نکاتی در مورد برپایی چادر در برنامه های کوه نوردی

[باستان شناس]

چادرهای کوهنوردی:

چادر ارتفاع به نسبت طول و عرض ارتفاع کمی دارد تا در مقابل باد مقاومت بیشتری داشته باشد.



http://dc533.4shared.com/img/Bo99nz7-/s3/0.6271996510929717/image76.png



http://dc395.4shared.com/img/7iTOmfM-/s3/0.8536443488734993/best-fourseason-singlewall-ten.png


دیرکها به شکل مایل به زمین می‌رسند تا در مقابل فشار باد متمایل به خوابیدن شوند و نشکنند.

دیرکها در یک جا متقاطع نشده‌اند.

یعنی تقاطع بین دیرکها در نقاط مختلف بر روی سطح چادر قرار گرفته‌اند.

بعد از بر پایی چادر برجستگی و یا شکستگی در سطح بیرونی آن دیده نمی‌شود.
به شکل قسمتی از کره و یا مخروط و یاترکیبی از این دو شکل هستند.

چند نکته در مورد استفاده از چادر:

متناسب با تعداد نفرات چادر اننتخاب کنید. چادرهای کوچک، توسط افراد از داخل آسیب می‌بینند و چادرهای بزرگ علاوه بر تحمیل بار اضافه در هنگام برپایی به زمان و انرژی بیشتری نیاز دارند.

در حد امکان قبل از ورود به چادر وسایل مورد نیاز را جدا کرده و در بسته‌های مشخص داخل چادر ببرید و از بردن بارهای اضافه و غیر ضروری به داخل چادر اجتناب کنید.

برای چیدمان وسایل طرح داشته باشید تا وسایل داخل چادر همواره در دسترستان باشند و در شلوغی داخل چادر گم نشوند.
هرگز گاز و شمع روشن و ظروف مایعات و غذای در حال پخت را در چادر رها نکنید.

مایعات را فقط به اندازه مورد نیاز از ظروف در دار خالی کنید و در صورت اضافه آمدن آنرا مجددن به ظرف در دار برگردانید.

هر حرکتی را از قبل به هم چادر اطلاع دهید تا مانع برخورد و ایجاد خسارت شوید.

هنگام باز و بسته کردن زیپ فشار را از دو طرف زیپ بردارید و بیش از حد به شیطونک زیپ فشار نیاورید.

مواد خوراکی و و دیگر مواد مورد استفاده را بدون کیسه دربسته، داخل جیب‌های چادر قرار ندهید.

بعد از هر برنامه چادر را از داخل و خارج نظافت کرده و خشک کنید. جیب‌های داخل چادر را یکی‌یکی برگردانده و خرده ریزهای داخل آن راخالی کنید.

در صورت بلااستفاده ماندن چادر برای زمان بیشتر از شش‌ماه آنرا از بسته بندی خارج کرده، از نظر کپک‌زدگی و پوسیدگی کنترل نمایید و بعد از یک روز دوباره بسته‌بندی نمایید.

نکاتی در مورد چادر زدن:

بندهای حمایل چادر را بصورت کامل از قبل آماده کنید . به حلقه اتصال بند بر روی چادر یک حلقه کشی اضافه کنید و بند را به حلقه کشی ببندید تا از انتقال ضربات باد به نقطه اتصال بند به چادر پیشگیری کنید.

بندها را بلند بگیرید تا با زاویه کم به زمین برسند و مقاومت بیشتری در مقابل باد داشته باشند.

برای اتصال بند به زمین در زمستان از میخ و یا خرده سنگ( در حدی که بشود بند را دور آن پیچید) استفاده کنید.

برای این کار ابتدا طول بند را مشخص کنید سپس آنرا با گره مس‌ورف بر روی وسط میخ و یا سنگی که انتخاب کرده‌اید ثابت کنید.

گره مسورف:


http://dc529.4shared.com/img/b473n05U/s3/0.6367116559324657/Mastwurf.jpg


http://dc529.4shared.com/img/tcH6BHAc/s3/0.6233869085375854/Mastwurf_Legen.jpg


محل رسیدن بند به زمین را مشخص کنید. کمی برف را با پا بکوبید و بعد میخ و یا سنگ را به همراه بند و بصورت کشیده بر روی آن قرار دهید و پایتان را روی آن بگذارید. بسته به نوع برف و سرمای محیط لحظاتی را صبر کنید.

سپس با دست بند را در حدی که فشار از روی میخ برداشته شود بکشید و پایتان را از روی آن بردارید.
کمی برف روی آن بریزید و مجددن پایتان را روی آن بگذارید. بعد از چند لحظه برف بر روی میخ و یا سنگ یخ خواهد زد.

در هنگام جمع کردن چادر کافیست که میخ رااز درون گره بیرون بکشید بااینکار گره مسورف باز خواهد شد.

در مورد سنگ به این سادگی نخواهد بود ولی در هر صورت گره مس‌ورف از هر گره دیگری راحت‌تر بازخواهد شد.

گاهی اوقات بر روی یالها باد برف را روبیده و سنگ بزرگی هم برای اتصال بند چادر وجود ندارد.

این نشانه خوبی نیست و تاحدممکن در چنین جایی چادر نزنید.

[باستان شناس]

جایی که باد می‌تواند برف را بطور کامل از زمین پاک کند، اگر قدرت لازم را داشته باشد چادر را هم از بیخ و بن خواهد کند.

طول چادرهای دوکی شکل را به موازات جهت باد قالب در منطقه نصب کنید. با دقت به شکل نقابها و آثار وزش باد مسیر و جهت باد قالب را تا حدود زیادی می‌شود حدس زد.

در شیبها برای برقراری چادر باید مساحتی را به صورت مسطح در زیر آن آماده کرد.

بر روی سطوح پوشیده از برف با رعایت نکات مربوط به بهمن اینکارها راانجام دهید.

ابتدا محیط سطحی که قرار است مسطح شود را مشخص کنید.

در هنگام این‌کار شکل چادر، نقاط نصب بندها و راه‌های مورد نیاز برای رفت و آمد به چادر را در نظر بگیرید.

ضلع پایین شیب را بکوبید و تا نیمه مساحت مورد نظر این‌کار راادامه دهید. دقت کنید که برف‌های نیمه بالایی را پراکنده نکنید چون برای بالا آوردن نیمه پایینی به حجم آن نیاز دارید.

برف‌های نیمه بالایی را بر روی نیمه پایینی بریزید و آنرا بکوبید. سطح بدست آمده را تا حد ممکن بکوبید و در نهایت با دقت آن‌را صاف کرده و برای مدتی رها کنید تا یخ بزند.


کار بر روی سطوح شیب دار بدون برف به این سادگی نیست هر چند بطور کلی همین است. بعد از مشخص کردن مساحت زیر چادر باید شروع به کندن نیمه بالایی کنید.

اگر سطح یخ زده و یا سنگی باشد با قطعات سنگ که از اطراف جمع می‌کنید نیمه پایینی را بالا بیاورید. در هنگام کندن نیمه بالایی خاک را پایین نریزید و سنگهای بزرگی که بیرون می‌آید را پراکنده نکنید.

سنگ‌های درشت‌تر را در نیمه پایینی نزدیک محیط قرار دهید و هر چه به داخل سطح می‌آیید از سنگهای کوچک‌تر استفاده کنید .
برای لایه‌های رویی از سنگ‌های کوچک‌تر استفاده کنید و در نهایت روی سنگ‌ها را با خاک نرم‌تر بدست آمده بپوشانید.

در بارگاه اصلی بیشتر کوه‌های بلند محل چادر، یک یخچال مسطح است.
چادر زدن روی یخ یعنی فراموشی آسایش. حرارت یخ خیلی از صفر پایین‌تر است و زیراندازها نمی‌توانند به‌خوبی از انتقال حرارت پیشگیری کنند.

دو‌م اینکه با انتقال گرمای چادر، بعد از چند روزیخ‌های زیر چادر به تدریج آب شده و سطح صاف زیر چادر تغییر شکل می‌دهد. همینطورآب شدن یخ‌ها باعث خیس شدن زیر چادر و مشکلاتی از این دست خواهد شد.

در شروع برنامه، نکات مربوط به صعود وبارگاه‌های بالا فکرها را به خود مشغول می‌کند و اهمیت بارگاه اصلی چندان به چشم نمی‌آید.

اما یک دوره هوای نامناسب برای صعود که همه افراد را در بارگاه‌اصلی نگه‌می‌دارد و یا نیاز به استراحت بعد از هر صعود ارزش یک بارگاه، با چادرهای سالم و راحت را به رخ خواهد کشید.