Easy Bug
22nd December 2011, 01:10 PM
داده‌هاي جديد تلسكوپ فضايي كپلر، از وجود سياره‌اي خبر مي‌دهد كه به دور دو ستاره مي‌گردد. سياره شناسان موسسه "ستي" و مركز فيزيك نجوم موسسه هاروارد- اسميت سونيان با كمك تلسكوپ فضايي كپلر كه به شكارچي سيارات معروف است، سياره اي به نام Kepler-16b را شناسايي كرده اند كه دو خورشيد دارد. به نظر مي رسد در آسمان اين سياره مانند صحنه اي از فيلم جنگ ستارگان دو خورشيد وجود دارد و مي‌توانند با هم طلوع كنند!
http://img.tebyan.net/big/1390/07/35116169531367548224158188246247245154214224.gif
اين اولين سياره كشف شده اي است كه به دور دو ستاره مي چرخد. اين رصد مستقيم نشان مي دهد كه سيارات كهكشان راه شيري تا چه حد مي توانند ويژگيهاي متفاوتي داشته باشند. از مدتها قبل وجود سياراتي كه در اطراف دو ستاره بچرخند فرض شده بود اما اين اولين بار است كه چنين سياره اي شناسايي شده است. اين سياره در شرايطي كه در حال عبور از مقابل دو ستاره اش بود و موجب كسوف آنها شده بود، كشف شد.
سياره جديد كشف شده در فاصله 200 سال نوري از زمين قرار داشته و به دور دو ستاره كوچكتر از خورشيد مي‌گردد. يكي از اين ستاره‌ها 69 درصد و ديگري تنها 20 درصد خورشيد جرم دارد. سياره در فاصله حدود 100 ميليون كيلومتري، هر 229 روز يك دور به دور اين دو ستاره مي‌گردد.
از مدتها قبل وجود سياراتي كه در اطراف دو ستاره بچرخند فرض شده بود اما اين اولين بار است كه چنين سياره اي شناسايي شده است. اين سياره در شرايطي كه در حال عبور از مقابل دو ستاره اش بود و موجب كسوف آنها شده بود، كشف شد
فاصله اين دو ستاره از يكديگر نصف فاصله عطارد از خورشيد است. با اين حساب، اين دو ستاره حدود 0.2 واحد نجومي يا 30 ميليون كيلومتر از يكديگر فاصله دارند و هر 41 روز يك‌بار به دور يكديگر مي‌چرخند. از ديد سياره كپلر16ب، اين دو ستاره حداكثر 20درجه از يكديگر فاصله مي‌گيرند.
البته طلوع و غروب دو خورشيد در آسمان اين سياره زيباترين منظره قابل‌مشاهده نيست، چراكه اين دو ستاره هر ماه يك‌بار از مقابل يكديگر عبور مي‌كنند. چشم‌انداز عبور ستاره كوچكتر از مقابل ستاره بزرگ‌تر يا پنهان‌شدن آن پشت ستاره اصلي به مراتب شگفت‌انگيزتر از طلوع اين دو خواهد بود.
http://img.tebyan.net/big/1390/07/77154163131241673847522379521860247227168.gif (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1390/07/141081247124980176125157242072414313014264.gif)
با وجود اينكه فاصله اين سياره تا ستاره‌هاي مادر خود، حدود 70 درصد فاصله زمين تا خورشيد است، اما به دليل كوچك بودن ستاره‌ها و درخشندگي كم آنها، در كمربند حيات قرار ندارد. كمربند حيات به ناحيه‌اي در اطراف ستاره گفته مي‌شود كه آب مايع مي‌تواند در سطح سياره‌ها وجود داشته باشد و بستري براي حيات باشد. در نتيجه دماي سطح سياره حدود منفي 100 درجه سانتي‌گراد و محيطي غير قابل سكونت است. اندازه اين سياره تقريبا مشابه سياره زحل است. نيمي از اين سياره كه هسته آن را تشكيل مي‌دهد از مواد سنگي و نيمهء ديگر آن از گاز است.
ممكن است اين سياره اقماري داشته باشد كه با داشتن جوي غليظ و به كمك اثر گلخانه‌اي، بتوانند دماي مناسبي براي پيدايش حيات داشته باشند. به اعتقاد دانشمندان، اين سياره بايد در همان حلقه گرد و غباري ساخته شده باشد كه دو ستاره اش از آن متولد شده اند.
ممكن است اين سياره اقماري داشته باشد كه با داشتن جوي غليظ و به كمك اثر گلخانه‌اي، بتوانند دماي مناسبي براي پيدايش حيات داشته باشند
ويليام بروكي از تيم تحقيقاتي كپلر مي‌گويد: «اين كشف نشان مي‌دهد كه حتي ستاره‌هاي دوتايي نيز ممكن است سياره‌هايي قابل سكونت داشته باشند و با توجه به اينكه تقريبا نيمي از ستارگان كهكشان ما منظومه‌هاي دوتايي هستند، اين مكان‌هاي قابل جستجو براي حيات را افزايش مي‌دهد».
تلسكوپ فضايي كپلر در مارس 2008 پرتاب شد و از آن زمان با دوربين 95 مگاپيكسلي خود به رصد آسماني مي پردازد كه مي تواند محتوي 4.5 ميليون ستاره قابل شناسايي باشد كه از اين مجموع، در حدود 300 هزار ستاره مي توانند ميزبان سيارات مشابه زمين باشند. تاكنون بيش از 150 هزار ستاره از اين تعداد توسط كپلر رصد شده اند.
http://img.tebyan.net/big/1390/07/76292221014684253522142012272616492191171.gif
در نهايت، اين مأموريت اولين گام در جهت پاسخ به پرسش مطرح شده توسط يونانيان باستان، مبني بر اين كه «آيا عوالم ديگري همانند عالم ما وجود دارد يا ما تنها هستيم؟» خواهد بود.
تلسكوپ كپلر به طور ويژه براي افت تناوبي نور ستارگان كه در اثر گذر سيارات از مقابل آنها ايجاد مي‌شود، طراحي شده است. بعضي از سيستم‌هاي ستاره‌اي به گونه‌اي جهت‌گيري شده‌اند كه از ديد ناظر زميني، سيارات از جلوي ستاره‌هاي آنها عبور مي‌كنند. همچنان كه سيارات عبور مي‌كنند، نور اين ستاره‌ها به تدريج ضعيف مي‌شود يا سو سو مي زند.
كپلر مي تواند ضعيف ترين چشمك‌ها را شناسايي كند و تغييرات در درخشندگي تنها 20 جز از هر يك ميليون چشمك را ثبت كند. براي دستيابي به اين كيفيت، كپلر از بزرگ‌ترين دوربيني كه تاكنون به فضا پرتاب شده است دوربين 95 مگاپيكسلي به نام CCDs استفاده مي كند.
جيمز فرانسون، مدير پروژه كپلر در آزمايشگاه پيش‌رانش جت در كاليفرنيا مي گويد: "اگر كپلر يك شهر كوچك روي زمين را در شب و در فضا بررسي مي‌كرد، قادر بود سوسوي نور ايوان يك خانه را هنگام عبور شخصي از جلوي آن تشخيص دهد!"
براي ديدن انيميش هاي شبيه سازي شده :
(http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428821)www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428821
(http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428821)
www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428361 (http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428361)
منبع : تبیان
http://img.tebyan.net/big/1390/07/35116169531367548224158188246247245154214224.gif
اين اولين سياره كشف شده اي است كه به دور دو ستاره مي چرخد. اين رصد مستقيم نشان مي دهد كه سيارات كهكشان راه شيري تا چه حد مي توانند ويژگيهاي متفاوتي داشته باشند. از مدتها قبل وجود سياراتي كه در اطراف دو ستاره بچرخند فرض شده بود اما اين اولين بار است كه چنين سياره اي شناسايي شده است. اين سياره در شرايطي كه در حال عبور از مقابل دو ستاره اش بود و موجب كسوف آنها شده بود، كشف شد.
سياره جديد كشف شده در فاصله 200 سال نوري از زمين قرار داشته و به دور دو ستاره كوچكتر از خورشيد مي‌گردد. يكي از اين ستاره‌ها 69 درصد و ديگري تنها 20 درصد خورشيد جرم دارد. سياره در فاصله حدود 100 ميليون كيلومتري، هر 229 روز يك دور به دور اين دو ستاره مي‌گردد.
از مدتها قبل وجود سياراتي كه در اطراف دو ستاره بچرخند فرض شده بود اما اين اولين بار است كه چنين سياره اي شناسايي شده است. اين سياره در شرايطي كه در حال عبور از مقابل دو ستاره اش بود و موجب كسوف آنها شده بود، كشف شد
فاصله اين دو ستاره از يكديگر نصف فاصله عطارد از خورشيد است. با اين حساب، اين دو ستاره حدود 0.2 واحد نجومي يا 30 ميليون كيلومتر از يكديگر فاصله دارند و هر 41 روز يك‌بار به دور يكديگر مي‌چرخند. از ديد سياره كپلر16ب، اين دو ستاره حداكثر 20درجه از يكديگر فاصله مي‌گيرند.
البته طلوع و غروب دو خورشيد در آسمان اين سياره زيباترين منظره قابل‌مشاهده نيست، چراكه اين دو ستاره هر ماه يك‌بار از مقابل يكديگر عبور مي‌كنند. چشم‌انداز عبور ستاره كوچكتر از مقابل ستاره بزرگ‌تر يا پنهان‌شدن آن پشت ستاره اصلي به مراتب شگفت‌انگيزتر از طلوع اين دو خواهد بود.
http://img.tebyan.net/big/1390/07/77154163131241673847522379521860247227168.gif (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1390/07/141081247124980176125157242072414313014264.gif)
با وجود اينكه فاصله اين سياره تا ستاره‌هاي مادر خود، حدود 70 درصد فاصله زمين تا خورشيد است، اما به دليل كوچك بودن ستاره‌ها و درخشندگي كم آنها، در كمربند حيات قرار ندارد. كمربند حيات به ناحيه‌اي در اطراف ستاره گفته مي‌شود كه آب مايع مي‌تواند در سطح سياره‌ها وجود داشته باشد و بستري براي حيات باشد. در نتيجه دماي سطح سياره حدود منفي 100 درجه سانتي‌گراد و محيطي غير قابل سكونت است. اندازه اين سياره تقريبا مشابه سياره زحل است. نيمي از اين سياره كه هسته آن را تشكيل مي‌دهد از مواد سنگي و نيمهء ديگر آن از گاز است.
ممكن است اين سياره اقماري داشته باشد كه با داشتن جوي غليظ و به كمك اثر گلخانه‌اي، بتوانند دماي مناسبي براي پيدايش حيات داشته باشند. به اعتقاد دانشمندان، اين سياره بايد در همان حلقه گرد و غباري ساخته شده باشد كه دو ستاره اش از آن متولد شده اند.
ممكن است اين سياره اقماري داشته باشد كه با داشتن جوي غليظ و به كمك اثر گلخانه‌اي، بتوانند دماي مناسبي براي پيدايش حيات داشته باشند
ويليام بروكي از تيم تحقيقاتي كپلر مي‌گويد: «اين كشف نشان مي‌دهد كه حتي ستاره‌هاي دوتايي نيز ممكن است سياره‌هايي قابل سكونت داشته باشند و با توجه به اينكه تقريبا نيمي از ستارگان كهكشان ما منظومه‌هاي دوتايي هستند، اين مكان‌هاي قابل جستجو براي حيات را افزايش مي‌دهد».
تلسكوپ فضايي كپلر در مارس 2008 پرتاب شد و از آن زمان با دوربين 95 مگاپيكسلي خود به رصد آسماني مي پردازد كه مي تواند محتوي 4.5 ميليون ستاره قابل شناسايي باشد كه از اين مجموع، در حدود 300 هزار ستاره مي توانند ميزبان سيارات مشابه زمين باشند. تاكنون بيش از 150 هزار ستاره از اين تعداد توسط كپلر رصد شده اند.
http://img.tebyan.net/big/1390/07/76292221014684253522142012272616492191171.gif
در نهايت، اين مأموريت اولين گام در جهت پاسخ به پرسش مطرح شده توسط يونانيان باستان، مبني بر اين كه «آيا عوالم ديگري همانند عالم ما وجود دارد يا ما تنها هستيم؟» خواهد بود.
تلسكوپ كپلر به طور ويژه براي افت تناوبي نور ستارگان كه در اثر گذر سيارات از مقابل آنها ايجاد مي‌شود، طراحي شده است. بعضي از سيستم‌هاي ستاره‌اي به گونه‌اي جهت‌گيري شده‌اند كه از ديد ناظر زميني، سيارات از جلوي ستاره‌هاي آنها عبور مي‌كنند. همچنان كه سيارات عبور مي‌كنند، نور اين ستاره‌ها به تدريج ضعيف مي‌شود يا سو سو مي زند.
كپلر مي تواند ضعيف ترين چشمك‌ها را شناسايي كند و تغييرات در درخشندگي تنها 20 جز از هر يك ميليون چشمك را ثبت كند. براي دستيابي به اين كيفيت، كپلر از بزرگ‌ترين دوربيني كه تاكنون به فضا پرتاب شده است دوربين 95 مگاپيكسلي به نام CCDs استفاده مي كند.
جيمز فرانسون، مدير پروژه كپلر در آزمايشگاه پيش‌رانش جت در كاليفرنيا مي گويد: "اگر كپلر يك شهر كوچك روي زمين را در شب و در فضا بررسي مي‌كرد، قادر بود سوسوي نور ايوان يك خانه را هنگام عبور شخصي از جلوي آن تشخيص دهد!"
براي ديدن انيميش هاي شبيه سازي شده :
(http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428821)www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428821
(http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428821)
www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428361 (http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=111428361)
منبع : تبیان