مسافر007
2nd February 2012, 04:17 PM
یک تیم بین‌المللی از دانشمندان به همراه برنده نوبل فیزیک سال 2010 موفق به ساخت غشاهای مبتنی بر گرافن شده‌اند که برای تقطیر الکل قابل استفاده هستند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «آندره گیم» که به همراه «کنستانتین نووسلوف» از دانشگاه «منچستر» موفق به کسب نوبل فیزیک 2010 برای کشف ماده گرافن شده است، با همکاری دیگر محققان دست به ساخت این غشا با استفاده از اکسید گرافن زده‌اند که قادر به توقف مسیر گازها و مایعات بسیار بوده، اما به آب اجازه عبور می‌دهد.
گرافن به گونه‌ای از کربن گفته می‌شود که در آن لایه مسطحی از اتم‌های کربن در یک چیدمان شانه عسلی دو بعدی قرار دارند.
به دلیل نازکی آن، این ماده کاملا شفاف است. از لحاظ رسانایی برق، کیفیت اجرایی این ماده مانند مس و رسانایی حرارتی آن مانند دیگر مواد شناخته شده است.
گیم و دیگران اکنون توانسته‌اند ورقه‌هایی از اکسید گرافن نازک بسازند که نتایج آن در مجله ساینس منتشر شده است.
این غشاها صدها بار از موی انسان باریکتر بوده اما از قدرت، انعطاف و کنترل خوبی برخوردار است.
زمانی که یک محفظه فلزی با این غشا پوشیده می‌شود، حتی حساس‌ترین تجهیزات نیز قادر به شناسایی هوا یا هر نوع گاز از جمله هلیوم نیستند.
این در حالیست که تنها آب قابلیت نفوذ در این ماده را دارد. مولکول‌های آب در میان غشاهای اکسید گرافن با چنان سرعتی تجزیه می‌شوند که سرعت بخار شدن مشابه باز و بسته شدن محفظه است.
به گفته دکتر «راهول نیر» از دانشگاه منچستر که سرپرستی این تحقیقات را برعهده دارد، چیدمان لایه‌های اکسید گرافن به گونه‌ای است که جای کافی برای قرار گرفتن یک ردیف مولکول آب وجود دارد؛ در صورتی که یک اتم یا مولکول دیگر قصد ورود داشته باشد، مویرگ‌های گرافن یا در اثر رطوبت پایین فشرده شده یا با مولکول‌های آب مسدود می‌شوند.
اگرچه هنوز کاربرد خاصی برای این ماده پیشنهاد نشده؛ اما پروفسور گیم، از کاربردهایی مانند تصفیه، تفکیک یا غشای مانع نام برده است.
در پژوهش دیگری که در مجله ساینس منتشر شده، تیم دیگری از محققان موفق به ساعت غشایی مبتنی بر کربن الماس مانند شده‌اند که به روغن اجازه عبور می‌دهد. از این ماده می‌توان برای تصفیه آلاینده‌های سمی از آب یا پالایش مواد شیمیایی صنعتی استفاده کرد.
منبع: ایسنا
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «آندره گیم» که به همراه «کنستانتین نووسلوف» از دانشگاه «منچستر» موفق به کسب نوبل فیزیک 2010 برای کشف ماده گرافن شده است، با همکاری دیگر محققان دست به ساخت این غشا با استفاده از اکسید گرافن زده‌اند که قادر به توقف مسیر گازها و مایعات بسیار بوده، اما به آب اجازه عبور می‌دهد.
گرافن به گونه‌ای از کربن گفته می‌شود که در آن لایه مسطحی از اتم‌های کربن در یک چیدمان شانه عسلی دو بعدی قرار دارند.
به دلیل نازکی آن، این ماده کاملا شفاف است. از لحاظ رسانایی برق، کیفیت اجرایی این ماده مانند مس و رسانایی حرارتی آن مانند دیگر مواد شناخته شده است.
گیم و دیگران اکنون توانسته‌اند ورقه‌هایی از اکسید گرافن نازک بسازند که نتایج آن در مجله ساینس منتشر شده است.
این غشاها صدها بار از موی انسان باریکتر بوده اما از قدرت، انعطاف و کنترل خوبی برخوردار است.
زمانی که یک محفظه فلزی با این غشا پوشیده می‌شود، حتی حساس‌ترین تجهیزات نیز قادر به شناسایی هوا یا هر نوع گاز از جمله هلیوم نیستند.
این در حالیست که تنها آب قابلیت نفوذ در این ماده را دارد. مولکول‌های آب در میان غشاهای اکسید گرافن با چنان سرعتی تجزیه می‌شوند که سرعت بخار شدن مشابه باز و بسته شدن محفظه است.
به گفته دکتر «راهول نیر» از دانشگاه منچستر که سرپرستی این تحقیقات را برعهده دارد، چیدمان لایه‌های اکسید گرافن به گونه‌ای است که جای کافی برای قرار گرفتن یک ردیف مولکول آب وجود دارد؛ در صورتی که یک اتم یا مولکول دیگر قصد ورود داشته باشد، مویرگ‌های گرافن یا در اثر رطوبت پایین فشرده شده یا با مولکول‌های آب مسدود می‌شوند.
اگرچه هنوز کاربرد خاصی برای این ماده پیشنهاد نشده؛ اما پروفسور گیم، از کاربردهایی مانند تصفیه، تفکیک یا غشای مانع نام برده است.
در پژوهش دیگری که در مجله ساینس منتشر شده، تیم دیگری از محققان موفق به ساعت غشایی مبتنی بر کربن الماس مانند شده‌اند که به روغن اجازه عبور می‌دهد. از این ماده می‌توان برای تصفیه آلاینده‌های سمی از آب یا پالایش مواد شیمیایی صنعتی استفاده کرد.
منبع: ایسنا