Joseph Goebbels
1st July 2012, 04:11 PM
خودروی نیمه شنی شوور ماخت اشلپر :
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/74/Panzerwerfer_alias_Maultier.jpg
توضیحات مربوط به این تصویر :( در طی 1944 شماری از کامیونهای مولتیر مجهز به بدنه های زرهی شده بر روی انها موشک اندازهای پانزر ورمر 42 قرار داده شد . حدود 300 دستگاه از این نمونه ساخته شد و برای اماده کردن پشتیبانی توپخانه موشکی برای تشکلات زرهی استفاده شدند . انها دارای یک خدمه 3 نفره بوده و بیشتر این نمونه ها توسط opel ساخته شدند .)
در انتهای 1941 تجربه میدان نبرد نشان داده بود که ناوگان نیمه شنی المان نیاز به مقداری بازنگری دارد . در انتهای گستره تراکتورهای 1 و 3 تنی و تدارکاتی / توپخانه بودند که به خوبی قادر به انجام کار خود بودند ، اما ثابت شد که گستره میانگین تا سنگین دارای پیچیدگی بیشتری می باشد .
تصمیم گرفته شد تا گستره 5 تنی ادامه پیدا نکند چون گستره 8 تنی برای توپخانه سنگین و سایر منظورها مورد نیاز بود . بنابراین انها در جستجوی یک نمونه موقتی بین خودروهای 3 و 8 تنی برامدند .
این خودرو می بایست یک راه حل نسبتا کم هزینه باشد چون در 1941 ماشین جنگی المان نه فقط از نظر ظرفیت تولید بلکه از نظر گستره انواع تجهزیات مورد نیاز نیز تحت فشار بود :
بنابراین یک نیمه شنی کم هزینه مورد نیاز بود .
طرح پذیرفته شده طرحی از سینگ – ناگ بود و سرانجام با عنوان شوور ماخت اشلپر ( sWS یا تراکتور سنگین ارتش ) شناخته شد . این خودرو برای تشکیلات پانزر یا توپخانه در نظر گرفته نشده بود ، چون به عنوان یک نفربر عمومی و خودروی تدارکاتی عمل می کرد و در نتیجه یک کامیون نیمه شنی بدون تقریبا هیچ گونه زرهی در شکل حمل محموله ان بود و یک کابین سرباز با یک سقف نرم برای راننده و یک سرنشین بود . به منظور پایین نگهداشتن هزینه تا حد ممکن از شنی های زمانبر و گران لاستیک دار خودروهای خط مقدم استفاده می کردند . sWS در کارخانه باسینگ – ناگ در برلین و همچنین در کارخانه ربیبنگهوفر –تاترا در چکسلواکی به تولید فرستاده شد اما تولید خیلی کند بود . sWS اولویت تولید خیلی بالایی نداشت و بمباران متفقین اوضاع را به حدی خراب کرد که به جای 150 خودروی مورد نظر در ماه ، از دسامبر 1943 ( اغاز تولید ) تا سپتامبر 1944 تنها 381 دستگاه تحویل داده شده بود . کاستی های جدی در تولید منجر به ساخت شتابزده مولتیر شد اما کاستی های جدی تولید sWS منجر به ابتکارات شتابزده در تولید شد اما تولید sWS تقریبا تا پایان جنگ کم و بیش ادامه داشت و برخی از خودروها حتی برای چند سال پس از جنگ در خدمت ارتش چکسلواکی باقی ماندند . شمار اندک تولید شده باعث شد تا sWS برای ساخت نمونه های کاربرد ویژه معمول مورد استفاده قرار نگیرد . مدل پایه کامیونی می توانست برای عمبکرد به عنوان یک امبولانس اولیه خط مقدم به حامل برانکاردهایی در زیر یک سایبان برزتنی نصب شده بر روی یک چارچوب تبدیل شود . یک نمونه تدارکاتی خط مقدم مجهز به یک کابین و کاپوت زرهی بود و ارایه مشابهی برای یک نمونه نظری استفاده شد که یک قبضه توپ ضد هوایی 7/3 سانتی متری فلاک 43 را بر روی یک بخش مسطح در عقب حمل می کرد ؛ تنها معدودی ازا ین نمونه های Flak 43 auf sWS 3.7 – cm تولید شد . نمونه دیگر طراحی شده که تنها در شمار اندکی ساخته شد ، یک نمونه زرهی با بدنه ای در بخش عقبی بود . در سقف این بدنه یک پرتابگر 10 لوله ای برای موشکهای 15 سانتی متری توپخانه قرار داده شده بود ؛ 10 موشک در لوله های پرتابگر و تعداد دیگری نی در داخل بدنه حمل میشد . قرار بود این نمونه zerwerfer 42 Zehuling 15-cm Pan یک خدمه 5 نفره داشته باشد اما جای شک است که تعداد زیادی از انها عملا به مرحله عملیاتی رسیده باشند . با وجود انکه در مقایسه با سایر نیمه شنی های المانی در واقع تعداد اندکی sWS تولید شد ، این خودرو به اندازه کافی ثابت کرد که در خدمت کاری بوده و نسبت به برخی از مدل های دیگر به تناسب بسیار کم هزینه تر بود .
مشخصات sWS :
خدمه : 2 نفر .
وزن : 13500 کیلوگرم .
پیشرانه : یک دستگاه موتور بنزینی 6 سیلندر میباخ HL 42 به قدرت 75/6 کیلووات ( 100 اسب بخار )
ابعاد : طول : 6/68 متر ؛ عرض : 2/50 متر ؛ ارتفاع : 2/83 متر .
اجرا : سرعت بیشینه جاده ای : 27 کیلومتر بر ساعت .
جنگ افزار ندارد .
مترجم : اقای علی رضا صارمی .
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 83
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/74/Panzerwerfer_alias_Maultier.jpg
توضیحات مربوط به این تصویر :( در طی 1944 شماری از کامیونهای مولتیر مجهز به بدنه های زرهی شده بر روی انها موشک اندازهای پانزر ورمر 42 قرار داده شد . حدود 300 دستگاه از این نمونه ساخته شد و برای اماده کردن پشتیبانی توپخانه موشکی برای تشکلات زرهی استفاده شدند . انها دارای یک خدمه 3 نفره بوده و بیشتر این نمونه ها توسط opel ساخته شدند .)
در انتهای 1941 تجربه میدان نبرد نشان داده بود که ناوگان نیمه شنی المان نیاز به مقداری بازنگری دارد . در انتهای گستره تراکتورهای 1 و 3 تنی و تدارکاتی / توپخانه بودند که به خوبی قادر به انجام کار خود بودند ، اما ثابت شد که گستره میانگین تا سنگین دارای پیچیدگی بیشتری می باشد .
تصمیم گرفته شد تا گستره 5 تنی ادامه پیدا نکند چون گستره 8 تنی برای توپخانه سنگین و سایر منظورها مورد نیاز بود . بنابراین انها در جستجوی یک نمونه موقتی بین خودروهای 3 و 8 تنی برامدند .
این خودرو می بایست یک راه حل نسبتا کم هزینه باشد چون در 1941 ماشین جنگی المان نه فقط از نظر ظرفیت تولید بلکه از نظر گستره انواع تجهزیات مورد نیاز نیز تحت فشار بود :
بنابراین یک نیمه شنی کم هزینه مورد نیاز بود .
طرح پذیرفته شده طرحی از سینگ – ناگ بود و سرانجام با عنوان شوور ماخت اشلپر ( sWS یا تراکتور سنگین ارتش ) شناخته شد . این خودرو برای تشکیلات پانزر یا توپخانه در نظر گرفته نشده بود ، چون به عنوان یک نفربر عمومی و خودروی تدارکاتی عمل می کرد و در نتیجه یک کامیون نیمه شنی بدون تقریبا هیچ گونه زرهی در شکل حمل محموله ان بود و یک کابین سرباز با یک سقف نرم برای راننده و یک سرنشین بود . به منظور پایین نگهداشتن هزینه تا حد ممکن از شنی های زمانبر و گران لاستیک دار خودروهای خط مقدم استفاده می کردند . sWS در کارخانه باسینگ – ناگ در برلین و همچنین در کارخانه ربیبنگهوفر –تاترا در چکسلواکی به تولید فرستاده شد اما تولید خیلی کند بود . sWS اولویت تولید خیلی بالایی نداشت و بمباران متفقین اوضاع را به حدی خراب کرد که به جای 150 خودروی مورد نظر در ماه ، از دسامبر 1943 ( اغاز تولید ) تا سپتامبر 1944 تنها 381 دستگاه تحویل داده شده بود . کاستی های جدی در تولید منجر به ساخت شتابزده مولتیر شد اما کاستی های جدی تولید sWS منجر به ابتکارات شتابزده در تولید شد اما تولید sWS تقریبا تا پایان جنگ کم و بیش ادامه داشت و برخی از خودروها حتی برای چند سال پس از جنگ در خدمت ارتش چکسلواکی باقی ماندند . شمار اندک تولید شده باعث شد تا sWS برای ساخت نمونه های کاربرد ویژه معمول مورد استفاده قرار نگیرد . مدل پایه کامیونی می توانست برای عمبکرد به عنوان یک امبولانس اولیه خط مقدم به حامل برانکاردهایی در زیر یک سایبان برزتنی نصب شده بر روی یک چارچوب تبدیل شود . یک نمونه تدارکاتی خط مقدم مجهز به یک کابین و کاپوت زرهی بود و ارایه مشابهی برای یک نمونه نظری استفاده شد که یک قبضه توپ ضد هوایی 7/3 سانتی متری فلاک 43 را بر روی یک بخش مسطح در عقب حمل می کرد ؛ تنها معدودی ازا ین نمونه های Flak 43 auf sWS 3.7 – cm تولید شد . نمونه دیگر طراحی شده که تنها در شمار اندکی ساخته شد ، یک نمونه زرهی با بدنه ای در بخش عقبی بود . در سقف این بدنه یک پرتابگر 10 لوله ای برای موشکهای 15 سانتی متری توپخانه قرار داده شده بود ؛ 10 موشک در لوله های پرتابگر و تعداد دیگری نی در داخل بدنه حمل میشد . قرار بود این نمونه zerwerfer 42 Zehuling 15-cm Pan یک خدمه 5 نفره داشته باشد اما جای شک است که تعداد زیادی از انها عملا به مرحله عملیاتی رسیده باشند . با وجود انکه در مقایسه با سایر نیمه شنی های المانی در واقع تعداد اندکی sWS تولید شد ، این خودرو به اندازه کافی ثابت کرد که در خدمت کاری بوده و نسبت به برخی از مدل های دیگر به تناسب بسیار کم هزینه تر بود .
مشخصات sWS :
خدمه : 2 نفر .
وزن : 13500 کیلوگرم .
پیشرانه : یک دستگاه موتور بنزینی 6 سیلندر میباخ HL 42 به قدرت 75/6 کیلووات ( 100 اسب بخار )
ابعاد : طول : 6/68 متر ؛ عرض : 2/50 متر ؛ ارتفاع : 2/83 متر .
اجرا : سرعت بیشینه جاده ای : 27 کیلومتر بر ساعت .
جنگ افزار ندارد .
مترجم : اقای علی رضا صارمی .
منبع : ماهنامه جنگ افزار / ش 83