نارون1
27th June 2012, 09:32 AM
[آنی/زی نیوز - پژوهشکده علوم شناختی:] بر پایه یک مطالعه علمی تازه، دستگاه "تنظیم کننده تکانه های الکتریکی مغز" با عنوان تحریک کننده عمقی مغز (DBS) پس از گذشت سه سال همچنان در درمان بیماری پارکینسونز کارساز بوده است.
در حالی که بهبودها در عملکرد حرکتی پایدار بوده است، کاهش های تدریجی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و نیز توانایی های شناختی قابل مشاهده است.
نویسنده اول گزارش این مطالعه فرانسس ام. ویور است که در سال 2010 پژوهشگران را در تحقیق منتشر شده ای هدایت کرد که دریافتند در بیماران DBS کنش های حرکتی پس از دو سال پایا مانده بود. تحلیل های افزوده [در این مطالعه تازه] زمان پیگیری را به 36 ماه گسترش می دهد.
http://www.iricss.org/fa/NewsRelease/News/PublishingImages/1391/910405_DBS.jpg DBS شیوه درمانی برای بیماران پارکینسونزی است که دیگر دارو در مورد آنها بی اثر بوده، یا آن که داروها دارای عارضه های جانبی غیر قابل پذیرش می باشد. DBS علاج بیماری نیسد و مانع پیشرفت آن نیز نمی شود.
با این حال، در بیماران مناسب، DBS می تواند به میزان چشمگیری عوارض بیماری، به ویژه لرزش ها، را کاهش دهد. DBS همچنین می تواند از خشکی ماهیچه ها، که موجب محدود شدن طیف حرکت های بیمار می گردد، نیز بکاهد.
در فرایند DBS یک جراح اعصاب با ایجاد سوراخ مته ای کوچکی در جمجمه الکترودی به طول حدود 10 سانتیمتر را وارد مغز بیمار می نماید. سیم رابطی از الکترود از راه زیر پوست بیمار به یک باتری متصل می شود که نزدیک استخوان ترقوه کاشته شده است.
الکترود جریان الکتریکی خفیفی را وارد می نماید که در عمل تکانه های الکتریکی مغز را باز-سازماندهی می کند. این فرایند می تواند بر روی یک یا هر دو بخش مغز انجام پذیرد.
در حالی که بهبودها در عملکرد حرکتی پایدار بوده است، کاهش های تدریجی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و نیز توانایی های شناختی قابل مشاهده است.
نویسنده اول گزارش این مطالعه فرانسس ام. ویور است که در سال 2010 پژوهشگران را در تحقیق منتشر شده ای هدایت کرد که دریافتند در بیماران DBS کنش های حرکتی پس از دو سال پایا مانده بود. تحلیل های افزوده [در این مطالعه تازه] زمان پیگیری را به 36 ماه گسترش می دهد.
http://www.iricss.org/fa/NewsRelease/News/PublishingImages/1391/910405_DBS.jpg DBS شیوه درمانی برای بیماران پارکینسونزی است که دیگر دارو در مورد آنها بی اثر بوده، یا آن که داروها دارای عارضه های جانبی غیر قابل پذیرش می باشد. DBS علاج بیماری نیسد و مانع پیشرفت آن نیز نمی شود.
با این حال، در بیماران مناسب، DBS می تواند به میزان چشمگیری عوارض بیماری، به ویژه لرزش ها، را کاهش دهد. DBS همچنین می تواند از خشکی ماهیچه ها، که موجب محدود شدن طیف حرکت های بیمار می گردد، نیز بکاهد.
در فرایند DBS یک جراح اعصاب با ایجاد سوراخ مته ای کوچکی در جمجمه الکترودی به طول حدود 10 سانتیمتر را وارد مغز بیمار می نماید. سیم رابطی از الکترود از راه زیر پوست بیمار به یک باتری متصل می شود که نزدیک استخوان ترقوه کاشته شده است.
الکترود جریان الکتریکی خفیفی را وارد می نماید که در عمل تکانه های الکتریکی مغز را باز-سازماندهی می کند. این فرایند می تواند بر روی یک یا هر دو بخش مغز انجام پذیرد.