Joseph Goebbels
16th November 2011, 06:40 PM
http://nojum.ir/files/apod/1111/111113.jpg
پروانه‌های کمی می‌توانند بال‌هایی به این بزرگی داشته باشند. خوشه‌ها و سحابی‌های درخشان آسمان شب سیاره زمین، معمولا به نام گل‌ها (http://apod.nasa.gov/apod/ap011214.html) و حشرات (http://www.insects.org/) خوانده می‌شوند (http://apod.nasa.gov/apod/ap010205.html) و NGC 6302 (http://apod.nasa.gov/apod/ap980602.html) نیز مستثنی نیست. ستاره‌ی مرکزی این سحابی سیاره‌ای (http://apod.nasa.gov/apod/ap040207.html) خاص، با دمای سطحی حدود 250000 درجه سانتی‌گراد، به طرز استثنائی داغ است. اگر چه این ستاره به صورت درخشانی در نور فرابنفش می‌تابد، اما به وسیله یک حلقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی فشرده گرد و غبار از دید مستقیم ما پنهان است. این تصویر نزدیک بسیار جزئی (http://internal.hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2009/25/image/b/) از سحابی یک ستاره‌ی در حال مرگ، توسط تلسکوپ فضایی هابل، درست بعد از به روز رسانی‌اش (http://www.nasa.gov/mission_pages/hubble/multimedia/ero/index.html) در سال 2009 گرفته شده است. تیوپ گرد و غباری (http://www.youtube.com/watch?v=8rPb3v6YF7Y) که ستاره مرکزی را احاطه کرده است، با عبور از یک گودال گاز یونیزه شده، تقریبا در مرکز این تصویر، به صورت مورب در خط دید ما قرار دارد. در پوشش گرد و غبار کیهانی ستاره داغ، هیدروژن ملکولی کشف شده است (http://adsabs.harvard.edu/abs/2005hris.conf..423M). NGC 6302 (http://apod.nasa.gov/apod/ap980602.html) در فاصله 4000 سال نوری در صورت فلکی عقرب (http://hawastsoc.org/deepsky/sco/index.html)، قرار گرفته است.
منبع : http://nojum.ir/fa/apod/111113.aspx (http://nojum.ir/fa/apod/111113.aspx)
پروانه‌های کمی می‌توانند بال‌هایی به این بزرگی داشته باشند. خوشه‌ها و سحابی‌های درخشان آسمان شب سیاره زمین، معمولا به نام گل‌ها (http://apod.nasa.gov/apod/ap011214.html) و حشرات (http://www.insects.org/) خوانده می‌شوند (http://apod.nasa.gov/apod/ap010205.html) و NGC 6302 (http://apod.nasa.gov/apod/ap980602.html) نیز مستثنی نیست. ستاره‌ی مرکزی این سحابی سیاره‌ای (http://apod.nasa.gov/apod/ap040207.html) خاص، با دمای سطحی حدود 250000 درجه سانتی‌گراد، به طرز استثنائی داغ است. اگر چه این ستاره به صورت درخشانی در نور فرابنفش می‌تابد، اما به وسیله یک حلقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی فشرده گرد و غبار از دید مستقیم ما پنهان است. این تصویر نزدیک بسیار جزئی (http://internal.hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2009/25/image/b/) از سحابی یک ستاره‌ی در حال مرگ، توسط تلسکوپ فضایی هابل، درست بعد از به روز رسانی‌اش (http://www.nasa.gov/mission_pages/hubble/multimedia/ero/index.html) در سال 2009 گرفته شده است. تیوپ گرد و غباری (http://www.youtube.com/watch?v=8rPb3v6YF7Y) که ستاره مرکزی را احاطه کرده است، با عبور از یک گودال گاز یونیزه شده، تقریبا در مرکز این تصویر، به صورت مورب در خط دید ما قرار دارد. در پوشش گرد و غبار کیهانی ستاره داغ، هیدروژن ملکولی کشف شده است (http://adsabs.harvard.edu/abs/2005hris.conf..423M). NGC 6302 (http://apod.nasa.gov/apod/ap980602.html) در فاصله 4000 سال نوری در صورت فلکی عقرب (http://hawastsoc.org/deepsky/sco/index.html)، قرار گرفته است.
منبع : http://nojum.ir/fa/apod/111113.aspx (http://nojum.ir/fa/apod/111113.aspx)