شه پری
6th April 2012, 06:59 PM
ناسا و اداره‌ي تحقيقات علمي نيروي دريايي(AFOSR) آمريکا به صورت موفقيت‌آميزي يک راکت کوچک را با استفاده از نيروي محرکه‌ي ايمن و زيست‌سازگاري که متشکل از يخ و نانوپودر آلومينيوم است، راه‌اندازي کرده‌اند. آنها اين سوخت را ALICE ناميده‌اند.
http://www.uc-njavan.ir/images/2oc55ibvbb33unzg4yh9.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
عکس راکت کوچکي که با يک سوخت نانوساختار (ALICE) پرتاپ شده‌است.
مايک ريسچکِويسچ، رئيس مقر ناسا در واشينگتن، گفت: اين همکاري يک فرصت براي محققان براي کار بر روي يک سوخت زيست‌سازگار بوده است که مي‌تواند براي پرواز روي زمين و مأموريت‌هاي فضايي با مسافت طولاني، استفاده شود. اين پروژه جزء مجموعه پروژه‌هايي است که به دنبال تربيت نسل جديدي از مهندسان هوافضا است. اين مهندسان در جستجوي راه‌هاي جديدي براي رسيدن ناسا به اهدافش هستند.
يک راکت 9 فوتي با استفاده از ALICE به‌عنوان سوخت، از مزارع دانشگاه پوردو در اينديانا به ارتفاع 1300 پا پرتاب شد. ALICE انگيزه‌ي قوي بين محققان ايجاد مي‌کند زيرا اين سوختِ پرانرژي توان بالقوه‌اي دارد که جايگزين بعضي از سوخت‌هاي مايع يا جامد شود. موقعي که اين سوخت بهينه شود، عملکرد بهتري نسبت به سوخت‌هاي مرسوم خواهد داشت.
ALICE موقعي که ساخته شود، مانند خمير دندان مي‌باشد. اين سوخت مي‌تواند در داخل قالب‌هايي قرار داده شود و 24 ساعت قبل از پرتاب، تا دماي منهاي 30 درجه سلسيوس سرد شود. اين سوخت سرعت سوختن بالايي دارد و در طول اين آزمايش به نيروي پرتاب حداکثري 650 پوندي رسيد.
استيون سان، يکي از اين محققان گفت: يک همکاري مشترک در زمينه‌ي اصول اساسي سوخت‌آب و آلومينيوم نانومقياس در چند سال گذشته منجر به اين پرتاب موفقيت‌آميز شد. مي‌توان اين سوخت نانوساختار را با افزودن اکسيدکننده‌ها اصلاح کرد و آن را به يک سوخت جامد بالقوه‌ي راکت روي زمين تبديل کرد. از نظر تئوري، مي‌توان ALICE را بجاي توليد و انتقال به مکان‌هاي دور(از قبيل ماه و مريخ) با هزينه‌هاي بالا، در همان مکان‌ها توليد کرد.
http://www.uc-njavan.ir/images/2oc55ibvbb33unzg4yh9.jpg (http://www.uc-njavan.ir/)
عکس راکت کوچکي که با يک سوخت نانوساختار (ALICE) پرتاپ شده‌است.
مايک ريسچکِويسچ، رئيس مقر ناسا در واشينگتن، گفت: اين همکاري يک فرصت براي محققان براي کار بر روي يک سوخت زيست‌سازگار بوده است که مي‌تواند براي پرواز روي زمين و مأموريت‌هاي فضايي با مسافت طولاني، استفاده شود. اين پروژه جزء مجموعه پروژه‌هايي است که به دنبال تربيت نسل جديدي از مهندسان هوافضا است. اين مهندسان در جستجوي راه‌هاي جديدي براي رسيدن ناسا به اهدافش هستند.
يک راکت 9 فوتي با استفاده از ALICE به‌عنوان سوخت، از مزارع دانشگاه پوردو در اينديانا به ارتفاع 1300 پا پرتاب شد. ALICE انگيزه‌ي قوي بين محققان ايجاد مي‌کند زيرا اين سوختِ پرانرژي توان بالقوه‌اي دارد که جايگزين بعضي از سوخت‌هاي مايع يا جامد شود. موقعي که اين سوخت بهينه شود، عملکرد بهتري نسبت به سوخت‌هاي مرسوم خواهد داشت.
ALICE موقعي که ساخته شود، مانند خمير دندان مي‌باشد. اين سوخت مي‌تواند در داخل قالب‌هايي قرار داده شود و 24 ساعت قبل از پرتاب، تا دماي منهاي 30 درجه سلسيوس سرد شود. اين سوخت سرعت سوختن بالايي دارد و در طول اين آزمايش به نيروي پرتاب حداکثري 650 پوندي رسيد.
استيون سان، يکي از اين محققان گفت: يک همکاري مشترک در زمينه‌ي اصول اساسي سوخت‌آب و آلومينيوم نانومقياس در چند سال گذشته منجر به اين پرتاب موفقيت‌آميز شد. مي‌توان اين سوخت نانوساختار را با افزودن اکسيدکننده‌ها اصلاح کرد و آن را به يک سوخت جامد بالقوه‌ي راکت روي زمين تبديل کرد. از نظر تئوري، مي‌توان ALICE را بجاي توليد و انتقال به مکان‌هاي دور(از قبيل ماه و مريخ) با هزينه‌هاي بالا، در همان مکان‌ها توليد کرد.