عنوان نداره!

[تووت فرنگی]

تو را به جان ِ ستاره دوباره ماه نکِش!
دوباره با قلم ِ باد تکیه گاه نکِش!

نگاه کن به تبسم به کف زدن به صدا
به روی خنده ی بی استخاره آه نکش!

تو از طراوت ِ بی انتهای پَر زدنی
مرا به جَرم ِ پریدن چنین سیاه نکش!

نگاه ِ سبز ِ من و تو در انتهای وفاست
به سوی زردی , ناباورانه راه نکش!

ببین به روی دلم مشق ِ عاشقی کردم
به روی مشق ِ شبم خط ِ اشتباه نکش!

[deepdrip]

چرا بدون عنوان ؟ ترسیم انتظار ، عنوان خوبیه ؟ تخیل رنگی چه طوره ؟

[fsohrabi]

باشه بهش میگم این کارارو نکنه!!![cheshmak]

[ستاره صبح امید]

در این خانه ی متروکه ی ویران را کسی دیگر نمی کوبد
کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم
و من چون شمع می سوزم
و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند
و من گریان و نالانم
و من تنهای تنهایم
درون کلبه ی خاموش خویش اما
کسی حال من غمگین نمی پرسد
و من دریای پر اشکم که طوفانی به دل دارم
درون سینه پر جوش خویش ، اما
کسی حال من تنها نمی پرسد
و من چون تک درخت زرد پاییزم
که هر دم با نسیمی می شود برگی جدا از او
و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند

[ستاره صبح امید]

سکوت را تجربه کن و آیینه صفت شو
زندگی را در خود منعکس کن

ذهن خود را به آلبوم خاطرات مرده تبدیل نکن
همچون آیینه باش و لحظه لحظه زندگی کن

آیینه هرگز عکسی را در خود نمی گذارد همواره خالی است
عشق رایحه و روشنایی شناخت خویشتن و خود بودن است

عشق لبریزی شور و مستی است...سهیم شدن خویشتن با دیگران است
وقتی در میابی که از هستی جدا نیستی عشق تحقق میابد

عشق رابطه نیست مرتبه ای از وجود است
عشق به هیچ کس تکیه ندارد

آدمی عاشق نمی شود بلکه عین عشق می شود
البته وقتی عین عشق شد عاشق نیز هست

عاشقی محصول عشق است نه منبع عشق
اگر ندانی که کیستی عاشق نیز نخواهی بود

اگر ندانی که کیستی عین ترس خواهی شد
ترس نقطه ی مقابل عشق است ...نقطه مقابل عشق نفرت نیست

نفرت عشق وارونه است
در عشق آدمی بسط میابد در ترس آدمی منقبض میشود

عشق درهای دل آدمی را میگشاید...ترس درهای دل آدمی را می بندد
عشق اعتماد میکند و ترس شک می کند

در ترس آدمی احساس تنهایی میکند و در عشق آدمی محو میشود
در عشق مرزهای وجود آدمی میریزد
و بدین سان درختان ...پرندگان... آب ها... ابرها
ماه و خورشید و ستاره ها


پاره ای از وجود آدمی میشوند
عشق هنگامی تحقق می یابد که تو آسمان درون خویش را تجربه کرده باشی

مراقبه کن - سکوت و آرامش ذهن
غواص وجود خود شو و به عمق وجود خود برو

وقتی پرندگان میخوانند خوب به آوازشان گوش بسپار
وقتی به آستانه ی گلی می رسی با حیرت گرم تماشایش شو

اجازه نده دانسته های کهنه و بیات حجاب نگاه تو شوند
به چیزی برچسب نچسبان

یاد بگیر سازی را بنوازی
آدم ها را ببین و با آنها در آمیز

هر انسانی آیینه ایست که خدا را به شیوه ی ویژه خود به تو نشان میدهد
از آدم ها یاد بگیر... نترس

هستی تو را به شیوه های گوناگون حمایت میکند
اعتماد کن

اعتماد تو را از نیروی عشق سرشار میکند
نیروی عشق همه هستی را متبرک میکند

عشق به خودی خود کامل است
نیازی نیست عشق کاملتر از آن چیزی شود که هست

میل به کامل کردن عشق نتیجه ی فهم غلط از عشق است
دایره دایره است ما دایره کامل تر و ناقص تر نداریم

همه دایره ها کامل اند

اگر کامل نیستند دایره نیستند
کمال ذاتی عشق نیز هست

تو نمی توانی کم تر یا بیشتر عشق بورزی
تو یا عشق می ورزی یا عشق نمی ورزی

[ستاره صبح امید]

اگه من يه روز نباشم كي از عشقت مي ميره؟
يه روزي مي رم و اون روزه كه گريه ات مي گيره!
اگه من يه روز برم براي كي ناز مي كني
رو بوم كي مي شيني با كي تو پرواز ميكني؟
وقتي كه قهر مي كني منتتو كي ميكشه؟
اگه من يه روز نباشم سرنوشتت چي مي شه؟
كي واست لا لا مي گه كه چشماتو هم بزاري
كي مي ذاره تو همش براش بهونه بياري؟
با كليدش كيه قفل اخماتو وا ميكنه
اون شبا كه سردته كي دستاتو ها ميكنه؟
وقت گريه سر تو رو شونه كي مي ذاري
به يه آغوش ديگه كه آخه عادت نداري!
اگه من يه روز نباشم كي از عشقت مي ميره؟
يه روزي مي رم و اون روزه كه گريه ات ميگيره !

[ستاره صبح امید]

یک نفر هست که از پنجره‌ها
نرم و آهسته مرا می‌خواند
گرمی لهجه بارانی او
تا ابد توی دلم می‌ماندیک نفر هست که در پرده شب
طرح لبخند سپیدش پیداست‌
مثل لحظات خوش کودکی‌ام‌
پر ز عطر نفس شب‌بوهاست‌
یک نفر هست که چون چلچله‌ها
روز و شب شیفته پرواز است
توی چشمش چمنی از احساس
توی دستش سبد آواز است
یک نفر هست که یادش هر روز
چون گلی توی دلم می‌روید
آسمان، باد، کبوتر، باران‌
قصه‌اش را به زمین می‌گوید
یک نفر هست که از راه دراز
باز پیوسته مرا می‌خواند

[fsohrabi]

این آخریه خیلی خوب بود!![khande]

[warrior]

بسی مطلب آخر خوب بود!

[تووت فرنگی]

باشه بهش میگم این کارارو نکنه!!![cheshmak]

میشه هی مسخره بازی در نیارید؟![daava]