diamonds55
12th February 2009, 04:06 PM
جام جم آنلاين: در طول 30 سالي كه از عمر شكوهمند انقلاب اسلامي ايران مي‌گذرد، 25 بار سرمربي تيم ملي تغيير كرده و 23 مربي سكان هدايت اين تيم را برعهده گرفته‌اند.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/11/20/100898554552.jpg
از اين بين استانكو پوكله‌پوويچ از كرواسي ، توميسلاو ايويچ كروات، والدير ويرا و آدمار براگا از برزيل ، ميروسلاو بلاژوويچ و برانكو ايوانكوويچ از كرواسي مربيان خارجي بودند كه به ترتيب در اين سال‌ها هدايت تيم ملي را برعهده داشتند.
از اين جمع توميسلاو ايويچ، سرشناس‌ترين و ميروسلاو بلاژوويچ محبوب‌ترين مربيان خارجي تيم ملي در سال‌هاي پس از انقلاب بودند، اما پرافتخارترين آنها برانكو ايوانكوويچ و والدير ويرا بودند كه اولي مدال طلاي بازي‌هاي آسيايي 2002 بوسان، مقام سوم جام ملت‌هاي آسيا 2004 پكن و صعود به جام جهاني 2006 آلمان را براي فوتبال ايران به ارمغان آورد و دومي هم با وجود نشستن روي نيمكت تيم ملي در تنها 3 بازي، ايران را راهي جام جهاني 1998 كرد.
در مجموع برانكو ايوانكوويچ با 50 بار نشستن روي نيمكت تيم ملي با سابقه‌ترين مربي خارجي فوتبال كشور در 30 سال اخير به شمار مي‌رود. 32 پيروزي، 9 تساوي و 9 باخت كارنامه موفقي براي حضور اين مربي كروات در كشورمان رقم زده است.
پس از برانكو، هموطنش بلاژوويچ، با 19 بار هدايت تيم ملي ايران (10 پيروزي، 4 تساوي و 5 باخت) از سابقه بيشتري نسبت به ديگر مربيان خارجي برخوردار است. توميسلاو ايويچ 5 بار، استانكو 4 بار و 2 مربي برزيلي هر كدام 3 بار روي نيمكت تيم ملي نشسته‌‌اند. در اين ميان آدمار براگا تنها مربي خارجي است كه تيم ملي ايران با او در هر 3 بازي‌اش پيروز شد و طعم تساوي و باخت را نچشيد.
درباره مربيان ايراني كه بعد از انقلاب سكان هدايت تيم ملي را بر عهده داشته و دارند، علي پروين با 4 سال حضور روي نيمكت مربيگري ايران، با سابقه‌ترين مربي به شمار مي‌رود. تداوم حضور علي پروين روي نيمكت سرمربيگري تيم ملي، از آن جهت ارزشمند است كه پس از سال 1372 كه پروين از سمت خود كناره‌گيري كرد، هيچ مربي ايراني بيشتر از 2سال سكان هدايت تيم ملي را برعهده نگرفت.
هم اكنون علي دايي سرمربي تيم ملي ايران است و طي 20 مسابقه‌اي كه اين تيم را رهبري كرده، 14 پيروزي، 4 تساوي و 2 شكست در كارنامه‌اش ثبت شده است.
تيم ملي قبل از آن‌كه هدايتش به علي دايي سپرده شود، براي 3 بازي تداركاتي به منصور ابراهيم‌زاده سپرده شد كه هر 3 بازي با تساوي بدون گل به پايان رسيد. قبل از ابراهيم‌زاده هم امير قلعه‌نويي سكاندار هدايت تيم ملي بود و طي يك‌سال همراهي تيم ملي، در 21 بازي رسمي و دوستانه 13 پيروزي، 7 تساوي و تنها يك شكست براي تيم ملي ايران به دست آورد.
اسامي تمام كساني كه در سال‌هاي پس از انقلاب سرمربي تيم ملي فوتبال كشورمان بوده‌اند در زير آمده است:
حسن حبيبي (1358 تا 1361)، پرويز ابوطالب (1361)، جلال چراغپور (1361)، محمود ياوري (1363)، ناصر ابراهيمي (1363 تا 1364)، فريدون عسگرزاده (1364 تا 1365)، پرويز دهداري (1365 تا 1368)، رضا وطنخواه (1368)، مهدي مناجاتي (1368)، علي پروين (1368 تا 1372)، استانكو پوكله‌پوويچ (1372 تا 1373)، محمد مايلي كهن (1374 تا 1376)، والدير ويرا (1376)، توميسلاو ايويچ (1377)، جلال طالبي (1377)، منصور پورحيدري (1377 تا 1379)، جلال طالبي (1379)، آدمار براگا (1379 تا 1380)، ميروسلاو بلاژوويچ (1380)، برانكو ايوانكوويچ (1381)، همايون شاهرخي (1382)، برانكو ايوانكوويچ (1382 تا 1385)، امير قلعه‌نويي (1385 تا 1386)، منصور ابراهيم‌زاده (1386)، علي دايي (از اسفند 1386 تا كنون)
از اين جمع تنها پرويز دهداري كه لقب معلم اخلاق فوتبال ايران را همراه دارد، در قيد حيات نيست. روحش شاد و يادش گرامي‌باد.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/11/20/100898554552.jpg
از اين بين استانكو پوكله‌پوويچ از كرواسي ، توميسلاو ايويچ كروات، والدير ويرا و آدمار براگا از برزيل ، ميروسلاو بلاژوويچ و برانكو ايوانكوويچ از كرواسي مربيان خارجي بودند كه به ترتيب در اين سال‌ها هدايت تيم ملي را برعهده داشتند.
از اين جمع توميسلاو ايويچ، سرشناس‌ترين و ميروسلاو بلاژوويچ محبوب‌ترين مربيان خارجي تيم ملي در سال‌هاي پس از انقلاب بودند، اما پرافتخارترين آنها برانكو ايوانكوويچ و والدير ويرا بودند كه اولي مدال طلاي بازي‌هاي آسيايي 2002 بوسان، مقام سوم جام ملت‌هاي آسيا 2004 پكن و صعود به جام جهاني 2006 آلمان را براي فوتبال ايران به ارمغان آورد و دومي هم با وجود نشستن روي نيمكت تيم ملي در تنها 3 بازي، ايران را راهي جام جهاني 1998 كرد.
در مجموع برانكو ايوانكوويچ با 50 بار نشستن روي نيمكت تيم ملي با سابقه‌ترين مربي خارجي فوتبال كشور در 30 سال اخير به شمار مي‌رود. 32 پيروزي، 9 تساوي و 9 باخت كارنامه موفقي براي حضور اين مربي كروات در كشورمان رقم زده است.
پس از برانكو، هموطنش بلاژوويچ، با 19 بار هدايت تيم ملي ايران (10 پيروزي، 4 تساوي و 5 باخت) از سابقه بيشتري نسبت به ديگر مربيان خارجي برخوردار است. توميسلاو ايويچ 5 بار، استانكو 4 بار و 2 مربي برزيلي هر كدام 3 بار روي نيمكت تيم ملي نشسته‌‌اند. در اين ميان آدمار براگا تنها مربي خارجي است كه تيم ملي ايران با او در هر 3 بازي‌اش پيروز شد و طعم تساوي و باخت را نچشيد.
درباره مربيان ايراني كه بعد از انقلاب سكان هدايت تيم ملي را بر عهده داشته و دارند، علي پروين با 4 سال حضور روي نيمكت مربيگري ايران، با سابقه‌ترين مربي به شمار مي‌رود. تداوم حضور علي پروين روي نيمكت سرمربيگري تيم ملي، از آن جهت ارزشمند است كه پس از سال 1372 كه پروين از سمت خود كناره‌گيري كرد، هيچ مربي ايراني بيشتر از 2سال سكان هدايت تيم ملي را برعهده نگرفت.
هم اكنون علي دايي سرمربي تيم ملي ايران است و طي 20 مسابقه‌اي كه اين تيم را رهبري كرده، 14 پيروزي، 4 تساوي و 2 شكست در كارنامه‌اش ثبت شده است.
تيم ملي قبل از آن‌كه هدايتش به علي دايي سپرده شود، براي 3 بازي تداركاتي به منصور ابراهيم‌زاده سپرده شد كه هر 3 بازي با تساوي بدون گل به پايان رسيد. قبل از ابراهيم‌زاده هم امير قلعه‌نويي سكاندار هدايت تيم ملي بود و طي يك‌سال همراهي تيم ملي، در 21 بازي رسمي و دوستانه 13 پيروزي، 7 تساوي و تنها يك شكست براي تيم ملي ايران به دست آورد.
اسامي تمام كساني كه در سال‌هاي پس از انقلاب سرمربي تيم ملي فوتبال كشورمان بوده‌اند در زير آمده است:
حسن حبيبي (1358 تا 1361)، پرويز ابوطالب (1361)، جلال چراغپور (1361)، محمود ياوري (1363)، ناصر ابراهيمي (1363 تا 1364)، فريدون عسگرزاده (1364 تا 1365)، پرويز دهداري (1365 تا 1368)، رضا وطنخواه (1368)، مهدي مناجاتي (1368)، علي پروين (1368 تا 1372)، استانكو پوكله‌پوويچ (1372 تا 1373)، محمد مايلي كهن (1374 تا 1376)، والدير ويرا (1376)، توميسلاو ايويچ (1377)، جلال طالبي (1377)، منصور پورحيدري (1377 تا 1379)، جلال طالبي (1379)، آدمار براگا (1379 تا 1380)، ميروسلاو بلاژوويچ (1380)، برانكو ايوانكوويچ (1381)، همايون شاهرخي (1382)، برانكو ايوانكوويچ (1382 تا 1385)، امير قلعه‌نويي (1385 تا 1386)، منصور ابراهيم‌زاده (1386)، علي دايي (از اسفند 1386 تا كنون)
از اين جمع تنها پرويز دهداري كه لقب معلم اخلاق فوتبال ايران را همراه دارد، در قيد حيات نيست. روحش شاد و يادش گرامي‌باد.