* Robo milad *
7th January 2012, 04:37 PM
http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/ghermez1325878965.jpegمحققان دانشگاه «رايس» در «هوستن» مي‌گويند: موفق به کشف نوع جديدي از مواد شده‌اند که قادر است نور قرمز را به آبي تبديل کند.
در اين روش، که به «دو برابر کردن فرکانس يا توليد هارمونيک دوم» موسوم است، از نانوساختارهاي پلاسمونيک استفاده شده است که به صورت مصنوعي به شکل «نانوفنجان» سنتز مي‌شوند. «توليد هارمونيک دوم» يکي از مهمترين فرايندهاي نوري غيرخطي است که از دهه 1960 براي توليد منابع نوري جديد مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
«توليد هارمونيک دوم» (SHG) يکي از مهمترين فرايندهاي نوري غيرخطي است که در آن دو فوتون به يک فوتون با انرژي دو برابر تبديل مي‌شود، بنابراين در اين فرايند يا فرکانس دو برابر شده يا طول موج نصف مي‌شود.
اين فرايند براي اولين بار در سال 1961 کشف شد، زماني که محققان با ليزر داراي طول موج 694 نانومتر روي لاستيک فوکوس کرده بودند که در نهايت پرتوي با طول موج 347 نانومتر منتشر شد.
سطوح ويژه بزرگ الکترودهاي اين پيل‌ها قادرند به سرعت مقادير بزرگي از يون‌ها را بين الکترودها انتقال دهند و اين منجر به زمان شارژ سريع مي‌شود.
امروزه «SHG» از محيط غيرخطي نظير بلورهاي نوري ويژه ايجاد مي‌شوند و از آن در صنعت ليزر استفاده مي‌شود، براي مثال براي توليد پرتو 532 نانومتري از منبع 1064 نانومتري از اين پديده استفاده مي‌شود.
اخيرا «نوهامي هالاس» و همکارانش يک ماده نوري جديد براي به کارگيري در اين فرايند توليد کرده‌اند. اين ماده که به صورت «فنجاني شکلي» است از نانوذره دي الکتريک ساخته شده که به روي آن يک لايه نازک از جنس طلا قرار داده شده است.
در اين سيستم، پديده رزونانس پلاسمونيک به کارگرفته شده‌اند که در آن الکترون‌هاي لايه رساناي فلز با پرتوهاي نور برهمکنش مي‌دهند.
تيم تحقيقاتي «هالاس» نشان داد که رزونانس اين ساختار قادر است هم به ميدان الکتريکي و هم مغناطيسي نور پاسخ دهد.
پيش از اين، اين گروه تحقيقاتي موفق شده بود چنين مبدل نوري را براي پرتو فرابنفش توليد کند که در آن با استفاده از نانوفنجان، رزونانس پلاسمون مغناطيسي را تنظيم کرده و ليزري با طول موج ورودي 800 نانومتر را به پرتوي ديگر با طول موج 400 نانومتر تبديل کردند.
آنها دريافته بودند که با چرخاندن نانوذره نسبت به پرتو ورودي، مي‌توان شدت سيگنال پرتو 400 نانومتري را افزايش دهند. نتايج کار آنها نشان داد که اگر زاويه ميان نور ورودي و محور تقارن نانوفنجان افزايش يابد، شدت پرتو توليدشده نيز افزايش مي‌يابد. ( رجوع به تصوير)
نتايج اين تحقيق در نشريه «Nano Letters» به چاپ رسيده است.
در اين روش، که به «دو برابر کردن فرکانس يا توليد هارمونيک دوم» موسوم است، از نانوساختارهاي پلاسمونيک استفاده شده است که به صورت مصنوعي به شکل «نانوفنجان» سنتز مي‌شوند. «توليد هارمونيک دوم» يکي از مهمترين فرايندهاي نوري غيرخطي است که از دهه 1960 براي توليد منابع نوري جديد مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
«توليد هارمونيک دوم» (SHG) يکي از مهمترين فرايندهاي نوري غيرخطي است که در آن دو فوتون به يک فوتون با انرژي دو برابر تبديل مي‌شود، بنابراين در اين فرايند يا فرکانس دو برابر شده يا طول موج نصف مي‌شود.
اين فرايند براي اولين بار در سال 1961 کشف شد، زماني که محققان با ليزر داراي طول موج 694 نانومتر روي لاستيک فوکوس کرده بودند که در نهايت پرتوي با طول موج 347 نانومتر منتشر شد.
سطوح ويژه بزرگ الکترودهاي اين پيل‌ها قادرند به سرعت مقادير بزرگي از يون‌ها را بين الکترودها انتقال دهند و اين منجر به زمان شارژ سريع مي‌شود.
امروزه «SHG» از محيط غيرخطي نظير بلورهاي نوري ويژه ايجاد مي‌شوند و از آن در صنعت ليزر استفاده مي‌شود، براي مثال براي توليد پرتو 532 نانومتري از منبع 1064 نانومتري از اين پديده استفاده مي‌شود.
اخيرا «نوهامي هالاس» و همکارانش يک ماده نوري جديد براي به کارگيري در اين فرايند توليد کرده‌اند. اين ماده که به صورت «فنجاني شکلي» است از نانوذره دي الکتريک ساخته شده که به روي آن يک لايه نازک از جنس طلا قرار داده شده است.
در اين سيستم، پديده رزونانس پلاسمونيک به کارگرفته شده‌اند که در آن الکترون‌هاي لايه رساناي فلز با پرتوهاي نور برهمکنش مي‌دهند.
تيم تحقيقاتي «هالاس» نشان داد که رزونانس اين ساختار قادر است هم به ميدان الکتريکي و هم مغناطيسي نور پاسخ دهد.
پيش از اين، اين گروه تحقيقاتي موفق شده بود چنين مبدل نوري را براي پرتو فرابنفش توليد کند که در آن با استفاده از نانوفنجان، رزونانس پلاسمون مغناطيسي را تنظيم کرده و ليزري با طول موج ورودي 800 نانومتر را به پرتوي ديگر با طول موج 400 نانومتر تبديل کردند.
آنها دريافته بودند که با چرخاندن نانوذره نسبت به پرتو ورودي، مي‌توان شدت سيگنال پرتو 400 نانومتري را افزايش دهند. نتايج کار آنها نشان داد که اگر زاويه ميان نور ورودي و محور تقارن نانوفنجان افزايش يابد، شدت پرتو توليدشده نيز افزايش مي‌يابد. ( رجوع به تصوير)
نتايج اين تحقيق در نشريه «Nano Letters» به چاپ رسيده است.