مسافر007
4th July 2012, 12:55 PM
ساکنان ایستگاه فضایی بینالمللی در تصاویر جدید خود از مناظر فضایی به ثبت نوعی ابر شبتاب پرداختند که در زمینه تاریک فضا میدرخشد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،ابرهای قطبی شبتاب در حال گذر از روی فلات تبت در اواسط ژوئن بوده که توسط ایستگاه فضایی شکار شده است.
لایه زیرین جو نیز در این تصویر جدید درخشیده و پایینترین لایه آن موسوم به استراتوسفر به رنگ نارنجی و قرمز در نزدیکی افق مشاهده میشود.
ابرهای شبتاب قطبی در اواخر بهار و اوایل تابستان در نیمکره های شمالی و جنوبی قابل مشاهده هستند و ستارهشناسان اغلب به مشاهده این پدیده در کانادا، شمال اروپا و آسیا در طول تابستان میپردازند. با این حال امکان مشاهده این ابرها در نیمکره جنوبی بسیار کمتر است.
این ابرها که معمولا بسیار کمرنگ بوده، تنها در زمانی که با نور خورشید از زیر افق روشن شده و لایههای زیرین جو در سایه زمین هستند، قابل مشاهده میشوند.
ابرهای عجیب از ارتفاع بین 76 تا 85 کیلومتری سطح زمین که بخار آب کافی در دسترس بوده، شکل میگیرند. اما ابرها همچنین به چیزی مانند غبار برای چسبیدن مولکولهای آب به آنها نیاز دارند.
هنگامی که آب درون این غبار یا دیگر ذرات جمع میشود، به شکل قطره یا بلور یخ در میآیند.
این که چگونه ابرهای شبتاب به ذرات غبار مورد نیاز خود دست یافته و اینکه دقیقا چگونه شکل میگیرند هنوز مشخص نیست. مشارکتکنندگان احتمالی آن شامل غبار دنباله دارها، گرم شدن جهانی و دود موشکها هستند.
همچنین میتوان غبار را با باد به دورن مزوسفر که این ابرها درون آن شکل میگیرند، راند.
دانشمندان در این حالت حدس میزنند که احتمالا ابرهای شبتاب به جمعآوری غبار مورد نیاز خود از فضای خارجی مانند ذرات بجا مانده بقایای دنبالهدارهای حاضر در جو نیز میپردازند.
این پژوهش نشان داده که تغییرات در ترکیب گازهای جوی یا دما باعث براقتر شدن این ابرها شده است.
ایسنا
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،ابرهای قطبی شبتاب در حال گذر از روی فلات تبت در اواسط ژوئن بوده که توسط ایستگاه فضایی شکار شده است.
لایه زیرین جو نیز در این تصویر جدید درخشیده و پایینترین لایه آن موسوم به استراتوسفر به رنگ نارنجی و قرمز در نزدیکی افق مشاهده میشود.
ابرهای شبتاب قطبی در اواخر بهار و اوایل تابستان در نیمکره های شمالی و جنوبی قابل مشاهده هستند و ستارهشناسان اغلب به مشاهده این پدیده در کانادا، شمال اروپا و آسیا در طول تابستان میپردازند. با این حال امکان مشاهده این ابرها در نیمکره جنوبی بسیار کمتر است.
این ابرها که معمولا بسیار کمرنگ بوده، تنها در زمانی که با نور خورشید از زیر افق روشن شده و لایههای زیرین جو در سایه زمین هستند، قابل مشاهده میشوند.
ابرهای عجیب از ارتفاع بین 76 تا 85 کیلومتری سطح زمین که بخار آب کافی در دسترس بوده، شکل میگیرند. اما ابرها همچنین به چیزی مانند غبار برای چسبیدن مولکولهای آب به آنها نیاز دارند.
هنگامی که آب درون این غبار یا دیگر ذرات جمع میشود، به شکل قطره یا بلور یخ در میآیند.
این که چگونه ابرهای شبتاب به ذرات غبار مورد نیاز خود دست یافته و اینکه دقیقا چگونه شکل میگیرند هنوز مشخص نیست. مشارکتکنندگان احتمالی آن شامل غبار دنباله دارها، گرم شدن جهانی و دود موشکها هستند.
همچنین میتوان غبار را با باد به دورن مزوسفر که این ابرها درون آن شکل میگیرند، راند.
دانشمندان در این حالت حدس میزنند که احتمالا ابرهای شبتاب به جمعآوری غبار مورد نیاز خود از فضای خارجی مانند ذرات بجا مانده بقایای دنبالهدارهای حاضر در جو نیز میپردازند.
این پژوهش نشان داده که تغییرات در ترکیب گازهای جوی یا دما باعث براقتر شدن این ابرها شده است.
ایسنا