Joseph Goebbels
18th February 2012, 10:46 PM
http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/5/5/2/2065255.jpg
هواپیمای ترابری سنگین C-17
ترجمه و نوشته : اقای حمیدرضا هدایت پناه
منبع : ماهنامه نوآور / ش 90
رساندن تانکهای سنگین M1 ابرامز به خط مقدم در تهاجم نظامی عراق ، کمک رسانی به زلزله زدگان در هاییتی ، امدادرسانی به مجروحین طوفان کاترینا و انتقال یک نهنگ به ایسلند بخشی از ماموریت هایی هستند که هواپیمای ترابری C-17 در چند سال اخیر انجام داده است . Globemaster III در دو دههه ای که از ساخت ان می گذرد ثابت کرده که هواپیمای برابری نظامی فوق العاده ای است و تجربیات رزمی موفقیت امیزش به قدری درخشان بوده که در همین مدت بیش از 250 فروند از ان سفارش داده شده است ...
نبردی با حضور همه مهاجمین :
با حمله ارتش شوروی به افغانستان ، مشخص شد که نیروهای ناتو از توان ترابری لجستیکی کافی برای مقابله با ارتش سرخ برخوردار نیستند . به همین دلیل ازاواخر دهه 1970 نیروی هوایی امریکا تلاش برای یافتن یک هواپیمای ترابری سنگین که بتواند بخشی از وظایف هواپیمای ترابری سنگین C-5 Galaxy را بر عهده بگیرد اغاز کرد ، هواپیمای جدید باید از قدرت کافی برای حمل بیشتر از 70 تن محموله برخوردار می بود و در عین حال می توانست در فرودگاه های کوچکی که امکان فرود C-5 در ان وجود نداشت به انجام عملیات بپردازد . پرنده جدید باید از امکانات کامپیوتری نوین نیز بهره می برد تا بتواند در شبکه رزمی اینده ارتش یکپارچه گردد . امکان سوخت گیری هوایی نیز یکی دیگر از عواملی بود که شدیدا مورد توجه قرار داشت و فرماندهان ارتش برای اجرای عملیات واکنش سریع گسترده تاکید زیادی روی ان داشتند .
ساخت هواپیمای ترابری سنگین اینده نیروی هوایی امریکا به قدری مهم بود که تمامی غول های صنعت هوافضای این کشور برای به چنگ دراوردن ان در سال 1980 ، پای در میدان رقابت بگذارند .
لاکهید مارتین با ساخت C-130/C141/C-5 در کل بازار هواپیماهای ترابری امریکا را به قبضه خود در اورده بود ، این بار هم با تمام قدرت وارد میدان شد ، ولی شرکت بزرگی مانند بویینگ هم دست خالی به میدان نیامده بود و با عنوان سلطان هواپیماهای تجاری دنیا ترسی از رقبا نداشت اما این مرتبه هر دو کمپانی مجبور بودند تا در برابر ساخته مردان مک دانل داگلاس سپر بیندازند .
اگرچه طرح مکدانل داگلاس در نگاه اول هواپیمایی چاق و بدقیافه بود ، ولی در زمینه کارایی کاملا بی رقیب کار می کرد . قطر زیاد برنه که تقریبا در تمامی طول بدنه 53/04 متری ان حفظ شده فضای بار بزرگی را برای C-17 به ارمغان می اورد ، فضایی که برای هرچه یک دست تر شدن ان ، حتی ارابه های فرود هم از ان خارج گشته اند تا علیرغم کاهش توانایی ایرودینامیکی پرشده همچنان فضای بار در شکل ایده آل خود باقی بماند . همچینی برای بارگیری ساده تر یک در بزرگ در بخش عقبی کار گذاشته شده که امکان پرتاب محموله های بزرگ در هنگام پرواز را نیز برای این هواگرد به وجود اورد .
C-17 با تکیه بر بدنه پهن پیکر خود ، می تواند حمل بارهای بزرگ نیز انجام دهد . اما علاوه بر قدرت بالا ، توانایی به کارگیری در باندهای نه چندان اماده نیز برای یک هواپیمای ترابری نظامی یک ضرورت به شمار می رود . با همین رویکرد طرح فرابال برای C-17 انتخاب شد تا با دور کردن موتورها از سطح باند ، اسیب پذیری وسیله نسبت به اشیا روی باند کاهش یابد ، نکته جالب دیگر در مورد بال های 51/74 متری این هواپیما تاب خوردگی بخش انتهایی است که با کاهش جریانات گردبادی در این ناحیه ، موجب کارایی بهتر سوخت در هواپیما می گردد ، همچنین از انجایی که این هواپیما باید در مناطق خطرناک به پرواز بپردازد و شاید برای فرار از دست تعقیب کننده مجبور به انجام مانورهای سنگین گردد ، تمام سازه بال به ثورت تقویت شده ساخته شده و برای جبران کاهش ذخیره سوخت به وجود امده ریشه بال کمی توسعه یافته است . همچینن باله های عمودی در این هواپیما جای خود را به یک دم T شکل بزرگ داده اند ، تا علاوه بر افزایش سطح بال ها امکان فروریختن بار به صورت هوابرد برای هواپیما ایجاد گردد .
استفاده از فناوری های نویکی از برتری های مهم C-17 نسبت به رقبای دیگر بود . کاکپیت این هواپیما که از نوع نیمه شیشه ای است با دارا بودن 3 نمایشگر چند کاره و 2 نمایشگر سربالا ( HUD ) یکی از پیشرفته ترین کابین های موجود در زمان خود به شمار می امد و هنوز هم در حد استاندارد و قابل قبول قرار دارد . همچنین برای سامانه کنترلی در C-17 از سامانه پرواز با سیم کاملا دیجیتال استفاده شده که بسیار جالب توجه است .
http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/6/1/0/2063016.jpg
کنترل پرواز و ناوبری تنها بخشی از ساختار C-17 نیست که از فناوری های تازه در ان استفاده شده و سامان هنبرد الکترونیک این پرنده نیز در نوع خود یکی از برترین های جهان است . سامانه AN/ALR-47 که به صورت استاندارد روی این هواپیما نصب شده با بهره برداری از سنسورهای حرارتی پرتعداد خود نسبت به رهگیری موشک های مهاجم اقدام می کند و سپس با استفاده از جمرهای راداری و یا چف های حرارتی نوین مانند POET و یا GEN-X در راستای منحرف کردن موشک های دشمن اقدام می کند .
ادامه دارد...
ترجمه و نوشته : اقای حمیدرضا هدایت پناه
منبع : ماهنامه نوآور / ش 90
هواپیمای ترابری سنگین C-17
ترجمه و نوشته : اقای حمیدرضا هدایت پناه
منبع : ماهنامه نوآور / ش 90
رساندن تانکهای سنگین M1 ابرامز به خط مقدم در تهاجم نظامی عراق ، کمک رسانی به زلزله زدگان در هاییتی ، امدادرسانی به مجروحین طوفان کاترینا و انتقال یک نهنگ به ایسلند بخشی از ماموریت هایی هستند که هواپیمای ترابری C-17 در چند سال اخیر انجام داده است . Globemaster III در دو دههه ای که از ساخت ان می گذرد ثابت کرده که هواپیمای برابری نظامی فوق العاده ای است و تجربیات رزمی موفقیت امیزش به قدری درخشان بوده که در همین مدت بیش از 250 فروند از ان سفارش داده شده است ...
نبردی با حضور همه مهاجمین :
با حمله ارتش شوروی به افغانستان ، مشخص شد که نیروهای ناتو از توان ترابری لجستیکی کافی برای مقابله با ارتش سرخ برخوردار نیستند . به همین دلیل ازاواخر دهه 1970 نیروی هوایی امریکا تلاش برای یافتن یک هواپیمای ترابری سنگین که بتواند بخشی از وظایف هواپیمای ترابری سنگین C-5 Galaxy را بر عهده بگیرد اغاز کرد ، هواپیمای جدید باید از قدرت کافی برای حمل بیشتر از 70 تن محموله برخوردار می بود و در عین حال می توانست در فرودگاه های کوچکی که امکان فرود C-5 در ان وجود نداشت به انجام عملیات بپردازد . پرنده جدید باید از امکانات کامپیوتری نوین نیز بهره می برد تا بتواند در شبکه رزمی اینده ارتش یکپارچه گردد . امکان سوخت گیری هوایی نیز یکی دیگر از عواملی بود که شدیدا مورد توجه قرار داشت و فرماندهان ارتش برای اجرای عملیات واکنش سریع گسترده تاکید زیادی روی ان داشتند .
ساخت هواپیمای ترابری سنگین اینده نیروی هوایی امریکا به قدری مهم بود که تمامی غول های صنعت هوافضای این کشور برای به چنگ دراوردن ان در سال 1980 ، پای در میدان رقابت بگذارند .
لاکهید مارتین با ساخت C-130/C141/C-5 در کل بازار هواپیماهای ترابری امریکا را به قبضه خود در اورده بود ، این بار هم با تمام قدرت وارد میدان شد ، ولی شرکت بزرگی مانند بویینگ هم دست خالی به میدان نیامده بود و با عنوان سلطان هواپیماهای تجاری دنیا ترسی از رقبا نداشت اما این مرتبه هر دو کمپانی مجبور بودند تا در برابر ساخته مردان مک دانل داگلاس سپر بیندازند .
اگرچه طرح مکدانل داگلاس در نگاه اول هواپیمایی چاق و بدقیافه بود ، ولی در زمینه کارایی کاملا بی رقیب کار می کرد . قطر زیاد برنه که تقریبا در تمامی طول بدنه 53/04 متری ان حفظ شده فضای بار بزرگی را برای C-17 به ارمغان می اورد ، فضایی که برای هرچه یک دست تر شدن ان ، حتی ارابه های فرود هم از ان خارج گشته اند تا علیرغم کاهش توانایی ایرودینامیکی پرشده همچنان فضای بار در شکل ایده آل خود باقی بماند . همچینی برای بارگیری ساده تر یک در بزرگ در بخش عقبی کار گذاشته شده که امکان پرتاب محموله های بزرگ در هنگام پرواز را نیز برای این هواگرد به وجود اورد .
C-17 با تکیه بر بدنه پهن پیکر خود ، می تواند حمل بارهای بزرگ نیز انجام دهد . اما علاوه بر قدرت بالا ، توانایی به کارگیری در باندهای نه چندان اماده نیز برای یک هواپیمای ترابری نظامی یک ضرورت به شمار می رود . با همین رویکرد طرح فرابال برای C-17 انتخاب شد تا با دور کردن موتورها از سطح باند ، اسیب پذیری وسیله نسبت به اشیا روی باند کاهش یابد ، نکته جالب دیگر در مورد بال های 51/74 متری این هواپیما تاب خوردگی بخش انتهایی است که با کاهش جریانات گردبادی در این ناحیه ، موجب کارایی بهتر سوخت در هواپیما می گردد ، همچنین از انجایی که این هواپیما باید در مناطق خطرناک به پرواز بپردازد و شاید برای فرار از دست تعقیب کننده مجبور به انجام مانورهای سنگین گردد ، تمام سازه بال به ثورت تقویت شده ساخته شده و برای جبران کاهش ذخیره سوخت به وجود امده ریشه بال کمی توسعه یافته است . همچینن باله های عمودی در این هواپیما جای خود را به یک دم T شکل بزرگ داده اند ، تا علاوه بر افزایش سطح بال ها امکان فروریختن بار به صورت هوابرد برای هواپیما ایجاد گردد .
استفاده از فناوری های نویکی از برتری های مهم C-17 نسبت به رقبای دیگر بود . کاکپیت این هواپیما که از نوع نیمه شیشه ای است با دارا بودن 3 نمایشگر چند کاره و 2 نمایشگر سربالا ( HUD ) یکی از پیشرفته ترین کابین های موجود در زمان خود به شمار می امد و هنوز هم در حد استاندارد و قابل قبول قرار دارد . همچنین برای سامانه کنترلی در C-17 از سامانه پرواز با سیم کاملا دیجیتال استفاده شده که بسیار جالب توجه است .
http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/6/1/0/2063016.jpg
کنترل پرواز و ناوبری تنها بخشی از ساختار C-17 نیست که از فناوری های تازه در ان استفاده شده و سامان هنبرد الکترونیک این پرنده نیز در نوع خود یکی از برترین های جهان است . سامانه AN/ALR-47 که به صورت استاندارد روی این هواپیما نصب شده با بهره برداری از سنسورهای حرارتی پرتعداد خود نسبت به رهگیری موشک های مهاجم اقدام می کند و سپس با استفاده از جمرهای راداری و یا چف های حرارتی نوین مانند POET و یا GEN-X در راستای منحرف کردن موشک های دشمن اقدام می کند .
ادامه دارد...
ترجمه و نوشته : اقای حمیدرضا هدایت پناه
منبع : ماهنامه نوآور / ش 90