Easy Bug
17th December 2011, 04:08 PM
نظريه مبتني بر قرار داشتن جهان در يك حباب و اينكه جهان‌هاي چندگانه جايگزين در حبابهاي خود وجود داشته و چندجهاني را ايجاد مي‌كنند، براي اولين بار توسط فيزيكدانان مورد آزمايش قرار گرفته است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دو پژوهش كه در مجلات «Physical Review Letters» و «Physical Review D» منتشر شده‌اند، براي اولين بار به شرح چگونگي بررسي نشانه‌هاي ساير جهان‌ها پرداخته‌اند.
فيزيكدانان اكنون در حال مطالعه بر روي الگوهاي ديسك مانند در تابش زمينه كيهاني هستند كه محققان آن را يادگاري از انفجار بزرگ مي‌دانند و مي‌تواند شاهدي بر برخوردهاي بين ساير جهان‌ها با جهان ما باشد.
بسياري از نظريه‌هاي مدرن فيزيك پايه بر اين فرض استوارند كه جهان ما در يك حباب قرار دارد. علاوه بر حباب ما، اين چندجهاني در ساير حباب‌ها قرار داشته كه هر كدام ممكن است در خود يك جهان ديگر داشته باشند. در ديگر دنياهاي چندگانه، ثابت‌هاي بنيادين و حتي قوانين اوليه طبيعت نيز ممكن است متفاوت باشد.
تا كنون كسي قادر به شناسايي راهي براي جست‌وجوي كارآمد از نشانه‌هاي برخوردهاي حباب جهان و همچنين اثبات چندجهاني در تابش زمينه كيهاني نبوده چرا كه الگوهاي ديسك مانند در تابش ممكن است در بخشي از آسمان وجود داشته باشند.
علاوه بر آن، فيزيكدانان نيازمند آزمايش الگوهاي شناسايي شده براي درك اين مطلب بودند كه آيا آنها در نتيجه برخورد به وجود آمده يا تنها چند الگوي اتفاقي در دادهاي شلوغ بوده‌اند.
تيمي از كيهان‌شناسان دانشگاه كالج لندن، امپريال كالج لندن و موسه فيزيك نظري پريميتر اكنون بر اين مشكل فائق آمده‌اند.
اين تيم به شبيه‌سازي‌هايي از فضا با يا بدون برخوردهاي كيهاني پرداخته و يك الگوريتم جالب براي تعيين تناسب بهتر هركدام با دادههاي تابش زمينه كيهاني كاوشگر ناهمسان‌گرد ريزموج ويلكينسون ناسا(WMAP) ايجاد كردند. آنها اولين حد فوقاني رصد شده را بر تعداد نشانه‌هاي برخوردهاي حبابي در آسمان تابش زمينه كيهاني قرار دادند.
دانشمندان تاكيد كرده‌اند كه اين نتايج براي تاييد فرضيه چندجهاني يا شناسايي كامل نشانه برخورد حبابي به اندازه كافي قطعي نيست، با اين حال دادههاي WMAP تنها مرجع اين ستاره‌شناسان نبوده و دادههاي جديد به دست آمده از ماهواره پلانك سازمان فضايي اروپا به حل اين معما كمك خواهد كرد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دو پژوهش كه در مجلات «Physical Review Letters» و «Physical Review D» منتشر شده‌اند، براي اولين بار به شرح چگونگي بررسي نشانه‌هاي ساير جهان‌ها پرداخته‌اند.
فيزيكدانان اكنون در حال مطالعه بر روي الگوهاي ديسك مانند در تابش زمينه كيهاني هستند كه محققان آن را يادگاري از انفجار بزرگ مي‌دانند و مي‌تواند شاهدي بر برخوردهاي بين ساير جهان‌ها با جهان ما باشد.
بسياري از نظريه‌هاي مدرن فيزيك پايه بر اين فرض استوارند كه جهان ما در يك حباب قرار دارد. علاوه بر حباب ما، اين چندجهاني در ساير حباب‌ها قرار داشته كه هر كدام ممكن است در خود يك جهان ديگر داشته باشند. در ديگر دنياهاي چندگانه، ثابت‌هاي بنيادين و حتي قوانين اوليه طبيعت نيز ممكن است متفاوت باشد.
تا كنون كسي قادر به شناسايي راهي براي جست‌وجوي كارآمد از نشانه‌هاي برخوردهاي حباب جهان و همچنين اثبات چندجهاني در تابش زمينه كيهاني نبوده چرا كه الگوهاي ديسك مانند در تابش ممكن است در بخشي از آسمان وجود داشته باشند.
علاوه بر آن، فيزيكدانان نيازمند آزمايش الگوهاي شناسايي شده براي درك اين مطلب بودند كه آيا آنها در نتيجه برخورد به وجود آمده يا تنها چند الگوي اتفاقي در دادهاي شلوغ بوده‌اند.
تيمي از كيهان‌شناسان دانشگاه كالج لندن، امپريال كالج لندن و موسه فيزيك نظري پريميتر اكنون بر اين مشكل فائق آمده‌اند.
اين تيم به شبيه‌سازي‌هايي از فضا با يا بدون برخوردهاي كيهاني پرداخته و يك الگوريتم جالب براي تعيين تناسب بهتر هركدام با دادههاي تابش زمينه كيهاني كاوشگر ناهمسان‌گرد ريزموج ويلكينسون ناسا(WMAP) ايجاد كردند. آنها اولين حد فوقاني رصد شده را بر تعداد نشانه‌هاي برخوردهاي حبابي در آسمان تابش زمينه كيهاني قرار دادند.
دانشمندان تاكيد كرده‌اند كه اين نتايج براي تاييد فرضيه چندجهاني يا شناسايي كامل نشانه برخورد حبابي به اندازه كافي قطعي نيست، با اين حال دادههاي WMAP تنها مرجع اين ستاره‌شناسان نبوده و دادههاي جديد به دست آمده از ماهواره پلانك سازمان فضايي اروپا به حل اين معما كمك خواهد كرد.