diamonds55
25th January 2009, 05:49 AM
به گزارش خبرگزاری مهر، بر اساس نظریه جدید که توسط شبیه سازی رایانه ای به منظور کشف چگونگی شکل گیری حجم گسترده ای از ستارگان درکهکشانهای عظیم صورت گرفته است، رشته هایی از ماده تاریک گازهای کیهانی را به مرکز کهکشانهای اولیه وارد می کرده است.
به گفته اختر شناسان انفجارهای شگفت انگیزی که به شکل گیری ستارگان منتهی می شوند زمانی شکل می گیرند که کهکشانها با یکدیگر ادغام شده و برخورد گازهای موجود در آنها منجر به انفجار و ایجاد حرارت شود.
اما از سالها قبل اخترشناسان شروع به یافتن کهکشانهای دیسک مانندی کردند که میزبان تعداد زیادی از ستارگان بوده و هیچگونه اثری از برخورد و انفجار در دوره های گذشته در آن به چشم نمی خورد. جرم این نمونه از کهکشانها که تنها 3 بیلیون سال پس از ایجاد جهان گسترش یافتند با جرم کهکشان راه شیری برابری می کند در حالی که برخی از آنها قادر به تولید ستارگانی عظیم، 50 برابر جرم کهکشان مادر خواهند بود.
اختر شناسان اکنون بر این باورند نفوذ گازها در میان کهکشانها می تواند عامل شکل گیری فرایند ستاره سازی در این دسته از کهکشانها باشد. این گاز می تواند به واسطه رشته هایی از ماده تاریک که شبکه ای کیهانی را به وجود می آورند وارد کهکشانها شود.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، محققان با استفاده از شبیه سازی دینامیک سیال این شبکه کیهانی گازها و ماده تاریک را در زمانی که تنها 3 بیلیون سال از عمر جهان گذشته بود شبیه سازی رایانه ای کردند و به واسطه آن چگونگی انباشتگی گازها را در گره های شبکه- محل تلاقی رشته های ماده تاریک- مورد بررسی قرار دادند.
نتایج بررسی ها نشان می دهد که گازهای کیهانی توانایی نفوذ به مواد داغ را از هر جهتی خواهند داشت. با وجود اینکه نظریه ارائه شده برای توجیه فرایندهای موجود در این کهکشانها امری قابل قبول به نظر می آید اما بررسی و مطالعه بر روی این نمونه شبیه سازی شده همچنان ادامه خواهد یافت تا شواهد لازم برای اثبات این نظریه فراهم آید.
به گفته اختر شناسان انفجارهای شگفت انگیزی که به شکل گیری ستارگان منتهی می شوند زمانی شکل می گیرند که کهکشانها با یکدیگر ادغام شده و برخورد گازهای موجود در آنها منجر به انفجار و ایجاد حرارت شود.
اما از سالها قبل اخترشناسان شروع به یافتن کهکشانهای دیسک مانندی کردند که میزبان تعداد زیادی از ستارگان بوده و هیچگونه اثری از برخورد و انفجار در دوره های گذشته در آن به چشم نمی خورد. جرم این نمونه از کهکشانها که تنها 3 بیلیون سال پس از ایجاد جهان گسترش یافتند با جرم کهکشان راه شیری برابری می کند در حالی که برخی از آنها قادر به تولید ستارگانی عظیم، 50 برابر جرم کهکشان مادر خواهند بود.
اختر شناسان اکنون بر این باورند نفوذ گازها در میان کهکشانها می تواند عامل شکل گیری فرایند ستاره سازی در این دسته از کهکشانها باشد. این گاز می تواند به واسطه رشته هایی از ماده تاریک که شبکه ای کیهانی را به وجود می آورند وارد کهکشانها شود.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، محققان با استفاده از شبیه سازی دینامیک سیال این شبکه کیهانی گازها و ماده تاریک را در زمانی که تنها 3 بیلیون سال از عمر جهان گذشته بود شبیه سازی رایانه ای کردند و به واسطه آن چگونگی انباشتگی گازها را در گره های شبکه- محل تلاقی رشته های ماده تاریک- مورد بررسی قرار دادند.
نتایج بررسی ها نشان می دهد که گازهای کیهانی توانایی نفوذ به مواد داغ را از هر جهتی خواهند داشت. با وجود اینکه نظریه ارائه شده برای توجیه فرایندهای موجود در این کهکشانها امری قابل قبول به نظر می آید اما بررسی و مطالعه بر روی این نمونه شبیه سازی شده همچنان ادامه خواهد یافت تا شواهد لازم برای اثبات این نظریه فراهم آید.