هم هست گفت: «خوب باش. فردا میبینمت. من تو را دوست دارم.»
از چیسر، سگ مرزی تا اکیکامای دلفین، حیوانات آزمایشگاهی زیادی از گونههای مختلف وجود دارند که تا به حال توانستهاند تا حد قابل توجهی در زبان انسانها پیشرفت کنند و به واسطه درکی که از این زبان پیدا میکنند، با انسانها رابطه برقرار کنند. اما با این وجود انسانها در این راه خیلی از حیوانات عقبتر هستند و به ندرت متوجه زبان حیوانات میشوند. ما نمیتوانیم به زبان حیوانات با آنها رابطه برقرار کنیم.
البته مطمئنا، برای انسان به عنوان باهوشترین گونه باید یادگیری زبان دلفینها، در مقایسه با یادگیری زبان انسانها برای دلفینها، سادهتر باشد. پس چرا ما به جای این که سعی کنیم زبان خودمان را به حیوانات بیاموزیم، راهی برای یاد گرفتن زبان حیوانات پیدا نمیکنیم؟
در واقع دانشمندان زیادی در حال تحقیق در این زمینه هستند. آنها امیدوارند که روزی بتوانند زبان دلفینها، فیلها، گوریلها، سگها و خلاصه همه حیوانات را بیاموزند. یکی از دانشمندان اخیرا موفق شده تا حد زیادی زبان سگهای دشتی (سنجاب مرغزار) را رمزگشایی کند. اما در این راه، یک مانع بسیار بزرگ وجود دارد که کل کار را به تاخیر میاندازد، آن هم این باور است که حیوانات اصلا زبانی ندارند که ما بخواهیم آن را یاد بگیریم.
مارک بکف، استاد اکولوژی و زیستشناسی تحولی در دانشگاه کلرادو و از بنیانگذاران درمانهای اخلاقی برای حیوانات (به همراه جین گودال، نخستیشناس) در اینباره میگوید: «بر سر این موضوع بحث داغی وجود دارد، چون هنوز مردمانی هستند که اصرار دارند باید انسان را به کلی از سایر گونهها جدا کرد. بنابراین، اگر به سراغ کار روی حیطه ارتباطات حیوانات بروید و متوجه نشانهای بشوید که حاکی از وجود یک سیستم ارتباطی و چیزی شبیه به زبان باشد، این گروه اصرار دارند که آن را انکار کنند و خواهند گفت که چنین چیزی نیست.»