وحید 0319
17th August 2012, 01:24 AM
ذرات دود و چربي هاي مختلف معلق در هوا ناشي از صنايع، ناوگان ترابري اعم از هواپيماها، قطارها، وسايل حمل و نقل درون شهري و برون شهري، بخصوص در شهرهاي پر جمعيت، سبب آلودگي سريع و وسيع شيشه ساختمان ها مي شوند.شست وشوي اين شيشه ها بويژه در ساختمان هاي بلند مرتبه يكي از معضلات ساكنان و مديريت برج ها و آپارتمان هاست. از عمده وجوه اين مشكلات مي توان به هزينه، زمان و خطر عمليات شست وشو اشاره كرد.فن آوري جديد شيشه هاي خود شو با صرفه جويي در هزينه و كاهش دفعات شست وشو و ايجاد ايمني بيشتر در هنگام پاكسازي به علت عمليات ساده مورد نياز، اين مشكل را تا حدود زيادي حل كرده اند.دو نوع شيشه خود شو در بازار جهاني موجود است: شيشه هاي خودشوي معمولي و شيشه هاي خودشو با اثر نيلوفر آبي كه عملكرد هر دو مشابه و فرآيند پاكسازي اين شيشه ها در دو مرحله است.
خاصيت فوتواكتيو:
در اين مرحله، اشعه ماوراي بنفش خورشيد، لايه دي اكسيد تيتانيوم (Tio2) اين شيشه ها را فعال مي كند و در نتيجه تحريك اين لايه ها، آلودگي هاي آلي (از قبيل چربي ها مانند اثر انگشت و...) تخريب شده و از بين مي روند و پيوند بين آلودگي هاي معدني چسبيده به شيشه (مانند انواع ذرات معلق در هوا) تضعيف مي شود. مرحله دوم درشيشه هاي خودشوي معمولي توسط لايه هيدروفيليك انجام مي شود. وجود اين لايه سبب مي شود تا قطرات آب روي شيشه به راحتي حركت كنند و به آن نچسبند. در حالت معمولي زاويه تماس بين شيشه و قطرات آب حدود 30 درجه است. پوشش هاي خاص، اين زاويه را تا حدود 100 تا 140 درجه افزايش مي دهند، يعني شكل قطرات آب روي شيشه به سمت كروي شدن ميل مي كند. اين امر سبب حركت روان آب روي شيشه شده و عمل جمع آوري آلودگي هاي معدني باقيمانده روي سطح شيشه را تسهيل و تسريع مي كند. به عبارت ديگر، چنانكه شيشه هاي خود شو با آب شسته شوند (به عنوان مثال به وسيله باران يا استفاده از لوله هاي آبپاش)، قطرات آب خود به سرعت، آلودگي هاي باقيمانده را به همراه خود مي برند. جالب اينكه به علت عدم چسبندگي بالاي قطرات آب و سطح شيشه، آب روي اين شيشه ها به سرعت تبخير شده و جا نمي اندازند.در شيشه هاي خودشو با اثر نيلوفر آبي كه از سطح برگ و گلبرگ هاي نيلوفر آبي الهام گرفته شده است، برجستگي هايي بسيار ريز (ميكروني) در فواصل و ارتفاع هاي معين از يكديگر ايجاد مي كنند كه اين امر سبب كروي شدن قطرات آب و حركت روان آنها روي سطح شيشه مي شود. با اين روش، زاويه تماس قطرات آب و شيشه را به 160 درجه رسانده اند.استفاده از اين شيشه ها در مناطق كم باران و خشك فقط در ساختمان هاي با ارتفاع كم توصيه مي شود و در ساختمان هاي بلند و برج ها، سبب كاهش دفعات شست وشو و تسهيل عمليات پاكسازي مي شود.
http://www.architects.ir/nezameng/Images/Index/botomn-left.jpg
خاصيت فوتواكتيو:
در اين مرحله، اشعه ماوراي بنفش خورشيد، لايه دي اكسيد تيتانيوم (Tio2) اين شيشه ها را فعال مي كند و در نتيجه تحريك اين لايه ها، آلودگي هاي آلي (از قبيل چربي ها مانند اثر انگشت و...) تخريب شده و از بين مي روند و پيوند بين آلودگي هاي معدني چسبيده به شيشه (مانند انواع ذرات معلق در هوا) تضعيف مي شود. مرحله دوم درشيشه هاي خودشوي معمولي توسط لايه هيدروفيليك انجام مي شود. وجود اين لايه سبب مي شود تا قطرات آب روي شيشه به راحتي حركت كنند و به آن نچسبند. در حالت معمولي زاويه تماس بين شيشه و قطرات آب حدود 30 درجه است. پوشش هاي خاص، اين زاويه را تا حدود 100 تا 140 درجه افزايش مي دهند، يعني شكل قطرات آب روي شيشه به سمت كروي شدن ميل مي كند. اين امر سبب حركت روان آب روي شيشه شده و عمل جمع آوري آلودگي هاي معدني باقيمانده روي سطح شيشه را تسهيل و تسريع مي كند. به عبارت ديگر، چنانكه شيشه هاي خود شو با آب شسته شوند (به عنوان مثال به وسيله باران يا استفاده از لوله هاي آبپاش)، قطرات آب خود به سرعت، آلودگي هاي باقيمانده را به همراه خود مي برند. جالب اينكه به علت عدم چسبندگي بالاي قطرات آب و سطح شيشه، آب روي اين شيشه ها به سرعت تبخير شده و جا نمي اندازند.در شيشه هاي خودشو با اثر نيلوفر آبي كه از سطح برگ و گلبرگ هاي نيلوفر آبي الهام گرفته شده است، برجستگي هايي بسيار ريز (ميكروني) در فواصل و ارتفاع هاي معين از يكديگر ايجاد مي كنند كه اين امر سبب كروي شدن قطرات آب و حركت روان آنها روي سطح شيشه مي شود. با اين روش، زاويه تماس قطرات آب و شيشه را به 160 درجه رسانده اند.استفاده از اين شيشه ها در مناطق كم باران و خشك فقط در ساختمان هاي با ارتفاع كم توصيه مي شود و در ساختمان هاي بلند و برج ها، سبب كاهش دفعات شست وشو و تسهيل عمليات پاكسازي مي شود.
http://www.architects.ir/nezameng/Images/Index/botomn-left.jpg