طلیعه طلا
17th November 2011, 02:49 PM
یک روز معمولی در خانواده‌ای معمولی
خانواده کونگ جزو اقشار معمولی کره‌جنوبی هستند که از مزایای اینترنت پرسرعت بهره‌مند می‌شوند. در یک روز عادی، کوین (یکی از فرزندان این خانواده)
در اتاق خواب خود سرگرم بازی‌های آنلاین است که در کشور کره‌جنوبی به عنوان ورزشی ملی پذیرفته شده است. در اتاق پذیرایی هم یونیس به همراه
کودک خردسالش در حال تماشای برنامه‌های تلویزیونی هستند که از طریق اینترنت برای آن‌ها فراهم شده است. با مشترک شدن در یک سرویس تلویزیون
اینترنتی با هزینه ماهیانه 19 دلار ، این خانواده به ده‌ها شبکه تلویزیونی معمولی، هزاران فیلم و سرویس‌هایی مانند توئیتر دسترسی دارند.
سرعت اینترنتی که این خانواده از آن استفاده می‌کنند 100 مگابیت بر ثانیه است، اما در مورد اینترنت با سرعت 1000 مگابیت بر ثانیه چه می‌توان گفت؟
باید گفت این سرعت در جهان بی‌نظیر و دست‌نیافتنی است. در کشورهایی مانند انگلستان حداکثر سرعت اینترنت به چند درصد این میزان نیز نخواهد رسید.
این در حالی است که وزیر فرهنگ انگلستان اعلام کرده این کشور تا سال 2015 سریع‌ترین اینترنت اروپا را خواهد داشت. البته برخی شرکت‌ها اکنون اینترنت
50 مگابیتی را ارائه می‌دهند و دولت نیز تضمین کرده تا انتهای فعالیت مجلس فعلی این کشور، هر شهروند انگلیسی به اینترنت 2 مگابیتی دسترسی داشته باشد.
http://img.mobin-group.com/images/276eastasiancou_resize_2.jpg
اما واقعا اینترنت 1 گیگابیتی به چه کار می‌آید؟
اول از همه این‌که شما می‌توانید هر فیلم دلخواهی را در مدت 12 ثانیه دانلود کنید. استفاده دیگر، تماشای فیلم به صورت آنلاین است. در حالی که وزارت
فرهنگ و رسانه انگلستان سرعت 2 مگابیت را برای تماشای فیلم آنلاین کافی دانسته، اما با همه‌گیر شدن نسل بعدی فیلم‌های با کیفیت بالا، اچ.دی،
دیگر نمی‌توان روی این سرعت‌ها حساب کرد.
به گفته سازمان دیسک‌های بلو-ری، تماشای آنلاین یک فیلم اچ.دی به سرعت 40 مگابیت بر ثانیه احتیاج دارد و این حداقل میزان تعیین‌شده است. تصاویر
3بعدی احتیاج به سرعت بیشتری دارند و قالب تصویری سوپر اچ.دی که تا دهه آینده معرفی می‌شود، حتی به خطوط اینترنتی از به‌مراتب سریع‌تر احتیاج
خواهند داشت.
تعداد پیکسل‌های تصاویر سوپر اچ.دی 16 برابر تصاویر اچ.دی فعلی است و نسخه‌های فشرده شده آن حداقل به پهنای باند 320 مگابیت بر ثانیه احتیاج دارند.
نسخه غیر فشرده آن نیز به 24 گیگابیت بر ثانیه برای انتقال اطلاعات نیاز دارد.
همه این‌ها نشان از ضرورتی اجتناب‌ناپذیر در آینده نزدیک دارند، این‌که حتی رواج اینترنت 1 گیگابیتی در کره‌جنوبی نیز برای ورود به آینده کافی نیست!
توپ ترین ها
خانواده کونگ جزو اقشار معمولی کره‌جنوبی هستند که از مزایای اینترنت پرسرعت بهره‌مند می‌شوند. در یک روز عادی، کوین (یکی از فرزندان این خانواده)
در اتاق خواب خود سرگرم بازی‌های آنلاین است که در کشور کره‌جنوبی به عنوان ورزشی ملی پذیرفته شده است. در اتاق پذیرایی هم یونیس به همراه
کودک خردسالش در حال تماشای برنامه‌های تلویزیونی هستند که از طریق اینترنت برای آن‌ها فراهم شده است. با مشترک شدن در یک سرویس تلویزیون
اینترنتی با هزینه ماهیانه 19 دلار ، این خانواده به ده‌ها شبکه تلویزیونی معمولی، هزاران فیلم و سرویس‌هایی مانند توئیتر دسترسی دارند.
سرعت اینترنتی که این خانواده از آن استفاده می‌کنند 100 مگابیت بر ثانیه است، اما در مورد اینترنت با سرعت 1000 مگابیت بر ثانیه چه می‌توان گفت؟
باید گفت این سرعت در جهان بی‌نظیر و دست‌نیافتنی است. در کشورهایی مانند انگلستان حداکثر سرعت اینترنت به چند درصد این میزان نیز نخواهد رسید.
این در حالی است که وزیر فرهنگ انگلستان اعلام کرده این کشور تا سال 2015 سریع‌ترین اینترنت اروپا را خواهد داشت. البته برخی شرکت‌ها اکنون اینترنت
50 مگابیتی را ارائه می‌دهند و دولت نیز تضمین کرده تا انتهای فعالیت مجلس فعلی این کشور، هر شهروند انگلیسی به اینترنت 2 مگابیتی دسترسی داشته باشد.
http://img.mobin-group.com/images/276eastasiancou_resize_2.jpg
اما واقعا اینترنت 1 گیگابیتی به چه کار می‌آید؟
اول از همه این‌که شما می‌توانید هر فیلم دلخواهی را در مدت 12 ثانیه دانلود کنید. استفاده دیگر، تماشای فیلم به صورت آنلاین است. در حالی که وزارت
فرهنگ و رسانه انگلستان سرعت 2 مگابیت را برای تماشای فیلم آنلاین کافی دانسته، اما با همه‌گیر شدن نسل بعدی فیلم‌های با کیفیت بالا، اچ.دی،
دیگر نمی‌توان روی این سرعت‌ها حساب کرد.
به گفته سازمان دیسک‌های بلو-ری، تماشای آنلاین یک فیلم اچ.دی به سرعت 40 مگابیت بر ثانیه احتیاج دارد و این حداقل میزان تعیین‌شده است. تصاویر
3بعدی احتیاج به سرعت بیشتری دارند و قالب تصویری سوپر اچ.دی که تا دهه آینده معرفی می‌شود، حتی به خطوط اینترنتی از به‌مراتب سریع‌تر احتیاج
خواهند داشت.
تعداد پیکسل‌های تصاویر سوپر اچ.دی 16 برابر تصاویر اچ.دی فعلی است و نسخه‌های فشرده شده آن حداقل به پهنای باند 320 مگابیت بر ثانیه احتیاج دارند.
نسخه غیر فشرده آن نیز به 24 گیگابیت بر ثانیه برای انتقال اطلاعات نیاز دارد.
همه این‌ها نشان از ضرورتی اجتناب‌ناپذیر در آینده نزدیک دارند، این‌که حتی رواج اینترنت 1 گیگابیتی در کره‌جنوبی نیز برای ورود به آینده کافی نیست!
توپ ترین ها