S.A.H.A.N.D
23rd February 2012, 11:51 AM
فرار از آسیب دیدگی های ورزشی - آکاایران
فرار از آسیب دیدگی های ورزشی
هنرهای رزمی در کمتر مقطعی مانند امروز دارای مقبولیت عمومی بودهاند. پذیرش رسمی تکواندو بهعنوان یک ورزش المپیکی از سال ۲۰۰۰، باعث روی آوردن خیلی از مردم در ردههای سنی مختلف به این رشته سنتی و دیگر رشتههای مشابه شد. تمرین در یک رشته مبارزهای، دفاع شخصی و مبارزه با استرس بخشی از دلایل روی آوردن مردم به این رشته است. با این وجود، رشتههای مختلف رزمی مثل تکواندو، هاپکیدو و کاراته اگر به درستی تمرین نشوند، میتوانند عامل خاموش بسیاری از آسیبدیدگیها باشند.
http://varzeshkar.akairan.com/images/davood/V-99.jpgتا جائیکه کمیسیون مصرف کنندگان محصولات ایمنی در گزارشی در سال ۲۰۰۳ خبر از گزارش بیش از ۷۰.۰۰۰ مورد آسیبدیدگی مرتبط با رشتههای رزمی، از طرف مطب پزشکان، کلینیکها و اورژانس بیمارستانها داده بود.
با وجود آنکه خیلیها رشتههای رزمی را در کنار رشتههای پر برخورد دیگر، مثلاً فوتبال، قرار میدهند. اما حقیقت این است که تمرینات در ورزشهای رزمی با خیلی از رشتههای دیگر متفاوت است. برعکس رشتههائی چون پرورش اندام که تقویت عضلات از اهمیت بسیاری برخوردار است، در رشتههای رزمی موفقیت، بیشتر مبتنی بر استراتژی، تکنیک، انضباط روحی، استقامت و انعطاف بدنی است.
دکتر شروین هو (sherwin Ho)، جراح ارتوپد از دانشگاه شیکاگو، تمریناتی را که در آن از وزن خود بدن و یا وزنههای سبک استفاده میشود، گزینه مناسبی برای رزمیکاران میداند.
رگ به رگ شدن، در رفتگی و کوفتگی برخی از شایعترین آسیبهای رشتههای رزمی هستند. در رفتگی ممکن است بر اثر یک فشار ناگهانی و بیشتر از اندازه توان عضله و تاندونها رخ دهد. کوفتگی نیز از آسیبهای خیلی شایع است. البته باید دقت کرد وقتی آسیبدیدگی رخ میدهد، اگرچه ممکن است علائمی چون کبودی و ورم مشاهده نشود، اما ممکن است شکستگیهای کوچکی در لایههای درونی استخوان رخ داده باشد که بهبودی آن ممکن است هفتهها به طول بیانجامد.
● آکادمی جراحان ارتوپد آمریکا، توصیههای زیر را جهت پیشگیری از آسیبهای احتمالی به افرادی که به رشتههای رزمی روی میآورند ارائه میکند:
▪ قبل از آنکه تمرینات خود را شروع و برای خودتان برنامهریزی کنید، با یک پزشک مشورت کنید.
▪ تمرینات خود را زیر نظر یک مربی رزمی که تمریناتش بیشتر از مبارزه، روی فرمها و تکنیکها متمرکز است آغاز کنید.
▪ از وسایل ایمنی و محافظهای استاندارد رشته تخصصی خود استفاده کنید. برای مثال در تکواندو همانند یک ورزش فول کنتاکت به کلاه (محافظ سر)، ضربه گیر بدن (هوگو)، محافظ ساعد و ساق، محافظ کشاله ران و ... نیاز است.
▪ از تقویت عضلات اصلی خود غافل نشوید.
▪ روشهای صحیح تنفس، هنگام تمرینات قدرتی و اجرای تکنیکها، را به خوبی آموخته و در خلال تمریناتتان به کار ببرید.
فرار از آسیب دیدگی های ورزشی
هنرهای رزمی در کمتر مقطعی مانند امروز دارای مقبولیت عمومی بودهاند. پذیرش رسمی تکواندو بهعنوان یک ورزش المپیکی از سال ۲۰۰۰، باعث روی آوردن خیلی از مردم در ردههای سنی مختلف به این رشته سنتی و دیگر رشتههای مشابه شد. تمرین در یک رشته مبارزهای، دفاع شخصی و مبارزه با استرس بخشی از دلایل روی آوردن مردم به این رشته است. با این وجود، رشتههای مختلف رزمی مثل تکواندو، هاپکیدو و کاراته اگر به درستی تمرین نشوند، میتوانند عامل خاموش بسیاری از آسیبدیدگیها باشند.
http://varzeshkar.akairan.com/images/davood/V-99.jpgتا جائیکه کمیسیون مصرف کنندگان محصولات ایمنی در گزارشی در سال ۲۰۰۳ خبر از گزارش بیش از ۷۰.۰۰۰ مورد آسیبدیدگی مرتبط با رشتههای رزمی، از طرف مطب پزشکان، کلینیکها و اورژانس بیمارستانها داده بود.
با وجود آنکه خیلیها رشتههای رزمی را در کنار رشتههای پر برخورد دیگر، مثلاً فوتبال، قرار میدهند. اما حقیقت این است که تمرینات در ورزشهای رزمی با خیلی از رشتههای دیگر متفاوت است. برعکس رشتههائی چون پرورش اندام که تقویت عضلات از اهمیت بسیاری برخوردار است، در رشتههای رزمی موفقیت، بیشتر مبتنی بر استراتژی، تکنیک، انضباط روحی، استقامت و انعطاف بدنی است.
دکتر شروین هو (sherwin Ho)، جراح ارتوپد از دانشگاه شیکاگو، تمریناتی را که در آن از وزن خود بدن و یا وزنههای سبک استفاده میشود، گزینه مناسبی برای رزمیکاران میداند.
رگ به رگ شدن، در رفتگی و کوفتگی برخی از شایعترین آسیبهای رشتههای رزمی هستند. در رفتگی ممکن است بر اثر یک فشار ناگهانی و بیشتر از اندازه توان عضله و تاندونها رخ دهد. کوفتگی نیز از آسیبهای خیلی شایع است. البته باید دقت کرد وقتی آسیبدیدگی رخ میدهد، اگرچه ممکن است علائمی چون کبودی و ورم مشاهده نشود، اما ممکن است شکستگیهای کوچکی در لایههای درونی استخوان رخ داده باشد که بهبودی آن ممکن است هفتهها به طول بیانجامد.
● آکادمی جراحان ارتوپد آمریکا، توصیههای زیر را جهت پیشگیری از آسیبهای احتمالی به افرادی که به رشتههای رزمی روی میآورند ارائه میکند:
▪ قبل از آنکه تمرینات خود را شروع و برای خودتان برنامهریزی کنید، با یک پزشک مشورت کنید.
▪ تمرینات خود را زیر نظر یک مربی رزمی که تمریناتش بیشتر از مبارزه، روی فرمها و تکنیکها متمرکز است آغاز کنید.
▪ از وسایل ایمنی و محافظهای استاندارد رشته تخصصی خود استفاده کنید. برای مثال در تکواندو همانند یک ورزش فول کنتاکت به کلاه (محافظ سر)، ضربه گیر بدن (هوگو)، محافظ ساعد و ساق، محافظ کشاله ران و ... نیاز است.
▪ از تقویت عضلات اصلی خود غافل نشوید.
▪ روشهای صحیح تنفس، هنگام تمرینات قدرتی و اجرای تکنیکها، را به خوبی آموخته و در خلال تمریناتتان به کار ببرید.