نارون1
8th July 2012, 12:15 PM
نماینده انجمن جهانی روانپزشكی در منطقه آسیای جنوب غربی، با بیان این كه ارتباط تنگاتنگی میان ابتلا به اختلال فوبیا و وسواس فكری وجود دارد، عنوان كرد: 90 درصد اشخاصی كه فوبیا دارند، مبتلا به نوعی از وسواس هستند و اغلب علائم ابتلا به افسردگی و اختلال خواب در آن‌ها نمایان می‌شود.
دكتر سید احمد جلیلی در گفت‌وگو با (ایسنا)، فوبیا را ترس مرضی و بروز اضطراب بیش از حد معمول نسبت به یك موقعیت خاص تعریف و عنوان كرد: این در حالی است كه رویارویی با این موقعیت‌ها برای عموم جامعه ترس‌آور و اضطراب‌انگیز نیست.
به عنوان مثال می توان گفت ترس شدید از انواع حیوانات، ترس از ارتفاع و یا روبرو شدن با جمعیت از جمله مصادیق نسبتا شایع ابتلا به فوبیا هستند.
جلیلی با اشاره به اینكه اضطراب در تمام مقاطع زندگی و برای همه افراد پیش می آید، گفت: به عنوان مثال نگرانی از مرگ و از دست دادن عزیزان، قبول نشدن در كنكور، قرار گرفتن در موقعیت‌های حساس كاری و حتی رفتن به مسافرت برای همه افراد تا حدی اضطراب‌آور هستند، اما گاهی ممكن است اضطراب بدون علت مشخص رخ دهد.
به گفته نماینده انجمن جهانی روانپزشكی در منطقه آسیای جنوب غربی، یك تفاوت مهم میان اضطراب و ترس مرضی این است كه اضطراب معمولا علائمی نظیر دلشوره و دلهره دارد اما فرد می‌تواند آن را توجیه كرده، علت آن را درك و با آن كنار بیاید، اما فوبیا معمولا تعبیر و تفسیر مشخصی ندارد و فرد در هنگام مواجهه با شیء یا وضعیت خاصی دچار اضطراب شدید می‌شود.
وی در پاسخ به این پرسش كه چه تعداد از مبتلایان به اختلال فوبیا ممكن است دچار وسواس فكری شوند، اظهار كرد: ارتباط تنگاتنگی میان ابتلا به اختلال فوبیا و وسواس فكری وجود دارد، به گونه ای كه می توان گفت 90 درصد اشخاصی كه فوبیا دارند، مبتلا به نوعی از وسواس نیز هستند كه می‌تواند وسواس عملی یا فكری باشد.
این سندرم یك واحد بالینی اضطرابی است كه علامت اصلی آن به صورت فوبیا یا وسواس نمایان می شود. معمولا از میان مجموعه علایم یك مورد آن برای بیمار جدی‌تر می‌شود.جلیلی اضافه كرد: افراد مبتلا به فوبیا ممكن است افسرده باشند و یا دچار اختلال خواب شوند.
وی درباره منشا بروز بیماری فوبیا گفت: سبب‌شناسی در بیماری‌های روانپزشكی مانند باقی بیماری‌های جسمی است و هیچگاه یك عامل مشخص به تنهایی مسئول بروز بیماری نمی‌شود.
عوامل متعددی از قبیل ارث، شرایط تربیت، مراحل رشد و تكامل روانی، خانواده، اجتماع، محیط شغلی و استرس‌هایی كه شخص با آن روبرو می‌شود می‌توانند دست به دست هم داده و زمینه بروز یك بیماری را ایجاد و آن را شعله‌ور سازند.مشاور عالی انجمن روانپزشكی ایران، ادامه داد: هیچگاه علت‌شناسی واحدی برای هیچ‌كدام از بیماری‌های روانپزشكی وجود ندارد.
جلیلی در ادامه درباره راهكارهای درمانی اختلال فوبیا و در پاسخ به این كه آیا برای درمان فوبیا باید وسواس و افسردگی را نیز درمان كرد، توضیح داد: خوشبختانه درمان دارویی فوبیا، وسواس و افسردگی تا حدودی مشترك است.
داروهای مشخصی وجود دارند كه وقتی فرد دچار این اختلال می‌شود، پزشك با توجه به وضعیت وی تشخیص می‌دهد كه چه میزان از آن را برای وی تجویز كند. البته درمان‌های غیردارویی نیز به كمك درمانگران آمده و روانشناسان بالینی و روانپزشكان می‌توانند به انجام آن مبادرت ورزند.
دكتر سید احمد جلیلی در گفت‌وگو با (ایسنا)، فوبیا را ترس مرضی و بروز اضطراب بیش از حد معمول نسبت به یك موقعیت خاص تعریف و عنوان كرد: این در حالی است كه رویارویی با این موقعیت‌ها برای عموم جامعه ترس‌آور و اضطراب‌انگیز نیست.
به عنوان مثال می توان گفت ترس شدید از انواع حیوانات، ترس از ارتفاع و یا روبرو شدن با جمعیت از جمله مصادیق نسبتا شایع ابتلا به فوبیا هستند.
جلیلی با اشاره به اینكه اضطراب در تمام مقاطع زندگی و برای همه افراد پیش می آید، گفت: به عنوان مثال نگرانی از مرگ و از دست دادن عزیزان، قبول نشدن در كنكور، قرار گرفتن در موقعیت‌های حساس كاری و حتی رفتن به مسافرت برای همه افراد تا حدی اضطراب‌آور هستند، اما گاهی ممكن است اضطراب بدون علت مشخص رخ دهد.
به گفته نماینده انجمن جهانی روانپزشكی در منطقه آسیای جنوب غربی، یك تفاوت مهم میان اضطراب و ترس مرضی این است كه اضطراب معمولا علائمی نظیر دلشوره و دلهره دارد اما فرد می‌تواند آن را توجیه كرده، علت آن را درك و با آن كنار بیاید، اما فوبیا معمولا تعبیر و تفسیر مشخصی ندارد و فرد در هنگام مواجهه با شیء یا وضعیت خاصی دچار اضطراب شدید می‌شود.
وی در پاسخ به این پرسش كه چه تعداد از مبتلایان به اختلال فوبیا ممكن است دچار وسواس فكری شوند، اظهار كرد: ارتباط تنگاتنگی میان ابتلا به اختلال فوبیا و وسواس فكری وجود دارد، به گونه ای كه می توان گفت 90 درصد اشخاصی كه فوبیا دارند، مبتلا به نوعی از وسواس نیز هستند كه می‌تواند وسواس عملی یا فكری باشد.
این سندرم یك واحد بالینی اضطرابی است كه علامت اصلی آن به صورت فوبیا یا وسواس نمایان می شود. معمولا از میان مجموعه علایم یك مورد آن برای بیمار جدی‌تر می‌شود.جلیلی اضافه كرد: افراد مبتلا به فوبیا ممكن است افسرده باشند و یا دچار اختلال خواب شوند.
وی درباره منشا بروز بیماری فوبیا گفت: سبب‌شناسی در بیماری‌های روانپزشكی مانند باقی بیماری‌های جسمی است و هیچگاه یك عامل مشخص به تنهایی مسئول بروز بیماری نمی‌شود.
عوامل متعددی از قبیل ارث، شرایط تربیت، مراحل رشد و تكامل روانی، خانواده، اجتماع، محیط شغلی و استرس‌هایی كه شخص با آن روبرو می‌شود می‌توانند دست به دست هم داده و زمینه بروز یك بیماری را ایجاد و آن را شعله‌ور سازند.مشاور عالی انجمن روانپزشكی ایران، ادامه داد: هیچگاه علت‌شناسی واحدی برای هیچ‌كدام از بیماری‌های روانپزشكی وجود ندارد.
جلیلی در ادامه درباره راهكارهای درمانی اختلال فوبیا و در پاسخ به این كه آیا برای درمان فوبیا باید وسواس و افسردگی را نیز درمان كرد، توضیح داد: خوشبختانه درمان دارویی فوبیا، وسواس و افسردگی تا حدودی مشترك است.
داروهای مشخصی وجود دارند كه وقتی فرد دچار این اختلال می‌شود، پزشك با توجه به وضعیت وی تشخیص می‌دهد كه چه میزان از آن را برای وی تجویز كند. البته درمان‌های غیردارویی نیز به كمك درمانگران آمده و روانشناسان بالینی و روانپزشكان می‌توانند به انجام آن مبادرت ورزند.