zolfa
18th May 2012, 10:47 AM
http://www.konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/proteinza1337107601.jpeg
محققان آمريکايي روشي براي توليد پروتئين ارائه کرده‌اند که با آن مي‌توان درمان سرطان را بهبود داد. در اين روش نانوذراتي مورد استفاده قرار مي‌گيرد که قادرند در مجاورت تومورها پروتئين سنتز کنند.
داروهايي که با استفاده از پروتئين ساخته مي‌شوند، داراي پتانسيل درمان سرطان هستند؛ اما رهاسازي آنها درون بدن بسيار دشوار است زيرا پيش از رسيدن به مقصد شکسته مي‌شوند.
براي رفع اين مشکل يک تيم تحقيقاتي از موسسه فناوري ماساچوست نانوذراتي ساخته‌اند که قادرند پروتئين‌ها را به ميزان لازم سنتز کنند. اين نانوذرات، کارخانه توليد پروتئين هستند که با رسيدن به سلول‌هاي هدف مي‌توان با تابش پرتوهاي فرابنفش آنها را وادار به توليد پروتئين کرد.
اين ذرات مي‌توانند پروتئين را رهاسازي کرده و سلول‌هاي سرطاني را از بين ببرند و در نهايت پروتئين‌هاي بزرگتر نظير آنتي‌بادي‌ها موجب از بين بردن تومورها مي‌شوند.
«آوي شرودر»، محقق پسادکتري درMIT نويسنده مقاله‌اي در اين باره است که در نشريه «NanoLetters» به چاپ رسيده است. «آوي شرودر» مي‌گويد: اين اولين باري است که مي‌توان ترکيبات جديدي را با استفاده از مواد اوليه خنثي درون بدن توليد کرد. ايده اين کار زماني مطرح شد که پژوهشگران تلاش داشتند تا راه جديدي براي حمله به تومورهاي متاستاتيک پيدا کنند. اين تومورها از سلول‌هاي سرطاني اوليه توليد شده و به ديگر قسمت‌هاي بدن مي‌رود. 90 درصد از مرگ و ميرهاي سرطان به اين تومورها مربوط مي‌شود.
اين گروه تصميم گرفتند تا از راهبرد توليد پروتئين در طبيعت الهام بگيرند. سلول‌ها دستورالعمل ساخت پروتئين را در دي‌ان‌اي دارند که اين دستورالعمل به صورت آر‌ان‌اي‌هاي پيام‌بر (mRNA)کپي مي‌شود. mRNA اين دستورالعمل را درون سلول به جايي موسوم به ريبوزوم منتقل مي‌کند که در ريبوزوم‌ها اين پيام‌ها خوانده شده و از روي آنها توالي اسيدهاي آمينه مشخص مي‌شود. اسيدهاي آمينه پس از توليد به يکديگر چسبيده و پروتئين‌ها را مي‌سازد.
«آوي شرودر» مي‌گويد: ما تصميم گرفتيم از ماشيني که در طبيعت اثربخشي آن اثبات شده استفاده کنيم. ريبوزوم‌ها در طبيعت وجود دارند و در طول ميلياردها سال تکامل به ماشين‌هاي قدرتمندي براي توليد پروتئين تبديل شده‌اند.
اين گروه تحقيقاتي نانوذراتي ساخته‌اند که با خودآرايي تغيير شکل مي‌دهند. محلول سازنده اين ساختار حاوي ليپيد به همراه ريبوزوم، آمينواسيد و آنزيم‌هاي مورد نياز براي سنتز پروتئين است. همچنين در اين محلول توالي دي‌ان‌اي براي توليد پروتئين‌هاي مورد نظر است.
دي‌ان‌اي به ماده‌اي موسوم به DMNPE متصل است که در صورت تابش پرتو فرابنش از دي‌ان‌اي جدا مي‌شود. زماني که پرتو به اين سيستم تابيده مي‌شود، دي‌ان‌اي آزاد شده و فرايند توليد پروتئين کليد مي‌خورد.
محققان آمريکايي روشي براي توليد پروتئين ارائه کرده‌اند که با آن مي‌توان درمان سرطان را بهبود داد. در اين روش نانوذراتي مورد استفاده قرار مي‌گيرد که قادرند در مجاورت تومورها پروتئين سنتز کنند.
داروهايي که با استفاده از پروتئين ساخته مي‌شوند، داراي پتانسيل درمان سرطان هستند؛ اما رهاسازي آنها درون بدن بسيار دشوار است زيرا پيش از رسيدن به مقصد شکسته مي‌شوند.
براي رفع اين مشکل يک تيم تحقيقاتي از موسسه فناوري ماساچوست نانوذراتي ساخته‌اند که قادرند پروتئين‌ها را به ميزان لازم سنتز کنند. اين نانوذرات، کارخانه توليد پروتئين هستند که با رسيدن به سلول‌هاي هدف مي‌توان با تابش پرتوهاي فرابنفش آنها را وادار به توليد پروتئين کرد.
اين ذرات مي‌توانند پروتئين را رهاسازي کرده و سلول‌هاي سرطاني را از بين ببرند و در نهايت پروتئين‌هاي بزرگتر نظير آنتي‌بادي‌ها موجب از بين بردن تومورها مي‌شوند.
«آوي شرودر»، محقق پسادکتري درMIT نويسنده مقاله‌اي در اين باره است که در نشريه «NanoLetters» به چاپ رسيده است. «آوي شرودر» مي‌گويد: اين اولين باري است که مي‌توان ترکيبات جديدي را با استفاده از مواد اوليه خنثي درون بدن توليد کرد. ايده اين کار زماني مطرح شد که پژوهشگران تلاش داشتند تا راه جديدي براي حمله به تومورهاي متاستاتيک پيدا کنند. اين تومورها از سلول‌هاي سرطاني اوليه توليد شده و به ديگر قسمت‌هاي بدن مي‌رود. 90 درصد از مرگ و ميرهاي سرطان به اين تومورها مربوط مي‌شود.
اين گروه تصميم گرفتند تا از راهبرد توليد پروتئين در طبيعت الهام بگيرند. سلول‌ها دستورالعمل ساخت پروتئين را در دي‌ان‌اي دارند که اين دستورالعمل به صورت آر‌ان‌اي‌هاي پيام‌بر (mRNA)کپي مي‌شود. mRNA اين دستورالعمل را درون سلول به جايي موسوم به ريبوزوم منتقل مي‌کند که در ريبوزوم‌ها اين پيام‌ها خوانده شده و از روي آنها توالي اسيدهاي آمينه مشخص مي‌شود. اسيدهاي آمينه پس از توليد به يکديگر چسبيده و پروتئين‌ها را مي‌سازد.
«آوي شرودر» مي‌گويد: ما تصميم گرفتيم از ماشيني که در طبيعت اثربخشي آن اثبات شده استفاده کنيم. ريبوزوم‌ها در طبيعت وجود دارند و در طول ميلياردها سال تکامل به ماشين‌هاي قدرتمندي براي توليد پروتئين تبديل شده‌اند.
اين گروه تحقيقاتي نانوذراتي ساخته‌اند که با خودآرايي تغيير شکل مي‌دهند. محلول سازنده اين ساختار حاوي ليپيد به همراه ريبوزوم، آمينواسيد و آنزيم‌هاي مورد نياز براي سنتز پروتئين است. همچنين در اين محلول توالي دي‌ان‌اي براي توليد پروتئين‌هاي مورد نظر است.
دي‌ان‌اي به ماده‌اي موسوم به DMNPE متصل است که در صورت تابش پرتو فرابنش از دي‌ان‌اي جدا مي‌شود. زماني که پرتو به اين سيستم تابيده مي‌شود، دي‌ان‌اي آزاد شده و فرايند توليد پروتئين کليد مي‌خورد.