Easy Bug
17th December 2011, 05:36 PM
محققان به منظور بازيابي بينايي مجدد افراد نابينا موفق به توليد شبكيه مصنوعي چشم با استفاده از نانوالماس شدند.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، گروه‌هاي تحقيقاتي زيادي در كشورهاي مختلف به پيشرفت‌هاي قابل توجهي در زمينه توليد پروتز شبكيه چشم دست يافته‌اند. اگر اين تحقيقات به نتيجه مطلوب برسد، افرادي كه به‌دليل از دست دادن سلول‌هاي گيرنده نوري نابينا شده‌اند، مي‌توانند بينايي خود را به شكلي بهتر و ساده‌تر از روش‌هاي فعلي بازيابند. يكي از اين گروه‌هاي تحقيقاتي نشان داده است كه مي‌توان از نانوالماس‌ها در اين زمينه بهره برد.
محققان دانشكده پزشكي دانشگاه اوكاياما در ژاپن تلاش كرده‌اند با توليد يك پروتز شبكيه‌اي نازك و نرم كه مبتني بر مواد رنگي فتوالكتريك است، عملكرد اين پروتزها را بهبود بخشند؛ رنگ فتوالكتريك مورد استفاده در اين پروتز براي سلول‌ها سمي نيست. آنها با استفاده از بررسي‌هاي رفتاري مشاهده كردند كه قرار دادن اين پروتز در ناحيه زيرشبكيه‌اي موش‌ها منجر به بازيابي بينايي آنها مي‌شود. اين پروتز نور را جذب كرده و از انرژي فوتون‌ها براي توليد پتانسيل الكتريكي استفاده مي‌كند.
آنها براي اولين بار نشان داده‌اند كه آرايه‌اي از ميكروالكترودهاي حاوي 1500 ديود نوري مي‌تواند به يك بيمار نابينا درك تصويري نسبتاً دقيقي اعطا كند. يك بيمار مي‌تواند با استفاده از اين تراشه كه يك الگوي 38 در 40 پيكسلي توليد مي‌كند، كلمات متشكل از حروف بزرگ را خوانده، ميوه‌هاي مختلف را تشخيص داده، و با تشخيص محل افراد، آزادانه به‌سمت آنها حركت كند.
در همين حال گروه ديگري از محققان از بيمارستان چشم‌پزشكي Moorfields، بيمارستان چشم‌پزشكي پادشاهي منچستر، Quinze-Vingts، Second Sight، بنياد شبكيه جنوب غرب و دانشگاه جان هاپكينز براي اولين بار نشان داده‌اند كه گروه بزرگي از بيماران نابينا مي‌توانند با استفاده از يك پروتز شبكيه، حروف را با موفقيت تشخيص دهند. اين محققان از سامانه پروتز شبكيه Argus II استفاده كردند، اما در حال حاضر روي مدل سومي كار مي‌كنند تا بتوانند تعداد الكترودها را از 60 به 240 برسانند.
محققان مرتبط با پروژه DREAMS كه هزينه آن توسط اتحاديه اروپا تأمين شده است، به‌جاي اين روش‌ها روي نوع جديدي از نانومبدل‌ها كار مي‌كنند كه از الماس‌هاي نانوبلوري مصنوعي ساخته شده‌اند. نانومبدل‌ها ابزارهاي الكتريكي هستند كه انرژي را از يك حالت به حالت ديگر تبديل مي‌كنند.
دليل استفاده از الماس براي روكش‌دهي پروتز اين است كه اين نيمه‌رسانا پايدار و زيست‌سازگار بوده و مي‌تواند تفكيك‌پذيري بينايي را از 60 پيكسل كه در آن فقط شكل‌ها و رنگ‌ها قابل تشخيص هستند، تا 1000 پيكسل افزايش دهد. محققان اين پروتزهاي كوچك را روي شبكيه آزمايش كرده‌اند تا قابليت جايگزيني گيرنده‌هاي نوري را توسط آنها بررسي كنند؛ همكاران آمريكايي اين گروه نيز نشان داده‌اند كه پروتز مشابهي مي‌تواند روي انسان عمل كند. با اين حال تا كنون هيچ آزمايش باليني با استفاده از نانوالماس‌ها صورت نگرفته است.
هنوز براي استفاده عملي از اين پروتزها كار زيادي بايد صورت گيرد، اما كارهاي انجام شده نشان مي‌دهند كه در آينده‌اي نه چندان دور اشخاص نابينا مي‌توانند بينايي خود را بازيابند.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، گروه‌هاي تحقيقاتي زيادي در كشورهاي مختلف به پيشرفت‌هاي قابل توجهي در زمينه توليد پروتز شبكيه چشم دست يافته‌اند. اگر اين تحقيقات به نتيجه مطلوب برسد، افرادي كه به‌دليل از دست دادن سلول‌هاي گيرنده نوري نابينا شده‌اند، مي‌توانند بينايي خود را به شكلي بهتر و ساده‌تر از روش‌هاي فعلي بازيابند. يكي از اين گروه‌هاي تحقيقاتي نشان داده است كه مي‌توان از نانوالماس‌ها در اين زمينه بهره برد.
محققان دانشكده پزشكي دانشگاه اوكاياما در ژاپن تلاش كرده‌اند با توليد يك پروتز شبكيه‌اي نازك و نرم كه مبتني بر مواد رنگي فتوالكتريك است، عملكرد اين پروتزها را بهبود بخشند؛ رنگ فتوالكتريك مورد استفاده در اين پروتز براي سلول‌ها سمي نيست. آنها با استفاده از بررسي‌هاي رفتاري مشاهده كردند كه قرار دادن اين پروتز در ناحيه زيرشبكيه‌اي موش‌ها منجر به بازيابي بينايي آنها مي‌شود. اين پروتز نور را جذب كرده و از انرژي فوتون‌ها براي توليد پتانسيل الكتريكي استفاده مي‌كند.
آنها براي اولين بار نشان داده‌اند كه آرايه‌اي از ميكروالكترودهاي حاوي 1500 ديود نوري مي‌تواند به يك بيمار نابينا درك تصويري نسبتاً دقيقي اعطا كند. يك بيمار مي‌تواند با استفاده از اين تراشه كه يك الگوي 38 در 40 پيكسلي توليد مي‌كند، كلمات متشكل از حروف بزرگ را خوانده، ميوه‌هاي مختلف را تشخيص داده، و با تشخيص محل افراد، آزادانه به‌سمت آنها حركت كند.
در همين حال گروه ديگري از محققان از بيمارستان چشم‌پزشكي Moorfields، بيمارستان چشم‌پزشكي پادشاهي منچستر، Quinze-Vingts، Second Sight، بنياد شبكيه جنوب غرب و دانشگاه جان هاپكينز براي اولين بار نشان داده‌اند كه گروه بزرگي از بيماران نابينا مي‌توانند با استفاده از يك پروتز شبكيه، حروف را با موفقيت تشخيص دهند. اين محققان از سامانه پروتز شبكيه Argus II استفاده كردند، اما در حال حاضر روي مدل سومي كار مي‌كنند تا بتوانند تعداد الكترودها را از 60 به 240 برسانند.
محققان مرتبط با پروژه DREAMS كه هزينه آن توسط اتحاديه اروپا تأمين شده است، به‌جاي اين روش‌ها روي نوع جديدي از نانومبدل‌ها كار مي‌كنند كه از الماس‌هاي نانوبلوري مصنوعي ساخته شده‌اند. نانومبدل‌ها ابزارهاي الكتريكي هستند كه انرژي را از يك حالت به حالت ديگر تبديل مي‌كنند.
دليل استفاده از الماس براي روكش‌دهي پروتز اين است كه اين نيمه‌رسانا پايدار و زيست‌سازگار بوده و مي‌تواند تفكيك‌پذيري بينايي را از 60 پيكسل كه در آن فقط شكل‌ها و رنگ‌ها قابل تشخيص هستند، تا 1000 پيكسل افزايش دهد. محققان اين پروتزهاي كوچك را روي شبكيه آزمايش كرده‌اند تا قابليت جايگزيني گيرنده‌هاي نوري را توسط آنها بررسي كنند؛ همكاران آمريكايي اين گروه نيز نشان داده‌اند كه پروتز مشابهي مي‌تواند روي انسان عمل كند. با اين حال تا كنون هيچ آزمايش باليني با استفاده از نانوالماس‌ها صورت نگرفته است.
هنوز براي استفاده عملي از اين پروتزها كار زيادي بايد صورت گيرد، اما كارهاي انجام شده نشان مي‌دهند كه در آينده‌اي نه چندان دور اشخاص نابينا مي‌توانند بينايي خود را بازيابند.