وحید 0319
2nd July 2012, 04:45 PM
راز سرزمین آفتاب
مجمع الجزایر ژاپن حدود 4000 جزیره کوچک و بزرگ است که در طولی به اندازه 4000 کیلومتر از شمال به جنوب کشیده شده است و اولین جایی است که خورشید در آن طلوع می کند به همین خاطر این سرزمین را تبار اله خورشید می نامند . مذهب ژاپنی ها شینتو می باشد . در این مذهب ، اصالت و پایندگی با روح است و اعتقاد دارند که آنچه جهان را می سازد ارواح انسانها و گذشتگان است . همچنین احترام به طبیعت برای آنها یک اصل است .
در میان ممالک این سوی سیاره زمین فقط اوست که ملحق به تاریخ تمدن غرب شده است . وضع کنونی کشورهای دیگری چون کره و هنگ کنگ و تایوان و تایلند... از لحاظ توسعه اقتصادی، در کنار واقعیت ژاپن، می تواند ما را به این نتیجه برساند که خصوصیات روحی نژاد زرد در این میان نمی تواند خالی از تأثیر باشد
پژوهشگران و نویسندگانی که درباره ژاپن نوشته اند غالباً اذعان دارند که ژاپن با حفظ هویت سنتی خویش توانسته است به توسعه تکنولوژی و سرمایه داری دست یابد و این اگر چه مطلق واقعیت نیست، اما با آن بیگانه هم نیست. با صرف نظر از این بحث که آیا جمع سنت و تجدد ممکن است یا خیر، روی دیگر این سخن آن است که در ژاپن، مقاومت های سنتی و مذهبی در برابر تجدد به مراتب از همه کشورهای دیگر مشرق زمین کمتر است و راز سرزمین آفتاب در همین جاست و راز هماره در همان جا نهفته است که کمتر به جست و جوی آن بر می آیند
. به تعبیر روشن تر، جمع سنت و تجدد ممکن نیست و اگر در سرزمین آفتاب این جمع امکان یافته، از آن روی است که از یک سو مقاومت سنت ژاپنی در برابر تمدن غرب و توسعه سرمایه داری از همه جای دیگر کم تر است و از سوی دیگر، در بطن سنت ژاپنی صفات و خصایصی وجود دارند که می توانند با توسعه تکنولوژی و تمدن سرمایه داری هم سویی و هم جهتی داشته باشند. میان خصوصیات روحی نژاد زرد و سنت های آنان نیز نسبتی خاص وجود دارد که علی رغم اهمیت بسیار، ناگزیریم از آن در گذریم.
http://report.aruna.ir/pic/japan-mod02.jpg
بسیاری از خصائل ژاپنی ها که آنان را آماده قبول تمدن غرب ساخته منشأ گرفته از این اعتقاد است که آنان جزایر ژاپن را اولین مخلوق الهی می شمارند و نخستین میکادو را فرستاده ای از نسل الهه خورشید به ژاپن:
هنگامی که خلقت زمین و آسمان آغاز شدخدایان در یک مجمع عالی گرد آمدند.
پرستش میکادو به مثابه فرزند و فرستاده آماتراسو – یکتا درخشنده آسمان – همواره در تمام طول تاریخ ژاپن حافظ وحدتی بوده که علی رغم وجود حکومت های متخاصم قبیله ای اجازه نداده است تا کشور واحد ژاپن از هم بپاشد. اگر امپراتور به مثابه مظهر وحدت ملی وجود نداشت، بازگشت امپـــراتور میجی – 1868 میـــلادی – بعد از هفت قــرن حکومت شوگـون ها امکان نمی یافت. « شوگون » لقبی است که سابقه تاریخی آن به جنگ های کهن با نژاد آینو می رسد که پیش از ژاپنی ها، قرن ها بر شمال مجمع الجزایر ژاپن حاکمیت داشته اند. ژاپنی ها از نژاد مغولی هستند، اما آینو از نژاد قفقازی و صاحب پوستی سفید و ریشی سفید و ریشی انبوه. اکنون از این نژاد جز گروهی اندک که در هوکایدو زندگی می کنند باقی نمانده اند. لقب شوگون را امپراتور به یکی از سرداران خویش بخشیده بود، اما یوریموتو که از اواخر قرن دوازدهم میلادی بر اساس ژاپن حاکمیت یافت این لقب را میراث خانوادگی خویش گرفت تا خود و بازماندگانش به نام امپراتور بر ژاپن حکمرانی کنند. حکومت او و فرزندانش در تاریخ ژاپن به نام باکوفو مشهور شد که مفهوم تحت اللفظی آن « حکومت خیمه » یا « حکومت سپهسالاری » است. و در این هفت قرن، اگر چه عملاً شگون ها بر ژاپن حکم می راندند، اما ولایت امپراتوران، چون سلسله مقدس و مُطاعی که از ازل بر ژاپن حکم می رانده اند، هرگز مورد انکار قرار نگرفت. امپراتوران از جانب آسمان قیمومت زمین را بر عهده داشته اند و به این معنا، « کهانت دینی » و « سلطنت زمینی » چون دو وجه از یک امر واحد در وجود آنان به اتحاد می رسیده اند. در زبان ژاپنی واژه « ماتسوریگوتو» هم به معنای « امور دینی » است و هم به معنای « حکومت »، و در کتاب مقدس « نیهون جی »، امپراتور ژاپن چون « خدای مجسّم » مورد خطاب قرار گرفته است:
معماری :
http://jp-ir.com/Images/newspost_images/00002.jpg
معماری این سرزمین قطعا بایستی همگون با اقلیم آن باشد که چنین امری صورت گرفته است یعنی وجود جنگلهای بسیار و همچنین بارش باران دو عامل هستند که نقش اساسی در معماری بخصوص استفاده از مصالح داشته اند در معماری مسکونی مصالح اصلی الوارهای چوبی درختان و بخصوص صدر ، کاج و سنوبر است و برای ساخت دیوارها از کاغذ درختهای توت که به آن شوجی گفته می شود استفاده می کردند . طراحی بناها بر اساس اندازه مدولار که به آن کن می گویند انجام می شده است . یک کن اندازه یک تاتامی بوده است و تاتامی فرش یا زیلویی است که از الیاف گیاه برنج بافته می شده است و تقریبا 90×90 سانتیمتر اندازه دارد .
اصلی ترین فضا در معماری مسکونی ژاپنی اجاق مرکز خانه بوده است و بقیه فضا پیرامون این اجاق شکل می گرفته .
اما توسعه فضا بر اساس ابعاد تقریبی 90×90 سانتیمتر انجام می گیرد .
خانه ژاپنی بر روی پیلوت چوبی ساخته شده و استراکچر اصلی بنا از جنس چوب است . سقف را نیز با استفاده از سفالهای شیروانی شکل یا کاه گل پوشانده اند . در معماری ارگانیک ژاپنی معماری اندک اندک بر روی سطح زمین توسعه می یابد . بدین خاطر شکل ساختمان از شکل عناصر طبیعی پیرامون خود تاثیر پذیرفته است . برای مثال درخت یا برکه آب موجود ، بدون دخل و تصرف در این معماری حفظ می شود . در باغهای ژاپنی از خطوط نرم سیال استفاده می شود و توپوگرافی طبیعی برکه ها و درختان موجود به میزان بسیار مورد توجه قرار می گیرد .
http://www.lajourd.com/images/japan/3B.jpg
در آئین شینتو ، معابد شینتویی هر20 سال یک مرتبه باز شده و قطعات آن مرمت می شوند و دوباره مطابق با اصل ، سوار شده و معبد را می سازند .
از عناصر مهم ژاپن پاگودا است که دقیقا ً شبیه پاگودا چینی ساخته می شود . در معماری ژاپنی نقاشی نقش بسیار مهمی دارد . به همین خاطر سطح درونی بناها را که از کاغذ شوجی ساخته شده ، با تصاویری از طبیعت رنگ آ میزی نموده ، که زیبایی بنای درونی را بوجود می آورد . همچنین برای تزئین بناها در کشور ژاپن استفاده بسیاری از فانوسهای کاغذی می شود که این کاغذها با استفاده از کاغذ مومی ( شفاف ) ساخته شده و درون آنها شمع روشن می کنند .
[
نگاهی به معماری مسکونی سنتی ژاپن
http://radio-weblogs.com/0119080/images/Gallery/japan1.jpg
خانه های سنتی ژاپنی که بطور کلی فاقد پارتیشن بندی و تفکیک فضا بوده، تنها در قرن اخیر بعد از آنکه ژاپنی ها به این فکر افتادند که محل خوردن خوابیدن و غذا پختن را از هم جدا کنند (!)، مهمان‌هایی نه چندان خوانده را با عنوان صفحات جدا کننده بر خود پذیرفته‌اند؛ اسکرین‌هایی معمولا قابل جمع شدن و حائز شرایط تامین حداقلی از حریم خصوصی.
این در حالیست که در حومه های شهری و روستاها هنوز از جدا کننده های از جنس کاغذ استفاده می کنند که قابلیت عبور نور را داشته باشد(آنچه در زبانم ژاپنی شوجی خوانده می‌شود). این جدا کننده ها براحتی جمع شده و می‌توان فضاها را در موقع لازم ترکیب کرد.
ویژگی کلی برونگرایی معماری سنتی ژاپن که در آن فضای اندرونی و بیرونی همسان و غیر مجزا انگاشته می‌شود، موقعیتی را فراهم می‌سازد که فضای انتقال این دو را باهم متصل کرده و محل نشستن و تماشای باغچه یا چشم اندازهای پیرامونی را به وجود آورد. در واقع توجیه در و بنجره ها و ورودی ها به گونه‌ای است که بیشترین تسلط دید بر فضای بیرونی برای ناظر در موقعیت نشسته در داخل خانه فراهم شود.
کف خانه های ژاپنی ها با پوشش هایی حصیرگونه (تاتامی) فرش شده، جالب آنکه تاتامی در تابستان گرم و در زمستان سرد می شود! تاتامی در عین حال واحد متراژ خانه (مدول) است و متداول است که هنگام مراجعه به بنگاه املاک تعداد تاتامی مورد نیاز ذکر شود. معمولا ۶ تاتامی برای یک زوج و۴ تاتامی برای یک مجرد کفایت می کند.
http://report.aruna.ir/pic/japan-mod03.jpg
خانه های ژاپنی ها در دل باغ قرار می گیرند و باغ ژاپنی تبلوری از زيبايي شناسی طبيعت گرايانه آنهاست؛ ترکیب باغ و خانه نشان از همزیستی مسالمت آمیز محیط زیست طبیعیNatural Environment با محیط مصنوع Built Environmnet دارد که کنار هم در یک نقطه زمانی به خدمت بشر درآمده‌اند.... برخلاف آنچه در توسعه مدرن
اتفاق افتاده ساختمان دشمن طبیعت نیست.
در سال‌های اخیر معماران برجسته ژاپنی همچون Shigeru Ban به الهام از گذشته روی آورده اند و طرحهای آشتی جویانه ای مانند Hanegi Forest ارائه داده اند که به اعتقاد بسیاری آغاز تحولی شگرف در معماری پایدار را نوید می‌دهد.
و جالب آنکه امروز معماران برجسته ژاپنی مانند
هام از گذشته روی آورده اند و طرحهای آشتی جویانه ای مانند ارائه داده اند که آغاز تحولی شگرف در معماری پایدار را نوید می دهد.
معماری در طی روند تاریخی خویش همواره متأثر از فن‌آوری‌های زمانه بوده است؛ تأثیرات غیر قابل انكار فولاد و بتن در پیدایش معماری مدرن، گواهی است بر این مدعا. لیكن طی سال‌های اخیر كه پیشرفت‌های عمده‌ای در تكنولوژی ساختمان و مصالح ساختمانی به وجود آمده است، شاهد حضور تأثیرگذارتری از جلوه‌های تكنولوژی در معماری هستیم؛ در این میان گاه معماری در سایه تكنولوژی قرار گرفته و گاه تكنولوژی با حضور مؤثر و البته نامحسوس خود در خدمت معماری بوده است.
تویو ایتو (Toyo Ito)، یكی از خلاق‌ترین و تأثیرگذارترین معماران حال حاضر جهان، از جمله معمارانی است كه در آثار خویش، همواره در جست‌وجوی شیوه‌های نوین و تكنولوژی‌های جدید برای پیوند میان تكنولوژی، طبیعت و معماری میباشد.
http://www.kidport.com/reflib/worldgeography/japan/Images/Structure.JPG
تویو ایتو در سال 1941 در ژاپن به دنیا آمد و در سال 1965 تحصیلات معماری خود را در دپارتمان معماری دانشگاه توكیو به پایان رساند. او در سال 1971، بعد از چهار سال كار در دفتر معماری kiyonori kikutake، دفتر معماری خود را با عنوان (urbot) urban robot تأسیس كرد كه بعدها در سال 1979 به تویو ایتو و همكاران (toyo ito & associates) تغییر نام داد. تویو ایتو استاد مدعو دانشگاه كلمبیای نیویورك، استاد افتخاری دانشگاه شمال لندن و عضو افتخاری AIA بوده است. او در طی دوران فعالیت حرفه‌ای خود جوایز متعددی را كسب كرده است كه از مهم‌ترین آنها می‌توان به جایزه بنیاد معماری ژاپن برای پروژهsilver hut در سال 1986، جایزه هنری mainrich برای طراحی موزه yatsushiro در سال 1992، جایزه طلایی بهترین طرح ژاپنی در سال 2001 و مدال طلای سلطنتی انگلستان در سال 2006 اشاره كرد.
با نگاهی به آثار معماری، اندیشه‌ها و حتی طرحهای چیدمانی (Installations) تویو ایتو، نوعی تلفیق مابین معماری و رسانه‌های نو، مابین دنیای طبیعی و دنیای دیجیتال در ذهن انسان تداعی می‌شود. او با بهره‌گیری از تكنولوژی و تركیب مواد مختلفی چون شیشه، بتن و فولاد با دگرگونی‌هایی اغلب خطی در سطح و انتقال آن به حجم، به معماری‌های متفاوتی (به ویژه در طرحهای چند سال اخیر خود) دست یافته است. از این منظر شاید بتوان معماری‌های تویو ایتو را با آثار معماران سوئیسی، هرزوگ و دمورن (Herzog & De Meuron)، مقایسه نمود كه بیشتر مبتنی بر استفاده از تكنولوژی‌های پیشرفته در طراحی سطح و پوسته بیرونی ساختمان هستند.
تویو ایتو در پروژه اخیر خود برای فروشگاه جدید Mikimoto در توكیو، در ادامه طراحی مكعب‌های منحصربفردی چون گالریSerpentine در لندن و ساختمان Tods در توكیو، مكعب متفاوت دیگری در داخل بافت شهری ایجاد كرده است. نمای فولادی فروشگاه Mikimoto كه شبیه پوست پلنگ میباشد، با سطوحی از شیشه پوشیده شده است. درخشش این نما در رنگ‌های مختلف به‌ویژه شب‌هنگام و انعكاس نمای آن در نماهای شیشه‌ای ساختمان‌های مجاور، جلوه خاصی به فروشگاه می‌بخشد. تویو ایتو در خصوص این طرح می‌گوید: «در این كار، من همان شیوه‌ای را كه در ساختمان Tods تجربه كرده بودم، دنبال نمودم، اما این‌بار به جای استفاده از بتن و تركیب بتن و شیشه در نما، از تركیب فولاد و شیشه در سطح نما استفاده كردم.»
تویو ایتو درباره حضور تكنولوژی در آثار خویش می‌گوید: «معنی و مفهوم تكنولوژی در آثار من، طی دوران فعالیت حرفه‌ایم، تغییر یافته است؛ در گذشته و كارهای قبل‌تر حضور تكنولوژی بسیار آشكار بود، در حالی كه اكنون شیوه استفاده از تكنولوژی در كارهای من تفاوت یافته است و من سعی در پنهان كردن آن در كارهایم دارم، در واقع به نوعی استفاده غیرمستقیم از تكنولوژی در معماری روی آورده‌ام. من به دنبال معماری‌ای هستم كه مخاطب بتواند آن را لمس و احساس نماید، نوعی معماری برگرفته از واقعیت عینی.» بر این اساس، شاید بتوان كارهای اخیر تویو ایتو را كه اغلب فرم‌هایی مكعب‌گون با ساختارهای متفاوت و فضاهایی متنوع می‌باشند، نوعی معماری ملموس و احساسی در عین حضور ناملموس تكنولوژی دانست.
برخی از مهم‌ترین پروژه‌های تویو ایتو عبارتند از:
ـ White U (1976)
ـ Silver Hut (1986)
ـ Tower of Winds (1986)
ـ خانه Guest (1989)
ـ ساختمان T (1990)
ـ موزه Yatsushiro (1991)
ـ هتل P (1992)
ـ موزه Shimosuwa (1993)
ـ خانه S (1995)
ـ تالار Nagaoka (1996)
ـ مجموعه Resort (1998)
ـ خانه K (2000)
ـ sendai mediateque (2001)
ـ غرفه گالری Serpentine (2002)
ـ غرفه Brugge (2002)
ـ ایستگاه Motomachi Chukagai (2003)
ـ ساختمانTods (2004)
ـ فروشگاه Mikimoto (2005)
مجمع الجزایر ژاپن حدود 4000 جزیره کوچک و بزرگ است که در طولی به اندازه 4000 کیلومتر از شمال به جنوب کشیده شده است و اولین جایی است که خورشید در آن طلوع می کند به همین خاطر این سرزمین را تبار اله خورشید می نامند . مذهب ژاپنی ها شینتو می باشد . در این مذهب ، اصالت و پایندگی با روح است و اعتقاد دارند که آنچه جهان را می سازد ارواح انسانها و گذشتگان است . همچنین احترام به طبیعت برای آنها یک اصل است .
در میان ممالک این سوی سیاره زمین فقط اوست که ملحق به تاریخ تمدن غرب شده است . وضع کنونی کشورهای دیگری چون کره و هنگ کنگ و تایوان و تایلند... از لحاظ توسعه اقتصادی، در کنار واقعیت ژاپن، می تواند ما را به این نتیجه برساند که خصوصیات روحی نژاد زرد در این میان نمی تواند خالی از تأثیر باشد
پژوهشگران و نویسندگانی که درباره ژاپن نوشته اند غالباً اذعان دارند که ژاپن با حفظ هویت سنتی خویش توانسته است به توسعه تکنولوژی و سرمایه داری دست یابد و این اگر چه مطلق واقعیت نیست، اما با آن بیگانه هم نیست. با صرف نظر از این بحث که آیا جمع سنت و تجدد ممکن است یا خیر، روی دیگر این سخن آن است که در ژاپن، مقاومت های سنتی و مذهبی در برابر تجدد به مراتب از همه کشورهای دیگر مشرق زمین کمتر است و راز سرزمین آفتاب در همین جاست و راز هماره در همان جا نهفته است که کمتر به جست و جوی آن بر می آیند
. به تعبیر روشن تر، جمع سنت و تجدد ممکن نیست و اگر در سرزمین آفتاب این جمع امکان یافته، از آن روی است که از یک سو مقاومت سنت ژاپنی در برابر تمدن غرب و توسعه سرمایه داری از همه جای دیگر کم تر است و از سوی دیگر، در بطن سنت ژاپنی صفات و خصایصی وجود دارند که می توانند با توسعه تکنولوژی و تمدن سرمایه داری هم سویی و هم جهتی داشته باشند. میان خصوصیات روحی نژاد زرد و سنت های آنان نیز نسبتی خاص وجود دارد که علی رغم اهمیت بسیار، ناگزیریم از آن در گذریم.
http://report.aruna.ir/pic/japan-mod02.jpg
بسیاری از خصائل ژاپنی ها که آنان را آماده قبول تمدن غرب ساخته منشأ گرفته از این اعتقاد است که آنان جزایر ژاپن را اولین مخلوق الهی می شمارند و نخستین میکادو را فرستاده ای از نسل الهه خورشید به ژاپن:
هنگامی که خلقت زمین و آسمان آغاز شدخدایان در یک مجمع عالی گرد آمدند.
پرستش میکادو به مثابه فرزند و فرستاده آماتراسو – یکتا درخشنده آسمان – همواره در تمام طول تاریخ ژاپن حافظ وحدتی بوده که علی رغم وجود حکومت های متخاصم قبیله ای اجازه نداده است تا کشور واحد ژاپن از هم بپاشد. اگر امپراتور به مثابه مظهر وحدت ملی وجود نداشت، بازگشت امپـــراتور میجی – 1868 میـــلادی – بعد از هفت قــرن حکومت شوگـون ها امکان نمی یافت. « شوگون » لقبی است که سابقه تاریخی آن به جنگ های کهن با نژاد آینو می رسد که پیش از ژاپنی ها، قرن ها بر شمال مجمع الجزایر ژاپن حاکمیت داشته اند. ژاپنی ها از نژاد مغولی هستند، اما آینو از نژاد قفقازی و صاحب پوستی سفید و ریشی سفید و ریشی انبوه. اکنون از این نژاد جز گروهی اندک که در هوکایدو زندگی می کنند باقی نمانده اند. لقب شوگون را امپراتور به یکی از سرداران خویش بخشیده بود، اما یوریموتو که از اواخر قرن دوازدهم میلادی بر اساس ژاپن حاکمیت یافت این لقب را میراث خانوادگی خویش گرفت تا خود و بازماندگانش به نام امپراتور بر ژاپن حکمرانی کنند. حکومت او و فرزندانش در تاریخ ژاپن به نام باکوفو مشهور شد که مفهوم تحت اللفظی آن « حکومت خیمه » یا « حکومت سپهسالاری » است. و در این هفت قرن، اگر چه عملاً شگون ها بر ژاپن حکم می راندند، اما ولایت امپراتوران، چون سلسله مقدس و مُطاعی که از ازل بر ژاپن حکم می رانده اند، هرگز مورد انکار قرار نگرفت. امپراتوران از جانب آسمان قیمومت زمین را بر عهده داشته اند و به این معنا، « کهانت دینی » و « سلطنت زمینی » چون دو وجه از یک امر واحد در وجود آنان به اتحاد می رسیده اند. در زبان ژاپنی واژه « ماتسوریگوتو» هم به معنای « امور دینی » است و هم به معنای « حکومت »، و در کتاب مقدس « نیهون جی »، امپراتور ژاپن چون « خدای مجسّم » مورد خطاب قرار گرفته است:
معماری :
http://jp-ir.com/Images/newspost_images/00002.jpg
معماری این سرزمین قطعا بایستی همگون با اقلیم آن باشد که چنین امری صورت گرفته است یعنی وجود جنگلهای بسیار و همچنین بارش باران دو عامل هستند که نقش اساسی در معماری بخصوص استفاده از مصالح داشته اند در معماری مسکونی مصالح اصلی الوارهای چوبی درختان و بخصوص صدر ، کاج و سنوبر است و برای ساخت دیوارها از کاغذ درختهای توت که به آن شوجی گفته می شود استفاده می کردند . طراحی بناها بر اساس اندازه مدولار که به آن کن می گویند انجام می شده است . یک کن اندازه یک تاتامی بوده است و تاتامی فرش یا زیلویی است که از الیاف گیاه برنج بافته می شده است و تقریبا 90×90 سانتیمتر اندازه دارد .
اصلی ترین فضا در معماری مسکونی ژاپنی اجاق مرکز خانه بوده است و بقیه فضا پیرامون این اجاق شکل می گرفته .
اما توسعه فضا بر اساس ابعاد تقریبی 90×90 سانتیمتر انجام می گیرد .
خانه ژاپنی بر روی پیلوت چوبی ساخته شده و استراکچر اصلی بنا از جنس چوب است . سقف را نیز با استفاده از سفالهای شیروانی شکل یا کاه گل پوشانده اند . در معماری ارگانیک ژاپنی معماری اندک اندک بر روی سطح زمین توسعه می یابد . بدین خاطر شکل ساختمان از شکل عناصر طبیعی پیرامون خود تاثیر پذیرفته است . برای مثال درخت یا برکه آب موجود ، بدون دخل و تصرف در این معماری حفظ می شود . در باغهای ژاپنی از خطوط نرم سیال استفاده می شود و توپوگرافی طبیعی برکه ها و درختان موجود به میزان بسیار مورد توجه قرار می گیرد .
http://www.lajourd.com/images/japan/3B.jpg
در آئین شینتو ، معابد شینتویی هر20 سال یک مرتبه باز شده و قطعات آن مرمت می شوند و دوباره مطابق با اصل ، سوار شده و معبد را می سازند .
از عناصر مهم ژاپن پاگودا است که دقیقا ً شبیه پاگودا چینی ساخته می شود . در معماری ژاپنی نقاشی نقش بسیار مهمی دارد . به همین خاطر سطح درونی بناها را که از کاغذ شوجی ساخته شده ، با تصاویری از طبیعت رنگ آ میزی نموده ، که زیبایی بنای درونی را بوجود می آورد . همچنین برای تزئین بناها در کشور ژاپن استفاده بسیاری از فانوسهای کاغذی می شود که این کاغذها با استفاده از کاغذ مومی ( شفاف ) ساخته شده و درون آنها شمع روشن می کنند .
[
نگاهی به معماری مسکونی سنتی ژاپن
http://radio-weblogs.com/0119080/images/Gallery/japan1.jpg
خانه های سنتی ژاپنی که بطور کلی فاقد پارتیشن بندی و تفکیک فضا بوده، تنها در قرن اخیر بعد از آنکه ژاپنی ها به این فکر افتادند که محل خوردن خوابیدن و غذا پختن را از هم جدا کنند (!)، مهمان‌هایی نه چندان خوانده را با عنوان صفحات جدا کننده بر خود پذیرفته‌اند؛ اسکرین‌هایی معمولا قابل جمع شدن و حائز شرایط تامین حداقلی از حریم خصوصی.
این در حالیست که در حومه های شهری و روستاها هنوز از جدا کننده های از جنس کاغذ استفاده می کنند که قابلیت عبور نور را داشته باشد(آنچه در زبانم ژاپنی شوجی خوانده می‌شود). این جدا کننده ها براحتی جمع شده و می‌توان فضاها را در موقع لازم ترکیب کرد.
ویژگی کلی برونگرایی معماری سنتی ژاپن که در آن فضای اندرونی و بیرونی همسان و غیر مجزا انگاشته می‌شود، موقعیتی را فراهم می‌سازد که فضای انتقال این دو را باهم متصل کرده و محل نشستن و تماشای باغچه یا چشم اندازهای پیرامونی را به وجود آورد. در واقع توجیه در و بنجره ها و ورودی ها به گونه‌ای است که بیشترین تسلط دید بر فضای بیرونی برای ناظر در موقعیت نشسته در داخل خانه فراهم شود.
کف خانه های ژاپنی ها با پوشش هایی حصیرگونه (تاتامی) فرش شده، جالب آنکه تاتامی در تابستان گرم و در زمستان سرد می شود! تاتامی در عین حال واحد متراژ خانه (مدول) است و متداول است که هنگام مراجعه به بنگاه املاک تعداد تاتامی مورد نیاز ذکر شود. معمولا ۶ تاتامی برای یک زوج و۴ تاتامی برای یک مجرد کفایت می کند.
http://report.aruna.ir/pic/japan-mod03.jpg
خانه های ژاپنی ها در دل باغ قرار می گیرند و باغ ژاپنی تبلوری از زيبايي شناسی طبيعت گرايانه آنهاست؛ ترکیب باغ و خانه نشان از همزیستی مسالمت آمیز محیط زیست طبیعیNatural Environment با محیط مصنوع Built Environmnet دارد که کنار هم در یک نقطه زمانی به خدمت بشر درآمده‌اند.... برخلاف آنچه در توسعه مدرن
اتفاق افتاده ساختمان دشمن طبیعت نیست.
در سال‌های اخیر معماران برجسته ژاپنی همچون Shigeru Ban به الهام از گذشته روی آورده اند و طرحهای آشتی جویانه ای مانند Hanegi Forest ارائه داده اند که به اعتقاد بسیاری آغاز تحولی شگرف در معماری پایدار را نوید می‌دهد.
و جالب آنکه امروز معماران برجسته ژاپنی مانند
هام از گذشته روی آورده اند و طرحهای آشتی جویانه ای مانند ارائه داده اند که آغاز تحولی شگرف در معماری پایدار را نوید می دهد.
معماری در طی روند تاریخی خویش همواره متأثر از فن‌آوری‌های زمانه بوده است؛ تأثیرات غیر قابل انكار فولاد و بتن در پیدایش معماری مدرن، گواهی است بر این مدعا. لیكن طی سال‌های اخیر كه پیشرفت‌های عمده‌ای در تكنولوژی ساختمان و مصالح ساختمانی به وجود آمده است، شاهد حضور تأثیرگذارتری از جلوه‌های تكنولوژی در معماری هستیم؛ در این میان گاه معماری در سایه تكنولوژی قرار گرفته و گاه تكنولوژی با حضور مؤثر و البته نامحسوس خود در خدمت معماری بوده است.
تویو ایتو (Toyo Ito)، یكی از خلاق‌ترین و تأثیرگذارترین معماران حال حاضر جهان، از جمله معمارانی است كه در آثار خویش، همواره در جست‌وجوی شیوه‌های نوین و تكنولوژی‌های جدید برای پیوند میان تكنولوژی، طبیعت و معماری میباشد.
http://www.kidport.com/reflib/worldgeography/japan/Images/Structure.JPG
تویو ایتو در سال 1941 در ژاپن به دنیا آمد و در سال 1965 تحصیلات معماری خود را در دپارتمان معماری دانشگاه توكیو به پایان رساند. او در سال 1971، بعد از چهار سال كار در دفتر معماری kiyonori kikutake، دفتر معماری خود را با عنوان (urbot) urban robot تأسیس كرد كه بعدها در سال 1979 به تویو ایتو و همكاران (toyo ito & associates) تغییر نام داد. تویو ایتو استاد مدعو دانشگاه كلمبیای نیویورك، استاد افتخاری دانشگاه شمال لندن و عضو افتخاری AIA بوده است. او در طی دوران فعالیت حرفه‌ای خود جوایز متعددی را كسب كرده است كه از مهم‌ترین آنها می‌توان به جایزه بنیاد معماری ژاپن برای پروژهsilver hut در سال 1986، جایزه هنری mainrich برای طراحی موزه yatsushiro در سال 1992، جایزه طلایی بهترین طرح ژاپنی در سال 2001 و مدال طلای سلطنتی انگلستان در سال 2006 اشاره كرد.
با نگاهی به آثار معماری، اندیشه‌ها و حتی طرحهای چیدمانی (Installations) تویو ایتو، نوعی تلفیق مابین معماری و رسانه‌های نو، مابین دنیای طبیعی و دنیای دیجیتال در ذهن انسان تداعی می‌شود. او با بهره‌گیری از تكنولوژی و تركیب مواد مختلفی چون شیشه، بتن و فولاد با دگرگونی‌هایی اغلب خطی در سطح و انتقال آن به حجم، به معماری‌های متفاوتی (به ویژه در طرحهای چند سال اخیر خود) دست یافته است. از این منظر شاید بتوان معماری‌های تویو ایتو را با آثار معماران سوئیسی، هرزوگ و دمورن (Herzog & De Meuron)، مقایسه نمود كه بیشتر مبتنی بر استفاده از تكنولوژی‌های پیشرفته در طراحی سطح و پوسته بیرونی ساختمان هستند.
تویو ایتو در پروژه اخیر خود برای فروشگاه جدید Mikimoto در توكیو، در ادامه طراحی مكعب‌های منحصربفردی چون گالریSerpentine در لندن و ساختمان Tods در توكیو، مكعب متفاوت دیگری در داخل بافت شهری ایجاد كرده است. نمای فولادی فروشگاه Mikimoto كه شبیه پوست پلنگ میباشد، با سطوحی از شیشه پوشیده شده است. درخشش این نما در رنگ‌های مختلف به‌ویژه شب‌هنگام و انعكاس نمای آن در نماهای شیشه‌ای ساختمان‌های مجاور، جلوه خاصی به فروشگاه می‌بخشد. تویو ایتو در خصوص این طرح می‌گوید: «در این كار، من همان شیوه‌ای را كه در ساختمان Tods تجربه كرده بودم، دنبال نمودم، اما این‌بار به جای استفاده از بتن و تركیب بتن و شیشه در نما، از تركیب فولاد و شیشه در سطح نما استفاده كردم.»
تویو ایتو درباره حضور تكنولوژی در آثار خویش می‌گوید: «معنی و مفهوم تكنولوژی در آثار من، طی دوران فعالیت حرفه‌ایم، تغییر یافته است؛ در گذشته و كارهای قبل‌تر حضور تكنولوژی بسیار آشكار بود، در حالی كه اكنون شیوه استفاده از تكنولوژی در كارهای من تفاوت یافته است و من سعی در پنهان كردن آن در كارهایم دارم، در واقع به نوعی استفاده غیرمستقیم از تكنولوژی در معماری روی آورده‌ام. من به دنبال معماری‌ای هستم كه مخاطب بتواند آن را لمس و احساس نماید، نوعی معماری برگرفته از واقعیت عینی.» بر این اساس، شاید بتوان كارهای اخیر تویو ایتو را كه اغلب فرم‌هایی مكعب‌گون با ساختارهای متفاوت و فضاهایی متنوع می‌باشند، نوعی معماری ملموس و احساسی در عین حضور ناملموس تكنولوژی دانست.
برخی از مهم‌ترین پروژه‌های تویو ایتو عبارتند از:
ـ White U (1976)
ـ Silver Hut (1986)
ـ Tower of Winds (1986)
ـ خانه Guest (1989)
ـ ساختمان T (1990)
ـ موزه Yatsushiro (1991)
ـ هتل P (1992)
ـ موزه Shimosuwa (1993)
ـ خانه S (1995)
ـ تالار Nagaoka (1996)
ـ مجموعه Resort (1998)
ـ خانه K (2000)
ـ sendai mediateque (2001)
ـ غرفه گالری Serpentine (2002)
ـ غرفه Brugge (2002)
ـ ایستگاه Motomachi Chukagai (2003)
ـ ساختمانTods (2004)
ـ فروشگاه Mikimoto (2005)