گله ای نیست ...

[آسد مرتضي]

سلام دوستان عزیز[golrooz]....امشب دلم گرفته بود گفتم یه غزلی براتون بذارم....این دفعه از آقای محمد علی بهمنی.....امیدوارم خوشتون بیاد



[B]دلخوشم با غزلی تازه همینم کافی ست
تو مرا باز رساندی به یقینم ،کافی ست

قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو؟
گاه گاهی که کنارت بنشینم،کافی ست

گله ای نیست،من وفاصله ها همزادیم
گاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ست

آسمانی!تو در آن گستره خورشیدی کن
من همین قدر که گرم است زمینم کافی ست

من همین قدر که با حال وهوایت –گهگاه
برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست

فکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیز
که همین شوق مرا،خوبترینم!کافی ست

http://uc-njavan.ir/images/l0omle2ubhpaj1p9pd2y.jpg

[yas-90]

گله ای ندارم از تو خودم اشتباه کردم




حس ناب عاشقیمو الکی تباه کردم



گله ای ندارم از تو میتونستم که نمونم



اشک نریزم،دل نبازم،من همون خودم بمونم




گله ای از تو ندارم تو چشات سرد و یخی بود



دل من گمون می کردش میشه با چشات یکی بود



گله ای ندارم از تو واسه کلبه ی پوشالیت



عیب و ایراد خودم بود که شدم یهو هواییت



گله ای ندارم از تو بابت این همه غربت



مشکل از حماقتم بود که شدم یکی به سرعت



گله ای ندارم از تو واسه له کردن رویام



نباید یه مرد میومد می شدش دینم و دنیام



گله ای ندارم از تو واسه بازی ای که کردی



من باید قبول می کردم نمیخوای منو و سردی



گله ای ندارم از تو بابت زخم زبونات



تو ببخش زیادی موندم با سماجت توی دنیات



گله ای ندارم از تو واسه دستای سردم




فدای سرت عزیزم که پر از اشکم و دردم



گله ای ندارم از تو برو عشقم به سلامت



بذار تو غصه بسوزم بکنم به دوریت عادت





**ندا اسدی**