«« حـــذ ف آهـــــــــن ومنگــنــــــــــــــز از آب آشامیدنی »»

[امید عباسی]

آهن و منگنز از فراوان ترین آلایندهایی هستند که در مقادیر غیر قابل قبول در سیستمهای آب

آشامیدنی یافت می شو ند عمدتاً اکسید فریک نامحلول و اکسید منگنز بسیار نامحلول وجود

دارند.وقتی آب دارای دی اکسید کربن ( co2 ) باشد یا آب شرایط اسیدی داشته باشد ، آهن

فریک در شرایط بی هوازی به آهن فرو احیا می شود که این یون نیز در آب محلول است.در شرایط

مشابه دی اکسید منگنز از ظرفیت 4 به 2 احیا می شود که این یون نیز در آب محلول می باشد .

بخش عمده ای از آهن و منگنز در آب چاههای عمیق و آب لایه هیپولیمنیون دریاچه ها و مخازن با

شرایط طبقه طبقه شدن حرارتی (Thermal stratiphication ) یافت می شود .

آهن ومنگنز در آب سطحی به ندرت از mg/ l 1 بالاتر می رود .


زمانی که آهن و منگنز به بیش از mg / l 0.3 برسند آثار نامطلوب زیر ایجاد می شود:

مزه نامطلوب ، قرمز شدن رنگ آب که سبب ایجاد لکه روی وسایل و البسه می شود ،

تجمع رسوبات در لوله های آب ، رشد باکتری کرنو تریکس و سایر باکتری های آهن در شبکه آب

و بوی نامطلوب ناشی از لکه های قهوه ای تیره ناشی از منگنز.


به طور کلی می توان روشــــــــــــهای مختلف حذف آهن و منگنز را به صورت زیر بیان کرد:

J اکسیداسیون ( oxidation ) یکی از روشهای متداول حذف آهن و منگنز محسوب می شود

می تواند با کمک هوادهی و یا استفاده از عوامل اکسید کننده نظیر کلر ، دی اکسید کلر ،

پرمنگنات پتاسیم و یا ازن انجام شود. متعاقب اکسیداسیون باید زلا ل سازی و فیلتراسیون

انجام گیرد .

J تبادل یون یا فرآیند زئولیت Ion exchange or zeolite process

J تثبیت با عوامل جداکننده ( Sequestering process )

J سبک کردن با آهک ( Lime softening )