وحید 0319
17th August 2012, 01:57 AM
چکیده:
طبیعت، با وجود مقاومت و استحکام خود از حساس ترین و شکننده ترین اکوسیستم های جهان به شمار می آید. در سالیان اخیر در اثر عواملی از قبیل گسترش شهرها، احداث جاده ها، بهره برداری بی رویه از منابع و گردشگری در کوهستان، مسائلی همچون تغییرات آب و هوایی، فرسایش خاک، سیل، تخریب پوشش گیاهی بومی و جایگزینی با گیاهان غیر بومی بروز کرده اند بنابراین تحقیق حاضر با هدف دستیابی به اصول و مبانی طراحی در محیط کوهستان( یه طور خاص پارک های کوهستانی) و حفظ و بازگرداندن پایداری به این محیط انجام شده و منظر سازی طبیعی به عنوان رویکردی اکولوژیک و مبنایی برای مراحل شناخت و تحلیل مورد توجه واقع شده است.
از آنجا که استفاده از گیاهان بومی در رویکرد مذکور مهمترین اصل است، بنابراین برداشتها و بررسی های میدانی بر روی گیاهان بومی اکوسیستم دامنه های جنوبی رشته کوه البرز( در مقیاس کلان) و اکوسیستم دره جمشیدیه ( در مقیاس خرد) براساس معیارهای زیبایی، دوام و پایداری نسبت به شرایط محیطی، مقاومت به خشکی و آفات و بیماری ها و توانایی نگهداری آسان انجام پذیرفته است. نتیجه این مطالعات ارائه راهکارهای طراحی پایدار دامنه های کوهستانی برای ایجاد پارک کوهستانی مورد نیاز شهرهاست که از تخریب پوشش گیاهی دره جلوگیری کرده و پایداری زیستگاه و رویشگاه های دره را تضمین مینامید. در نهایت، طراحی طرح توسعه پارک کوهستانی جمشیدیه، بااستفاده از گونه های بومی دره و رعایت اصول الگوهای منظرسازی طبیعی و با تاکید برایده مناظر سایه (جنگل) و آفتاب (غلفزار) صورت گرفته است. در نتیجه، منظری طبیعی و پایدار و سازگار با محیط ارائه شده است که می تواند الگویی تعمیم برای طراحی پارک های کوهستانی دره های دامنه جنوبی البرز باشد. پارک هایی که علاوه بر هزینه نگهداری پایین، به واسطه سازگاری با کوهستان، تبدیل به مکانی مناسب برای حفاظت از گیاهان بومی باشند.
واژگان کلیدی: منظر سازی طبیعی، پارکهای کوهستانی، گیاهان بومی، طراحی سازگار با محیط، دره جمشیدیه، دامنه های جنوبی رشته کوه البرز
http://www.architects.ir/nezameng/Images/Index/botomn-left.jpg
طبیعت، با وجود مقاومت و استحکام خود از حساس ترین و شکننده ترین اکوسیستم های جهان به شمار می آید. در سالیان اخیر در اثر عواملی از قبیل گسترش شهرها، احداث جاده ها، بهره برداری بی رویه از منابع و گردشگری در کوهستان، مسائلی همچون تغییرات آب و هوایی، فرسایش خاک، سیل، تخریب پوشش گیاهی بومی و جایگزینی با گیاهان غیر بومی بروز کرده اند بنابراین تحقیق حاضر با هدف دستیابی به اصول و مبانی طراحی در محیط کوهستان( یه طور خاص پارک های کوهستانی) و حفظ و بازگرداندن پایداری به این محیط انجام شده و منظر سازی طبیعی به عنوان رویکردی اکولوژیک و مبنایی برای مراحل شناخت و تحلیل مورد توجه واقع شده است.
از آنجا که استفاده از گیاهان بومی در رویکرد مذکور مهمترین اصل است، بنابراین برداشتها و بررسی های میدانی بر روی گیاهان بومی اکوسیستم دامنه های جنوبی رشته کوه البرز( در مقیاس کلان) و اکوسیستم دره جمشیدیه ( در مقیاس خرد) براساس معیارهای زیبایی، دوام و پایداری نسبت به شرایط محیطی، مقاومت به خشکی و آفات و بیماری ها و توانایی نگهداری آسان انجام پذیرفته است. نتیجه این مطالعات ارائه راهکارهای طراحی پایدار دامنه های کوهستانی برای ایجاد پارک کوهستانی مورد نیاز شهرهاست که از تخریب پوشش گیاهی دره جلوگیری کرده و پایداری زیستگاه و رویشگاه های دره را تضمین مینامید. در نهایت، طراحی طرح توسعه پارک کوهستانی جمشیدیه، بااستفاده از گونه های بومی دره و رعایت اصول الگوهای منظرسازی طبیعی و با تاکید برایده مناظر سایه (جنگل) و آفتاب (غلفزار) صورت گرفته است. در نتیجه، منظری طبیعی و پایدار و سازگار با محیط ارائه شده است که می تواند الگویی تعمیم برای طراحی پارک های کوهستانی دره های دامنه جنوبی البرز باشد. پارک هایی که علاوه بر هزینه نگهداری پایین، به واسطه سازگاری با کوهستان، تبدیل به مکانی مناسب برای حفاظت از گیاهان بومی باشند.
واژگان کلیدی: منظر سازی طبیعی، پارکهای کوهستانی، گیاهان بومی، طراحی سازگار با محیط، دره جمشیدیه، دامنه های جنوبی رشته کوه البرز
http://www.architects.ir/nezameng/Images/Index/botomn-left.jpg