مقدمه ای بر هورمون های دستگاه گوارش نشخوارکنندگان

[ramazan2020]

هورمون (Hormone) كلمه ای يوناني است و به معني به هم زدن و تحريك كردن مي باشد . هورمون ها مواد شيميايي آلي اند كه در يك عضو بدن (ناحيه اي محدود از عضو) توليد شده و بصورت انتشار يا انتقال از طريق خون به ناحيه اي ديگر از بدن برده مي شوند و درآنجا روي فعاليت عضو (بافت هدف) تأثير مي گذارند و فعاليت حياتي عضو را با ديگر اعضاءبدن تنظيم مي كند. (منبع 4) چهار مرحله اصلي از فرايند غذا (Food processing) شامل موارد ذيل مي باشند: 1- خوردن غذا از راه دهان (Ingestion) 2- هضم (Digestion) مواد خوراكي طي فرايندهاي مكانيكي (جويدنMastication)- شيميايي (ترشح بزاق و صفرا) و بيولوژيكي ( تخمير ميكروبي و انزيمهاي گوارشي و هورمونها)3- جذب سلولي (Absorption) و 4- خروج مواد دفعي حاصل از مواد غذايي و ترشحات دستگاه گوارش از بدن(Elimination) (منبع 1). از عمده ترين هورمونهاي دستگاه گوارش گاسترين، سكرتين، كوله سيستوكينين پانكروزايمين(CCK-PZ) را مي توان نام برد كه در كنار ساير هورمونهاي شناخته شده جديدتر نظير پپتيد مهار كننده گاسترين (GIP) و پپتيد وازواكتيو روده اي (VIP) وپلي پپتيد پانكراس (PP) و سومتواستتين (Somatostatin) و موتيلين (Motilin) و انتروگلوكاگونهايي نظير گليسنتين (Glycentin) و اكسي تومودولين (Oxytomodulin) به همراه هورمونهاي مترشحه از غدد ضميمه دستگاه گوارش (Accessory Glands) مثل غده آدرنال و پانكراس كليه عمليات مربوط به بلع، گوارش و هضم و جذب و دفع غذاهاي خورده شده توسط دام را به كمك سيستم اتونوميك(خودكار) و در طي سه گامه ي مغزي يا پيش معده اي (Cephalic) و گامه ي معده اي و گامه ي روده اي را هماهنگ مي نمايند.