نارون1
19th July 2012, 06:36 PM
http://raheravan.ir/wp-content/uploads/r-waisman.jpg (http://raheravan.ir/wp-content/uploads/r-waisman.jpg)
رﻳﭽﺎرد واﻳﺰﻣﻦ رواﻧﺸﻨﺎس داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎرﺗﻔﻮردﺷﺎﻳﺮ
ﭼﺮا ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮدم ﺑﯽ وﻗﻔﻪ در زﻧﺪﮔﯽ «ﺷﺎﻧﺲ» ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ هﻤﻴﺸﻪ «ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ» هﺴﺘﻨﺪ؟ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮرﺳﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺁن را «ﺷﺎﻧﺲ» ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ، دﻩ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺷﺮوع ﺷﺪ.
ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﭼﺮا ﺑﺨﺖ و اﻗﺒﺎل هﻤﻴﺸﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ را ﻣﯽ زﻧﺪ، اﻣﺎ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ از ﺁن ﻣﺤﺮوم ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺮدم «ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ» و ﻋﺪﻩ دﻳﮕﺮ «ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ» هﺴﺘﻨﺪ؟
http://raheravan.ir/wp-content/uploads/Chance.jpg (http://raheravan.ir/wp-content/uploads/Chance.jpg)
ﺁﮔﻬﯽ هﺎﻳﯽ در روزﻧﺎﻣﻪ هﺎﯼ ﺳﺮاﺳﺮﯼ ﭼﺎپ ﮐﺮدم و از اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﻳﺎﺑﺪﺷﺎﻧﺲ هﺴﺘﻨﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ . ﺻﺪهﺎ ﻧﻔﺮ ﺑﺮاﯼ ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻦ داوﻃﻠﺐ ﺷﺪﻧﺪ و در ﻃﻮل ﺳﺎل هﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﺮدم، زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎن را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ در ﺁزﻣﺎﻳﺶ هﺎﯼ ﻣﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﮐﻠﯽ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ، ﮐﻠﻴﺪ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺴﯽ ﻳﺎ ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽﺁﻧﻬﺎ در اﻓﮑﺎر و ﮐﺮدارﺷﺎن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺑﺮاﯼ ﻣﺜﺎل، ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻇﺎهﺮا ﺧﻮب در زﻧﺪﮔﯽ را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﻣﺮﺗﺒﺎ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖهﺎﻳﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ ﻧﻪ.
ﺑﺎ ﺗﺮﺗﻴﺐ دادن ﻳﮏ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺳﺎدﻩ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﻔﻬﻢ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺁﻧﻬﺎ در ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ . ﺑﻪ هﺮ دو ﮔﺮوﻩ اﻓﺮاد «ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ» و «ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ» روزﻧﺎﻣﻪ اﯼ دادم و از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن را ورق ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﭼﻨﺪ ﻋﮑﺲ در ﺁن هﺴﺖ.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﻳﮏ ﺁﮔﻬﯽ ﺑﺰرگ را وﺳﻂ روزﻧﺎﻣﻪ ﻗﺮار دادم ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: «اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺁﮔﻬﯽ را دﻳﺪﻩ اﻳﺪ ٢۵٠ ﭘﻮﻧﺪ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ.»
اﻳﻦ ﺁﮔﻬﯽ ﻧﻴﻤﯽ از ﺻﻔﺤﻪ را ﭘﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺣﺮوف ﺑﺴﻴﺎر درﺷﺖ ﭼﺎپ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺁﮔﻬﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺧﻴﺮﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﻮد، اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ً ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺁن را ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ، درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁن ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ ً ﻋﻤﻮﻣﺎ ﻋﺼﺒﯽ ﺗﺮ از اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ هﺴﺘﻨﺪ و اﻳﻦ ﻓﺸﺎر ﻋﺼﺒﯽ ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺁﻧﻬﺎ در ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ را ﻣﺨﺘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ اﻣﻮر از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ.
ﺑﺮاﯼ ﻣﺜﺎل وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ روﻧﺪ ﭼﻨﺎن ﻏﺮق ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﻔﺖ ﺑﯽ ﻧﻘﺼﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺮاﯼ ﻳﺎﻓﺘﻦ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮب را از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺧﺎﺻﯽ روزﻧﺎﻣﻪ را ورق ﻣﯽ زﻧﻨﺪ و از دﻳﺪن ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎز ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ.
اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﺁدم هﺎﯼ راﺣﺖ ﺗﺮ و ﺑﺎزﺗﺮﯼ هﺴﺘﻨﺪ، در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻧﭽﻪ را در اﻃﺮاﻓﺸﺎن وﺟﻮد دارد و ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺁﻧﭽﻪ را در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ.
ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﻦ در ﻣﺠﻤﻮع ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺁدم هﺎﯼ ﺧﻮش اﻗﺒﺎل ﺑﺮاﺳﺎس ﭼﻬﺎر اﺻﻞ، ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻓﺮﺻﺖ اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ:
اول: ﺁﻧﻬﺎ در اﻳﺠﺎد و ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻬﺎرت دارﻧﺪ،
دوم: ﺑﻪ ﻗﻮﻩ ﺷﻬﻮد ﮔﻮش ﻣﯽ ﺳﭙﺎرﻧﺪ و ﺑﺮاﺳﺎس ﺁن ﺗﺼﻤﻴﻢ هﺎﯼ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ.
سوم: ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮﻗﻌﺎت ﻣﺜﺒﺖ، هﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺶ اﺳﺖ،
و چهارم: ﻧﮕﺮش اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮ ﺁﻧﻬﺎ، ﺑﺪﺑﻴﺎرﯼ را ﺑﻪ ﺧﻮش اﻗﺒﺎﻟﯽ ﺑﺪل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
در ﻣﺮاﺣﻞ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، از ﺧﻮد ﭘﺮﺳﻴﺪم ﺁﻳﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از اﻳﻦ اﺻﻮل ﺑﺮاﯼ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﮐﺮدن ﻣﺮدم اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮد. از ﮔﺮوهﯽ از داوﻃﻠﺒﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻳﮏ ﻣﺎﻩ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺻﺮف اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﻳﻦ هﺎﻳﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻳﺠﺎد روﺣﻴﻪ و رﻓﺘﺎر ﻳﮏ ﺁدم ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ در ﺁﻧﻬﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد.
اﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻦ هﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ را درﻳﺎﺑﻨﺪ، ﺑﻪ ﻗﻮﻩ ﺷﻬﻮد ﺗﮑﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ، اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺨﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ رو ﮐﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺪﺑﻴﺎرﯼ اﻧﻌﻄﺎف ﻧﺸﺎن دهﻨﺪ.
ﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ، داوﻃﻠﺒﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ و ﺗﺠﺎرب ﺧﻮد را ﺗﺸﺮﻳﺢ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﻴﺮت اﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮد: ٨٠ درﺻﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁدم هﺎﯼ ﺷﺎدﺗﺮﯼ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ، از زﻧﺪﮔﯽ رﺿﺎﻳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ دارﻧﺪ و ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از هﺮ ﭼﻴﺰ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﺗﺮ هﺴﺘﻨﺪ. و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ اﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ «ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺎﻧﺲ» را ﮐﺸﻒ ﮐﺮدم.
ﭼﻬﺎر ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮش اﻗﺒﺎل ﺷﻮﻧﺪ
ﺑﻪ ﻏﺮﻳﺰﻩ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﺧﻮد ﮔﻮش ﮐﻨﻴﺪ، ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرﯼ اﻏﻠﺐ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺜﺒﺖ دارد.
ﺑﺎ ﮔﺸﺎدﮔﯽ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺎ ﺗﺠﺎرب ﺗﺎزﻩ روﺑﺮو ﺷﻮﻳﺪ و ﻋﺎدات روزﻣﺮﻩ را ﺑﺸﮑﻨﻴﺪ.
هﺮ روز ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ اﯼ را ﺻﺮف ﻣﺮور ﺣﻮادث ﻣﺜﺒﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ.
ﭘﻴﺶ از ﻳﮏ دﻳﺪار ﻳﺎ ﻳﮏ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ ﻣﻬﻢ، ﺁن را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻣﺠﺴﻢ ﮐﻨﻴﺪ و ﺧﻮد را در ﺁن ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ.
ﺑﺨﺖ و اﻗﺒﺎل اﻏﻠﺐ هﻤﺎن ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎرش را دارﻳد
راه روان
رﻳﭽﺎرد واﻳﺰﻣﻦ رواﻧﺸﻨﺎس داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎرﺗﻔﻮردﺷﺎﻳﺮ
ﭼﺮا ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮدم ﺑﯽ وﻗﻔﻪ در زﻧﺪﮔﯽ «ﺷﺎﻧﺲ» ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ هﻤﻴﺸﻪ «ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ» هﺴﺘﻨﺪ؟ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﺮرﺳﯽ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺁن را «ﺷﺎﻧﺲ» ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ، دﻩ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺷﺮوع ﺷﺪ.
ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﭼﺮا ﺑﺨﺖ و اﻗﺒﺎل هﻤﻴﺸﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻌﻀﯽ هﺎ را ﻣﯽ زﻧﺪ، اﻣﺎ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ از ﺁن ﻣﺤﺮوم ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﭼﺮا ﺑﻌﻀﯽ از ﻣﺮدم «ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ» و ﻋﺪﻩ دﻳﮕﺮ «ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ» هﺴﺘﻨﺪ؟
http://raheravan.ir/wp-content/uploads/Chance.jpg (http://raheravan.ir/wp-content/uploads/Chance.jpg)
ﺁﮔﻬﯽ هﺎﻳﯽ در روزﻧﺎﻣﻪ هﺎﯼ ﺳﺮاﺳﺮﯼ ﭼﺎپ ﮐﺮدم و از اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﻳﺎﺑﺪﺷﺎﻧﺲ هﺴﺘﻨﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ . ﺻﺪهﺎ ﻧﻔﺮ ﺑﺮاﯼ ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻦ داوﻃﻠﺐ ﺷﺪﻧﺪ و در ﻃﻮل ﺳﺎل هﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﮐﺮدم، زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎن را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ و از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ در ﺁزﻣﺎﻳﺶ هﺎﯼ ﻣﻦ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﮐﻠﯽ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ، ﮐﻠﻴﺪ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺴﯽ ﻳﺎ ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽﺁﻧﻬﺎ در اﻓﮑﺎر و ﮐﺮدارﺷﺎن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺑﺮاﯼ ﻣﺜﺎل، ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻇﺎهﺮا ﺧﻮب در زﻧﺪﮔﯽ را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﻣﺮﺗﺒﺎ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖهﺎﻳﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ ﻧﻪ.
ﺑﺎ ﺗﺮﺗﻴﺐ دادن ﻳﮏ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺳﺎدﻩ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﻔﻬﻢ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺁﻧﻬﺎ در ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ . ﺑﻪ هﺮ دو ﮔﺮوﻩ اﻓﺮاد «ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ» و «ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ» روزﻧﺎﻣﻪ اﯼ دادم و از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺁن را ورق ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﭼﻨﺪ ﻋﮑﺲ در ﺁن هﺴﺖ.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﻳﮏ ﺁﮔﻬﯽ ﺑﺰرگ را وﺳﻂ روزﻧﺎﻣﻪ ﻗﺮار دادم ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: «اﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺁﮔﻬﯽ را دﻳﺪﻩ اﻳﺪ ٢۵٠ ﭘﻮﻧﺪ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ.»
اﻳﻦ ﺁﮔﻬﯽ ﻧﻴﻤﯽ از ﺻﻔﺤﻪ را ﭘﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺣﺮوف ﺑﺴﻴﺎر درﺷﺖ ﭼﺎپ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺁﮔﻬﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺧﻴﺮﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﻮد، اﻓﺮادﯼ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ً ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺁن را ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ، درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁن ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺑﺪﺷﺎﻧﺲ ً ﻋﻤﻮﻣﺎ ﻋﺼﺒﯽ ﺗﺮ از اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ هﺴﺘﻨﺪ و اﻳﻦ ﻓﺸﺎر ﻋﺼﺒﯽ ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺁﻧﻬﺎ در ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ را ﻣﺨﺘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻏﻴﺮﻣﻨﺘﻈﺮﻩ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ اﻣﻮر از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ.
ﺑﺮاﯼ ﻣﺜﺎل وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ روﻧﺪ ﭼﻨﺎن ﻏﺮق ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﻔﺖ ﺑﯽ ﻧﻘﺼﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺮاﯼ ﻳﺎﻓﺘﻦ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮب را از دﺳﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺧﺎﺻﯽ روزﻧﺎﻣﻪ را ورق ﻣﯽ زﻧﻨﺪ و از دﻳﺪن ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎز ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ.
اﻓﺮاد ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﺁدم هﺎﯼ راﺣﺖ ﺗﺮ و ﺑﺎزﺗﺮﯼ هﺴﺘﻨﺪ، در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻧﭽﻪ را در اﻃﺮاﻓﺸﺎن وﺟﻮد دارد و ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺁﻧﭽﻪ را در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ.
ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﻦ در ﻣﺠﻤﻮع ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺁدم هﺎﯼ ﺧﻮش اﻗﺒﺎل ﺑﺮاﺳﺎس ﭼﻬﺎر اﺻﻞ، ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻓﺮﺻﺖ اﻳﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ:
اول: ﺁﻧﻬﺎ در اﻳﺠﺎد و ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻬﺎرت دارﻧﺪ،
دوم: ﺑﻪ ﻗﻮﻩ ﺷﻬﻮد ﮔﻮش ﻣﯽ ﺳﭙﺎرﻧﺪ و ﺑﺮاﺳﺎس ﺁن ﺗﺼﻤﻴﻢ هﺎﯼ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ.
سوم: ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮﻗﻌﺎت ﻣﺜﺒﺖ، هﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺶ اﺳﺖ،
و چهارم: ﻧﮕﺮش اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮ ﺁﻧﻬﺎ، ﺑﺪﺑﻴﺎرﯼ را ﺑﻪ ﺧﻮش اﻗﺒﺎﻟﯽ ﺑﺪل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
در ﻣﺮاﺣﻞ ﻧﻬﺎﻳﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، از ﺧﻮد ﭘﺮﺳﻴﺪم ﺁﻳﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از اﻳﻦ اﺻﻮل ﺑﺮاﯼ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﮐﺮدن ﻣﺮدم اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮد. از ﮔﺮوهﯽ از داوﻃﻠﺒﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻳﮏ ﻣﺎﻩ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺻﺮف اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﻳﻦ هﺎﻳﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻳﺠﺎد روﺣﻴﻪ و رﻓﺘﺎر ﻳﮏ ﺁدم ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ در ﺁﻧﻬﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد.
اﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻦ هﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ را درﻳﺎﺑﻨﺪ، ﺑﻪ ﻗﻮﻩ ﺷﻬﻮد ﺗﮑﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ، اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺨﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ رو ﮐﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺪﺑﻴﺎرﯼ اﻧﻌﻄﺎف ﻧﺸﺎن دهﻨﺪ.
ﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ، داوﻃﻠﺒﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ و ﺗﺠﺎرب ﺧﻮد را ﺗﺸﺮﻳﺢ ﮐﺮدﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﻴﺮت اﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮد: ٨٠ درﺻﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁدم هﺎﯼ ﺷﺎدﺗﺮﯼ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ، از زﻧﺪﮔﯽ رﺿﺎﻳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ دارﻧﺪ و ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از هﺮ ﭼﻴﺰ ﺧﻮش ﺷﺎﻧﺲ ﺗﺮ هﺴﺘﻨﺪ. و ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ اﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ «ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺎﻧﺲ» را ﮐﺸﻒ ﮐﺮدم.
ﭼﻬﺎر ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮش اﻗﺒﺎل ﺷﻮﻧﺪ
ﺑﻪ ﻏﺮﻳﺰﻩ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﺧﻮد ﮔﻮش ﮐﻨﻴﺪ، ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎرﯼ اﻏﻠﺐ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺜﺒﺖ دارد.
ﺑﺎ ﮔﺸﺎدﮔﯽ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺎ ﺗﺠﺎرب ﺗﺎزﻩ روﺑﺮو ﺷﻮﻳﺪ و ﻋﺎدات روزﻣﺮﻩ را ﺑﺸﮑﻨﻴﺪ.
هﺮ روز ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ اﯼ را ﺻﺮف ﻣﺮور ﺣﻮادث ﻣﺜﺒﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻴﺪ.
ﭘﻴﺶ از ﻳﮏ دﻳﺪار ﻳﺎ ﻳﮏ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ ﻣﻬﻢ، ﺁن را ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻣﺠﺴﻢ ﮐﻨﻴﺪ و ﺧﻮد را در ﺁن ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ.
ﺑﺨﺖ و اﻗﺒﺎل اﻏﻠﺐ هﻤﺎن ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎرش را دارﻳد
راه روان