diamonds55
5th February 2009, 05:17 PM
كسانی كه بی‌صبرانه منتظر اتمام سال ۲۰۰۸ بودند ، باید لحظه‌ای بیش از دیگر سال‌ها بردباری نشان می‌دادند. ۳۱ دسامبر تنها قبل از ساعت ۱۹ به وقت شرق آمریكا ، یك‌پرش یك ثانیهای در ساعت های اتمی دنیا رخ داد تا با اضافه شدن یك ثانیه به این ساعت ها ، استاندارد بین‌المللی ساعتهای اتمی، با دوره چرخشی زمین هماهنگ شود.
علت به هم ریختن تناسب میان این دو، به دلیل خطای ساعت‌ها نیست، بلكه به حركت زمین مربوط می‌شود؛ میزان میانگین دو هزارم ثانیه در روز كاسته شده است.
گرد و خاك فضا، توفان‌های مغناطیسی، بادهای خورشیدی و اتمسفر زمین، همگی اصطكاكی ایجاد می‌كنند كه سیاره را كند می‌كند، حتی میزان برفی كه كلاهك‌های یخ قطب را پوشش می‌دهد به تاخیر چرخش دورانی اضافه می‌كند. اما یكی از موانع اصلی، اصطكاك جزر و مدی است، زیرا كشش گرانشی بین زمین و ماه یكنواخت نیست، كشش‌های نیروی جزر و مدی زمین، هسته، پوسته، جبه و اقیانوس‌ها همه برآمدگی‌هایی را ایجاد می‌كنند.
چرخش زمین برآمدگی‌های جزر و مدی را به آرامی در جلوی مسیر زمین به ماه، جاذبه ماه می‌راند با این حال با ضربه ناگهانی به برآمدگی‌ها، آنها را به مسیر بازمی‌گرداند. این مبارزه كشش‌ها ضرورتا انرژی را بین زمین و ماه انتقال و اندازه حركت مداری ماه را افزایش می‌دهد، از زمین به میزان ۶/۱ اینچ آن را پیش می‌راند (فاصله ماه از ما با طول میدان فوتبال ۲۵۰/۲ سال افزایش خواهد یافت) در حالی كه سرعت چرخشی و درازای روز كاهش می‌یابد.
در حقیقت هیچ‌كس تا زمان اختراع ساعت اتمی و علامت‌گذاری گذر زمان با فركانس‌های نوسان اتم‌ها مانند سزیم، هیدروژن و روبیدیم، نمی‌توانست قدر كاهش سرعت چرخش جهان را بداند. طبق گفته اندرو نویك، مهندس بخش زمان و فركانس‌های موسسه بین‌المللی استانداردها و فناوری (NIST)، سه نوع ساعت اتمی وجود دارد كه عبارتند از: ساعتهای استاندارد اولیه كه ابزاری هنری هستند كه تنها به وسیله برخی ملت‌ها مانند آلمانی‌ها، بریتانیایی‌‌ها و آمریكایی‌ها ارائه شده‌اند و نمونه‌های تجاری با قیمتی بالغ بر ۴۰ هزار دلار و ساعتهای كنترل شده رادیویی كه زمان در آنها با سیگنال رادیویی كه از ساعت استاندارد اولیه دریافت می‌كنند، مشخص می‌شود.
بدون اندازه‌گیری مطمئن كه با ساعتهای اتمی صورت می‌گیرد، نمی‌توان بر سیاره مارس فرود آمد، همچنین اینترنت قادر به پردازش داده بسیار سریع نخواهد بود و ورود GPS رویایی‌ای بیش نیست. این ساعت‌ها بسیار دقیق هستند و زمان را مجددا تعریف می‌كنند: همین كه با میانگین روز خورشیدی برابر شد، مقیاس رسمی ثانیه در سال ۱۹۶۷ تغییر یافت تا به مدت بیش از ۹ میلیارد دوره تابش بین سطح سزیم ۱۳۳ اتم بازگشت داده شود.
اگر دانشمندان مرتبا تفاوت میان ساعت اتمی و چرخش زمین را تصحیح نمی‌كردند، ظرف چند صد سال وضعیت خورشید در آسمان به طور قابل ملاحظه‌ای با زمان ساعت آشپزخانه شما اختلاف داشت، مساله حفظ زمان در زمین هركسی را، از ژولیوس سزار تا پاپ گریگوری سیزدهم آزار می‌دهد. بنابراین در سال ۱۹۷۲ طبق قرارداد بین‌المللی قرار شد هرگاه سرویس چرخش بین‌المللی زمین، اختلاف محسوسی مشاهده كرد، به جای اصلاح دائمی تعریف ثانیه، ساعتهای اتمی با افزودن پرش ثانیهای تنظیم شوند. از آن زمان ۲۴ پرش ثانیهای اضافه شده است، ۳۰ ژوئن یا ۳۱ دسامبر و آخری سال ۲۰۰۵ افزوده شده است.
اكنون درباره همزمان‌سازی مجدد ساعت‌ها در دیوایس‌های الكترونیكی نگران نباشید: آنها به طور خودكار تنظیم خواهند شد. برای مثال تلفن‌های همراه، سیگنالی را از ایستگاه پایگاه تلفن همراه دریافت خواهند كرد، برخی از آنها اغلب به صورت تجاری به ساعتهای اتمی روبیدیم قابل دسترس تكیه كرده‌اند. اما اگر ترجیح می‌دهید شاهد پرش ثانیهای با چشمان خود باشید، به ساعت وبNIST كمی پیش از نیمه شب به وقت گرینویچ وارد شوید و مشاهده كنید كه ۵۹:۵۹:۲۳ به ۶۰:۵۹:۲۳ تغییر می‌كند، شاهكاری كه تنها ساعتNIST می‌تواند انجام دهد.
مترجم: آزاده ارشدی
منبع: Time.com
علت به هم ریختن تناسب میان این دو، به دلیل خطای ساعت‌ها نیست، بلكه به حركت زمین مربوط می‌شود؛ میزان میانگین دو هزارم ثانیه در روز كاسته شده است.
گرد و خاك فضا، توفان‌های مغناطیسی، بادهای خورشیدی و اتمسفر زمین، همگی اصطكاكی ایجاد می‌كنند كه سیاره را كند می‌كند، حتی میزان برفی كه كلاهك‌های یخ قطب را پوشش می‌دهد به تاخیر چرخش دورانی اضافه می‌كند. اما یكی از موانع اصلی، اصطكاك جزر و مدی است، زیرا كشش گرانشی بین زمین و ماه یكنواخت نیست، كشش‌های نیروی جزر و مدی زمین، هسته، پوسته، جبه و اقیانوس‌ها همه برآمدگی‌هایی را ایجاد می‌كنند.
چرخش زمین برآمدگی‌های جزر و مدی را به آرامی در جلوی مسیر زمین به ماه، جاذبه ماه می‌راند با این حال با ضربه ناگهانی به برآمدگی‌ها، آنها را به مسیر بازمی‌گرداند. این مبارزه كشش‌ها ضرورتا انرژی را بین زمین و ماه انتقال و اندازه حركت مداری ماه را افزایش می‌دهد، از زمین به میزان ۶/۱ اینچ آن را پیش می‌راند (فاصله ماه از ما با طول میدان فوتبال ۲۵۰/۲ سال افزایش خواهد یافت) در حالی كه سرعت چرخشی و درازای روز كاهش می‌یابد.
در حقیقت هیچ‌كس تا زمان اختراع ساعت اتمی و علامت‌گذاری گذر زمان با فركانس‌های نوسان اتم‌ها مانند سزیم، هیدروژن و روبیدیم، نمی‌توانست قدر كاهش سرعت چرخش جهان را بداند. طبق گفته اندرو نویك، مهندس بخش زمان و فركانس‌های موسسه بین‌المللی استانداردها و فناوری (NIST)، سه نوع ساعت اتمی وجود دارد كه عبارتند از: ساعتهای استاندارد اولیه كه ابزاری هنری هستند كه تنها به وسیله برخی ملت‌ها مانند آلمانی‌ها، بریتانیایی‌‌ها و آمریكایی‌ها ارائه شده‌اند و نمونه‌های تجاری با قیمتی بالغ بر ۴۰ هزار دلار و ساعتهای كنترل شده رادیویی كه زمان در آنها با سیگنال رادیویی كه از ساعت استاندارد اولیه دریافت می‌كنند، مشخص می‌شود.
بدون اندازه‌گیری مطمئن كه با ساعتهای اتمی صورت می‌گیرد، نمی‌توان بر سیاره مارس فرود آمد، همچنین اینترنت قادر به پردازش داده بسیار سریع نخواهد بود و ورود GPS رویایی‌ای بیش نیست. این ساعت‌ها بسیار دقیق هستند و زمان را مجددا تعریف می‌كنند: همین كه با میانگین روز خورشیدی برابر شد، مقیاس رسمی ثانیه در سال ۱۹۶۷ تغییر یافت تا به مدت بیش از ۹ میلیارد دوره تابش بین سطح سزیم ۱۳۳ اتم بازگشت داده شود.
اگر دانشمندان مرتبا تفاوت میان ساعت اتمی و چرخش زمین را تصحیح نمی‌كردند، ظرف چند صد سال وضعیت خورشید در آسمان به طور قابل ملاحظه‌ای با زمان ساعت آشپزخانه شما اختلاف داشت، مساله حفظ زمان در زمین هركسی را، از ژولیوس سزار تا پاپ گریگوری سیزدهم آزار می‌دهد. بنابراین در سال ۱۹۷۲ طبق قرارداد بین‌المللی قرار شد هرگاه سرویس چرخش بین‌المللی زمین، اختلاف محسوسی مشاهده كرد، به جای اصلاح دائمی تعریف ثانیه، ساعتهای اتمی با افزودن پرش ثانیهای تنظیم شوند. از آن زمان ۲۴ پرش ثانیهای اضافه شده است، ۳۰ ژوئن یا ۳۱ دسامبر و آخری سال ۲۰۰۵ افزوده شده است.
اكنون درباره همزمان‌سازی مجدد ساعت‌ها در دیوایس‌های الكترونیكی نگران نباشید: آنها به طور خودكار تنظیم خواهند شد. برای مثال تلفن‌های همراه، سیگنالی را از ایستگاه پایگاه تلفن همراه دریافت خواهند كرد، برخی از آنها اغلب به صورت تجاری به ساعتهای اتمی روبیدیم قابل دسترس تكیه كرده‌اند. اما اگر ترجیح می‌دهید شاهد پرش ثانیهای با چشمان خود باشید، به ساعت وبNIST كمی پیش از نیمه شب به وقت گرینویچ وارد شوید و مشاهده كنید كه ۵۹:۵۹:۲۳ به ۶۰:۵۹:۲۳ تغییر می‌كند، شاهكاری كه تنها ساعتNIST می‌تواند انجام دهد.
مترجم: آزاده ارشدی
منبع: Time.com