انسان ها از دیدگاه دکتر شریعتی

[homeyra]

دکتر علی شریعتی انسان ها را به چهار دسته تقسیم کرده است:

1-آنانی که وقتی هستند،هستند و وقتی نیستند،هم نیستند.
عمدۀ آدم ها حضورشان مبتنی بر فیزیک می باشد.تنها با لمس ابعاد جسمانیٍِ آنهاست که قابل فهم می شوند.بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

2-آنانی که وقتی هستند،نیستند و وقتی نیستند،هم نیستند.
مردگانی متحرک در جهان،خود فروختگانی که هویتشان به ازای چیزی فانی واگذاشته اند.بی شخصیت اند و بی اعتبار.هرگز به چشم نمی آیند.مرده و زنده شان یکی است.

3-آنانی که وقتی هستند،هستند و وقتی نیستند هم هستند.
آدم های معتبر و با شخصیت.کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودشان نیز تأثیرشان را می گذارند.همواره به خاطر می مانند،دوستشان داریم و برایشان احترام قائلیم.

4-آنانی که وقتی هستند،نیستند و وقتی نیستند،هستند.
نمی توانیم حضورشان را دریابیم.اما وقتی از پیش ما می روند،آهسته آهسته درکشان می کنیم.ما همیشه عاشق این آدم ها هستیم.هزار حرف برایشان داریم اما وقتی در مقابلشان قرار میگیریم،قفل بر زبانمان میزنند.شاید تعدادشان در زندگی هرکدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.
ما از کدامین گروه هستیم؟؟؟

[homeyra]

مردم اغلب بی انصاف، بی منطق و خود محورند، ولی آن ها را ببخش.

اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند، ولی مهربان باش.

اگر موفق باشی دوستان دروغین و دشمنان حقیقی خواهی یافت، ولی موفق باش.

اگر شریف و درستکار باشی فریبت می دهند، ولی شریف و درستکار باش.

آنچه را در طول سالیان بنا نهاده ای شاید یک شبه ویران کنند، ولی سازنده باش.

اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت می کنند، ولی شادمان باش.

نیکی های درونت را فراموش می کنند، ولی نیکوکار باش.

بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد.

و در نهایت می بینی هر آنچه هست همواره میان « تو و خداوند» است نه میان تو و مردم.

[homeyra]

از انسانها غمی به دل نگیر؛ زیرا خود نیز غمگین اند؛ با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند زیرا به خود و به عشقِ خود و به حقیقتِ خود شك دارند؛ پس دوستشان بدار اگر چه دوستت نداشته باشند...!


آدم یک "بودن" است، و انــســــــــــان یک "شـــدن" ...



حوادث آدمهای بزرگ را متعالی و آدمهای کوچک را متلاشی می کند .