MR_Jentelman
6th November 2011, 11:55 PM
[size=3]نگاهی به نقش شاعران خوزستانی در شعر معاصر
[size=3]از دل گروه‌ها و حلقه‌های شعری خوزستان در دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی، شاعران قابلی سر برآورد. هوشنگ چالنگی، سیدمحمود سجادی، حمید عرفان، علی مقیمی، کاظم کریمیان، محمدتقی کریمیان، مجید فروتن، بتول عزیزپور، عدنان غریفی، فریدون فریاد، عظیم خلیلی، حمزه موسوی‌پور و... نام‌های برجسته‌ای بودند که از این اقلیم به شعر معاصر معرفی شدند.
علی یاری*: با کشف نفت و ادامه حفاری‌ها از سوی شرکت نفت انگلیس و ایران، خطوط انتقال نفت به سمت دریا کشیده شد. انگلیسی‌ها، پس از ساخت و سازهای امروزین در مسجد سلیمان، در جزیره آبادان، بنای یک شهر مدرن را پی‌ریزی کردند و همزمان، به ساخت نخستین پالایشگاه نفت خاورمیانه در آنجا اقدام کردند. ادامه اکتشافات در مسجدسلیمان، نفت سفید، هفتگل و... به حضور چند ده هزار کارشناس و کارگر متخصص خارجی با ملیت‌های گوناگون در خوزستان انجامید. گسترش صنایع نفتی بر روند مدرنیزاسیون در این منطقه بیش از سایر مناطق ایران شتاب بخشید و در کنار آن، ساخت مدارس به شیوه جدید، سینما، باشگاه‌های تفریحی، کتابخانه‌ها و... به تربیت نسلی از جوانان علاقه‌مند به فرهنگ و هنر انجامید که از دهه سی خورشیدی سر برآوردند و نقش انکارناپذیری در داستان، شعر، سینما، تئاتر و ترجمه بر عهده گرفتند. اینان جوانانی بودند که کتاب‌های چاپ انگلیس یا فیلم‌‌های سینمایی را همزمان با لندن یا با کمی تأخیر در دسترس خود می‌دیدند. از این رهگذر، گروه‌های کوچک فرهنگی در چند شهر نفتی و بندری پا گرفت. شاعران و نویسندگان جوان در این حلقه‌ها، با پیش چشم داشتن دگرگونی‌های پیش آمده در شعر معاصر از سوی نیما و توجه به هنرهای نوپدیدی همچون رمان و داستان کوتاه، همچنین ترجمه دستاوردهای ادبی غرب، به خلق آثار تازه و درخور پرداختند و از سوی محافل ادبی و نشریات و مجلات پایتخت مورد توجه قرار گرفتند.
همان‌طور که می‌دانیم، شعر نو، برآیند تلاش کوشندگان بسیار و زمان‌آگاهی نیما یوشیج در دگرگونی صورت و سیرت شعر فارسی است. هرچند راه نویی که نیما پیش پای شعر فارسی معاصر گذاشت، گاه با مقاومت سنت‌گرایان روبه‌رو شد، در این میان، خوزستان که یکی از مهم‌ترین دروازه‌های ورود فرایند مدرنیزاسیون به شمار می‌رود، به دلایل پیش‌گفته، بیش از سایر نقاط آمادگی
[size=3]از دل گروه‌ها و حلقه‌های شعری خوزستان در دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی، شاعران قابلی سر برآورد. هوشنگ چالنگی، سیدمحمود سجادی، حمید عرفان، علی مقیمی، کاظم کریمیان، محمدتقی کریمیان، مجید فروتن، بتول عزیزپور، عدنان غریفی، فریدون فریاد، عظیم خلیلی، حمزه موسوی‌پور و... نام‌های برجسته‌ای بودند که از این اقلیم به شعر معاصر معرفی شدند.
علی یاری*: با کشف نفت و ادامه حفاری‌ها از سوی شرکت نفت انگلیس و ایران، خطوط انتقال نفت به سمت دریا کشیده شد. انگلیسی‌ها، پس از ساخت و سازهای امروزین در مسجد سلیمان، در جزیره آبادان، بنای یک شهر مدرن را پی‌ریزی کردند و همزمان، به ساخت نخستین پالایشگاه نفت خاورمیانه در آنجا اقدام کردند. ادامه اکتشافات در مسجدسلیمان، نفت سفید، هفتگل و... به حضور چند ده هزار کارشناس و کارگر متخصص خارجی با ملیت‌های گوناگون در خوزستان انجامید. گسترش صنایع نفتی بر روند مدرنیزاسیون در این منطقه بیش از سایر مناطق ایران شتاب بخشید و در کنار آن، ساخت مدارس به شیوه جدید، سینما، باشگاه‌های تفریحی، کتابخانه‌ها و... به تربیت نسلی از جوانان علاقه‌مند به فرهنگ و هنر انجامید که از دهه سی خورشیدی سر برآوردند و نقش انکارناپذیری در داستان، شعر، سینما، تئاتر و ترجمه بر عهده گرفتند. اینان جوانانی بودند که کتاب‌های چاپ انگلیس یا فیلم‌‌های سینمایی را همزمان با لندن یا با کمی تأخیر در دسترس خود می‌دیدند. از این رهگذر، گروه‌های کوچک فرهنگی در چند شهر نفتی و بندری پا گرفت. شاعران و نویسندگان جوان در این حلقه‌ها، با پیش چشم داشتن دگرگونی‌های پیش آمده در شعر معاصر از سوی نیما و توجه به هنرهای نوپدیدی همچون رمان و داستان کوتاه، همچنین ترجمه دستاوردهای ادبی غرب، به خلق آثار تازه و درخور پرداختند و از سوی محافل ادبی و نشریات و مجلات پایتخت مورد توجه قرار گرفتند.
همان‌طور که می‌دانیم، شعر نو، برآیند تلاش کوشندگان بسیار و زمان‌آگاهی نیما یوشیج در دگرگونی صورت و سیرت شعر فارسی است. هرچند راه نویی که نیما پیش پای شعر فارسی معاصر گذاشت، گاه با مقاومت سنت‌گرایان روبه‌رو شد، در این میان، خوزستان که یکی از مهم‌ترین دروازه‌های ورود فرایند مدرنیزاسیون به شمار می‌رود، به دلایل پیش‌گفته، بیش از سایر نقاط آمادگی