مسافر007
20th June 2012, 06:18 PM
پژوهشگران موسسه ملی استاندارد و فناوری آمریکا(NIST) یک روش جدید برای به دام انداختن و دستکاری نانوذرات ارائه کردند.http://www.hupaa.com/db/pages/2012/06/20/010/zimg_001_12.jpg
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، امروزه دانشمندان قادرند که نانوذرات را با استفاده از انبرک نوری به دام انداخته و دستکاری کنند. این انبرک یک لیزر متمرکز شده بر نقطه‌ای بسیار کوچک است. نقطه کوچک ایجاد شده توسط لیزر، یک میدان الکتریکی قوی یا چاه پتانسیل ایجاد می‌کند؛ با این کار ذرات به مرکز این نقطه جذب می‌شوند. هرچند که ذرات با استفاده از این روش جذب میدان الکتریکی می‌شوند و به مرکز نقطه روشن لیزر کشیده می‌شوند؛ اما مولکول‌های سیال که ذرات درون آن غوطه‌ور هستند، به نوعی ذرات را از درون این چاه پتانسیل به بیرون هل می‌دهند. این مشکل با کوچکتر شدن ذرات تشدید می‌شود، زیرا تاثیر لیزر روی ذره ضعیفتر می‌شود. برای مقابله با این مشکل برخی قدرت لیزر را افزایش می‌دهند که با این کار میدان الکتریکی افزایش می‌یابد. هر چند که این روش، میدان اعمالی به ذره را افزایش می‌دهد، اما موجب پخته شدن ذره نیز می‌شود؛ در واقع پیش از این که بتوان روی ذره کاری انجام داد، ذره دچار مشکل دیگری می‌شود.
اخیرا پژوهشگران مرکز NIST روش جدیدی ارائه کردند که دارای سیستم فیدبک دهنده است، بنابراین با استفاده از آن می‌توان نانوذرات را در هنگام نیاز به دام انداخت. در این سیستم جدید میانگین شدت میدان اعمال شده به ذره کاهش یافته و طول عمر نانوذره افزایش می‌یابد.
با این روش جدید که آن را جاذب بید نامگذاری کرده‌اند، می‌توان ملزومات تولید نانوساختارها را فراهم کرد. با این کار مسیر تازه‌ای به سوی کار با نانوذرات درون سلول‌های زیستی باز شده و همچنین امکان کار با لیزر پرنور بدون آسیب زدن به سلول فراهم می‌شود.
مطابق اظهارات «توماس لی برن»، آنها برای این کار لیزر را هنگامی که ذره به مرکز پرتو رسید، خاموش می‌کنند. با حرکت ذره، لیزر هم شروع به حرکت می‌کند.
«لی برن» می‌گوید: این مانند حالتی است که شما با روشن کردن چراغ قوه در تاریکی، بیدها را به سمت خود جلب کنید. بید به صورت طبیعی جذب نور می‌شود و آن را دنبال می‌کند؛ گاهی بید مورد نظر از پرتو دور می‌شود و به صورت تصادفی بید دیگری جای آن را می‌گیرد. در اینجا نیز ما ذرات را هنگامی که توسط ذرات همسایه تحت تاثیر قرار می‌گیرند، دنبال می‌کنیم. زمانی که ذره از مرکز نور دور شد، شدت را افزایش می‌دهیم و زمانی که ذره به مرکز پرتو بازگشت، پرتو دوباره خاموش می‌شود. با این روش هم ذره تحت کنترل است و هم طول عمر آن افزایش می‌یابد. .
ایسنا
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، امروزه دانشمندان قادرند که نانوذرات را با استفاده از انبرک نوری به دام انداخته و دستکاری کنند. این انبرک یک لیزر متمرکز شده بر نقطه‌ای بسیار کوچک است. نقطه کوچک ایجاد شده توسط لیزر، یک میدان الکتریکی قوی یا چاه پتانسیل ایجاد می‌کند؛ با این کار ذرات به مرکز این نقطه جذب می‌شوند. هرچند که ذرات با استفاده از این روش جذب میدان الکتریکی می‌شوند و به مرکز نقطه روشن لیزر کشیده می‌شوند؛ اما مولکول‌های سیال که ذرات درون آن غوطه‌ور هستند، به نوعی ذرات را از درون این چاه پتانسیل به بیرون هل می‌دهند. این مشکل با کوچکتر شدن ذرات تشدید می‌شود، زیرا تاثیر لیزر روی ذره ضعیفتر می‌شود. برای مقابله با این مشکل برخی قدرت لیزر را افزایش می‌دهند که با این کار میدان الکتریکی افزایش می‌یابد. هر چند که این روش، میدان اعمالی به ذره را افزایش می‌دهد، اما موجب پخته شدن ذره نیز می‌شود؛ در واقع پیش از این که بتوان روی ذره کاری انجام داد، ذره دچار مشکل دیگری می‌شود.
اخیرا پژوهشگران مرکز NIST روش جدیدی ارائه کردند که دارای سیستم فیدبک دهنده است، بنابراین با استفاده از آن می‌توان نانوذرات را در هنگام نیاز به دام انداخت. در این سیستم جدید میانگین شدت میدان اعمال شده به ذره کاهش یافته و طول عمر نانوذره افزایش می‌یابد.
با این روش جدید که آن را جاذب بید نامگذاری کرده‌اند، می‌توان ملزومات تولید نانوساختارها را فراهم کرد. با این کار مسیر تازه‌ای به سوی کار با نانوذرات درون سلول‌های زیستی باز شده و همچنین امکان کار با لیزر پرنور بدون آسیب زدن به سلول فراهم می‌شود.
مطابق اظهارات «توماس لی برن»، آنها برای این کار لیزر را هنگامی که ذره به مرکز پرتو رسید، خاموش می‌کنند. با حرکت ذره، لیزر هم شروع به حرکت می‌کند.
«لی برن» می‌گوید: این مانند حالتی است که شما با روشن کردن چراغ قوه در تاریکی، بیدها را به سمت خود جلب کنید. بید به صورت طبیعی جذب نور می‌شود و آن را دنبال می‌کند؛ گاهی بید مورد نظر از پرتو دور می‌شود و به صورت تصادفی بید دیگری جای آن را می‌گیرد. در اینجا نیز ما ذرات را هنگامی که توسط ذرات همسایه تحت تاثیر قرار می‌گیرند، دنبال می‌کنیم. زمانی که ذره از مرکز نور دور شد، شدت را افزایش می‌دهیم و زمانی که ذره به مرکز پرتو بازگشت، پرتو دوباره خاموش می‌شود. با این روش هم ذره تحت کنترل است و هم طول عمر آن افزایش می‌یابد. .
ایسنا