زیارت عاشورا با ترجمه

[مهدی 313]

یارت عاشورا اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ سلام بر تو اى ابا عبداللّه سلام بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو يا خِيَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِيَرَتِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، وَابْنَ سَيِّدِ اى برگزيده خدا و فرزند برگزيده‏اش سلام بر تو اى فرزند امير مؤمنان و فرزند آقاى‏ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اوصياء سلام بر تو اى فرزند فاطمه بانوى زنان جهانيان سلام بر تو اى كه خدا خونخواهيش كندو فرزند چنين كسى و ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتى‏ اى كشته‏اى كه انتقام كشته‏گانت نگرفتى سلام بر تو و بر روانهائى كه فرود آمدند به آستانت، بر شما حَلَّتْ بِفِنآئِكَ، عَلَيْكُمْ مِنّى‏ جَميعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ، همگى از جانب من سلام خدا باد هميشه تا من برجايم و برجا است شب و روز اى‏ يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصيبَةُ بِكَ عَلَيْنا، وَعَلى‏ ابا عبداللّه براستى بزرگ شد سوگوارى تو و گران و عظيم گشت مصيبت تو بر ما و بر جَميعِ اَهْلِ‏الْإِسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصيبَتُكَ فِى السَّمواتِ، عَلى‏ همه اهل اسلام و گران و عظيم گشت مصيبت تو در آسمانها بر جَميعِ اَهْلِ السَّمواتِ، فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ همه اهل آسمانها پس خدا لعنت كند مردمى را كه ريختند شالوده ستم و بيدادگرى‏ عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ، وَاَزالَتْكُمْ عَنْ‏ را بر شما خاندان و خدا لعنت كند مردمى را كه كنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور كردند شما را از مَراتِبِكُمُ الَّتى‏ رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فيها، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ، وَلَعَنَ اللَّهُ‏ آن مرتبه‏هائى كه خداوند آن رتبه‏ها را به شما داده بود و خدا لعنت كند مردمى كه شما را كشتند و خدا لعنت كند الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِكُمْ، بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ‏ آنانكه تهيه اسباب كردند براى كشندگان شما تا آنها توانستند با شما بجنگند بيزارى جويم بسوى خدا و بسوى شما وَمِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَاَوْلِيآئِهِم، يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اِنّى‏ سِلْمٌ لِمَنْ‏ از ايشان و از پيروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان اى اباعبداللّه من تسليمم و در صلحم‏ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلى‏ يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِيادٍ با كسى كه با شما در صلح است و در جنگم با هر كس كه با شما در جنگ است تا روز قيامت و خدا لعنت كند خاندان زياد وَآلَ مَرْوانَ، وَلَعَنَ اللَّهُ بَنى‏ اُمَيَّةَ قاطِبَةً، وَلَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ، وَلَعَنَ‏ و خاندان مروان را و خدا لعنت كند بنى‏اميه را همگى و خدا لعنت كند فرزند مرجانه (ابن زياد) را و اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللَّهُ شِمْراً، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ‏ خدا لعنت كند عمر بن سعد را و خدا لعنت كند شمر را و خدا لعنت كند مردمى را كه اسبها را زين كردند و دهنه زدند وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ، بِاَبى‏ اَنْتَ وَاُمّى‏ لَقَدْ عَظُمَ مُصابى‏ بِكَ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ‏ و به راه افتادند براى پيكار با تو پدر و مادرم بفدايت كه براستى بزرگ شد مصيبت تو بر من پس مى‏خواهم از الَّذى‏ اَكْرَمَ مَقامَكَ وَاَكْرَمَنى‏ بِكَ اَنْ يَرْزُقَنى‏ طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ‏ آن خدائى كه گرامى داشت مقام تو را و گرامى داشت مرا بخاطر تو كه روزيم گرداند خونخواهى تو را در ركاب آن امام‏ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْنى‏ يارى شده از خاندان محمد صلى اللّه عليه و آله خدايا قرار ده مرا عِنْدَكَ وَجيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، يا اَبا نزد خودت آبرومند بوسيله حسين عليه‏السلام در دنيا و آخرت اى ابا عَبْدِاللَّهِ اِنّى‏ اَتَقَرَّبُ اِلى‏ اللَّهِ وَاِلى‏ رَسُولِهِ، وَاِلى‏ اميرِالْمُؤْمِنينَ، وَ اِلى‏ فاطِمَةَ عبداللّه من تقرب جويم به درگاه خدا و پيشگاه رسولش و اميرالمؤمنين و فاطمه‏ وَاِلَى الْحَسَنِ، وَاِلَيْكَ بِمُوالاتِكَ، وَبِالْبَرآئَةِ [مِمَّنْ قاتَلَكَ وَ و حسن و شما بوسيله دوستى تو و بوسيله بيزارى از كسى‏كه با تو مقاتله كرد و نَصَبَ لَكَ الْحَرْبَ، وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ جنگ با تو را برپا كرد و به بيزارى جستن از كسى كه شالوده ستم و ظلم‏ عَلَيْكُمْ، وَاَبْرَءُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلى‏ رَسُولِهِ‏] مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِكَ، وَبَنى‏ بر شما را ريخت و بيزارى جويم بسوى خدا و بسوى رسولش از كسى‏كه پى‏ريزى كرد شالوده اين كار را و پايه‏گذارى كرد عَلَيْهِ بُنْيانَهُ، وَجَرى‏ فى‏ ظُلْمِهِ، وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعلى‏ اَشْياعِكُمْ، بَرِئْتُ‏ بر آن بنيانش را و دنبال كرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پيروان شما بيزارى جويم‏ اِلَى اللَّهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ، ثُمَّ اِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ بدرگاه خدا و به پيشگاه شما از ايشان و تقرب جويم بسوى خدا سپس بشما بوسيله دوستيتان و دوستى‏ وَلِيِّكُمْ، وَبِالْبَر آئَةِ مِنْ اَعْدآئِكُمْ وَالنَّاصِبينَ لَكُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَر آئَةِ دوستان شماو به بيزارى از دشمنانتان و برپا كنندگان (و آتش افروزان) جنگ با شما و به بيزارى‏ مِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ، اِنّى‏ سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ‏ از ياران و پيروانشان من در صلح و سازشم با كسى كه با شما در صلح است و در جنگم با كسى كه با شما حارَبَكُمْ، وَوَلِىٌّ لِمَنْ والاكُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى‏ در جنگ است و دوستم با كسى كه شما را دوست دارد و دشمنم با كسى كه شما را دشمن دارد و درخواست كنم از خدائى كه‏ اَكْرَمَنى‏ بِمَعْرِفَتِكُمْ، وَمَعْرِفَةِ اَوْلِيآئِكُمْ، وَرَزَقَنِى الْبَرآئَةَ مِنْ اَعْدآئِكُمْ، مرا گرامى داشت بوسيله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزيم كند بيزارى جستن از دشمنانتان را اَنْ يَجْعَلَنى‏ مَعَكُمْ فِى الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، وَاَنْ يُثَبِّتَ لى‏ عِنْدَكُمْ قَدَمَ‏ به اينكه قرار دهد مرا با شما در دنيا و آخرت و پابرجا دارد براى من در پيش شما گام‏ صِدْقٍ فِى الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، وَاَسْئَلُهُ اَنْ يُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ‏ راست و درستى (و ثبات قدمى) در دنيا و آخرت و از او خواهم كه برساند مرا به مقام پسنديده شما عِنْدَ اللَّهِ، وَ اَنْ يَرْزُقَنى‏ طَلَبَ ثارى‏، مَعَ‏اِمامٍ هُدىً ظاهِرٍ ناطِقٍ [بِالْحَقِ‏] در پيش خدا و روزيم كند خونخواهى شما را با امام راهنماى آشكار گوياى [به حق‏] مِنْكُمْ، وَاَسْئَلُ اللَّهَ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى‏ لَكُمْ عِنْدَهُ اَنْ يُعْطِيَنى‏ كه از شما (خاندان) است و از خدا خواهم به حق شما و بدان منزلتى كه شما نزد او داريد كه عطا كند بِمُصابى‏ بِكُمْ اَفْضَلَ ما يُعْطى‏ مُصاباً بِمُصيبَتِهِ مُصيبَةً ما اَعْظَمَها به من بوسيله مصيبتى كه از ناحيه شما به من رسيده بهترين پاداشى را كه مى‏دهد به‏يك مصيبت‏زده از مصيبتى‏كه ديده براستى چه‏ وَاَعْظَمَ رَزِيَّتَها فِى الْإِسْلامِ، وَفى‏ جَميعِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ، اَللّهُمَ‏ مصيبت بزرگى و چه داغ گرانى بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمين خدايا اجْعَلْنى‏ فى‏ مَقامى‏ هذا، مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ، چنانم كن در اينجا كه ايستاده‏ام از كسانى باشم كه برسد بدو از ناحيه تو درود و رحمت و آمرزشى‏ اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْياىَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَماتى‏ مَماتَ‏ خدايا قرار ده زندگيم را زندگى محمد و آل محمد و مرگم را مرگ‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اَللّهُمَّ اِنَّ هذا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ، وَابْنُ آكِلَةِ محمد و آل محمد خدايا اين روز روزى است كه مبارك و ميمون دانستند آنرا بنى‏اميه و پسر آن زن‏ الْأَكبادِ، اللَّعينُ ابْنُ اللَّعينِ عَلى‏ لِسانِكَ وَلِسانِ نَبِيِّكَ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ‏ جگرخوار (معاويه) آن ملعون پسر ملعون (كه لعن شده) بر زبان تو و زبان پيامبرت - كه درود خدا بر او وَآلِهِ، فى‏ كُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فيهِ نَبِيُّكَ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ‏ و آلش باد - در هر جا و هر مكانى كه توقف كرد در آن مكان پيامبرت - صلى‏اللّه عليه و آله - اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْيانَ وَمُعوِيَةَ وَ يَزيدَ بْنَ مُعاوِيَةَ، عَلَيْهِمْ مِنْكَ‏ خدايا لعنت كن ابوسفيان و معاويه و يزيد بن معاويه را كه لعنت بر اللَّعْنَةُ اَبَدَ الْأبِدينَ، وَهذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ‏ ايشان باد از جانب تو براى هميشه و اين روز روزى است كه شادمان شدند به اين روز دودمان زياد و دودمان مروان بخاطر كشتنشان‏ الْحُسَيْنَ، صَلَواتُ‏اللَّهِ عَلَيْهِ، اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذابَ‏ حضرت حسين صلوات اللّه عليه را خدايا پس چندين برابر كن بر آنها لعنت خود [الْأَليمَ‏]، اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ فى‏ هذَاالْيَوْمِ، وَفى‏ مَوْقِفى‏ هذا، و عذاب دردناك را خدايا من تقرب جويم بسوى تو در اين روز و در اين جائى كه هستم‏ وَاَيَّامِ حَيوتى‏ بِالْبَرآئَهِ مِنْهُمْ، وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ‏ و در تمام دوران زندگيم به بيزارى جستن از اينها و لعنت فرستادن بر ايشان و بوسيله دوست داشتن پيامبرت و خاندان‏ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ اَلسَّلامُ. پيامبرت كه بر او و بر ايشان سلام باد پس مى‏گوئى صد مرتبه: اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ‏ خدايا لعنت كن نخستين‏ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى‏ ذلِكَ، اَللّهُمَ‏ ستمگرى را كه بزور گرفت حق محمد و آل محمد را و آخرين كسى كه او را در اين زور و ستم پيروى كرد خدايا الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى‏ جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ، وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ‏ لعنت كن بر گروهى كه پيكار كردند با حسين‏عليه السلام و همراهى كردند و پيمان بستند و از هم پيروى كردند عَلى‏ قَتْلِهِ، اَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً. براى كشتن آن حضرت خدايا لعنت كن همه آنها را پس مى‏گوئى صد مرتبه: اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سلام بر تو اى‏ اَبا عَبْدِ اللَّهِ، وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتى‏ حَلَّتْ بِفِنآئِكَ، عَلَيْكَ مِنّى‏ سَلامُ اللَّهِ‏ ابا عبداللّه و بر روانهائى كه فرود آمدند به آستانت، بر تو از جانب من سلام خدا باد [اَبَداً] ما بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى‏ هميشه تا من زنده‏ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد اين زيارت را خداوند آخرين بار لِزِيارَتِكُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَعَلى‏ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلى‏ زيارت من از شما سلام بر حسين و بر على بن الحسين و بر اَوْلادِ الْحُسَيْنِ، وَعَلى‏ اَصْحابِ الْحُسَيْنِ. * پس مى‏گوئى: اَللّهُمَّ خُصَ‏ فرزندان حسين و بر اصحاب و ياران حسين * * * * * * خدايا مخصوص گردان‏ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى‏، وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً، ثُمَّ الثَّانِىَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ، نخستين ستمگر را به لعنت من و آغاز كن بدان لعن اولى را و سپس دومى و سومى و چهارمى را اَللَّهُمَّ الْعَنْ يَزيدَ خامِساً، وَالْعَنْ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ زِيادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ، خدايا لعنت كن يزيد را در مرتبه پنجم و لعنت كن عبيداللّه پسر زياد و پسر مرجانه را وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً، وَآلَ اَبى‏ سُفْيانَ وَآلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ، اِلى‏ و عمر بن سعد و شمر و دودمان ابوسفيان و دودمان زياد و دودمان مروان را تا يَوْمِ الْقِيمَةِ. روز قيامت پس به سجده مى‏روى ومى‏گوئى: اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ خدايا مخصوص تو است ستايش‏ الشَّاكِرينَ لَكَ عَلى‏ مُصابِهِمْ، اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ عَلى‏ عَظيمِ رَزِيَّتى‏، اَللّهُمَ‏ سپاسگزاران تو بر مصيبت‏زدگى آنها، ستايش خداى را بر بزرگى مصيبتم خدايا ارْزُقْنى‏ شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ، وَثَبِّتْ لى‏ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ‏ روزيم گردان شفاعت حسين‏عليه السلام را در روز ورود (به صحراى قيامت) و ثابت بدار گام راستيم را در نزد خودت‏ مَعَ‏الْحُسَيْنِ،وَاَصْح� �بِ الْحُسَيْنِ، الَّذينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ. با حسين‏عليه السلام و ياران حسين آنانكه بى‏دريغ دادند جان خود را در راه حسين عليه‏السلام‏