مسافر007
29th December 2011, 05:04 PM
http://parssky.ir/tools/picture/20697741975C3248-265F-4229-959F-62356CFE4015_w270.jpg
ستارهشناسان با كمك تلسكوپهاي «اسپيتزر» و «هابل» متعلق به ناسا، كهكشاني را كشف كردهاند كه در آن با سرعت سرسامآوري ستارههاي جديد شكل ميگيرند. بهرام مبشر، دانشمند ايراني و عضو هيئت پژوهشي دانشگاه كاليفرنيا، و هوشنگ نيّري، كارشناس ارشد اخترشناسي مقيم آمريكا، در ميان كاشفان اين كهكشان جديد هستند.
اين كهكشان دوردست كه شكل آن شبيه به يك دايره نامنظم است و «جيان-۱۰۸۰۳۶» (GN-108036) نامگذاري شده نورانيترين كهكشاني است كه در يك چنين فاصله دوري از زمين كشف شدهاست.اين كهكشان كه توسط تلسكوپهاي زميني رصد شدهاست حدود سيزده ميليارد سال نوري با زمين فاصله دارد. اطلاعاتي كه تلسكوپهاي «اسپيتزر» و «هابل» به دست آوردهاند به دانشمندان كمك كرده تا سرعت سرسامآور شكلگيري ستارههاي جديد در اين كهكشان را دريابند. برپايه اين اطلاعات طي هر سال حدود ۱۰۰ ستاره مشابه خورشيد در اين كهكشان خلق ميشود.براي تصور بهتر ابعاد خلق ستارههاي جديد در اين كهكشان كافي است يادآوري كنيم كه كهكشان راه شيري كه منظومه خورشيدي در آن قرار دارد از نظر وسعت تقريبا ۱۰۰ برابر اين كهكشان جديد است ولي تعداد ستارههايي كه سالانه در راه شيري شكل ميگيرند ۳۰ برابر كمتر از اين كهكشان دوردست است.
يكي از دانشمندان علوم فضايي در مركز ستارهشناسي آمريكا در آريزونا ميگويد: «كشف اطلاعات مربوط به اين كهكشان جديد بسيار تعجبآور است چون در تمام پژوهشهاي قبلي اثري از كهكشانهاي متعلق به دوران اوليه شكلگيري فضا ديده نشده بود. شايد پژوهشهاي قبلي بسيار محدود بوده و نتوانسته بودند يك چنين كهكشانهاي دوردستي را رصد كنند.»يك گروه بينالمللي از دانشمندان علوم فضايي زير نظر «ماسامي اوچي» از دانشگاه توكيو اولين بار وجود و موقعيت اين كهكشان را كشف كردند. يكي از اين دانشمندان ميگويد كه آنها در سه مرحله اطلاعات گردآوري شده از اين كهكشان را طي دو سال گذشته تدقيق كرده و در هر سه مورد نتيجه تحقيقات يكسان بودهاست.
به نظر ميرسد كه كهكشان «جيان-۱۰۸۰۳۶» در نزديكي اولين بخشها از شكلگيري فضا قرار گرفتهاست. احتمالا اين كهكشان حدود ۷۵۰ ميليون سال پس از شكلگيري نخستين ستارهها و كهكشانها به وجود آمده كه ۱۳ ميليارد و ۷۰۰ ميليون سال پيش به وقوع پيوستهاست. چون طبق فاصلهاي كه اين كهكشان با كره زمين دارد مدت زماني كه طول ميكشد تا نور آن به ما برسد حدود ۱۳ ميليارد سال است.تلسكوپهاي «اسپيتزر» و «هابل» با قدرت خارقالعاده ديد فروسرخ خود در سنجش و شناسايي سرعت توليد ستارههاي جديد در اين كهكشان نقش مهمي ايفا كردهاند. وسعت كم اين كهكشان و قرار داشتن آن در اولين دورههاي شكلگيري فضا باعث تعجب دانشمندان شدهاست. در اولين ميليارد سال شروع شكلگيري فضا و «انفجار بزرگ» معمولا كهكشانهايي كه شكل ميگرفتند بسيار كوچكتر بوده و ميزان شكلگيري ستارهها قاعدتا كمتر از ميلياردها سال بعدي بود.
بهرام مبشر: به احتمال زياد اين كهكشان در نورانيتر شدن فضا نقش مهمي داشتهاست
بهرام مبشر، دانشمند ايراني و عضو هيئت پژوهشي دانشگاه كاليفرنيا، ميگويد: «سرعت سرسامآور شكلگيري ستارهها در اين كهكشان نشان ميدهد كه حدود ۷۵۰ ميليون سال پس از مِهبانگ (انفجار بزرگ) و آغاز شكلگيري فضا، اين كهكشان كوچك با سرعتي بسيار زياد اجرام آسماني خود را شكل ميدادهاست.»
http://gdb.rferl.org/975C3248-265F-4229-959F-62356CFE4015_w270.jpg (http://gdb.rferl.org/975C3248-265F-4229-959F-62356CFE4015_mw800_s.jpg)
بهرام مبشر، كيهانشناس ايراني
در اين مرحله از شكلگيري فضا، پس از انفجار بزرگ اوليه كه گرماي بسيار زيادي را توليد كرده بود، به مرور محيط فضا سردتر شده و اتمهاي هيدروژن لايههاي گسترده و غبارگونهاي را تشكيل دادند كه نوري بنفشرنگ توليد ميكند. اين دوران كه به قبل از شكلگيري ستارهها و نوراني شدن فضا برميگردد اصطلاحا «دوران تاريك» نام گرفتهاست.با شكلگيري اولين كهكشانها چند صد ميليون سال پس از انفجار بزرگ و اوليه، به مرور آنچه كه امروز فضا ناميده ميشود نورانيتر شد و دليل اصلي توليد اين نور منجمد شدن تودههاي گاز بود. به احتمال زياد كهكشاني كه اخيرا كشف شده در اين روند نقش مهمي ايفا كردهاست.
بهرام مبشر يكي از كيهانشناسان مشهور ايراني در جهان است. وي عضو عالي مؤسسه علوم تلسكوپ فضايي هابل و نماينده سازمان فضايي اروپا (ESA) در ناساست. او همچنين عضو گروهي است كه توانستند موقعيت تغيير كهكشانهاي كوچك را به تصوير بكشند.اين پژوهشگر و كيهانشناس ۵۲ ساله، كه مدتهاست در آمريكا زندگي ميكند پيش از اين در گفتگويي با راديو فردا گفت: «احتمالاً در طول چهار يا پنج سال آينده باز هم تلسكوپهاي تازهاي به فضا پرتاب ميشوند، تلسكوپهايي كه ميتوانند خيلي عميقتر به جهان نگاه كنند و ما به اين وسيله ثابت ميكنيم كه واقعا كهكشانها همانقدرند كه ما در تخيلمان فكر ميكنيم و آن را دقيقاً اندازه ميگيريم.»
منبع: راديو فردا
ستارهشناسان با كمك تلسكوپهاي «اسپيتزر» و «هابل» متعلق به ناسا، كهكشاني را كشف كردهاند كه در آن با سرعت سرسامآوري ستارههاي جديد شكل ميگيرند. بهرام مبشر، دانشمند ايراني و عضو هيئت پژوهشي دانشگاه كاليفرنيا، و هوشنگ نيّري، كارشناس ارشد اخترشناسي مقيم آمريكا، در ميان كاشفان اين كهكشان جديد هستند.
اين كهكشان دوردست كه شكل آن شبيه به يك دايره نامنظم است و «جيان-۱۰۸۰۳۶» (GN-108036) نامگذاري شده نورانيترين كهكشاني است كه در يك چنين فاصله دوري از زمين كشف شدهاست.اين كهكشان كه توسط تلسكوپهاي زميني رصد شدهاست حدود سيزده ميليارد سال نوري با زمين فاصله دارد. اطلاعاتي كه تلسكوپهاي «اسپيتزر» و «هابل» به دست آوردهاند به دانشمندان كمك كرده تا سرعت سرسامآور شكلگيري ستارههاي جديد در اين كهكشان را دريابند. برپايه اين اطلاعات طي هر سال حدود ۱۰۰ ستاره مشابه خورشيد در اين كهكشان خلق ميشود.براي تصور بهتر ابعاد خلق ستارههاي جديد در اين كهكشان كافي است يادآوري كنيم كه كهكشان راه شيري كه منظومه خورشيدي در آن قرار دارد از نظر وسعت تقريبا ۱۰۰ برابر اين كهكشان جديد است ولي تعداد ستارههايي كه سالانه در راه شيري شكل ميگيرند ۳۰ برابر كمتر از اين كهكشان دوردست است.
يكي از دانشمندان علوم فضايي در مركز ستارهشناسي آمريكا در آريزونا ميگويد: «كشف اطلاعات مربوط به اين كهكشان جديد بسيار تعجبآور است چون در تمام پژوهشهاي قبلي اثري از كهكشانهاي متعلق به دوران اوليه شكلگيري فضا ديده نشده بود. شايد پژوهشهاي قبلي بسيار محدود بوده و نتوانسته بودند يك چنين كهكشانهاي دوردستي را رصد كنند.»يك گروه بينالمللي از دانشمندان علوم فضايي زير نظر «ماسامي اوچي» از دانشگاه توكيو اولين بار وجود و موقعيت اين كهكشان را كشف كردند. يكي از اين دانشمندان ميگويد كه آنها در سه مرحله اطلاعات گردآوري شده از اين كهكشان را طي دو سال گذشته تدقيق كرده و در هر سه مورد نتيجه تحقيقات يكسان بودهاست.
به نظر ميرسد كه كهكشان «جيان-۱۰۸۰۳۶» در نزديكي اولين بخشها از شكلگيري فضا قرار گرفتهاست. احتمالا اين كهكشان حدود ۷۵۰ ميليون سال پس از شكلگيري نخستين ستارهها و كهكشانها به وجود آمده كه ۱۳ ميليارد و ۷۰۰ ميليون سال پيش به وقوع پيوستهاست. چون طبق فاصلهاي كه اين كهكشان با كره زمين دارد مدت زماني كه طول ميكشد تا نور آن به ما برسد حدود ۱۳ ميليارد سال است.تلسكوپهاي «اسپيتزر» و «هابل» با قدرت خارقالعاده ديد فروسرخ خود در سنجش و شناسايي سرعت توليد ستارههاي جديد در اين كهكشان نقش مهمي ايفا كردهاند. وسعت كم اين كهكشان و قرار داشتن آن در اولين دورههاي شكلگيري فضا باعث تعجب دانشمندان شدهاست. در اولين ميليارد سال شروع شكلگيري فضا و «انفجار بزرگ» معمولا كهكشانهايي كه شكل ميگرفتند بسيار كوچكتر بوده و ميزان شكلگيري ستارهها قاعدتا كمتر از ميلياردها سال بعدي بود.
بهرام مبشر: به احتمال زياد اين كهكشان در نورانيتر شدن فضا نقش مهمي داشتهاست
بهرام مبشر، دانشمند ايراني و عضو هيئت پژوهشي دانشگاه كاليفرنيا، ميگويد: «سرعت سرسامآور شكلگيري ستارهها در اين كهكشان نشان ميدهد كه حدود ۷۵۰ ميليون سال پس از مِهبانگ (انفجار بزرگ) و آغاز شكلگيري فضا، اين كهكشان كوچك با سرعتي بسيار زياد اجرام آسماني خود را شكل ميدادهاست.»
http://gdb.rferl.org/975C3248-265F-4229-959F-62356CFE4015_w270.jpg (http://gdb.rferl.org/975C3248-265F-4229-959F-62356CFE4015_mw800_s.jpg)
بهرام مبشر، كيهانشناس ايراني
در اين مرحله از شكلگيري فضا، پس از انفجار بزرگ اوليه كه گرماي بسيار زيادي را توليد كرده بود، به مرور محيط فضا سردتر شده و اتمهاي هيدروژن لايههاي گسترده و غبارگونهاي را تشكيل دادند كه نوري بنفشرنگ توليد ميكند. اين دوران كه به قبل از شكلگيري ستارهها و نوراني شدن فضا برميگردد اصطلاحا «دوران تاريك» نام گرفتهاست.با شكلگيري اولين كهكشانها چند صد ميليون سال پس از انفجار بزرگ و اوليه، به مرور آنچه كه امروز فضا ناميده ميشود نورانيتر شد و دليل اصلي توليد اين نور منجمد شدن تودههاي گاز بود. به احتمال زياد كهكشاني كه اخيرا كشف شده در اين روند نقش مهمي ايفا كردهاست.
بهرام مبشر يكي از كيهانشناسان مشهور ايراني در جهان است. وي عضو عالي مؤسسه علوم تلسكوپ فضايي هابل و نماينده سازمان فضايي اروپا (ESA) در ناساست. او همچنين عضو گروهي است كه توانستند موقعيت تغيير كهكشانهاي كوچك را به تصوير بكشند.اين پژوهشگر و كيهانشناس ۵۲ ساله، كه مدتهاست در آمريكا زندگي ميكند پيش از اين در گفتگويي با راديو فردا گفت: «احتمالاً در طول چهار يا پنج سال آينده باز هم تلسكوپهاي تازهاي به فضا پرتاب ميشوند، تلسكوپهايي كه ميتوانند خيلي عميقتر به جهان نگاه كنند و ما به اين وسيله ثابت ميكنيم كه واقعا كهكشانها همانقدرند كه ما در تخيلمان فكر ميكنيم و آن را دقيقاً اندازه ميگيريم.»
منبع: راديو فردا