ژن
1st February 2012, 04:05 PM
رنگ‌ها باید به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط با کودکان مورد استفاده قرار گیرند چرا که کودکان رنگ‌ها را دوست دارند و به سادگی با زبان خود نسبت به آنها واکنش نشان می‌دهند. آنها خیلی زود می‌توانند رنگ‌ها را تشخیص دهند و در ۶ ماهگی بین رنگ‌ها تفاوت قائل شوند. بسیاری از کودکان نوپا به سراغ رنگ‌هایی می‌روند که برای آنها جذاب و چشمگیر باشد. قرمز، رنگی است که خیلی سریع توجه کودکان را به خود جلب می‌کند و پس از آن رنگ‌های زرد، آبی، سبز و نارنجی قرار دارند. در سنین رشد، دختربچه‌ها معمولا رنگ‌هایی مانند بنفش، صورتی و ارغوانی را ترجیح می‌دهند در حالی که پسربچه‌ها به سراغ رنگ‌های آبی، قهوه‌ای و مشکی می‌روند.
سفید: نماد شادی، صلح، پاکی و تمیزی است.
زرد: با تاثیر آرام‌بخشی که دارد، موجب تمدد اعصاب می‌شود و همچنین محرک فعالیت عضلات است.
آبی: اعتماد به نفس، آرامش، دانش و خرد همان چیزی است که رنگ آبی القا می‌کند و می‌تواند موجب آرامش کودک شده و خواب شبانه خوبی را برای او فراهم کند.
سبز: رنگی است که نماد تازگی و نشاط بوده و عزت نفس و امید را تقویت می‌کند. این رنگ، روحیه را بسيار بالا می‌برد و مناسب کودکانی است که عزت نفس اندکی دارند و احساس افسردگی می‌کنند.
قرمز: رنگ جذابی است که نماد شور، میل و علاقه است و کودک را به هیجان می‌آورد.
رنگ‌های خاکی: بژ، قهوه‌ای و خاکستری همگی درجاتی از رنگ خاک هستند. این رنگ‌ها برای کودکان بیش‌فعال و پرانرژی مناسب هستند و به آنها احساس آرامش، صمیمیت و راحتی می‌دهند.
بنفش: بنفش تیره نماد قدرت، تجمل و وفاداری است. بنفش روشن مانند ارغوانی، فضایی آرامش‌بخش را فراهم كرده و اعصاب را آرام می‌کند. استفاده از رنگ بنفش خیلی تیره توصیه نمی‌شود چرا که موجب تحریک احساساتی مانند غم و ناامیدی در کودکان می‌شود.
رنگ‌ها چگونه بر کودکان تاثیر می‌گذارند؟
رنگ‌ها می‌توانند کودکان – به ويژه آنهایی که کم توجه هستند و نمی‌توانند تمرکز کنند – را تحریک کنند. کودکان به کمک رنگ‌ها یاد می‌گیرند ابراز احساسات کنند و اگر به آنها اجازه دهید به سلیقه خود رنگی برای اتاق و لباس خودشان انتخاب کنند، اعتماد به نفس بیشتری خواهند داشت و خلاقیت و احساسات بیشتری از خود نشان می‌دهند. رنگ‌ها می‌توانند احساسات کودکانی را که در ابراز عواطف و احساسات مشکل دارند، نشان دهند.
«زندگی خود را رنگ‌آمیزی کنید»، نام تکنیکی است که روان‌شناسان و متخصصان کودک از آن برای کمک به تشخیص رنگ کودکان و ابراز احساسات آنها روی کاغذ استفاده می‌کنند. این تکنیک کمک می‌کند متوجه شوید کودک شما شاد، غمگین، هیجان‌زده، ترسو یا حتی خشمگین است. روان‌شناسان یک جعبه مداد رنگی شامل رنگ‌های اصلی و یک برگه کاغذ را در اختيار كودك می‌گذارند و از او می‌خواهند نقاشی بکشد. از کودک خواسته می‌شود برای بیان هر احساس خاص از یک رنگ خاص استفاده کند. اگر کودک رنگ‌های قرمز، نارنجی یا خاکستری را انتخاب کند، احساس خشم، شادی یا تنهایی می‌کند. با توجه به رنگ‌های انتخابی کودک و میزان استفاده او از یک رنگ خاص می‌توان روحیه او را مورد بررسی قرار داد.
کـودکــان آزادانـه می‌توانند هر رنگی را که دوست دارند، انتخاب کنند چون وادار کردن آنها به استفاده از یک رنگ خاص موجب هیجان و طغیان آنها می‌شود. کودکان با استفاده از رنگ‌ها عزت نفس پیدا کرده و خودشان را تائید می‌کنند. کودکان به جای سیاه، خاکستری و قهوه‌ای بیشتر به سمت رنگ‌هایي مانند زرد، قرمز و آبی جذب می‌شوند. رنگ‌های روشن کودکان را به هیجان می‌آورد و آنها اسباب‌بازی‌هایی را برمی‌دارند که رنگ روشن دارند و از طریق بازی کردن با آنها شادی خود را نشان می‌دهند.
در تحقیقی که در واحد کودکان دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، کودکان ۶ – ۵ ساله از هر دو جنس شرکت داشتند و از آنها خواسته شد از بین ۹ رنگی که به صورت تصادفی به آنها نشان داده شد، یک رنگ را انتخاب کنند. سپس از آنها سوال شد که با مشاهده این رنگ چه احساسی به آنها دست می‌دهد. ۶۹ درصد از کودکان رنگ‌هایی مانند صورتی، آبی و قرمز را انتخاب کردند و از شادی و هیجان به عنوان احساسی که در آنها به وجود آمده، نام بردند. برخی کودکان رنگ مشکی، خاکستری و قهوه‌ای را انتخاب کردند که نشان‌دهنده احساسات منفی مانند غم بود.
کودکان بیشتر به رنگ‌های روشن تمایل نشان می‌دهند و از رنگ‌های تیره نفرت دارند. دختران در سنین رشد به رنگ صورتی علاقه بیشتری نشان می‌دهند چون احساس شادی و هیجان آنها در لباس‌ها و اتاقی به رنگ‌های صورتی، قرمز و زرد نمود بیشتری پیدا می‌کند. در حالی که پسربچه‌ها در سنین رشد رنگ‌های بژ، آبی، قهوه‌ای و مشکی را برای ابراز احساسات خود انتخاب می‌کنند.
رنگ‌ها نقش مهمی را در روان‌شناسی کودکان و دکوراسیون اتاق آنها ایفا می‌کنند. لازم است رنگ مناسبی را انتخاب کنید تا کودک از آن لذت ببرد و شاد بماند. وقتی کودکان بزرگ می‌شوند باید حق انتخاب رنگ را به خودشان بدهید تا بتوانند روحیه و احساسات درونی خود را به نمایش بگذارند.
سفید: نماد شادی، صلح، پاکی و تمیزی است.
زرد: با تاثیر آرام‌بخشی که دارد، موجب تمدد اعصاب می‌شود و همچنین محرک فعالیت عضلات است.
آبی: اعتماد به نفس، آرامش، دانش و خرد همان چیزی است که رنگ آبی القا می‌کند و می‌تواند موجب آرامش کودک شده و خواب شبانه خوبی را برای او فراهم کند.
سبز: رنگی است که نماد تازگی و نشاط بوده و عزت نفس و امید را تقویت می‌کند. این رنگ، روحیه را بسيار بالا می‌برد و مناسب کودکانی است که عزت نفس اندکی دارند و احساس افسردگی می‌کنند.
قرمز: رنگ جذابی است که نماد شور، میل و علاقه است و کودک را به هیجان می‌آورد.
رنگ‌های خاکی: بژ، قهوه‌ای و خاکستری همگی درجاتی از رنگ خاک هستند. این رنگ‌ها برای کودکان بیش‌فعال و پرانرژی مناسب هستند و به آنها احساس آرامش، صمیمیت و راحتی می‌دهند.
بنفش: بنفش تیره نماد قدرت، تجمل و وفاداری است. بنفش روشن مانند ارغوانی، فضایی آرامش‌بخش را فراهم كرده و اعصاب را آرام می‌کند. استفاده از رنگ بنفش خیلی تیره توصیه نمی‌شود چرا که موجب تحریک احساساتی مانند غم و ناامیدی در کودکان می‌شود.
رنگ‌ها چگونه بر کودکان تاثیر می‌گذارند؟
رنگ‌ها می‌توانند کودکان – به ويژه آنهایی که کم توجه هستند و نمی‌توانند تمرکز کنند – را تحریک کنند. کودکان به کمک رنگ‌ها یاد می‌گیرند ابراز احساسات کنند و اگر به آنها اجازه دهید به سلیقه خود رنگی برای اتاق و لباس خودشان انتخاب کنند، اعتماد به نفس بیشتری خواهند داشت و خلاقیت و احساسات بیشتری از خود نشان می‌دهند. رنگ‌ها می‌توانند احساسات کودکانی را که در ابراز عواطف و احساسات مشکل دارند، نشان دهند.
«زندگی خود را رنگ‌آمیزی کنید»، نام تکنیکی است که روان‌شناسان و متخصصان کودک از آن برای کمک به تشخیص رنگ کودکان و ابراز احساسات آنها روی کاغذ استفاده می‌کنند. این تکنیک کمک می‌کند متوجه شوید کودک شما شاد، غمگین، هیجان‌زده، ترسو یا حتی خشمگین است. روان‌شناسان یک جعبه مداد رنگی شامل رنگ‌های اصلی و یک برگه کاغذ را در اختيار كودك می‌گذارند و از او می‌خواهند نقاشی بکشد. از کودک خواسته می‌شود برای بیان هر احساس خاص از یک رنگ خاص استفاده کند. اگر کودک رنگ‌های قرمز، نارنجی یا خاکستری را انتخاب کند، احساس خشم، شادی یا تنهایی می‌کند. با توجه به رنگ‌های انتخابی کودک و میزان استفاده او از یک رنگ خاص می‌توان روحیه او را مورد بررسی قرار داد.
کـودکــان آزادانـه می‌توانند هر رنگی را که دوست دارند، انتخاب کنند چون وادار کردن آنها به استفاده از یک رنگ خاص موجب هیجان و طغیان آنها می‌شود. کودکان با استفاده از رنگ‌ها عزت نفس پیدا کرده و خودشان را تائید می‌کنند. کودکان به جای سیاه، خاکستری و قهوه‌ای بیشتر به سمت رنگ‌هایي مانند زرد، قرمز و آبی جذب می‌شوند. رنگ‌های روشن کودکان را به هیجان می‌آورد و آنها اسباب‌بازی‌هایی را برمی‌دارند که رنگ روشن دارند و از طریق بازی کردن با آنها شادی خود را نشان می‌دهند.
در تحقیقی که در واحد کودکان دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، کودکان ۶ – ۵ ساله از هر دو جنس شرکت داشتند و از آنها خواسته شد از بین ۹ رنگی که به صورت تصادفی به آنها نشان داده شد، یک رنگ را انتخاب کنند. سپس از آنها سوال شد که با مشاهده این رنگ چه احساسی به آنها دست می‌دهد. ۶۹ درصد از کودکان رنگ‌هایی مانند صورتی، آبی و قرمز را انتخاب کردند و از شادی و هیجان به عنوان احساسی که در آنها به وجود آمده، نام بردند. برخی کودکان رنگ مشکی، خاکستری و قهوه‌ای را انتخاب کردند که نشان‌دهنده احساسات منفی مانند غم بود.
کودکان بیشتر به رنگ‌های روشن تمایل نشان می‌دهند و از رنگ‌های تیره نفرت دارند. دختران در سنین رشد به رنگ صورتی علاقه بیشتری نشان می‌دهند چون احساس شادی و هیجان آنها در لباس‌ها و اتاقی به رنگ‌های صورتی، قرمز و زرد نمود بیشتری پیدا می‌کند. در حالی که پسربچه‌ها در سنین رشد رنگ‌های بژ، آبی، قهوه‌ای و مشکی را برای ابراز احساسات خود انتخاب می‌کنند.
رنگ‌ها نقش مهمی را در روان‌شناسی کودکان و دکوراسیون اتاق آنها ایفا می‌کنند. لازم است رنگ مناسبی را انتخاب کنید تا کودک از آن لذت ببرد و شاد بماند. وقتی کودکان بزرگ می‌شوند باید حق انتخاب رنگ را به خودشان بدهید تا بتوانند روحیه و احساسات درونی خود را به نمایش بگذارند.