zolfa
13th April 2012, 12:13 PM
شايد به نظر برسد ورزش نكردن و به خورد و خواب بسنده كردن، ناشي از نوعي تنبلي باشد؛ اما محققان دانشگاه مك‌مستر دريافته‌اند اين تنبلي به كمبود ژنهايي مربوط مي‌شود.
اين دانشمندان، كشف جالب خود را در زمان مطالعه بر روي موشهاي سالم و با پرورش خاص بدست آوردند كه برخي از آنها فاقد دو ژن خاص در ماهيچه‌هاي خود براي ورزش برخوردار بودند.
اين ژنها به كنترل پروتئين فعال كننده AMP پروتئين كيناز (AMPK) مي‌پردازند. اين آنزيم در زمام ورزش و تحرك فعال مي‌شود.
به گفته اين محققان، موشها عاشق دويدن هستند. درحاليكه موشهاي عادي مي‌توانند تا چند صد متر بدوند، موشهاي فاقد اين ژنها در ماهيچه‌هاي خود تنها مي‌توانند مسيرهاي كوتاه را طي كنند.
دانشمندان دريافتند كه موشهاي فاقد آنزيم AMPK از سطوح پايين‌تر ميتوکندري و عدم قابليت براي بدست آوردن گلوكوز در ماهيچه‌ها در زمان تحرك برخوردارند.
هزاران دانشمند در سراسر دنيا در حال كار بر روي آنزيم AMPK بوده؛ اما محققان دانشگاه مك‌مستر اولين تيمي هستند كه نقش اساسي آن را در تحرك و ورزش آشكار كرده‌اند.
نتايج پژوهش اين تيم در مجموعه مقالات آكادمي ملي علوم منتشر شده است.
به گفته دانشمندان، اين يافته‌ها مي‌تواند به افرادي كه داراي مشكل در تحرك هستند، مانند افراد چاق، آسمي و افراد ويلچردار كمك كند. عدم توانايي اين افراد براي تحرك ممكن است به مشكلات ديگري مانند ديابت و بيماري قلبي منجر شود.
منبع (http://iranbiology.org/index.php?option=com_content&view=article&id=94:1390-06-15-22-07-26&catid=7:latest&Itemid=89)
اين دانشمندان، كشف جالب خود را در زمان مطالعه بر روي موشهاي سالم و با پرورش خاص بدست آوردند كه برخي از آنها فاقد دو ژن خاص در ماهيچه‌هاي خود براي ورزش برخوردار بودند.
اين ژنها به كنترل پروتئين فعال كننده AMP پروتئين كيناز (AMPK) مي‌پردازند. اين آنزيم در زمام ورزش و تحرك فعال مي‌شود.
به گفته اين محققان، موشها عاشق دويدن هستند. درحاليكه موشهاي عادي مي‌توانند تا چند صد متر بدوند، موشهاي فاقد اين ژنها در ماهيچه‌هاي خود تنها مي‌توانند مسيرهاي كوتاه را طي كنند.
دانشمندان دريافتند كه موشهاي فاقد آنزيم AMPK از سطوح پايين‌تر ميتوکندري و عدم قابليت براي بدست آوردن گلوكوز در ماهيچه‌ها در زمان تحرك برخوردارند.
هزاران دانشمند در سراسر دنيا در حال كار بر روي آنزيم AMPK بوده؛ اما محققان دانشگاه مك‌مستر اولين تيمي هستند كه نقش اساسي آن را در تحرك و ورزش آشكار كرده‌اند.
نتايج پژوهش اين تيم در مجموعه مقالات آكادمي ملي علوم منتشر شده است.
به گفته دانشمندان، اين يافته‌ها مي‌تواند به افرادي كه داراي مشكل در تحرك هستند، مانند افراد چاق، آسمي و افراد ويلچردار كمك كند. عدم توانايي اين افراد براي تحرك ممكن است به مشكلات ديگري مانند ديابت و بيماري قلبي منجر شود.
منبع (http://iranbiology.org/index.php?option=com_content&view=article&id=94:1390-06-15-22-07-26&catid=7:latest&Itemid=89)