نارون1
18th August 2012, 12:41 PM
http://jamejamonline.ir/Media/images/1390/05/27/100851784239.jpgبچه‌ها علاقه زیادی به مكیدن انگشت دارند و این كار امری شایع میان آنها محسوب می‌شود. در واقع مكیدن انگشت یك عادت خیلی طبیعی در كودكان به شمار می‌رود و حتی در دوران جنینی هم اتفاق می‌افتد. این پدیده معمولا با بالا رفتن سن كودك خود به خود از بین می‌رود
.
مكیدن انگشت واكنشی طبیعی نسبت به استرس و اضطراب در كودك است و به او آرامش میدهد و كودك با این كار خودش را آرام می‌كند. گاهی هم كودك این كار را انجام میدهد تا استقلالش را نشان دهد. نوزادان عموماً زمانی كه شیر می‌خورند و شیشه شیر، پستانك یا سینه مادر خود را به دهان می‌گیرند، چرت می‌زنند، اما با بزرگ‌تر شدن، مكیدن انگشت را هم به عنوان راهی برای به آرامش رسیدن و كاستن اضطراب انجام می‌دهند
.
این عادت معمولا بعد از 6 ماهگی از بین می‌رود، ولی برخی كودكان مكیدن انگشت را تا 4 یا 5 سالگی هم ادامه می‌دهند اما اگر بعد از این سن، كودك شما هنوز مكیدن انگشت را تكرار می‌كند، باید به دنبال راه چاره باشید چرا كه این عمل او را در معرض مشكلات دهان و دندان و مشكلات تكلمی قرار میدهد.
كودكان معمولاً زمانی كه احساس گرسنگی، ترس، ناآرامی، خواب آلودگی، آرامش و خستگی می‌كنند، برای آرام كردن خود شروع به مكیدن انگشت می‌كنند. این كار به خاطر تماس پوست انگشت با پوست مخاط دهان برای كودك لذتبخش است، اما همین حالت باعث ایجاد فشار شدید و منفی در فضای دهان می‌شود كه روی رشد نواحی صورت و تنگ شدن قوس داخل دهان اثر منفی می‌گذارد.
چون ماهیچه‌های گونه به خاطر فعالیت بیش از حد، زیاد حركت می‌كنند، این اثرات ممكن است تا آخر عمر با فرد باقی بماند. البته هر كودكی كه انگشتان خود را می‌مكد دچار این عوارض نمی‌شود بلكه 3 عامل استمرار، شدت و تكرار این عادت باعث ایجاد عوارض متفاوت می‌شوند. هر چه این 3 عامل شدیدتر باشد، آسیب وارده به دهان و دندان كودك بیشتر می‌شود.
به فكر دندان‌های كودكتان باشید
مكیدن انگشت شاید در ظاهر كاری طبیعی به نظر برسد، ولی هر چه كودك بیشتر درگیر این عادت شود، بیشتر دچار مشكل می‌شود. اگر انجام این عادت در مدت طولانی صورت گیرد مشكلات دندانی برای كودك ایجاد می‌كند.
مكیدن قوی و شبانه‌روزی انگشتان، دندان‌های جلویی را از جای خود حركت داده و حتی باعث بر هم خوردن شكل استخوان فك‌شده و دندان‌ها را به سمت بیرون فشار داده و گاهی باعث تغییر شكل سقف دهان می‌شود.
دندان‌های جلویی فك بالا به بیرون متمایل شده و دندان‌های جلوی فك پایین به سمت داخل كشیده می‌شوند و اغلب بین دندان‌های پیشین فاصله می‌افتد. همچنین مكیدن انگشت شكل آرواره بالایی را در قسمت جلو تغییر میدهد و آن را به سمت بیرون فشار داده و تغییراتی در لب بالایی ایجاد می‌كند.
دندان‌های آسیاب نیز ممكن است به دلیل فاصله‌های غیرعادی كه در دندان‌ها ایجاد می‌شود، جابه‌جا شده و روی شكل دهان تاثیر بگذارد. در موارد شدید، پزشك ناچار می‌شود دندان‌های آسیاب را از دهان خارج كند.
دلیل این همه تغییرات ایجاد شده بر اثر مكیدن انگشت این است كه استخوان‌های آرواره (فك) كودكان زیر 8 سال بسیار نرم و قابل انعطاف است. فك بالا و پایین كودكان خون زیاد و مواد معدنی و نیز كلسیم پایینی دارد. با مكیدن طولانی‌مدت انگشت‌ها، به راحتی استخوان اطراف دندان‌های جلوی بالا و پایین تغییر شكل داده و زمانی كه دندان‌ها روی هم قرار می‌گیرند، حفره‌ای در ناحیه ایجاد می‌شود.
از طرف دیگر مكیدن انگشت باعث كج شدن دندان‌ها و نامنظم قرار گرفتن آنها می‌شود كه با بزرگ شدن كودك، از لحاظ روانی روی او تاثیر زیادی می‌گذارد. همچنین تمیز نگه داشتن دندان‌ها دشوار شده و معمولا دچار پوسیدگی می‌شوند. تمام این تغییرات روی جویدن كودك هم تاثیر می‌گذارد و در نهایت لبخندی نازیبا برایش به همراه می‌آورد.
از مشكلات دیگری كه مكیدن انگشت می‌تواند ایجاد كند، مشكل در گفتار و تكلم كودك است. به طوری كه تغییرات ایجاد شده در فك و دندان‌ها گفتار فرد را تغییر داده و باعث فشرده شدن زبان در هنگام حرف زدن، نوك زبانی حرف زدن یا دشواری در تلفظ برخی حروف می‌شود. البته تمام این مشكلات زمانی رخ میدهد كه كودك پس از 5 سالگی همچنان به مكیدن انگشت خود ادامه میدهد
.
مكیدن انگشت، بزرگ و كوچك نمی‌شناسد
هر وقت حرف از مكیدن انگشت به میان می‌آید، همه ما ناخودآگاه به فكر بچه‌ها می‌افتیم غافل از این كه مكیدن انگشت عادتی شایع در بین افراد بالغ هم به شمار می‌رود. یك فرد بزرگسال ممكن است به دلایلی چون اضطراب یا حتی كسب آرامش دست به این كار بزند. برای از بین بردن چنین عادتی در بزرگسالان از روش‌های جایگزینی، دارویی و رفتار درمانی استفاده می‌شود.
در روش جایگزینی باید روشی را جایگزین عادت ایجاد شده مكیدن انگشت كرد. در این روش بهتر است زمانی كه مجبور به مكیدن انگشت می‌شوید، خود را به كار دیگری چون آدامس جویدن یا خوردن آب نبات مشغول كنید
.
در برخی موارد، شما به عنوان فردی بالغ ممكن است بر اثر اضطراب در زندگی به این عادت رو كنید كه پزشكان معمولا در این موارد از داروهای ضداضطراب و استرس استفاده می‌كنند. از راهكارهای دیگر در این عادت، درمان رفتاری شناختی در این افراد است كه نوعی روان درمانی برای تغییر افكار و رفتارهای این گونه افراد به شمار می‌رود. این روش درمانی معمولا در افرادی به كار می‌رود كه به خودی خود موفق به ترك این عادت نمی‌شوند.
عادت كودكتان را به موقع ترك دهید
چنانچه كودك پیش از وارد آمدن آسیب به دندان‌های جلویی مكیدن انگشت را ترك كند، تمام اثرات مخرب ناشی از این عادت طی حدود 6 ماه از بین خواهد رفت، ولی اگر این عادت‌ها همچنان ادامه یابد، تغییرات پدید آمده دائمی شده و تا آخر عمر با كودكتان همراه خواهد بود
.
هرگز كودكتان را به خاطر این كار سرزنش نكنید بلكه با مشاهده تداوم این عادت حتما با پزشك برای حل این مشكل مشورت كنید و به دنبال راه چاره‌ای برای این مساله باشید. البته تا سن 4 یا 5 سالگی صبر كنید شاید رفته رفته این عادت از بین برود.
در گام اول به كودكتان بیشتر توجه كنید و مواردی را كه باعث اضطراب در او شده و او را وادار به مكیدن انگشت می‌كند، شناسایی كرده و كمكش كنید تا راه بهتری را برای كنار آمدن با تنش ایجاد شده، پیدا كند.
در صورتی كه كودكتان در این مرحله موفق شد، او را تشویق كرده و حتی جایزه‌ای برایش تهیه كنید. زمانی كه انگشتش را به دهان می‌برد، سعی كنید حواسش را پرت كنید و بهتر است او را به كاری مشغول كنید كه هر دو دستش مشغول باشد.
این كار مجال مكیدن انگشت را از او خواهد گرفت. همیشه با جملات مثبت او را تشویق كنید كه از كارش دست بردارد مثلا می‌توانید به او یادآوری كنید كه بچه بزرگی شده‌ای و بچه‌ای به سن تو انگشتانش را نمی‌مكد ولی یادتان نرود كه او را سرزنش نكنید. می‌توانید مشكلات ناشی از مكیدن انگشت را به زبان ساده و كودكانه برایش توضیح دهید تا قانع شود كه كار درستی انجام نمی‌دهد.
به انگشت‌های كودكتان برای یادآوری نوارهای چسبی رنگی ببندید تا یادش بیفتد انگشتانش را نخورد. اگر كودكتان شب‌ها عادت به مكیدن انگشتانش دارد، زمانی كه خواب است، دستكش دستش كنید ولی برای اولین قدم هرگز سراغ این راهكار نروید، چون این كار بیشتر كودك را عصبی می‌كند.
چنانچه كودكتان به تازگی و به طور اتفاقی شروع به مكیدن انگشتانش كرده، به دنبال استرسی پنهان در زندگی‌اش بگردید كه ممكن است منجر به بروز چنین عادتی در او شده باشد. از بین بردن این استرس می‌تواند مشكل كودك را حل كند.
یكی از راه‌حل‌هایی كه به مرور تاثیر به سزایی روی از بین رفتن این عادت دارد، مالیدن ماده‌ای بدمزه و غیرسمی مانند سركه یا چیزی تلخ به انگشتان دست اوست.
اگر سن كودكتان بالاتر است به او توضیح دهید كه این كار فقط به دلیل یادآوری است تا به او گوشزد كند كه انگشتش را نخورد. سعی كنید دفعات مكیدن انگشت را محدود كنید و مثلا بگویید این كار فقط برای زمان خوابیدن است.
هرگز به كودكتان دستور ندهید بلكه به جای انتقاد كردن از او، در زمان موفقیت تشویق‌اش كنید. در این كار صبور باشید چرا كه كنار گذاشتن این عادت مدتی زمان لازم دارد.
منبع: جام جم
.
مكیدن انگشت واكنشی طبیعی نسبت به استرس و اضطراب در كودك است و به او آرامش میدهد و كودك با این كار خودش را آرام می‌كند. گاهی هم كودك این كار را انجام میدهد تا استقلالش را نشان دهد. نوزادان عموماً زمانی كه شیر می‌خورند و شیشه شیر، پستانك یا سینه مادر خود را به دهان می‌گیرند، چرت می‌زنند، اما با بزرگ‌تر شدن، مكیدن انگشت را هم به عنوان راهی برای به آرامش رسیدن و كاستن اضطراب انجام می‌دهند
.
این عادت معمولا بعد از 6 ماهگی از بین می‌رود، ولی برخی كودكان مكیدن انگشت را تا 4 یا 5 سالگی هم ادامه می‌دهند اما اگر بعد از این سن، كودك شما هنوز مكیدن انگشت را تكرار می‌كند، باید به دنبال راه چاره باشید چرا كه این عمل او را در معرض مشكلات دهان و دندان و مشكلات تكلمی قرار میدهد.
كودكان معمولاً زمانی كه احساس گرسنگی، ترس، ناآرامی، خواب آلودگی، آرامش و خستگی می‌كنند، برای آرام كردن خود شروع به مكیدن انگشت می‌كنند. این كار به خاطر تماس پوست انگشت با پوست مخاط دهان برای كودك لذتبخش است، اما همین حالت باعث ایجاد فشار شدید و منفی در فضای دهان می‌شود كه روی رشد نواحی صورت و تنگ شدن قوس داخل دهان اثر منفی می‌گذارد.
چون ماهیچه‌های گونه به خاطر فعالیت بیش از حد، زیاد حركت می‌كنند، این اثرات ممكن است تا آخر عمر با فرد باقی بماند. البته هر كودكی كه انگشتان خود را می‌مكد دچار این عوارض نمی‌شود بلكه 3 عامل استمرار، شدت و تكرار این عادت باعث ایجاد عوارض متفاوت می‌شوند. هر چه این 3 عامل شدیدتر باشد، آسیب وارده به دهان و دندان كودك بیشتر می‌شود.
به فكر دندان‌های كودكتان باشید
مكیدن انگشت شاید در ظاهر كاری طبیعی به نظر برسد، ولی هر چه كودك بیشتر درگیر این عادت شود، بیشتر دچار مشكل می‌شود. اگر انجام این عادت در مدت طولانی صورت گیرد مشكلات دندانی برای كودك ایجاد می‌كند.
مكیدن قوی و شبانه‌روزی انگشتان، دندان‌های جلویی را از جای خود حركت داده و حتی باعث بر هم خوردن شكل استخوان فك‌شده و دندان‌ها را به سمت بیرون فشار داده و گاهی باعث تغییر شكل سقف دهان می‌شود.
دندان‌های جلویی فك بالا به بیرون متمایل شده و دندان‌های جلوی فك پایین به سمت داخل كشیده می‌شوند و اغلب بین دندان‌های پیشین فاصله می‌افتد. همچنین مكیدن انگشت شكل آرواره بالایی را در قسمت جلو تغییر میدهد و آن را به سمت بیرون فشار داده و تغییراتی در لب بالایی ایجاد می‌كند.
دندان‌های آسیاب نیز ممكن است به دلیل فاصله‌های غیرعادی كه در دندان‌ها ایجاد می‌شود، جابه‌جا شده و روی شكل دهان تاثیر بگذارد. در موارد شدید، پزشك ناچار می‌شود دندان‌های آسیاب را از دهان خارج كند.
دلیل این همه تغییرات ایجاد شده بر اثر مكیدن انگشت این است كه استخوان‌های آرواره (فك) كودكان زیر 8 سال بسیار نرم و قابل انعطاف است. فك بالا و پایین كودكان خون زیاد و مواد معدنی و نیز كلسیم پایینی دارد. با مكیدن طولانی‌مدت انگشت‌ها، به راحتی استخوان اطراف دندان‌های جلوی بالا و پایین تغییر شكل داده و زمانی كه دندان‌ها روی هم قرار می‌گیرند، حفره‌ای در ناحیه ایجاد می‌شود.
از طرف دیگر مكیدن انگشت باعث كج شدن دندان‌ها و نامنظم قرار گرفتن آنها می‌شود كه با بزرگ شدن كودك، از لحاظ روانی روی او تاثیر زیادی می‌گذارد. همچنین تمیز نگه داشتن دندان‌ها دشوار شده و معمولا دچار پوسیدگی می‌شوند. تمام این تغییرات روی جویدن كودك هم تاثیر می‌گذارد و در نهایت لبخندی نازیبا برایش به همراه می‌آورد.
از مشكلات دیگری كه مكیدن انگشت می‌تواند ایجاد كند، مشكل در گفتار و تكلم كودك است. به طوری كه تغییرات ایجاد شده در فك و دندان‌ها گفتار فرد را تغییر داده و باعث فشرده شدن زبان در هنگام حرف زدن، نوك زبانی حرف زدن یا دشواری در تلفظ برخی حروف می‌شود. البته تمام این مشكلات زمانی رخ میدهد كه كودك پس از 5 سالگی همچنان به مكیدن انگشت خود ادامه میدهد
.
مكیدن انگشت، بزرگ و كوچك نمی‌شناسد
هر وقت حرف از مكیدن انگشت به میان می‌آید، همه ما ناخودآگاه به فكر بچه‌ها می‌افتیم غافل از این كه مكیدن انگشت عادتی شایع در بین افراد بالغ هم به شمار می‌رود. یك فرد بزرگسال ممكن است به دلایلی چون اضطراب یا حتی كسب آرامش دست به این كار بزند. برای از بین بردن چنین عادتی در بزرگسالان از روش‌های جایگزینی، دارویی و رفتار درمانی استفاده می‌شود.
در روش جایگزینی باید روشی را جایگزین عادت ایجاد شده مكیدن انگشت كرد. در این روش بهتر است زمانی كه مجبور به مكیدن انگشت می‌شوید، خود را به كار دیگری چون آدامس جویدن یا خوردن آب نبات مشغول كنید
.
در برخی موارد، شما به عنوان فردی بالغ ممكن است بر اثر اضطراب در زندگی به این عادت رو كنید كه پزشكان معمولا در این موارد از داروهای ضداضطراب و استرس استفاده می‌كنند. از راهكارهای دیگر در این عادت، درمان رفتاری شناختی در این افراد است كه نوعی روان درمانی برای تغییر افكار و رفتارهای این گونه افراد به شمار می‌رود. این روش درمانی معمولا در افرادی به كار می‌رود كه به خودی خود موفق به ترك این عادت نمی‌شوند.
عادت كودكتان را به موقع ترك دهید
چنانچه كودك پیش از وارد آمدن آسیب به دندان‌های جلویی مكیدن انگشت را ترك كند، تمام اثرات مخرب ناشی از این عادت طی حدود 6 ماه از بین خواهد رفت، ولی اگر این عادت‌ها همچنان ادامه یابد، تغییرات پدید آمده دائمی شده و تا آخر عمر با كودكتان همراه خواهد بود
.
هرگز كودكتان را به خاطر این كار سرزنش نكنید بلكه با مشاهده تداوم این عادت حتما با پزشك برای حل این مشكل مشورت كنید و به دنبال راه چاره‌ای برای این مساله باشید. البته تا سن 4 یا 5 سالگی صبر كنید شاید رفته رفته این عادت از بین برود.
در گام اول به كودكتان بیشتر توجه كنید و مواردی را كه باعث اضطراب در او شده و او را وادار به مكیدن انگشت می‌كند، شناسایی كرده و كمكش كنید تا راه بهتری را برای كنار آمدن با تنش ایجاد شده، پیدا كند.
در صورتی كه كودكتان در این مرحله موفق شد، او را تشویق كرده و حتی جایزه‌ای برایش تهیه كنید. زمانی كه انگشتش را به دهان می‌برد، سعی كنید حواسش را پرت كنید و بهتر است او را به كاری مشغول كنید كه هر دو دستش مشغول باشد.
این كار مجال مكیدن انگشت را از او خواهد گرفت. همیشه با جملات مثبت او را تشویق كنید كه از كارش دست بردارد مثلا می‌توانید به او یادآوری كنید كه بچه بزرگی شده‌ای و بچه‌ای به سن تو انگشتانش را نمی‌مكد ولی یادتان نرود كه او را سرزنش نكنید. می‌توانید مشكلات ناشی از مكیدن انگشت را به زبان ساده و كودكانه برایش توضیح دهید تا قانع شود كه كار درستی انجام نمی‌دهد.
به انگشت‌های كودكتان برای یادآوری نوارهای چسبی رنگی ببندید تا یادش بیفتد انگشتانش را نخورد. اگر كودكتان شب‌ها عادت به مكیدن انگشتانش دارد، زمانی كه خواب است، دستكش دستش كنید ولی برای اولین قدم هرگز سراغ این راهكار نروید، چون این كار بیشتر كودك را عصبی می‌كند.
چنانچه كودكتان به تازگی و به طور اتفاقی شروع به مكیدن انگشتانش كرده، به دنبال استرسی پنهان در زندگی‌اش بگردید كه ممكن است منجر به بروز چنین عادتی در او شده باشد. از بین بردن این استرس می‌تواند مشكل كودك را حل كند.
یكی از راه‌حل‌هایی كه به مرور تاثیر به سزایی روی از بین رفتن این عادت دارد، مالیدن ماده‌ای بدمزه و غیرسمی مانند سركه یا چیزی تلخ به انگشتان دست اوست.
اگر سن كودكتان بالاتر است به او توضیح دهید كه این كار فقط به دلیل یادآوری است تا به او گوشزد كند كه انگشتش را نخورد. سعی كنید دفعات مكیدن انگشت را محدود كنید و مثلا بگویید این كار فقط برای زمان خوابیدن است.
هرگز به كودكتان دستور ندهید بلكه به جای انتقاد كردن از او، در زمان موفقیت تشویق‌اش كنید. در این كار صبور باشید چرا كه كنار گذاشتن این عادت مدتی زمان لازم دارد.
منبع: جام جم