نارون1
28th February 2012, 01:40 PM
دادخواست آنلاین علیه DSM-5 که در آدرس الکترونیکی زیر http://www.ipetitions.com/petition/dsm5 (http://www.ipetitions.com/petition/dsm5) قرار داده شده است، تاکنون بیش از 3500 امضاکننده داشته است و هر روز به تعداد این افراد اضافه میگردد. این افراد نگران هستند که تغییرات پیشنهادی به بیش تشخیصی و بیش درمانی اساسی منتهی گردد.
این نامه توسط سه بخش انجمن روانشناسی آمریکا - بخش روانشناسی جامعه نگر، جامعه روانشناسی انسان گرا، جامعه روانشناسی و روان درمانی گروهی - خطاب به کارگروه ویژه DSM-5 ارسال شده است که بازتابی از هشدارهای اخیر جامعه روانشناسی بریتانیا است.
در این نامه آورده شده است «ما نگرانی خود را در خصوص مواردی چون کاهش آستانه های تشخیصی برای چندین طبقه تشخیصی، معرفی اختلال هایی که ممکن است به درمانهای دارویی نامناسب برای جمعیتهای آسیب پذیر منتهی گردند و همچنین پیشنهادهای خاصی که فاقد پشتوانه تجربی هستند، اعلام مینماییم».
در میان انتقادات مطرح شده، یکی از موارد به مفهوم DSM-5 از «سندرم روان پریشی تضعیف شده»مربوط میشود که با توجه به «روایی پیشبین به شدت پایین برای تبدیل به اختلال روان پریشی» مفهومی مخاطره انگیز است، در جای دیگر منتقدان پیشنهاد حذف تشخیص افتراقی ملاک داغدیدگی را برای اختلال افسردگی عمده رد می کنند.
علاوه بر این، آنها نسبت به کاهش تعداد معیارهای ضروری برای تشخیص اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) و کاهش یافتن آستانه تشخیصی اختلال اضطراب فراگیر (GAD) انتقاد میکنند.
ملاحظه کارگروه ویژه DSM-5 در معرفی چندین «طبقه اختلال اثبات نشده و سؤالبرانگیز» مانند«سندرم بی تفاوتی»، «اختلال اعتیاد به اینترنت» و «سندرم بیگانگی والدین» نیز مورد اعتراض واقع شده است.
دادخواستی که در روز 22 اکتبر (30 مهر 1390) آغاز گردید، تا تاریخ 3 نوامبر (12 آبان 1390)، 3514 نفر امضاکننده داشته است.
Source: www.psychiatryupdate.com.au (http://www.psychiatryupdate.com.au/)
پیمان یوسف زاده
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
انجمن روانشناسی ایران
این نامه توسط سه بخش انجمن روانشناسی آمریکا - بخش روانشناسی جامعه نگر، جامعه روانشناسی انسان گرا، جامعه روانشناسی و روان درمانی گروهی - خطاب به کارگروه ویژه DSM-5 ارسال شده است که بازتابی از هشدارهای اخیر جامعه روانشناسی بریتانیا است.
در این نامه آورده شده است «ما نگرانی خود را در خصوص مواردی چون کاهش آستانه های تشخیصی برای چندین طبقه تشخیصی، معرفی اختلال هایی که ممکن است به درمانهای دارویی نامناسب برای جمعیتهای آسیب پذیر منتهی گردند و همچنین پیشنهادهای خاصی که فاقد پشتوانه تجربی هستند، اعلام مینماییم».
در میان انتقادات مطرح شده، یکی از موارد به مفهوم DSM-5 از «سندرم روان پریشی تضعیف شده»مربوط میشود که با توجه به «روایی پیشبین به شدت پایین برای تبدیل به اختلال روان پریشی» مفهومی مخاطره انگیز است، در جای دیگر منتقدان پیشنهاد حذف تشخیص افتراقی ملاک داغدیدگی را برای اختلال افسردگی عمده رد می کنند.
علاوه بر این، آنها نسبت به کاهش تعداد معیارهای ضروری برای تشخیص اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) و کاهش یافتن آستانه تشخیصی اختلال اضطراب فراگیر (GAD) انتقاد میکنند.
ملاحظه کارگروه ویژه DSM-5 در معرفی چندین «طبقه اختلال اثبات نشده و سؤالبرانگیز» مانند«سندرم بی تفاوتی»، «اختلال اعتیاد به اینترنت» و «سندرم بیگانگی والدین» نیز مورد اعتراض واقع شده است.
دادخواستی که در روز 22 اکتبر (30 مهر 1390) آغاز گردید، تا تاریخ 3 نوامبر (12 آبان 1390)، 3514 نفر امضاکننده داشته است.
Source: www.psychiatryupdate.com.au (http://www.psychiatryupdate.com.au/)
پیمان یوسف زاده
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
انجمن روانشناسی ایران