Joseph Goebbels
1st November 2011, 09:14 AM
سنگ نقش‌دار دوم، سمت راست نقش اولي دارد. تماشا كننده زود متوجه مي‌شود كه اين نقش تكرار نمايش تاجگذاري يا به شاهي رسيدن «اردشير اول» است كه در «نقش‌رستم» ملاحظه شد. در حالي كه در «نقش‌رستم»، شاه و مظهر «خدا» بر اسب سوارند، اينجا هر دو پياده هستند.
«اهورمزدا» نشان خدايي يا «بارسم» به دست گرفته و حلقه صدارت يا «سيداريس» را كه نوار «ديادم» از آن آويزان است به «اردشير اول» مي‌سپارد.
شاه با دست چپ سلام مي‌دهد. از دو مردي كه پشت شاه ايستاده‌اند، يكي ريش ندارد و كلاه «فريژي» با نشان ويژه به سر دارد، در حالي كه مگس‌پران بالاي سر شاه نگه داشته است. او بدون ترديد يك پيشخدمت است. فرد ديگر پير مردي است كه انتهاي ريشش پهن است و «ديادم» ندارد و از خاندان شاهي نيست. اين مرد با دست راستش سلام «ساساني» مي‌دهد، در حالي كه دست چپش، همان طور كه تشريفات درباري ايجاب مي‌كرد، در آستينش پنهان است.
«اردشير» يك پيراهن تا زانو پوشيده است و دور گردن اشياي گرد بسته است. اينجا انتهاي ريشش پهن است و موي سرش، برخلاف موي پرپشت «شاپور»، كوتاه است. كلاه مشخص اين شاه كره «كوريمبوس» را نگه داشته است. شماي دو فرد كوچكتر در جلو انچنان صدمه ديده است كه نمي‌توان آنها را شناسايي كرد. ممكن است فرد سمت چپ «هرمز اول» نوه «اردشير اول» باشد. هويت ديگري كه يك چماق در دست گرفته معلوم نيست در سمت چپ صحنه، بالا تنه فردي ديده مي‌شود كه با انگشت در بالا به نوشته‌اي به زبان پهلوي اشاره مي‌كند؛ اما بحث انگيزترين قسمت تمامي نقش، دو نفري هستند كه در سمت راست «اهورمزدا» ايستاده‌اند و با يك تير باريك زير سقف چادر از او جدا شده‌اند. اين دو نفر پشتشان به صحنه اصلي است، كه شايد منظور اين بوده است كه تصور شود آنها خارج از صحنه اصلي هستند.
http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=40&Itemid=78 (http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=40&Itemid=78)
«اهورمزدا» نشان خدايي يا «بارسم» به دست گرفته و حلقه صدارت يا «سيداريس» را كه نوار «ديادم» از آن آويزان است به «اردشير اول» مي‌سپارد.
شاه با دست چپ سلام مي‌دهد. از دو مردي كه پشت شاه ايستاده‌اند، يكي ريش ندارد و كلاه «فريژي» با نشان ويژه به سر دارد، در حالي كه مگس‌پران بالاي سر شاه نگه داشته است. او بدون ترديد يك پيشخدمت است. فرد ديگر پير مردي است كه انتهاي ريشش پهن است و «ديادم» ندارد و از خاندان شاهي نيست. اين مرد با دست راستش سلام «ساساني» مي‌دهد، در حالي كه دست چپش، همان طور كه تشريفات درباري ايجاب مي‌كرد، در آستينش پنهان است.
«اردشير» يك پيراهن تا زانو پوشيده است و دور گردن اشياي گرد بسته است. اينجا انتهاي ريشش پهن است و موي سرش، برخلاف موي پرپشت «شاپور»، كوتاه است. كلاه مشخص اين شاه كره «كوريمبوس» را نگه داشته است. شماي دو فرد كوچكتر در جلو انچنان صدمه ديده است كه نمي‌توان آنها را شناسايي كرد. ممكن است فرد سمت چپ «هرمز اول» نوه «اردشير اول» باشد. هويت ديگري كه يك چماق در دست گرفته معلوم نيست در سمت چپ صحنه، بالا تنه فردي ديده مي‌شود كه با انگشت در بالا به نوشته‌اي به زبان پهلوي اشاره مي‌كند؛ اما بحث انگيزترين قسمت تمامي نقش، دو نفري هستند كه در سمت راست «اهورمزدا» ايستاده‌اند و با يك تير باريك زير سقف چادر از او جدا شده‌اند. اين دو نفر پشتشان به صحنه اصلي است، كه شايد منظور اين بوده است كه تصور شود آنها خارج از صحنه اصلي هستند.
http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=40&Itemid=78 (http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=40&Itemid=78)