golden3
13th March 2012, 10:26 AM
یكی از عادات غذا خوردن ما این است كه روی غذایمان نمك بریزیم. این كار برایمان مثل سرگرمی است، اما باید بدانید همین سرگرمی ممكن است به ضررمان تمام شود. سازمان بهداشت جهانی (WHO) می‌گوید: بتازگی بیشتر بیماری‌هایی كه گسترش جهانی دارند، علل غیرعفونی دارند.
http://www.1pars.com/images/2012/pezeshki/n_yod.jpg
به گزارش"1پارس" به نقل از جام جم آنلاین نمك به دلیل اثری كه روی فشارخون دارد، یكی از متهمان اصلی در این خصوص است.در 40 سال گذشته پزشكان زیادی در این زمینه تحقیق كرده‌اند كه آیا خوردن نمك به نفع بدن است یا به دلیل مضراتی كه دارد، باید به كلی قطع شود. نمك (یا به طور دقیق‌تر تركیب یون سدیم و كلراید) یك ماده حیاتی در بدن است.
با وجود این ماده بین مایعات داخل و خارج سلول تعادل ایجاد می‌شود. همچنین «یون سدیم» در سلول‌های عصبی برای ایجاد پیام عصبی ضروری است. یكی از پنج مزه‌ای كه ما احساس می‌كنیم، مزه شوری است كه نمك آن را ایجاد می‌كند. بر خلاف انرژی كه بدن می‌تواند آن را ذخیره كند، نمك درون بدن از خوردن غذا تامین می‌شود كه توسط مكانیسمی كه در كلیه‌ها وجود دارد برداشت می‌شود انسان قادر است با مقادیر اندك نمك نیز به حیات خود ادامه دهد. تا قرن‌ها انسان غیر از نمكی كه به طور طبیعی در غذاها وجود داشت (این مقدار كمتر از نیم‌گرم در روز می‌شود)، نمك اضافه‌ای نمی‌خورد و فقط از نمك خالص برای نگهداری غذا استفاده می‌كرد. ولی امروزه كمتر غذایی را می‌خوریم كه نمك نداشته باشد. خیلی از مردم بسیار بیشتر از آنچه بدن به آن نیاز دارد، نمك مصرف می‌كنند.
مقدار متعادل برداشت نمك بدن 3.75 گرم در روز است. در بعضی كشورهای اروپایی این مقدار هشت گرم و در بعضی نقاط آسیا این مقدار تا 12 گرم در روز نیز می‌رسد. میزان مصرف نمك به عادت فرد و مصرف روزانه آن بستگی دارد. در بعضی كشورها كه دسترسی زیادی به نمك ندارند، رژیم غذایی مردم بر مبنای مصرف كمتر نمك برنامه‌ریزی شده است. چنانچه آموزش صحیح داده نشود، اگر همین افراد به مكان‌های دیگری مهاجرت كنند كه مصرف نمك زیادی دارند به نمك علاقه‌مند می‌شوند و بیشتر مصرف می‌كنند. این افراد مانند معتادی است كه هر چه بیشتر از مواد استفاده می‌كند، بیشتر به آن وابسته می‌شود. خوردن زیادنمك باعث می‌شود گیرنده‌های زبان دیگر به مقدار كم نمك حساسیت نشان ندهد و فرد مجبور است مقدار نمك روزانه خود را افزایش دهد.
در این حالت ماه‌ها طول می‌كشد تا بخواهیم فردی را به رژیم نمك متعادل برگردانیم. از طرف دیگر، در زندگی امروزی كه بیشتر افراد از فست‌فودها استفاده می‌كنند ـ كه این خود مصرف نمك را زیادتر نیز می‌كند ـ غذاهای با كیفیت پایین جای خود را به غذاهای سنتی داده و روشهای پخت نیز عوض شده است. نمك زیاد باعث می‌شود گوشت نرم شود و همچنین مزه و ظاهر آن بهتر باشد، حتی اگر با زمان كمتری پخته شود. همچنین شور بودن غذا باعث تشنگی می‌شود و شما مجبورید یك نوشیدنی نیز بخرید و این، هر دو به نفع صاحب رستوران است. این زیاده‌روی در مصرف نمك پزشكان را نگران كرده است.
كلیه می‌تواند مقداری از نمك اضافی را به بیرون ترشح كند، اما اگر مصرف نمك به صورت روزانه افزایش یابد درون رگ‌ها و سلول‌ها رسوب می‌كند بنابراین بدن برای در تعادل نگهداشتن یون‌های خود مجبور به جذب آب اضافی است. در این صورت همیشه یك لیتر یا بیشتر آب اضافی در بدن غوطه‌ور است. نتیجه این برداشت اضافی آب، افزایش فشار خون است كه این عارضه نیز باعث بالارفتن ریسك بیماری‌های قلبی ـ عروقی می‌شود حتی كمترین مقدار افزایش فشار خون، باعث حملات قلبی و سكته می‌شود. براین اساس، كاهش مصرف نمك یكی از مهم‌ترین مسائل بهداشت عمومی است. در خصوص كاهش مصرف، رژیم‌های غذایی متفاوت و متنوعی توصیه شده است، اما بهترین رژیم این است كه مصرف نمك روزانه بیشتر از شش ـ پنج گرم (یك قاشق چایخوری) نباشد.
البته رسیدن به این مقدار در دنیایی كه غرق در نمك است، رویایی و غیرممكن به نظر می‌رسد. میزان نمكی كه خودتان روزانه مصرف می‌كنید را اندازه بگیرید می‌بینید كه رسیدن به این مقدار كم، بسیار دشوار است. اگر آشپزی كه غذا را طبخ می‌كند آهسته‌‌آهسته میزان نمك غذا را كم كند، بدون این كه افرادی كه غذا را می‌خورند متوجه شوند، مصرف نمك روزانه را كاهش داده است. این روش كم كردن نمك غذا در سال 1994 اجرا شد اما بعد از بررسی نتایج، محققان متوجه شدند این روش به تنهایی كافی نیست بنابراین در كنار آن و آموزش‌هایی كه به مردم داده می‌شد، از تهیه‌كنندگان غذا در صنعت غذایی نیز خواستند كه فرآورده‌های غذایی خود را با میزان نمك كمتری تولید كنند. در ادامه این تحقیقات، بررسی‌های زیادی نیز روی اثر نمك بر زندگی افراد انجام شد. در یكی از این تحقیقات، میزان سكته قلبی بدون این كه رژیم خاصی به افراد بدهند (هر فرد به اندازه دلخواه نمك مصرف می‌كرد)، بررسی شد.
در بررسی دیگری با دخالت بر رژیم غذایی در یك گروه رژیم پرنمك و گروه دیگر رژیم كم‌نمك اجرا شد. از هر دو مورد در گروهی كه رژیم بدنمك داشتند میزان بیماری‌های قلبی ـ عروقی افزایش داشت. همچنین در شمال ژاپن در 50 سال قبل، مصرف نمك 18 گرم در روز بود. در آن زمان آمار سكته قلبی نیز در آن كشور به طور سرسام‌آوری بالا بود.
در یك برنامه‌ریزی كشوری تا سال 1960 مصرف نمك روزانه به 4 گرم رسانده شد كه در این حال آمار مرگ و میر این كشور در اثر سكته تا 80 درصد كاهش یافت. در كنار این تحقیقات، پرسشی مطرح می‌شود كه آیا با كاهش مصرف نمك، ریسك بیماری‌های قلبی ـ عروقی نیز كاهش می‌یابد؟ محققان بررسی‌های زیادی روی این مساله انجام دادند. در بعضی موارد دیده شد با این كه مصرف نمك كم شده، اما آمار نشان می‌دهد میزان سكته قلبی به همان اندازه قبلی است. به دنبال این موضوع از روشهای دیگری نظیر متاآنالیز برای بررسی دقیق‌تر استفاده شد.
نتایج این تحقیقات به این صورت بود كه كم‌كردن یكباره نمك از رژیم غذایی باعث افزایش‌یافتن سطح بعضی هورمون‌ها و لیپیدهای خون می‌شود كه آنها خود ریسك بیماری‌های قلبی ـ عروقی را افزایش می‌دهند بنابراین دانشمندان توصیه می‌كنند مصرف نمك را باید در مدت طولانی و به آهستگی به شش تا هشت گرم در روز رساند. پزشكان بر این باورند كه در كنار كارهایی از قبیل خوردن میوه و سبزیجات سالم، ورزش‌كردن و نخوردن چربی و كم‌كردن وزن كه برای دچارنشدن به بیماری‌های قلبی انجام می‌دهیم، مصرف كم‌نمك نیز راه‌حل بسیار مناسبی است. هرچند انجام این عمل بسیار سخت است، اما از هیچ تلاشی در این عرصه نباید فروگذار كرد.
http://www.1pars.com/images/2012/pezeshki/n_yod.jpg
به گزارش"1پارس" به نقل از جام جم آنلاین نمك به دلیل اثری كه روی فشارخون دارد، یكی از متهمان اصلی در این خصوص است.در 40 سال گذشته پزشكان زیادی در این زمینه تحقیق كرده‌اند كه آیا خوردن نمك به نفع بدن است یا به دلیل مضراتی كه دارد، باید به كلی قطع شود. نمك (یا به طور دقیق‌تر تركیب یون سدیم و كلراید) یك ماده حیاتی در بدن است.
با وجود این ماده بین مایعات داخل و خارج سلول تعادل ایجاد می‌شود. همچنین «یون سدیم» در سلول‌های عصبی برای ایجاد پیام عصبی ضروری است. یكی از پنج مزه‌ای كه ما احساس می‌كنیم، مزه شوری است كه نمك آن را ایجاد می‌كند. بر خلاف انرژی كه بدن می‌تواند آن را ذخیره كند، نمك درون بدن از خوردن غذا تامین می‌شود كه توسط مكانیسمی كه در كلیه‌ها وجود دارد برداشت می‌شود انسان قادر است با مقادیر اندك نمك نیز به حیات خود ادامه دهد. تا قرن‌ها انسان غیر از نمكی كه به طور طبیعی در غذاها وجود داشت (این مقدار كمتر از نیم‌گرم در روز می‌شود)، نمك اضافه‌ای نمی‌خورد و فقط از نمك خالص برای نگهداری غذا استفاده می‌كرد. ولی امروزه كمتر غذایی را می‌خوریم كه نمك نداشته باشد. خیلی از مردم بسیار بیشتر از آنچه بدن به آن نیاز دارد، نمك مصرف می‌كنند.
مقدار متعادل برداشت نمك بدن 3.75 گرم در روز است. در بعضی كشورهای اروپایی این مقدار هشت گرم و در بعضی نقاط آسیا این مقدار تا 12 گرم در روز نیز می‌رسد. میزان مصرف نمك به عادت فرد و مصرف روزانه آن بستگی دارد. در بعضی كشورها كه دسترسی زیادی به نمك ندارند، رژیم غذایی مردم بر مبنای مصرف كمتر نمك برنامه‌ریزی شده است. چنانچه آموزش صحیح داده نشود، اگر همین افراد به مكان‌های دیگری مهاجرت كنند كه مصرف نمك زیادی دارند به نمك علاقه‌مند می‌شوند و بیشتر مصرف می‌كنند. این افراد مانند معتادی است كه هر چه بیشتر از مواد استفاده می‌كند، بیشتر به آن وابسته می‌شود. خوردن زیادنمك باعث می‌شود گیرنده‌های زبان دیگر به مقدار كم نمك حساسیت نشان ندهد و فرد مجبور است مقدار نمك روزانه خود را افزایش دهد.
در این حالت ماه‌ها طول می‌كشد تا بخواهیم فردی را به رژیم نمك متعادل برگردانیم. از طرف دیگر، در زندگی امروزی كه بیشتر افراد از فست‌فودها استفاده می‌كنند ـ كه این خود مصرف نمك را زیادتر نیز می‌كند ـ غذاهای با كیفیت پایین جای خود را به غذاهای سنتی داده و روشهای پخت نیز عوض شده است. نمك زیاد باعث می‌شود گوشت نرم شود و همچنین مزه و ظاهر آن بهتر باشد، حتی اگر با زمان كمتری پخته شود. همچنین شور بودن غذا باعث تشنگی می‌شود و شما مجبورید یك نوشیدنی نیز بخرید و این، هر دو به نفع صاحب رستوران است. این زیاده‌روی در مصرف نمك پزشكان را نگران كرده است.
كلیه می‌تواند مقداری از نمك اضافی را به بیرون ترشح كند، اما اگر مصرف نمك به صورت روزانه افزایش یابد درون رگ‌ها و سلول‌ها رسوب می‌كند بنابراین بدن برای در تعادل نگهداشتن یون‌های خود مجبور به جذب آب اضافی است. در این صورت همیشه یك لیتر یا بیشتر آب اضافی در بدن غوطه‌ور است. نتیجه این برداشت اضافی آب، افزایش فشار خون است كه این عارضه نیز باعث بالارفتن ریسك بیماری‌های قلبی ـ عروقی می‌شود حتی كمترین مقدار افزایش فشار خون، باعث حملات قلبی و سكته می‌شود. براین اساس، كاهش مصرف نمك یكی از مهم‌ترین مسائل بهداشت عمومی است. در خصوص كاهش مصرف، رژیم‌های غذایی متفاوت و متنوعی توصیه شده است، اما بهترین رژیم این است كه مصرف نمك روزانه بیشتر از شش ـ پنج گرم (یك قاشق چایخوری) نباشد.
البته رسیدن به این مقدار در دنیایی كه غرق در نمك است، رویایی و غیرممكن به نظر می‌رسد. میزان نمكی كه خودتان روزانه مصرف می‌كنید را اندازه بگیرید می‌بینید كه رسیدن به این مقدار كم، بسیار دشوار است. اگر آشپزی كه غذا را طبخ می‌كند آهسته‌‌آهسته میزان نمك غذا را كم كند، بدون این كه افرادی كه غذا را می‌خورند متوجه شوند، مصرف نمك روزانه را كاهش داده است. این روش كم كردن نمك غذا در سال 1994 اجرا شد اما بعد از بررسی نتایج، محققان متوجه شدند این روش به تنهایی كافی نیست بنابراین در كنار آن و آموزش‌هایی كه به مردم داده می‌شد، از تهیه‌كنندگان غذا در صنعت غذایی نیز خواستند كه فرآورده‌های غذایی خود را با میزان نمك كمتری تولید كنند. در ادامه این تحقیقات، بررسی‌های زیادی نیز روی اثر نمك بر زندگی افراد انجام شد. در یكی از این تحقیقات، میزان سكته قلبی بدون این كه رژیم خاصی به افراد بدهند (هر فرد به اندازه دلخواه نمك مصرف می‌كرد)، بررسی شد.
در بررسی دیگری با دخالت بر رژیم غذایی در یك گروه رژیم پرنمك و گروه دیگر رژیم كم‌نمك اجرا شد. از هر دو مورد در گروهی كه رژیم بدنمك داشتند میزان بیماری‌های قلبی ـ عروقی افزایش داشت. همچنین در شمال ژاپن در 50 سال قبل، مصرف نمك 18 گرم در روز بود. در آن زمان آمار سكته قلبی نیز در آن كشور به طور سرسام‌آوری بالا بود.
در یك برنامه‌ریزی كشوری تا سال 1960 مصرف نمك روزانه به 4 گرم رسانده شد كه در این حال آمار مرگ و میر این كشور در اثر سكته تا 80 درصد كاهش یافت. در كنار این تحقیقات، پرسشی مطرح می‌شود كه آیا با كاهش مصرف نمك، ریسك بیماری‌های قلبی ـ عروقی نیز كاهش می‌یابد؟ محققان بررسی‌های زیادی روی این مساله انجام دادند. در بعضی موارد دیده شد با این كه مصرف نمك كم شده، اما آمار نشان می‌دهد میزان سكته قلبی به همان اندازه قبلی است. به دنبال این موضوع از روشهای دیگری نظیر متاآنالیز برای بررسی دقیق‌تر استفاده شد.
نتایج این تحقیقات به این صورت بود كه كم‌كردن یكباره نمك از رژیم غذایی باعث افزایش‌یافتن سطح بعضی هورمون‌ها و لیپیدهای خون می‌شود كه آنها خود ریسك بیماری‌های قلبی ـ عروقی را افزایش می‌دهند بنابراین دانشمندان توصیه می‌كنند مصرف نمك را باید در مدت طولانی و به آهستگی به شش تا هشت گرم در روز رساند. پزشكان بر این باورند كه در كنار كارهایی از قبیل خوردن میوه و سبزیجات سالم، ورزش‌كردن و نخوردن چربی و كم‌كردن وزن كه برای دچارنشدن به بیماری‌های قلبی انجام می‌دهیم، مصرف كم‌نمك نیز راه‌حل بسیار مناسبی است. هرچند انجام این عمل بسیار سخت است، اما از هیچ تلاشی در این عرصه نباید فروگذار كرد.