artadokht
25th January 2012, 09:39 PM
پژوهشگراني از دانشگاه واشينگتن از پرتونگاري مقطعي نوري - صوتي (يک تکنيک تصويربرداري غيرجراحي) براي نگاه انداختن به چگونگي انباشته شدن نانوقفس‌ها در غدد لنفاوي موش استفاده کرده‌اند. اين تکنيک مي‌تواند با ايجاد فهم بهتر از سينتيک انتقال نانوقفس‌هاي طلا در سامانه لنفاوي در طراحي ابزارهاي جديد درمان سرطان مورد استفاده قرار گيرد.
نانوقفس‌هاي طلا، که توسط يونان ژيا و همکارانش از دانشگاه واشينگتن ساخته شده‌اند، نوع جديدي از نانوساختارها هستند که داراي اندرون‌هاي توخالي با ديوارهاي بسيار نازک متخلخل هستند. قطر نوعي آنها بين 30 تا 100 نانومتر مي‌باشد. اين ساختارها مي‌توانند براي جذب قوي نور و پراکننده کردن آن در ناحيه فروسرخ (IR) طيف الکترومغناطيسي700-900 nm طراحي شوند. نوري با اين طول موج‌ها مي‌تواند عميقا در داخل بافت‌هاي زيستي نرم نفوذ کند و بهمين خاطر براي تصويربرداري نوري کاملا مناسب است.
http://www.nano.ir/news/attach/10383.JPG
شرح شماتيکي از تکنيک استفاده شده توسط اين پژوهشگران.
اين پژوهشگران با تزريق محلولي از نانوقفس‌هاي طلا به پنجه جلويي يک موش شروع کردند. اين نانوقفس‌ها سپس به طرف سامانه لنفاوي حرکت مي‌کنند و در غدد لنفاوي حيوان انباشته مي‌شوند. با استفاده از تصويربرداري نوري – صوتي انعکاسي، اين پژوهشگران با موفقيت موقعيت نانوقفس‌هاي مذکور را در اين غدد لنفاوي شناسايي کردند. اين تکنيک بر تابش‌دهي پالسي ناحيه مورد نظر با نور فروسرخ - نزديک يک ليزر و تجزيه و تحليل سيگنال‌هاي نوري - صوتي توليد شده توسط نانوقفسه‌هاي موجود در محل استوار است.
تومورها با تخريب بافت‌هاي همسايه گسترش مي‌يابند و سلول‌هاي سرطاني به سمت سامانه لنفاوي حرکت کرده و سپس وارد جريان خون مي‌شوند. نزديک‌ترين غده لنفي که تومور در آن خالي مي‌شود، غده لنفي ديدبان (SLN) خوانده مي‌شود و به احتمال خيلي زياد اينجا ناحيه‌اي است که از آن دگرديسي آغاز مي‌گردد.
اين تکنيک جديد تصويربرداري در مقايسه با روش‌هاي متداولي (براساس تزريق رنگ‌دانه‌هاي آلي و کولئيدهاي پرتوزاي پرخطر) که نياز به جراحي دارند غيرجراحي است. علاوه براين، تکنيک مذکور مي‌تواند مکان نانوقفس‌هاي انباشته شده در يک SLN را تا عمق 70 نانومتر بافت تعيين کند.
وانگ مي‌گويد که روش مذکور مي‌تواند جايگزين "بافت‌برداري غده لنفي ديده‌بان" شود - يک فرايند جراحي که اين روزها به طور مرسوم در بيمارستان‌ها استفاده مي‌شود و استاندارد تشخيص‌هاي زيربغلي شده است.
اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي ACS Nano منتشر کرده‌اند.
nano.ir
نانوقفس‌هاي طلا، که توسط يونان ژيا و همکارانش از دانشگاه واشينگتن ساخته شده‌اند، نوع جديدي از نانوساختارها هستند که داراي اندرون‌هاي توخالي با ديوارهاي بسيار نازک متخلخل هستند. قطر نوعي آنها بين 30 تا 100 نانومتر مي‌باشد. اين ساختارها مي‌توانند براي جذب قوي نور و پراکننده کردن آن در ناحيه فروسرخ (IR) طيف الکترومغناطيسي700-900 nm طراحي شوند. نوري با اين طول موج‌ها مي‌تواند عميقا در داخل بافت‌هاي زيستي نرم نفوذ کند و بهمين خاطر براي تصويربرداري نوري کاملا مناسب است.
http://www.nano.ir/news/attach/10383.JPG
شرح شماتيکي از تکنيک استفاده شده توسط اين پژوهشگران.
اين پژوهشگران با تزريق محلولي از نانوقفس‌هاي طلا به پنجه جلويي يک موش شروع کردند. اين نانوقفس‌ها سپس به طرف سامانه لنفاوي حرکت مي‌کنند و در غدد لنفاوي حيوان انباشته مي‌شوند. با استفاده از تصويربرداري نوري – صوتي انعکاسي، اين پژوهشگران با موفقيت موقعيت نانوقفس‌هاي مذکور را در اين غدد لنفاوي شناسايي کردند. اين تکنيک بر تابش‌دهي پالسي ناحيه مورد نظر با نور فروسرخ - نزديک يک ليزر و تجزيه و تحليل سيگنال‌هاي نوري - صوتي توليد شده توسط نانوقفسه‌هاي موجود در محل استوار است.
تومورها با تخريب بافت‌هاي همسايه گسترش مي‌يابند و سلول‌هاي سرطاني به سمت سامانه لنفاوي حرکت کرده و سپس وارد جريان خون مي‌شوند. نزديک‌ترين غده لنفي که تومور در آن خالي مي‌شود، غده لنفي ديدبان (SLN) خوانده مي‌شود و به احتمال خيلي زياد اينجا ناحيه‌اي است که از آن دگرديسي آغاز مي‌گردد.
اين تکنيک جديد تصويربرداري در مقايسه با روش‌هاي متداولي (براساس تزريق رنگ‌دانه‌هاي آلي و کولئيدهاي پرتوزاي پرخطر) که نياز به جراحي دارند غيرجراحي است. علاوه براين، تکنيک مذکور مي‌تواند مکان نانوقفس‌هاي انباشته شده در يک SLN را تا عمق 70 نانومتر بافت تعيين کند.
وانگ مي‌گويد که روش مذکور مي‌تواند جايگزين "بافت‌برداري غده لنفي ديده‌بان" شود - يک فرايند جراحي که اين روزها به طور مرسوم در بيمارستان‌ها استفاده مي‌شود و استاندارد تشخيص‌هاي زيربغلي شده است.
اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي ACS Nano منتشر کرده‌اند.
nano.ir