h.jabbari
31st July 2012, 12:36 PM
درروش ثبت ادواری حساب موجودی کالادرطول دوره مالی گردش نداردو تا پایان دوره مالی ,تا قبل ازاصلاحات ,بدون تغییرباقی می ماندوسپس باانجام دوثبت اصلاحی ابتدامبلغ موجودی کالا دراول دوره ازاین حساب حذف , سپس مبلغ موجودی کالای پایان دوره دراین حساب بدهکارمی شود.
روش ثبت دائمی موجودی ها:
درروش ثبت دائمی برای ثبت رویدادهای مرتبط به موجودی کالااز حساب موجودی کالا استفاده می شودکه باافزایش موجودی کالا (ناشی ازخریدکالا وبرگشت ازفروش ) وکاهش موجودی کالا (فروش وبرگشت ازخریدبه قیمت تمام شده ) بنابه مورد بدهکاروبستانکار می شود.بنابراین حساب موجودی کالا در دفتر به طور مستمر ودائمی گردش دارد ودرهرزمان مانده موجودی کالا متعلق به واحد تجاری را نشان می دهد.
سیستم ارزیابی ادواری موجودیها(Periodic Inventory system ):
در اغلب واحد های تجاری و ندرتاً در واحدهای تولیدی، سیستم ادواری ارزیابی موجودیها متداول است. در این سیستم هم بهای تمام شده کالای فروش رفته و هم موجودیهای پایان دوره در پایان دوره مالی به هنگام تهیه صورتهای مالی محاسبه می شود. در این روش موجودیهای آخر دوره شمارش شده و ارزش آن بر مبنای یکی از روشهای پذیرفته شده گردش بهای تمام شده تعیین می شود و حسابدارها با کسر کردن ارزش آن از بهای تمام شده کالای آماده برای فروش (که خود از موجودیهای اول دوره بعلاوه خرید طی دوره بدست می آید) بهای تمام شده کالای فروش رفته را محاسبه می نمایند:
ارزش کالای آماده برای فروش = ارزش موجودی در ابتدای دوره+ خرید موجودی طی دوره
بهای تمام شده کالای فروش رفته = ارزش کالای آماده برای فروش- ارزش موجودی در پایان دوره روشهای مختلف ارزیابی ادواری موجودیها به سه دسته کلی تقسیم می شود که عبارتند از:
1- روش fifo یا اولین صادره از اولین وارده (first in first out )
2- روش lifo یا اولین صادره از آخرین وارده ) last in first out )
3- روش میانگین وزنی (weighted average )
مثال: موجودی اول فروردین مساوی 20 واحد و بهای تمام شده یکواحد آن بالغ بر 100 ریال است در طول این ماه 50 واحد از این کالا خریداری شده است که بشرح زیر می باشند که وارد انبار شده بودند:
ارزش واحد مبلغ کل
موجودی اول فروردین 100 × 20 2000
خرید در 11 فروردین 105 × 20 2100
خرید در 15 فروردین 110 × 10 1100
خرید در 30 فروردین 120 × 20 2400
70 7600
از 70 واحد کالای خریداری شده بالا، 40 واحد آن در طول فروردین بفروش رفته است و 30 واحد از آن باقی مانده است صورت ریز فروشهای ماه بشرح زیر می باشد:
3 فروردین 10 واحد
12 فروردین 20 واحد
15 فروردین 5 واحد
21 فروردین 5 واحد
40
شرکت فوق برای ارزیابی 30 واحد کالای خود که در انبار مانده است ناگزیر است از یکی از روشهای ادواری قیمت گذاری بهره جوید در اینجا ما به سه روش lifo ، weighted average ، fifo ، ارزش موجودی پایان دوره و به تبع آن بهای تمام شده کالای فروشی رفته و اثرات محاسبه سه روش بر سود آوری را محاسبه خواهیم کرد:
Fifo روش اولین صادره از اولین وارده:
ارزش موجودی پایان دوره: کلی
20 واحد 120 ریالی 2400
10 واحد 110 ریالی 1100
30 3500
ارزش یا بهای تمام شده کالای فروش رفته طی ماه فروردین 4100=3500-7600 lifo روش اولین صادره از آخرین وارده:
ارزش موجودی پایان دوره: کلی
20 واحد 100 ریالی 2000
10 واحد 105 ریالی 1050
30 3050
ارزش یابهای تمام شده کالای فروش رفته محلی ماه فروردین 4550=3050-7600
weighted average میانگین موزون: 571/108=70÷7600
بهای تمام شده موجودی آخر دوره فروردین ماه 13/3257=571/108×30 بهای تمام شده کالای فروش رفته فروردین ماه 87/4342=13/3257
روش ثبت دائمی موجودی ها:
درروش ثبت دائمی برای ثبت رویدادهای مرتبط به موجودی کالااز حساب موجودی کالا استفاده می شودکه باافزایش موجودی کالا (ناشی ازخریدکالا وبرگشت ازفروش ) وکاهش موجودی کالا (فروش وبرگشت ازخریدبه قیمت تمام شده ) بنابه مورد بدهکاروبستانکار می شود.بنابراین حساب موجودی کالا در دفتر به طور مستمر ودائمی گردش دارد ودرهرزمان مانده موجودی کالا متعلق به واحد تجاری را نشان می دهد.
سیستم ارزیابی ادواری موجودیها(Periodic Inventory system ):
در اغلب واحد های تجاری و ندرتاً در واحدهای تولیدی، سیستم ادواری ارزیابی موجودیها متداول است. در این سیستم هم بهای تمام شده کالای فروش رفته و هم موجودیهای پایان دوره در پایان دوره مالی به هنگام تهیه صورتهای مالی محاسبه می شود. در این روش موجودیهای آخر دوره شمارش شده و ارزش آن بر مبنای یکی از روشهای پذیرفته شده گردش بهای تمام شده تعیین می شود و حسابدارها با کسر کردن ارزش آن از بهای تمام شده کالای آماده برای فروش (که خود از موجودیهای اول دوره بعلاوه خرید طی دوره بدست می آید) بهای تمام شده کالای فروش رفته را محاسبه می نمایند:
ارزش کالای آماده برای فروش = ارزش موجودی در ابتدای دوره+ خرید موجودی طی دوره
بهای تمام شده کالای فروش رفته = ارزش کالای آماده برای فروش- ارزش موجودی در پایان دوره روشهای مختلف ارزیابی ادواری موجودیها به سه دسته کلی تقسیم می شود که عبارتند از:
1- روش fifo یا اولین صادره از اولین وارده (first in first out )
2- روش lifo یا اولین صادره از آخرین وارده ) last in first out )
3- روش میانگین وزنی (weighted average )
مثال: موجودی اول فروردین مساوی 20 واحد و بهای تمام شده یکواحد آن بالغ بر 100 ریال است در طول این ماه 50 واحد از این کالا خریداری شده است که بشرح زیر می باشند که وارد انبار شده بودند:
ارزش واحد مبلغ کل
موجودی اول فروردین 100 × 20 2000
خرید در 11 فروردین 105 × 20 2100
خرید در 15 فروردین 110 × 10 1100
خرید در 30 فروردین 120 × 20 2400
70 7600
از 70 واحد کالای خریداری شده بالا، 40 واحد آن در طول فروردین بفروش رفته است و 30 واحد از آن باقی مانده است صورت ریز فروشهای ماه بشرح زیر می باشد:
3 فروردین 10 واحد
12 فروردین 20 واحد
15 فروردین 5 واحد
21 فروردین 5 واحد
40
شرکت فوق برای ارزیابی 30 واحد کالای خود که در انبار مانده است ناگزیر است از یکی از روشهای ادواری قیمت گذاری بهره جوید در اینجا ما به سه روش lifo ، weighted average ، fifo ، ارزش موجودی پایان دوره و به تبع آن بهای تمام شده کالای فروشی رفته و اثرات محاسبه سه روش بر سود آوری را محاسبه خواهیم کرد:
Fifo روش اولین صادره از اولین وارده:
ارزش موجودی پایان دوره: کلی
20 واحد 120 ریالی 2400
10 واحد 110 ریالی 1100
30 3500
ارزش یا بهای تمام شده کالای فروش رفته طی ماه فروردین 4100=3500-7600 lifo روش اولین صادره از آخرین وارده:
ارزش موجودی پایان دوره: کلی
20 واحد 100 ریالی 2000
10 واحد 105 ریالی 1050
30 3050
ارزش یابهای تمام شده کالای فروش رفته محلی ماه فروردین 4550=3050-7600
weighted average میانگین موزون: 571/108=70÷7600
بهای تمام شده موجودی آخر دوره فروردین ماه 13/3257=571/108×30 بهای تمام شده کالای فروش رفته فروردین ماه 87/4342=13/3257