ژوراسیک
15th April 2012, 09:00 PM
اولین اقدام برای ساخت یک راه ارتباطی بین کشور فرانسه و انگلیس که از کانال انگلیسی عبور کند در سال 1880 میلادی آغاز شد؛
اما بعد از پیشرفت تقریبی 2 کیلومتری به دلیل مسائل سیاسی متوقف شد تا این که در سال 1979 حفاری آن دوباره توسط شرکت
Eurotunnel آغاز شد. شرکت مذکور یک شرکت دو ملیتیست که از اقدام دو شرکت انگلیسی Channel Tunnel Group و شرکت فرانسوی
France Manch S.A. تشکیل شده است.
راه ارتباطی در واقع از سه تونل به طول هر یک 50 کیلومتر تشکیل شده است. از دو تونل کناری یکی برای حمل مسافران و دیگری برای
حمل خودروی آنهاست؛ فاصله آن ها از یکدیگر 30 متر بوده قطر آن ها قبل و بعد از نصب سیستم نگهداری به ترتیب برابر 8/8 و 6/7 متر است.
تونل میانی هم تونل سرویس دهی ست که قطر آن قبل و بعد از نصب سیستم نگهداری به ترتیب برابر 8/5 و 8/4 متر است.
قابل ذکر است که تونل مانش دومین تونل بلند راه آهن در دنیاست (بلندترین تونل راه آهن، تونل سیکان در ژاپن به طول 54 کیلومتر است).
http://www.uc-njavan.ir/images/dc8ht036ywf51ejf3yz.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
طول راه ارتباطی 50.5 کیلومتر بوده که حفر 0.75 آن از سمت انگلیس صورت گرفته؛ شرایط زمین در نواحی نزدیک فرانسه
از کیفیت نامطلوب تری برخوردار بوده است. 38 کیلومتر تونل در زیر دریا، 2.3 کیلومتر در خاک کشور فرانسه و 3.9 کیلومتر آن
در خاک انگلیس حفر شد.
در مجموع از 11 TBM برای حفر استفاده شد؛ 6 تای آن ها در سمت انگلیس استفاده شد. شروع حفاری از نزدیک ساحل
و در نواحی صخره ای آغاز شد به گونه ای که سه تا از TBM ها حفاری را به سمت دریا و سه تای دیگر حفاری را به سمت
خاک انگلیس (به سمت ایستگاه نهایی) انجام دادند.
شکل زیر مقطع زمین شناسی منطقه را نشان می دهد.
http://www.uc-njavan.ir/images/80x1qludetzawgldqh7t.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
عمده حفاری در لایه مارل گچی صورت گرفت که ادعا شده برای حفاری با ماشین TBM مناسب است؛ لایه مذکور در نزدیکی فرانسه
دارای شکستگی های بیشتری بوده از اینرو از سپر تعادل فشار زمین برای حفاری استفاده شده است.
سیستم نگهداری
قسمت مربوط به انگلیس
از قطعات بتنی پیش ساخته برای نگهداری تونل ها استفاده شده است؛ تعداد سگمنت ها در هر حلقه در تونل های سرویس دهی
و تونل های کناری به ترتیب برابر 7 و 9 است. ضخامت سگمنت ها در خشکی برابر 54 سانتمتر، در قسمت های کم عمق آب 27 و
در نواحی عمیق برابر 36 سانتیمتر است.
قسمت مربوط به فرانسه
در این قسمت نیز از سگمنتهای بتنی پیش ساخته و نیز از تزریق دوغاب به فضای خالی 15 سانتیمتری پشت سگمنت ها استفاده شده
که بتواند فشار 11 باری را تحمل کند. ضخامت سگمنت ها 40 سانتیمتر بوده است.
http://www.uc-njavan.ir/images/0tvxn720oj2fgrnoenv.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
تونل اصلی مربوط به قسمت فرانسه
اما بعد از پیشرفت تقریبی 2 کیلومتری به دلیل مسائل سیاسی متوقف شد تا این که در سال 1979 حفاری آن دوباره توسط شرکت
Eurotunnel آغاز شد. شرکت مذکور یک شرکت دو ملیتیست که از اقدام دو شرکت انگلیسی Channel Tunnel Group و شرکت فرانسوی
France Manch S.A. تشکیل شده است.
راه ارتباطی در واقع از سه تونل به طول هر یک 50 کیلومتر تشکیل شده است. از دو تونل کناری یکی برای حمل مسافران و دیگری برای
حمل خودروی آنهاست؛ فاصله آن ها از یکدیگر 30 متر بوده قطر آن ها قبل و بعد از نصب سیستم نگهداری به ترتیب برابر 8/8 و 6/7 متر است.
تونل میانی هم تونل سرویس دهی ست که قطر آن قبل و بعد از نصب سیستم نگهداری به ترتیب برابر 8/5 و 8/4 متر است.
قابل ذکر است که تونل مانش دومین تونل بلند راه آهن در دنیاست (بلندترین تونل راه آهن، تونل سیکان در ژاپن به طول 54 کیلومتر است).
http://www.uc-njavan.ir/images/dc8ht036ywf51ejf3yz.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
طول راه ارتباطی 50.5 کیلومتر بوده که حفر 0.75 آن از سمت انگلیس صورت گرفته؛ شرایط زمین در نواحی نزدیک فرانسه
از کیفیت نامطلوب تری برخوردار بوده است. 38 کیلومتر تونل در زیر دریا، 2.3 کیلومتر در خاک کشور فرانسه و 3.9 کیلومتر آن
در خاک انگلیس حفر شد.
در مجموع از 11 TBM برای حفر استفاده شد؛ 6 تای آن ها در سمت انگلیس استفاده شد. شروع حفاری از نزدیک ساحل
و در نواحی صخره ای آغاز شد به گونه ای که سه تا از TBM ها حفاری را به سمت دریا و سه تای دیگر حفاری را به سمت
خاک انگلیس (به سمت ایستگاه نهایی) انجام دادند.
شکل زیر مقطع زمین شناسی منطقه را نشان می دهد.
http://www.uc-njavan.ir/images/80x1qludetzawgldqh7t.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
عمده حفاری در لایه مارل گچی صورت گرفت که ادعا شده برای حفاری با ماشین TBM مناسب است؛ لایه مذکور در نزدیکی فرانسه
دارای شکستگی های بیشتری بوده از اینرو از سپر تعادل فشار زمین برای حفاری استفاده شده است.
سیستم نگهداری
قسمت مربوط به انگلیس
از قطعات بتنی پیش ساخته برای نگهداری تونل ها استفاده شده است؛ تعداد سگمنت ها در هر حلقه در تونل های سرویس دهی
و تونل های کناری به ترتیب برابر 7 و 9 است. ضخامت سگمنت ها در خشکی برابر 54 سانتمتر، در قسمت های کم عمق آب 27 و
در نواحی عمیق برابر 36 سانتیمتر است.
قسمت مربوط به فرانسه
در این قسمت نیز از سگمنتهای بتنی پیش ساخته و نیز از تزریق دوغاب به فضای خالی 15 سانتیمتری پشت سگمنت ها استفاده شده
که بتواند فشار 11 باری را تحمل کند. ضخامت سگمنت ها 40 سانتیمتر بوده است.
http://www.uc-njavan.ir/images/0tvxn720oj2fgrnoenv.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
تونل اصلی مربوط به قسمت فرانسه