poune
25th November 2011, 02:05 PM
http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/saratan1321987720.jpeg نوع جديدي از نانوذره که در آزمايشگاه‌هاي دانشگاه کاروليناي شمالي ساخته شده است، قابليت خوبي براي آزادسازي مؤثرتر شيمي‌داروها در مداواي سرطان نشان داده است.
ونبين لين و همکارانش در مطالعات آزمايشگاهي خود، نوع تازه‌اي از نانوذرات را ساخته و تست کرده‌اند که مي‌توانند مقادير بيشتري از داروي سرطاني را آزادسازي کرده و هيچ نوع نشت دارو به هنگامي که در داخل خون به سمت هدف حرکت مي‌کنند، نداشته باشند.
در آزمايش‌هاي اثبات مفهوم، اين پژوهشگران توانايي نانوذرات مذکور را براي آزادسازي مقادير درمان‌شناختي داروي شيمي‌درماني «اکساليپلاتين» به تومورهاي لوزالمعده و روده تست کردند.
اين نانوذرات مبتني بر «اکساليپلاتين»، داراي کارايي درماني دو تا سه برابر بيشتر از خود «اکساليپلاتين» هستند و به خاطر ظرفيت بارگيري بسيار بالا و نيز توانايي در آزادسازي قابل کنترل دارويي شيمي‌درماني از ساير نانوذرات متفاوت است. آزادسازي محموله‌هاي دارويي به مولکول‌هاي طبيعي بستگي دارد که در بسياري از تومورها رخ مي‌دهند.
«لين» توضيح مي‌دهد: ذره «polysilsesquioxane» يا به اختصار «PSQ» ابداع شده، بارگيري‌هاي بسيار بالايي از داروهاي شيمي‌درمان «اکساليپلاتين» را حمل مي‌کند.
اين ذرات تحت شرايط نرمال فيزيولوژيکي پايدار هستند، ولي به آساني مي‌توانند احياء شده و محموله‌هاي پلاتين را در ميکرومحيط هاي توموري شديدا احياءکننده که حاوي غلظت‌هاي بالايي از عامل‌هاي احياء هستند، آزاد کنند.
به عنوان يک نتيجه، آنها آزادسازي پس زمينه بسيار کمي دارند و نسبت به اکثر ذرات موجود به راحتي به تومورها قابل هدفگيري هستند.
وي گفت: به دقت مبحث مربوط به حرکت شناختي دارويي و ساير خواص مهم ذره «PSQ» را تعيين مي‌کنيم تا بتوانيم اين سکوي ذره‌اي را به کاربرد باليني منتقل كنيم.
جزئيات نتايج كار تحقيقاتي اين پژوهشگران تحت عنوان «نانوذرات polysilsesquioxane براي شيمي‌درماني سرطان مبتني بر پلاتين هدفگيري شده با رهاسازي كنترل شده» در مجله‌ي «Angewandte Chemie» منتشر شده است.
منبع: سایت کنجکاو
ونبين لين و همکارانش در مطالعات آزمايشگاهي خود، نوع تازه‌اي از نانوذرات را ساخته و تست کرده‌اند که مي‌توانند مقادير بيشتري از داروي سرطاني را آزادسازي کرده و هيچ نوع نشت دارو به هنگامي که در داخل خون به سمت هدف حرکت مي‌کنند، نداشته باشند.
در آزمايش‌هاي اثبات مفهوم، اين پژوهشگران توانايي نانوذرات مذکور را براي آزادسازي مقادير درمان‌شناختي داروي شيمي‌درماني «اکساليپلاتين» به تومورهاي لوزالمعده و روده تست کردند.
اين نانوذرات مبتني بر «اکساليپلاتين»، داراي کارايي درماني دو تا سه برابر بيشتر از خود «اکساليپلاتين» هستند و به خاطر ظرفيت بارگيري بسيار بالا و نيز توانايي در آزادسازي قابل کنترل دارويي شيمي‌درماني از ساير نانوذرات متفاوت است. آزادسازي محموله‌هاي دارويي به مولکول‌هاي طبيعي بستگي دارد که در بسياري از تومورها رخ مي‌دهند.
«لين» توضيح مي‌دهد: ذره «polysilsesquioxane» يا به اختصار «PSQ» ابداع شده، بارگيري‌هاي بسيار بالايي از داروهاي شيمي‌درمان «اکساليپلاتين» را حمل مي‌کند.
اين ذرات تحت شرايط نرمال فيزيولوژيکي پايدار هستند، ولي به آساني مي‌توانند احياء شده و محموله‌هاي پلاتين را در ميکرومحيط هاي توموري شديدا احياءکننده که حاوي غلظت‌هاي بالايي از عامل‌هاي احياء هستند، آزاد کنند.
به عنوان يک نتيجه، آنها آزادسازي پس زمينه بسيار کمي دارند و نسبت به اکثر ذرات موجود به راحتي به تومورها قابل هدفگيري هستند.
وي گفت: به دقت مبحث مربوط به حرکت شناختي دارويي و ساير خواص مهم ذره «PSQ» را تعيين مي‌کنيم تا بتوانيم اين سکوي ذره‌اي را به کاربرد باليني منتقل كنيم.
جزئيات نتايج كار تحقيقاتي اين پژوهشگران تحت عنوان «نانوذرات polysilsesquioxane براي شيمي‌درماني سرطان مبتني بر پلاتين هدفگيري شده با رهاسازي كنترل شده» در مجله‌ي «Angewandte Chemie» منتشر شده است.
منبع: سایت کنجکاو