نارون1
18th July 2012, 10:12 AM
[ورلد ساینس- پژوهشکده علوم شناختی:] اندازه ناحیه کوچکی درمغز بر پیش-آمادگی انسان برای رفتارهای بشردوستانه تاثیر می گذارد، این نتیجه گیری یک مطالعه تازه است.
ارنست فهر، از دانشگاه زوریخ که هدایت این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: این کشف برای اولین بار میان کالبدشناسی مغز، کنش های مغز و کردارهای نوعدوستانه رابطه ای را نشان می دهد.
تیم پژوهشگران او دریافت کسانی که رفتارهای نوعدوستانه بیشتری دارند بیشتر از دیگران در پیوندگاه میان دو ساختار عمده با نام های قطعه آهیانه ای و قطعه گیجگاهی دارای "ماده خاکستری" هستند.
ماده خاکستری گونه ای بافت مغزی متشکل از سلول های عصبی به رنگ شبه خاکستری است. این ناحیه مورد نظر در مغز، که پیوندگاه گیجگاهیانه (تمپوروپریتال) نامیده می شود، حدودا در پشت گوش قرار دارد.
پژوهشگران در این مطالعه از داوطلبان نامنویسی کرده ای خواستند تا یک ظرف پول را میان خودشان و یک شخص دوم ناشناس به دلخواه خود تقسیم کنند. برخی از آنها تقریبا هیچگاه نمی خواستند هیچ بخشی از پول را از دست بدهند، در حالی که دیگران کاملا سخاوتمندانه عمل می نمودند. پژوهشگران یادشده رابطه معناداری میان اندازه پیوندگاه گیجگاهیانه و گشاده دستی را گزارش کردند.
مطالعه دیگری در گذشته آن ناحیه از مغز را با قابلیت فرد برای قرار دادن خود در جای نفر دیگری به منظور درک اندیشه ها و احساس های آن دیگری مرتبط دانسته بود، اما نه به طور مستیقیم با نوعدوستی.
این پژوهشگران همچنین تفاوت بسیار جالبی میان الگوهای فعالیت [این ناحیه] را متوجه شدند. برای افراد خسیس تر، هنگامی که هزینه نوعدوستی خیلی پایین بود سلول های این پیوندگاه به صورت الکتریکی فعال می شد. برای افراد سخاوتمند، این فعالیت هنگامی اوج می گرفت که هزینه نوعدوستی بسیار بالا بود. فهر و همکارانش اظهار داشتند که به نظر می رسد این فعالیت هنگامی رخ می دهد که فرد به بیشینه (حد اکثر) آمادگی خود برای کردارهای نوعدوستانه می رسد.
فهر افزود: "این یافته ها برای ما بسیار هیجان انگیز است، [اما] کسی نباید نتیجه بگیرد که رفتارهای بشر دوستانه تنها با عامل های زیست شناسانه تعریف می شود." او توضیح داد که فرایندهای اجتماعی بر حجم ماده خاکستری تاثیر می گذارد، بنا بر این، این یافته ها چنین القا می کند که شاید آموزش های مناسب هنجارهای اجتماعی بتواند رشد ناحیه هایی از مغز را که برای رفتارهای نوعدوستانه مهم است تقویت نماید
ارنست فهر، از دانشگاه زوریخ که هدایت این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: این کشف برای اولین بار میان کالبدشناسی مغز، کنش های مغز و کردارهای نوعدوستانه رابطه ای را نشان می دهد.
تیم پژوهشگران او دریافت کسانی که رفتارهای نوعدوستانه بیشتری دارند بیشتر از دیگران در پیوندگاه میان دو ساختار عمده با نام های قطعه آهیانه ای و قطعه گیجگاهی دارای "ماده خاکستری" هستند.
ماده خاکستری گونه ای بافت مغزی متشکل از سلول های عصبی به رنگ شبه خاکستری است. این ناحیه مورد نظر در مغز، که پیوندگاه گیجگاهیانه (تمپوروپریتال) نامیده می شود، حدودا در پشت گوش قرار دارد.
پژوهشگران در این مطالعه از داوطلبان نامنویسی کرده ای خواستند تا یک ظرف پول را میان خودشان و یک شخص دوم ناشناس به دلخواه خود تقسیم کنند. برخی از آنها تقریبا هیچگاه نمی خواستند هیچ بخشی از پول را از دست بدهند، در حالی که دیگران کاملا سخاوتمندانه عمل می نمودند. پژوهشگران یادشده رابطه معناداری میان اندازه پیوندگاه گیجگاهیانه و گشاده دستی را گزارش کردند.
مطالعه دیگری در گذشته آن ناحیه از مغز را با قابلیت فرد برای قرار دادن خود در جای نفر دیگری به منظور درک اندیشه ها و احساس های آن دیگری مرتبط دانسته بود، اما نه به طور مستیقیم با نوعدوستی.
این پژوهشگران همچنین تفاوت بسیار جالبی میان الگوهای فعالیت [این ناحیه] را متوجه شدند. برای افراد خسیس تر، هنگامی که هزینه نوعدوستی خیلی پایین بود سلول های این پیوندگاه به صورت الکتریکی فعال می شد. برای افراد سخاوتمند، این فعالیت هنگامی اوج می گرفت که هزینه نوعدوستی بسیار بالا بود. فهر و همکارانش اظهار داشتند که به نظر می رسد این فعالیت هنگامی رخ می دهد که فرد به بیشینه (حد اکثر) آمادگی خود برای کردارهای نوعدوستانه می رسد.
فهر افزود: "این یافته ها برای ما بسیار هیجان انگیز است، [اما] کسی نباید نتیجه بگیرد که رفتارهای بشر دوستانه تنها با عامل های زیست شناسانه تعریف می شود." او توضیح داد که فرایندهای اجتماعی بر حجم ماده خاکستری تاثیر می گذارد، بنا بر این، این یافته ها چنین القا می کند که شاید آموزش های مناسب هنجارهای اجتماعی بتواند رشد ناحیه هایی از مغز را که برای رفتارهای نوعدوستانه مهم است تقویت نماید